Een kleine tweeduizend toeschouwers zijn zaterdag getuige geweest van de tweede ronde van het Dutch Open Grasstrack. Deze werd verreden op de kleibaan van het sportpark aan de Bosweg in Loppersum. Grote man was Romano Hummel, de regerend wereldkampioen liet op weergaloze wijze zien wat hij in zijn mars heeft en werd dan ook dagwinnaar in de Special Klasse Senioren.
Na twee jaar afwezigheid was het eindelijk weer zover en mochten de topcoureurs van de grasbaanmotorsport hun kunsten laten zien op de knusse kleibaan van Loppersum. Nadat de diverse voorseries in de Jeugd en Nationaal klassen, en de training van het Dutch Open programma, s’ middags onder perfecte weersomstandigheden konden worden afgewerkt, werd even na vijf uur gestart met de finales van de Jeugd en Nationaal klassen welke in goed overleg met de KNMV in het hoofdprogramma waren opgenomen. Aansluitend werd er begonnen met het grote geweld in de diverse klassen van het Dutch Open Grasstrack.
In de Special klasse Senioren werd de tweede ronde een prooi voor de magistraal rondrijdende Romano Hummel. De regerend wereldkampioen liet zien dat hij prima uit de voeten kon op de perfect geprepareerde baan in Loppersum. Vol gas en met zijn spectaculair ogende rijstijl pakte Hummel in de voorseries het maximaal aantal punten waardoor hij zich rechtstreeks kwalificeerde voor de A-finale.
De andere reeds geplaatste coureurs voor deze A-finale waren de ook de gehele dag al zeer sterk rijdende Jannick de Jong, de Brit James Shanes en de uit Winschoten afkomstige Mika Meijer. Dit viertal werd aangevuld met de beste twee coureurs uit de Last Chance heat. Dat waren de Fries Henry van der Steen en de Deen Jakob Bukhave.
Toen in de A-finale het licht op groen ging en het startlint omhoog, bleek dat Romano Hummel een iets mindere start had dan in de voorgaande serie ‘s, waardoor hij nu als tweede de bocht in dook achter de getergde Jannick de Jong. Maar op het rechte stuk tegenover start en finish was Hummel zijn opponent alweer de baas en reed hij soeverein naar de overwinning. Hiermee was hij dan ook de meer als terechte winnaar van de dag.
Ook de zijspannen kwamen aan het startlint in Loppersum. Vooraf waren de ogen met name gericht op het duel tussen het duo Wilfred Detz/Wendy Arling en de Engelse combinatie van Mitch Godden met bakkenist Paul Smith. Detz/Arling hebben in het verleden al bewezen goed uit de voeten te kunnen op de baan in Loppersum. Het lag dan ook in de lijn der verwachtingen dat deze beide combinaties zich rechtstreeks zouden gaan plaatsen voor de A-finale. En dat gebeurde. Ook in deze klasse werd de A-finale aangevuld met de twee beste combinaties uit de Last Chance heat. Dit waren de combinaties van Klaas Kregel en ‘Crazy’ Desi Holstein en de Duitse combinatie van Patrick Hermans met bakkeniste Sonja Mareike Drayer.
Bij de start van de A-finale ging het echter bijna mis voor de combinatie van de Engelsen Godden/Smith. Hun zijspan kreeg iets te veel grip waardoor het bijna achterover sloeg. Gelukkig kon rijder Mitch Godden het geheel onder controle houden, maar toen was de combinatie Detz/Arling al gevlogen en konden niet meer worden achterhaald.
Godden/Smith deden er nog alles aan en kwamen ook wel dichterbij, maar de race was te kort om Detz en Arling nog te passeren waardoor de Engelsen genoegen moesten nemen met de tweede plaats. Wilfred Detz/Wendy Arling konden dan ook, net als in de laatste editie van 2019, deze editie van de Dutch Open Grasstrack op hun naam schrijven. De derde plaats was voor de zeer sterk rijdende combinatie Kregel/Holstein.
