nov 21. 2021 | Wedstrijden
In een knotsgekke wedstrijd heeft WEO met 4-7 van Nieuweschans weten te winnen. De grensbewoners worden ook gerekend tot het rijtje van titelkandidaten, maar raken door de nederlaag nu wel wat achterop. Voorlopig maken koploper Veelerveen en WEO de dienst uit in de 5e Klasse C.
‘Dit zijn hele slechte wedstrijden voor je hart, maar als coach is het zo’n beetje de mooiste ontmoeting die ik heb meegemaakt’, liet trainer Bob Mulder van WEO zich na het laatste fluitsignaal ontvallen. Om de nek aan nek-race met Veelerveen vol te houden, zou er gewonnen moeten worden van een ploeg die veel voetballend vermogen in huis heeft en dat in het duel met WEO ook wel even wilde laten zien. Aanvallend mogen ze dan sterk zijn, het verdedigen ging de ploeg een stuk minder af en ook de doelman kreeg het stempel ‘matig’ opgeplakt. Beide teams speelden echter vol op de aanval en dat maakte het geheel tot een schouwspel dat zeer de moeite ward was.
Op het dramatisch slechte veld van de gastheren was het Niels Jansen die de score voor de Woldendorpers wist te openen. Vrij snel daarna poetste Mijo Maros de achterstand weg (1-1) en kon het duel opnieuw beginnen. Ruben Venema, volgens Mulder de man van de wedstrijd vanwege zijn constante dreiging, zorgde voor 1-2. Wouter Slager had nog een rake kopbal in huis en bezorgde WEO iets meer lucht: 1-3. Het had daarna ook 1-4 kunnen worden, maar het kwartje viel de andere kant op.
Nieuweschans liet het er niet bij zitten. En zo’n wedstrijd was het ook, want het spel vloog op en neer. De thuisclub wist nog voor de pauze twee keer doel te treffen dankzij Kymani Jacobs en Alphones Nick Lopes: 3-3. Spektakel genoeg binnen de lijnen, maar de acteurs konden hun vreugde niet met de supporters delen. Die ontbraken ook hier vanwege de corona-maatregelen.
Overigens had Bob Mulder spits Niels Jansen al moeten vervangen. Hij was geblesseerd geraakt en werd vervangen door Kebba Darboe, die eerder op de dag al met de A-jeugd had meegedaan.
Na de doelwisseling gingen de acteurs er weer vol in en was de honger naar meer doelpunten kennelijk nog lang niet gestild. Jan Meijerhof joeg het leer van afstand tegen het nylon (3-4) en Kebba Darboe, die ook nog een goede assist in huis had, maakte er 3-5 van. Nadat Wouter Slager zijn handtekening onder 3-6 had gezet, leek het duel wel gespeeld. Niets was echter minder waar. Nieuweschans joeg onverdroten door op een beter resultaat en mocht, met nog vijf minuten te gaan, voor de 4-6 juichen van Kymani Jacobs.
De misschien wel mooiste van de dag werd door jeugdspeler Jordi Sanders gemaakt. Hij viel in en bepaalde de eindstand op 4-7. Dat doelpunt werd gevierd alsof hij zojuist WEO naar de titel had geschoten. ‘Het was echt ongekend wat er na zijn goal gebeurde. Ik heb zelden zo’n uitbarsting van vreugde gezien’, aldus Mulder.
Hij is overigens van mening dat WEO terecht had gewonnen. ‘Vergis je niet, Nieuweschans is een gevaarlijke ploeg. Ze kregen ook wel kansen, maar wij sprongen er beter mee om. Dit is gewoon een overwinning van het collectief geweest. Het was een krankzinnige, maar sportieve wedstrijd waar alles in zat wat je als voetballiefhebber wilt zien.’
