Is voetbal echt oorlog?

Zonder respect geen voetbal. Het staat overal met koeienletters. Ook op deze website. En telkens blijkt maar weer dat dit geen loze kreet is. Zoals ook telkens weer blijkt dat velen nog steeds niet in de gaten hebben hoe je respectvol met anderen omgaat. En dat is helaas niet alleen op en rond de voetbalvelden het geval.

door Nanko Kiel

Voetbal is een prachtige sport. Zeggen de liefhebbers. Ze kunnen helemaal idolaat verhalen over ruitjes naar achteren, een bal op de dikke teen leggen, gedoseerd aanvallen of hecht verdedigen. Voetbal is een domme sport. Zeggen de tegenstanders. Een veld vol malloten die achter een bal aan rennen. En als ze hem eenmaal te pakken hebben gekregen, geven ze het speeltuig een lel. Want ja, stel je voor dat er iemand aan komt hobbelen die de knikker ook wel een schop wil geven. Nee, weg ermee. Voor je zelf een schop krijgt. ‘Voetbal is oorlog’ riep Rinus Michels in de dagen van het wereldkampioenschap van 1974.

Wat de voetballers tegenwoordig met de term ‘voetbal is oorlog’ doen, grenst bij tijd en wijle aan waanzin. Ik zie veel wedstrijden en, hoewel ik wel wat gewend ben, verbaas ik me iedere keer weer wat men in de naam van de sport een ander probeert aan te doen. Ik heb meer dan eens situaties gezien waarbij spelers bijkans doormidden werden geschopt. En neem maar van mij aan, het geluid van krakende botten wil je niet horen.

Weet u echter wat nog erger is? Dat de jeugd het gedrag van volwassenen gaat kopiëren. Kinderen die op de beeldbuis zien hoe grote mensen elkaar naar het leven staan. En zich dan kennelijk denken te kunnen veroorloven om dergelijke idioterie bij hun club ten toon te spreiden. En is het niet binnen het veld, dan slaan we elkaar buiten de lijnen de hersens wel in. Afgelopen weekend eindigde een wedstrijd tussen twee jeugdteams in een enorme vechtpartij. Waarbij ook de toeschouwers zich niet onbetuigd lieten en de politie moest ingrijpen. Voetbal is oorlog. ‘Omploegen die handel en er aardappels op verbouwen. Dan komt er tenminste nog wat goeds af’, riep wijlen mijn schoonvader ooit. Soms denk ik wel eens dat hij gelijk heeft.

Respect is een verantwoordelijkheid die we samen dragen. En moeten uitdragen. Laat het niet bij woorden alleen. Als het zo ver komt dat het in de sport niet meer om de prestatie gaat? Dan kunnen we er beter mee kappen. Voetbal is oorlog immers. En zouden we niet allemaal naar vrede moeten streven?

 

No Replies to "Is voetbal echt oorlog?"