In de 125 cc Special klasse Jeugd ging de dagzege naar Niek Meijerink voor Dominic Hamminga en Tygo Boersema. Bij de NK-shorttrackklasse ST 1 mocht Frank Hamming uit de Groeve plaats nemen op het hoogste treetje, voor de Friezen Thijs van Hyum en Abe Kooistra. De NK-shorttrackklasse ST 2 werd een prooi voor Harriët Zwiers uit Sint Nicolaasga, de enige dame in deze klasse. Gert-Jan Valk uit Daarle werd tweede en Tonny Blok uit het Friese Noordwolde derde.
MFAC Loppersum kan terugkijken op een zeer geslaagd evenement, waarbij geen enkel ongeval plaatsvond. Het Dutch Open Grasstrack krijgt nog een vervolg op 9 juli in Noordwolde en op 19 augustus in Staphorst. De reeks wordt op 26 augustus in Uithuizen afgesloten met de grote finale.
WEO is er niet in geslaagd om door te dringen tot de finaleronde van de nacompetitie. Het team van interim-coach Jan Medema ging op het eigen veld in Woldendorp na een slopende tweestrijd met SC Roswinkel uiteindelijk vanaf elf meter onderuit. In de reguliere speeltijd en de verlenging was het namelijk niet tot een beslissing gekomen.
Het beloofde een mooie dag in Woldendorp te worden. Zelfs de mascotte van de geelzwarten had er zin in. De pony die naar de naam Dundee luistert, mocht voor aanvang van het duel even aan het gras proeven en dat leek de viervoeter best te smaken. Hij maakte tot groot vermaak van de toeschouwers wat rare bokkesprongen en liet zich daarna gedwee weer buiten de omheining leiden. Zoals bij nacompetitiewedstrijden te doen gebruikelijk, was er ook het nodige aan vuurwerk te zien. Alles was er kortom klaar voor, nu moesten de acteurs het nog even laten zien. En het publiek werd op zijn wenken bediend. Binnen zeven minuten moest doelman Rody Bos van WEO de bal voor de eerste keer uit het net halen. Na een corner mikte Roy van der Sluis de bal vlak langs paal tegen het nylon: 0-1. Het spel was dus al vroeg op de wagen gezet.
Uit een van de mooiste aanvallen van de middag wist WEO binnen het kwartier langszij te komen. De later geblesseerd uitgevallen Jarno Medema stuurde Niels Jansen aan de rechterkant van het veld op avontuur. De spits was niet zelfzuchtig en boord Kebba Darboe de gelegenheid om voor de gelijkmaker te zorgen: 1-1. Vijf minuten later waren de rollen omgedraaid toen verdediger Willem Pagters van SC Roswinkel zich vergaloppeerde en Darboe de fout meteen wist af te straffen: 2-1. Vlak daarvoor had Jansen al een unieke mogelijkheid laten liggen om tot scoren te komen toen Darboe omver was gelopen en fluitist Hansen de bal op de stip deponeerde. De strafschop werd echter gemist.
Het was zuur voor de gastheren dat invaller Stef Jansen zijn dag niet had. Hij schatte na ruim een half uur spelen een hoge bal volledig verkeerd in en vervolgens was het voor Bart Huizingh een koud kunstje om goalie Bos andermaal het nakijken te geven: 2-2. Een knullige tegengoal, die wel een beetje in het beeld van de wedstrijd paste en waar scheidsrechter Jaap Hansen uit Wagenborgen ook nog een steentje aan bij dacht te moeten dragen. Verdediger Bjorn Helder van SC Roswinkel tikte vlak na de doelwisseling de doorgebroken Kebba Darboe aan en kreeg geel, waar rood op zijn plaats was geweest. WEO wist vlak daarna overigens wel uit de toegekende vrije trap op 3-2 te komen door een treffer van Wouter Slager, maar de fluitist was hier duidelijk de fout in gegaan. Veel plezier beleefde WEO overigens niet aan die voorsprong, want binnen de kortste keren was die weer teniet gedaan. Twee kinderlijk eenvoudig weggeven doelpunten zorgden er voor dat de gasten binnen zestig seconden op 3-4 waren gekomen door treffers van Roy van der Sluis en Jens Katuin.