* Nieuweschans – WEO 4-7 (3-3). Niels Jansen 0-1; Mijo Maros 1-1; Ruben Venema 1-2; Wouter Slager 1-3; Kymani Jacobs 2-3; Alphones Nick Lopes 3-3; Jan Meijerhof 3-4; Kebba Darboe 3-5; Wouter Slager 3-6; Kymani Jacobs 4-6; Jordi Sanders 4-7.
nov 21. 2021 | Wedstrijden
Corenos is er in geslaagd om de eerste periodetitel in de wacht te slepen door de thuiswedstrijd tegen het Ten Poster SV TEO met 4-0 te winnen. De blijdschap was groot nadat het laatste fluitsignaal had geklonken. De eerste prijs van het nog maar jonge seizoen heeft de kampioenskandidaat van 5E op zak.
Het sfeertje was er wel in Roodeschool, met de gebruikelijke fakkels bij de opkomst van de twee teams en de mensen die met QR-code wel in de kantine en op het terras mochten komen, maar van de zijlijn weg moesten blijven.
Corenos zou aan een remise genoeg hebben om zich aan het einde van het seizoen in ieder geval van nacompetitievoetbal te verzekeren. Tegen het SV TEO van trainer Johan Middel geen onmogelijke opgave. De Roodschoulsters konden zich ook geen mispeer veroorloven, want Meedhuizen zat het team van Pesiwarissa in de nek na de 3-2 overwinning die het de kampioenskandidaat had weten toe te dienen. De Meedhuizers moesten op bezoek bij Eenrum en de verwachting was dat de groenwitten dat duel wel ‘even’ zouden winnen. Het zou uiteindelijk 1-3 worden.
De laatste keer dat SV TEO tot winst wist te komen, was uitgerekend tegen Meedhuizen (4-1), dus was Corenos gewaarschuwd. Toen was Emiel Kruger echter van de partij en goed voor drie treffers. De aanvaller moest echter vanwege een blessure verstek laten gaan. Aan Ten Poster zijde hoopt men dat hij er dinsdag in de ‘thuiswedstrijd’ tegen Stedum, die overigens in Stedum wordt gespeeld, er weer bij is. Zijn plaats in de punt van de aanval werd ingenomen door Jurrie de Boer, die normaliter als centrale verdediger te boek staat.
Het was aanvankelijk een beetje aftasten wat de gastheren deden. Het oogde nog wat onrustig en te gehaast wat Corenos liet zien. SV TEO probeerde wel naar voren te voetballen, maar liet zich al snel terugzakken toen de score na acht minuten spelen werd opengebroken. Jordan Muller liet vanaf de linkerkant een voorzet van zijn voet vertrekken die door Sven Knot langs de Ten Poster goalie Jeroen Bodde in de korte hoek werd gemikt: 1-0. Een handvol minuten later was het opnieuw raak. Vanaf een meter of dertig besloot Joran Knot zijn geluk te beproeven en joeg het speeltuig hard in de bovenhoek: 2-0.
Tot aan dat moment had doelman Mark Monden van Corenos nog niet veel werk hoeven verrichten, maar omdat de thuisclub een beetje op twee gedachten begon te hinken en in een te laag tempo speelde, bleef de dreiging bestaan dat SV TEO er weer een wedstrijd van zou maken. De Ten Posters waren echter niet bij machte om er gebruik van te maken en dus bleef de aansluiting uit.
Kort voor de doelwisseling veerde Corenos weer even op. Joran Knot dacht een corner binnen te koppen. Zijn inzet werd echter voor de doellijn weggerost. Sven Knot zag daarna, eveneens uit een corner, een inzet geblokt worden en dus veranderde er voor de thee niets meer aan de stand. ‘We hebben altijd moeite met ploegen die de bus voor de deur parkeren’, sprak Pesiwarissa na afloop.
