Rick Ottema wint ijskoude Hel van het Noorden

Een ijskoude oostenwind en gevoelstemperaturen rond de tien graden onder nul. Koning Winter deed zijn uiterste best om het de deelnemers aan de veertigste Ronde van Groningen zo zwaar mogelijk te maken. En dat lukte, want onderweg werd een waar slagveld aangericht. Uiteindelijk kwamen er maar van de 147 vertrokken renners maar 19 in de uitslag voor. Rick Ottema bleef koel en kwam na de bijna 173 kilometer lange loodzware klassieker als eerste over de streep. Hij werd daarmee de opvolger van Tijmen Eising, die de koers vorig jaar op zijn naam wist te schrijven.

De helden op twee wielen, waarvoor je alleen maar respect kon hebben, werden even na het middaguur weggeschoten voor de 40e Hel van het Noorden. Dat het geen eenvoudige koers zou worden, was vooraf wel duidelijk. De eerste kilometers werden geneutraliseerd afgelegd. Na bijna vijf kilometer begon het echte werk. Het tempo ging omhoog en na tien kilometer koers stond de deur achterin wagenwijd open. Het was harken geblazen voor de renners die zich in de staart van het peloton bevonden. De eerste uitvallers dienden zich al snel aan en de grote groep werd aan stukken gereten. Enkele groepjes bevonden zich tussen de volgwagens. Ze probeerden kennelijk op die manier aan de hen geselende wind te ontsnappen.

Terwijl er voorin stevig werd doorgetrapt, lag een laatste groep al op bijna twee minuten. Hornhuizen werd als eerste door een groep van elf renners bereikt. Onder hen bevonden zich Martijn Keizer, Rick Ottema en Jeff Vermeulen. Zij werden op iets meer dan een halve minuut gevolgd door een achttal renners met onder anderen Peter Merx en Tijmen Eising.

De renners zouden het zwaarste deel nog tegemoet gaan, want richting Zoutkamp zou de straffe wind ongetwijfeld zijn tol gaan eisen. Voor de groep Eising/Merx bleek het na vijftig kilometer koers kennelijk een te lastige opgave om aansluiting met de kopgroep te krijgen. Het verschil groeide tot veertig seconden. Ook bij de leiders was het overigens werken geblazen. Joey van Rhee en Jeff Vermeulen, de winnaar van twee jaar geleden, bleken het tempo niet te kunnen bijbenen en werden achtergelaten.

Het negental koplopers joeg onverminderd door en zag de voorsprong op de achtervolgers alleen maar groeien. Met de wind schuin tegen begaven ze zich richting Bedum. Het was daarna even wachten, maar op 1.40 minuten van de koplopers volgde ook de tweede groep. Er was op dat moment zo’n negentig kilometer afgelegd en de conclusie kon eigenlijk al wel getrokken worden dat, bijzondere omstandigheden daargelaten, de ronde een nieuwe winnaar zou krijgen.

In de leidende groep bevonden zich vier renners van Alecto Cycling Team, twee renners van MonkeytownCT en een duo uit de stal van Vlasman Cycling. Namens de Noordelijke Wielervereniging Groningen (NWVG) was alleen Martijn Keizer vertegenwoordigd. De Muntendammer, meer dan tien jaar lang beroepsrenner geweest, kreeg afgelopen jaar geen nieuw contract bij Lotto-Jumbo. Keizer zou het wel eens heel zwaar kunnen krijgen tijdens de finale van de koers.

Zo ver was het nog niet, want de ontwikkelingen volgden elkaar in rap tempo op. Achterin werd wanhopig om vaders en moeders geroepen. De bezemwagen kon de ene na de andere renner opvegen. Op zeker moment waren er achter de koplopers nog maar 38 renners in koers en zelfs zij wisten niet bij elkaar te blijven.

De stormachtige oostenwind blies de leiders intussen richting Loppersum en Oosterwijtwerd. Het negental was intussen ook al uiteen gevallen. Jasper Bovenhuis, Rick Ottema, René Hooghiemster en Daan van Sintmaartensdijk waren er tussenuit geknepen.

De achtervolgers wisten niet te voorkomen dat het goed samenwerkende kwartet langzaam maar zeker uit het zicht verdween. De strijd leek gestreden, maar werd ter hoogte van Holwierde nog even opgeschrikt door een valpartij van Daan van Sintmaartensdijk. Hij was razendsnel weer op de been, zette de achtervolging in en had het trio leiders al snel weer achterhaald.

Op twintig kilometer van de streep probeerde René Hooghiemster de benen te nemen. Jasper Bovenhuis sprong achter hem aan en vervolgens reageerde ook Rick Ottema. Van Sintmaartensdijk kon de kracht aanvankelijk niet meer opbrengen om deze aanval te pareren, maar wist het gaatje toch weer dicht te rijden.

Het bleef daarna onrustig in de kopgroep. De laatste elf kilometer van de koers voltrokken zich in en rond Uithuizermeeden. Vorig jaar wisten tien man uit de greep van het pak te blijven en bleven er uiteindelijk vijf renners over. Tijmen Eising bleek toen over de beste benen te beschikken en eindigde voor Wim Kleiman, Rick Ottema, Pjotr Havik en Ike Groen.

Van dit vijftal was nu alleen Muntendammer Rick Ottema voorin van de partij. Met iets minder dan tien kilometer was hij het die nog eens stevig op de pedalen ging staan. Het zou de beslissende jump zijn. Ottema pakte iets minder dan een minuut op het drietal en kwam uiteindelijk solo over de streep. De man die twee jaar geleden tweede werd en vorig jaar als derde was geëindigd, had nu de winst te pakken. Jasper Bovenhuis eindigde als tweede en René Hooghiemster completeerde het podium. De onfortuinlijke Daan van Sintmaartensdijk viel net naast het ereschavot. Martijn Keizer eindigde als zevende en Peter Merx werd als zeventiende in de einduitslag opgenomen.

De weer wat opgewarmde Ottema was na afloop een gelukkig man. Hij had vorige week al een goede koers gereden in de Ronde van Drenthe en zijn zinnen op deze klassieker gezet. ‘Ik voelde me ontzettend goed vandaag. Het is prachtig om hier eindelijk te mogen winnen, maar man wat was het zwaar.’

No Replies to "Rick Ottema wint ijskoude Hel van het Noorden"