Er moest op dat moment nog een half uur worden gespeeld, dus hadden de Woldendorpers nog tijd genoeg om de schade te repareren. Gaandeweg de tweede helft werd echter duidelijk dat het slopende seizoen en de veelvoud aan blessures hun tol begonnen te eisen. De krachten vloeiden wat weg en op het middenveld kon men niet genoeg energie meer opbrengen om de gasten bij het eigen doel weg te houden. Die waren een aantal keren dicht bij de definitieve knock-out, maar weigerden de trekker over te halen.
Dat deed Jansen nog wel een keer toen Jan Meyerhof na een corner heel slim de aandacht van de defensie van SC Roswinkel wist te trekken en Jansen alle ruimte kreeg om met en schuiver voor 4-4 te zorgen. Hij en Darboe hadden in de slotfase van de reguliere negentig minuten de beslissing op de schoen, maar de beide Woldendorpers hadden teveel tijd nodig om tot een fatsoenlijke afronding te komen of verloren het overzicht.
Het draaide uiteindelijk op een verlenging uit en in dat halve uur kregen beide teams opnieuw kansen om op voorsprong te komen. De scherpte was echter al lang en breed uit het spel van beide ploegen verdwenen. De moegestreden acteurs zouden het duel vanaf elf meter moeten beslissen. En daarin bleken de mannen van SC Roswinkel de betere te zijn. Alleen Wouter Slager mikte raak vanaf de stip. Patrick van der Mijle zag zijn inzet gestopt worden, invaller Jeroen ten Have schoot naast en Niels Jansen wist ook nu niet vanaf de penaltystip te scoren. Bij SC Roswinkel was Roy van der Sluis de gevierde man toen hij de bal in het net had zien verdwijnen. Zijn team scoorde drie keer en zag alleen Tim Kleinenberg op doelman Rody Bos stranden.
Het seizoen zit er nu op voor WEO, dat graag de vierde klasse was binnen gestapt. Het beroemde dubbeltje op zijn kant viel nu goed voor SC Roswinkel, maar had net zo goed de andere kant op kunnen vallen. Zo’n wedstrijd was het namelijk wel. Het was ook het laatste kunstje van Jan Medema als hoofdverantwoordelijke man bij WEO.
Hij vond ook dat zijn team de goals veel te gemakkelijk tegen had gekregen en zelf te weinig had gescoord. ‘Het zag er verdedigend soms niet best uit en we konden het middenveld op den duur niet meer belopen, waardoor zij steeds vaker gevaarlijk door wisten te komen’, aldus de oefenmeester. Dat het duel uiteindelijk door middel van strafschoppen beslist moest worden, vond hij jammer. ‘Dat blijft altijd een loterij. Maar goed, ik heb hier een prima tijd gehad en er van genoten. De groep heeft het afgelopen seizoen keihard gewerkt. We hoeven ons nergens voor te schamen. Afscheid nemen met promotie naar de vierde klasse was leuker geweest. Het is echter niet anders.’
* WEO – SC Roswinkel 4-4 (2-2). Roy van der Sluis 0-1; Kebba Darboe 1-1; Kebba Darboe 2-1; Bart Huizingh 2-2; Wouter Slager 3-2; Roy van der Sluis 3-3; Jens Katuin 3-4; Niels Jansen 4-4. (SC Roswinkel wint na strafschoppen).