Na de onderbreking was de eerste mogelijkheid opnieuw voor Corenos. Joran Knot stond op amper vijf meter van het Ten Poster doel en leek de hoek voor het uitzoeken te hebben. Hij raakte het speeltuig echter niet goed en dus ging die mogelijkheid verloren. SV TEO moest achteruit en kreeg na amper een uur spelen opnieuw een tegentreffer om de oren. Anne Jan ten Harkel ging er op rechts vandoor en dook het strafschopgebied van de gasten in. Daar maakte hij vervolgens nog een duik, maar dan richting het gras. De scheidsrechter van dienst zag er een strafschop in. Die werd door Jordan Muller verzilverd: 3-0.
Ondanks het feit dat Corenos zeker niet sprankelend speelde, had het van SV TEO te weinig te duchten om zich echt zorgen te maken over een goede afloop. Ze kwamen amper nog van de eigen helft af en tien minuten voor het laatste fluitsignaal lag de vierde Roodschoulster treffer in het mandje. Corenos had toen al wat verse krachten ingebracht, waaronder Marcel Dijkstra. Hij ontdeed zich in het slot van de wedstrijd gemakkelijk van zijn tegenstander en scoorde met een fraai stiftje: 4-0.
‘We wisten wat ons te wachten stond in Roodeschool en kennen onze beperkingen. Met het wegvallen van Emiel Kruger missen we veel scorend vermogen. Eigenlijk hebben we geen enkele kans gehad. Je kunt dan ook niks anders constateren dan dat Corenos verdiend heeft gewonnen’, sprak Sietse de Boer namens SV TEO.
Marco Pesiwarissa was uiteraard blij met het in de wacht slepen van de periode, maar er was ook meteen realisme te bespeuren bij oefenmeester. ‘Een zwaluw maakt nog geen zomer’, liet hij zich ontvallen.’ Dat kan dan wel zo zijn, maar de eerste klap is een daalder waard en die is door zijn ploeg uitgedeeld.
* Corenos – SV TEO 4-0 (2-0). Sven Knot 1-0; Joran Knot 2-0; Jordan Muller 3-0; Marcel Dijkstra 4-0.
nov 21. 2021 | Wedstrijden
Het is voor Stedum jammer dat er zaterdag geen publiek langs de lijn mocht staan in het duel met Ezinge. Ze zouden zich waarschijnlijk kostelijk hebben vermaakt. Het team van trainer Robert Benes wist namelijk met mar liefst 8-2 van het bezoekende Ezinge te winnen. Een verrassende zege voor de geelzwarten, maar ook een welkome revanche voor de 0-4 thuisnederlaag van enkele weken geleden tegen Siddeburen. Matthijs Colstee was de man van de dag met drie treffers.
Stedum en Ezinge hebben een doelpuntrijke historie. Van de tien duels die er in de afgelopen jaren op het sportpark aan de Bedumerweg werden gespeeld, werd er maar één keer minder dan drie goals gescoord. Ooit verscheen er (2007/2008) een 5-6 eindstand op het wedstrijdformulier. Toen was Ronald Werkman de gevierde Stedumer met drie treffers. Dat waren er evenveel als zijn Ezinger tegenpool Klaas Jan Ritzema produceerde. Saillant detail is dat Jasper Dijkstra toen ook al de kleuren van Ezinge verdedigde en er nog steeds bij is. Ook Jacco Santing van Stedum was destijds basisspeler. Hij zat nu langs de kant als elftalleider van de gastheren.
Met vier punten uit zes wedstrijden stond Stedum er allesbehalve rooskleurig voor. Ezinge had inmiddels zes punten meer verzameld uit zeven wedstrijden. Op papier zou je denken dat het voor de gasten geen al te zware opgave zou moeten worden om een goed resultaat aan de confrontatie met Stedum over te houden. Daar zag het aanvankelijk ook wel naar uit. Na een minuut of tien spelen wisten de bezoekers namelijk op een 0-1 voorsprong te komen dankzij een treffer van Wiebe Leistra. Hij mocht een vrije trap nemen die door iedereen werd gemist, inclusief goalie Wesley de Waal, en tegen het nylon plofte: 0-1.