De eerste ronde van de nacompetitie is voor Middelstum meteen de laatste geworden. De ploeg van trainer Jelmer Meinardi ging op het sportpark aan de Coendersweg in Middelstum na verlenging onderuit in het duel met DKB uit De Krim en daarmee weten de mannen uit Overijssel dat Holwierde, de herkanser uit de 3e Klasse C, komend weekeinde de laatste hindernis gaat worden op weg naar de derde klasse. Tenzij de Holwierders daar een stokje voor gaan steken.
Het team van trainer Jan Otto Benjamins, bezig aan zijn tweede seizoen, heeft een lange geschiedenis in de 4e Klasse achter zich. In het afgelopen decennium wist men vier keer een periodetitel te bemachtigen, maar grepen de geelzwarten telkens naast promotie. Je zou de oefenmeester desondanks een succestrainer kunnen noemen. In de elf jaar dat hij als trainer aan SC Elim verbonden is geweest, wist hij vier kampioenschappen en twee periodetitels te bemachtigen.
Zijn tegenstrever Jelmer Meinardi is wat dat betreft een onbeschreven blad. Middelstum is dit seizoen zijn eerste klus als verantwoordelijke man en die volbracht hij met verve. De Middelstummers leken lange tijd zelfs op de algehele titel af te stevenen, maar morsten op het eind teveel punten, waardoor promotie via een omweg gerealiseerd moest worden.
Zoals ieder jaar zijn nacompetitiewedstrijden vaak de duels om van te smullen en dat was nu niet anders. Je hebt als deelnemer ook weinig meer keus dan er vol in te vliegen, wil je in ieder geval de intentie hebben om hogerop te komen. Middelstum liet de gasten aanvankelijk het balbezit en leek de kat uit de boom te willen kijken.
Van DKB had men te horen gekregen dat het een ploeg is die de tegenstander graag het balbezit gunt en dus ontstond er in het eerste kwart van het duel een soort van patstelling waarin DKB wat rustiger aan de bal was en Middelstum te onrustig speelde, terwijl daar geen reden voor was omdat de druk van de bezoekers er nauwelijks was.
Naarmate de eerste helft vorderde, kroop Middelstum steeds meer uit de schulp en probeerde vanuit een gesloten defensie in de omschakeling toe te staan. De kansen daarvoor waren ook zeker aanwezig. Met name Mateo Milkovic kreeg een aantal keren de mogelijkheid om de vierdeklasser op voorsprong te zetten. Oog in oog met doelman Rutger Mulder wist hij niet tot scoren te komen en zijn ploeg op de route naar een volgende finale te zetten.
Namens DKB waren het David van Zandwijk, Igor Tangenberg en Bernie Renker die goalie Damon Medema van Middelstum probeerde te verschalken, maar de sluitpost had een aantal fantastische reddingen in huis. Het voetbal was aan beide kanten misschien niet altijd even goed, maar de spanning maakte veel goed. En die zou de hele wedstrijd blijven bestaan, want beide ploegen gaven elkaar geen duimbreed toe.
Tot een voorzet van DKB vanaf de linkerkant van het veld richting tweede paal zeilde en Igor Tangenberg de bal ineens op de pantoffel nam en de arm van Thijs Helder raakte. Scheidsrechter Bas Nigro was onverbiddelijk en wees naar de stip. Tangenberg nam plaats achter de bal, maar schoot het speeltuig niet bijster goed in en raakte de paal. Had hij dat niet gedaan, dan had Damon Medema het leer waarschijnlijk opgeraapt.
En dus moest er een verlening aan te pas komen om een winnaar aan te wijzen. Daarin besliste DKB de wedstrijd. Een aanval over de rechterkant leverde balbezit op voor Tangenberg, die het speeltuig omhoog kopte en er eigenlijk op rekende dat het leer naast de goal van Medema zou verdwijnen. Dat dacht de doelman zelf waarschijnlijk ook, want hij reageerde amper. Een dure inschattingsfout, want de bal verdween met veel effect precies onder de kruising tegen het nylon: 0-1. Wat Middelstum daarna ook probeerde, het mocht niet baten.