Gek genoeg voetbalde Stedum niet eens zo onaardig, maar wilde men te gretig naar voren, waardoor de eindpass vaak bij een tegenstander terecht kwam. Toch zou het voor de rust nog wel 1-1 worden door een treffer van Matthijs Colstee, die doelman John Nooren kansloos liet.
De kwestie van de keepers is er trouwens ook eentje met een verhaal, want het is inmiddels de derde doelman die Ezinge gebruikt. Ben Douwsma is gestopt vanwege een chronische handblessure en Ruben van der Meer was ziek. Nooren was ooit doelman, maar besloot als veldspeler verder te gaan. Hij is echter op zijn schreden teruggekeerd. Het was dan ook extra zuur dat hij bij zijn eerste optreden meteen acht doelpunten om de oren zou krijgen.
Daar leek het eerst niet op, want Ezinge toverde na de gelijkmaker een prima aanval uit de hoge hoed die door Jasper Dijkstra afgerond had moeten worden. De bal verdween echter langs de verkeerde kant van de paal.
Na de doelwisseling zat er meer overleg in het spel van de gastheren. Stedum liet Ezinge niet voetballen, verstoorde de opbouw van de gasten al in een vroeg stadium en wist veel vaker de tweede bal te veroveren. Er wordt wel eens gezegd dat je geluk moet afdwingen. Dat was, voor wat het Stedum betrof, nu zeker het geval. Waar Ezinge aanvankelijk het betere veldspel liet zien, ging er in het tweede bedrijf teveel fout en wist Stedum al snel te profiteren.
Yannick van den Berg bracht de thuisclub met 2-1 aan de leiding en korte tijd later tekende Colstee voor zijn tweede van de middag. Daarna was het de beurt aan Robbert Slager, die twee keer op rij doel wist te treffen. Onder druk gezet door Ezinge was het vervolgens centrale verdediger Stijn Hamstra die een voorzet van invaller Remco Huizingh dacht weg te werken, maar in eigen doel schoot waardoor Ezinge de marge iets wist te verkleinen: 5-2.
Echt onder de indruk van de kleine tegenslag was Stedum niet, want Lorenzo Spitsbaard, Matthijs Colstee en Yannick van den Berg bepaalden de eindstand uiteindelijk op 8-2. Een overwinning waar je mee thuis kunt komen en trainer Robert Benes erg tevreden stemde. ‘Het klinkt misschien gek als je naar onze uitslagen van de afgelopen weken kijkt, maar we kunnen echt wel een potje voetballen. We moeten echter leren om de kansen die we krijgen te benutten. Dat ging nu heel goed.’
Veel tijd om na te genieten is er niet voor Stedum. Dinsdagavond om half acht staat namelijk de aftrap gepland voor de thuiswedstrijd tegen SV TEO. Het duel dat enige tijd geleden vanwege coronaperikelen afgelast moest worden.
Coach Ronald Bouwman van Ezinge had er geen problemen mee dat de toeschouwers zaterdag ontbraken. ‘Soms heb je van die wedstrijden die je beter niet gezien kunt hebben. Qua veldspel vond ik ons niet eens zo slecht. Wij werden in de omschakeling afgeslacht. Op sommige momenten misten we een beetje de over mijn lijk-mentaliteit. Ik hou van aanvallend voetbal, maar als je op deze manier het schip in gaat hou je dat idee niet lang overeind. Misschien moeten we komend weekend toch maar wat meer zekerheid inbouwen.’
* Stedum – Ezinge 8-2 (1-1). Wiebe Leistra 0-1; Mathijs Colstee 1-1; Yannick van den Berg 2-1; Matthijs Colstee 3-1; Robbert Slager 4-1; Robbert Slager 5-1; Stijn Hamstra (eigen doel) 5-2; Lorenzo Spitsbaard 6-2 Matthijs Colstee 7-2; Yannick van den Berg 8-2.
nov 21. 2021 | Wedstrijden
Bart van der Tuuk heeft voor zijn club GEO drie keer gescoord in het zaterdag met 5-2 gewonnen duel tegen Siddeburen. Zijn derde treffer was tevens het honderdste competitiedoelpunt waar zijn handtekening op stond en daarmee heeft de spits als tweede speler in de clubhistorie van de Garmerwolders de mijlpaal van honderd competitiedoelpunten voor het eerste elftal bereikt.
Het avontuur begon voor de inmiddels 34-jarige spits ruim vijftien jaar geleden op zaterdag 9 september 2006 in de wedstrijd tegen VVK op eigen veld. Destijds werd met 5-3 gewonnen en de mooiste goal van de wedstrijd kwam van Bart van der Tuuk. Een quote uit het wedstrijdverslag destijds: ‘De mooiste goal van de middag moest toen nog komen. Bij de 4-2 werd de bal door Benny den Enting van de rechterkant voorgegeven. Bart neemt de bal op de rand van de zestien meter aan met de borst, daarna knalt hij de bal in een keer uit de draai in de kruising.’
Dat seizoen werd met vijftien doelpunten meteen een van zijn meest succesvolle seizoenen en het talent voor het vinden van het doel van de tegenstander werd dan ook al vroeg ontdekt. Daar kan huidig hoofdtrainer Leendert Nieborg over meepraten, want ook in 2006 was hij trainer van het eerste elftal en was hij er bij het eerste doelpunt dus bij. Nu kon hij dus ook in dezelfde functie van de honderdste voltreffer genieten.
Van der Tuuk is dit seizoen hard op weg om zijn meest succesvolle seizoen ooit te beleven. Hij scoorde inmiddels al dertien keer en het seizoen is nog niet halverwege. In zijn meest succesvolle seizoen (2012/2013) scoorde hij zestien keer. Na een hoop blessureleed gedurende zijn carrière is de goaltjesdief nu helemaal fit. Zaterdag werd na afloop van de wedstrijd al gegrapt om Kasper Teunis, de topscorer aller tijden van GEO met 179 treffers, nog in te halen. ‘Dat wordt nog een hele uitdaging en zal dit seizoen sowiesolastig worden’, laat de spits zich lachend ontvallen.
Hij is trouwens ontzettend blij met het feit dat hij zich volledig op het spelletje kan concentreren. ‘Het gaat hartstikke lekker joh. Ik moet zeggen dat het team ook fantastisch staat. Daar pluk ik als spits de vruchten van.’ Het enige dat hem wel een beetje zorgen baart, is dat er te weinig jeugd doorkomt. ‘We hebben een team op leeftijd en ik ben ook niet de jongste meer, maar als we zo blijven spelen als we nu doen kan ik ook nog wel een paar jaar mee.’
‘Het is fantastisch om te zien dat Bart weer volop met plezier voetbalt en ook belangrijk kan zijn voor zijn team. Namens de hele vereniging wensen we hem nog veel spelplezier toe en natuurlijk succes in het avontuur naar 180’, meldt de club.
Trainer Leendert Nieborg, die terloops nog even vertelt dat hij naar een prima wedstrijd heeft zitten kijken met een voor GEO uiteraard dito uitslag, is maar wat blij met een speler als Van der Tuuk. ‘Hij steekt in een zeer goede vorm en blaakt van het zelfvertrouwen. Het is een prima, maar ook blessuregevoelige speler die enorm veel scorend vermogen in huis heeft.’
De oefenmeester vindt dat Van der Tuuk in de loop der jaren rustiger en een stuk slimmer is geworden. ‘Ik ken hem natuurlijk langer dan vandaag en betrapte hem er wel eens op dat het allemaal met donder en geweld moest bij hem. Wat dat betreft is hij positioneel veel beter en slimmer gaan spelen, weet wanneer hij de momenten moet kiezen en maakt goed gebruik van zijn snelheid en intuïtie. Het is ook een echte teamspeler die een hoop werk verricht als dat van hem gevraagd wordt. Bart is een gozer met een gouden linkervoet.’ (foto: Henk Tammens).