Voor de Middelstummers eindigde op deze manier een prima seizoen op een hele zure wijze, maar ondanks de enorme teleurstelling was er naderhand ook sprake van trots. ‘Natuurlijk wil je graag nog en finale spelen en eigenlijk zat dat er ook wel in. Maar goed, het mocht niet zo zijn. Dat is jammer en toch kijken we met z’n allen terug op een prachtig jaar. We hebben een groot deel van het seizoen bovenaan gestaan, een periode gepakt en in het slot jammer genoeg teveel laten liggen om de titelrace te kunnen volhouden’, sprak trainer Jelmer Meinardi na afloop.
Zijn collega Jan Otto Benjamins was uiteraard blij met de zege en vond dat het geen goede wedstrijd was geweest. ‘We wisten dat Middelstum in de omschakeling levensgevaarlijk is en toch trappen we daar een aantal keren in. Ik moet zeggen dat onze keeper een aantal goede ingrepen heeft gedaan, anders had ik het nog moeten zien. Het is jammer dat we die strafschop missen, dan was het ook klaar geweest. EN die goal? Tja, volgens mij was er niemand die dacht dat de bal er in zou vliegen. Ons zal hje er niet over horen klagen.’
Voetbalvereniging NEC Delfzijl is in zee gegaan met personal trainer Michael Kofi Oware van MKO Smartcoaching. Deze organisatie geeft 1 op 1 voetbaltraining aan jeugdspelers en -speelsters van verschillende niveaus. Van FC Groningen tot FC Emmen, van WVV tot Be Quick, op KNVB-niveau en nu dus ook bij NEC Delfzijl.
Individuele voetbaltraining is bedoeld voor spelers en speelsters die zich verder willen ontwikkelen, persoonlijke verbeterdoelen hebben en het maximale uit zichzelf willen halen. Met de persoonlijke training wordt er een op een aan het ontwikkelingsproces van de voetballers en voetbalsters gewerkt. MKO Smartcoaching gaat uitbreiden en kijkt er naar uit om de samenwerking met NEC Delfzijl komend seizoen gestalte te geven. Binnen de club wordt vorm gegeven aan de een op een-voetbaltraining.
Bij het horen van de naam Michael Oware zal niet meteen bij iedereen een belletje gaan rinkelen. Toch is hij geen onbekende in de Noord-Groninger regio. De 36-jarige Delfzijlster was namelijk als voetballer actief bij Neptunia en Eems Boys, vv Appingedam en Oosterhoek. Na een aantal jaren als assistent-trainer actief te zijn geweest, is hij nu trainer bij NEC Delfzijl. ‘Mijn ervaringen in het voetbal zijn dat er te weinig ruimte en aandacht is voor de individuele ontwikkeling van spelers en speelsters. Vanuit mijn passie voor voetbal ben ik daarom 2,5 jaar geleden begonnen met MKO Smartcoaching’, aldus Oware.
De Havenkanter vereniging is de eerste club in het noorden waar Oware zich aan verbindt. ‘Wij zijn erg blij met zijn inbreng en zijn er van overtuigd dat dat deze stap een toegevoegde waarde heeft als het gaat om de ontwikkeling van de jeugdspelers binnen NEC Delfzijl’, zegt Harry Koolhof namens de vereniging.
Toen in de A-finale het licht op groen ging en het startlint omhoog, bleek dat Romano Hummel een iets mindere start had dan in de voorgaande serie ‘s, waardoor hij nu als tweede de bocht in dook achter de getergde Jannick de Jong. Maar op het rechte stuk tegenover start en finish was Hummel zijn opponent alweer de baas en reed hij soeverein naar de overwinning. Hiermee was hij dan ook de meer als terechte winnaar van de dag.
