Noordwolde, SGV en SC Scheemda verliezen. Zeester wint weer
ZZVV – NOORDWOLDE 6-1
In Noordwolde was men blij de laatste competitiewedstrijd tegen SC Loppersum nog in winst was omgezet en er als gevolg daarvan nacompetitievoetbal op het programma stond. De droom is een week later als een zeepbel uiteen gespat. In het Drentse Zuidwolde bleek ZZVV veel te sterk voor de mannen van vertrekkend trainer Roy Kamps. De gastheren wisten met maar liefst 6-1 te winnen.
Kamps wist op voorhand dat zijn team een zware klus stond te wachten. Er ontbraken vanwege blessures en dergelijke teveel mensen in de as van het team. Uiteindelijk kon hij met veertien spelers richting Drenthe vertrekken. Noordwolde kwam na twintig minuten spelen op achterstand na een corner: 1-0. Het doelpunt kwam op naam van Joël Huiskes te staan. De dekking was bij de schotpoging niet goed verzorgd. Voor het overige was ZZVV voor de pauze wat meer in balbezit, zonder dat men nou echt gevaarlijk wist te worden. Het was voor de treffer te zien dat er veel spanning op de wedstrijd stond, vooral aan de kant van de thuisclub. Er werd af en toe wat gemopperd en echt vloeiend liep het allemaal niet.
Ook bij de tweede treffer, een goal van Paul Bos, stond Noordwolde te ver van de tegenstander af en kreeg men alle ruimte om nog een keer doeltreffend uit te halen. Na rust kwam Noordwolde terug in de wedstrijd door een doelpunt van Jesse Hijlkema. Hij schoot de bal van een meter of twintig ineens over doelman Jelle Verburg heen. Die had nog niet veel te doen gehad, maar moest nu wel vissen: 2-1. ZZVV was even van slag en Noordwolde liet zien dat het toch wel aardig kan voetballen.
Dat duurde maar even, want de thuisclub bracht nog wat verse krachten in en daarmee was wel duidelijk dat de breedte van de selectie Noordwolde uiteindelijk fataal zou worden. Daarbij kwam nog eens dat ZZVV meer kwaliteit in huis had en uiteindelijk verder wist uit te lopen. Na de 3-1 volgde een strafschop, veroorzaakt na een onhandige sliding van Marco Vos (4-1) en daarna wist de ploeg uit Zuidwolde nog twee keer te scoren. Volgens Kamps een ietwat te geflatteerde eindstand. Ondanks de nederlaag was Kamps trots op zijn jongens dat ze dit seizoen zo ver hadden weten te komen. ‘Het is jammer dat we niet verder zijn gekomen, maar de jongens hebben keihard gewerkt. Aan de andere kant moeten we ook zo realistisch zijn dat Noordwolde niet echt een tweedeklasser is.’
GSVV – ZEESTER 1-2
Vijfdeklasser Zeester is nog één wedstrijd verwijderd van promotie naar de vierde klasse. Het elftal van trainer Jaap van der Ploeg wist in Gerkesklooster op karakter met 1-2 van GSVV te winnen en krijgt in de finale te maken met De Fivel uit Zeerijp. GSVV is door de nederlaag definitief naar de vijfde klasse afgedaald.
Zeester heeft, ondanks dat men nooit een hoogvlieger was in het amateurvoetbal, toch al een roemrucht verleden. Zoutkamp had in een ver verleden al een club met de naam SV Zeester. Die smolt in 2009 samen met VVSV ’09 en het Ulrumer UVV ’70. De combinatie bleek achteraf geen gelukkige keuze te zijn geweest. Zeester besloot zijn eigen weg te gaan en tegen de stroom in te roeien. Daar waar er steeds meer fusieclubs ontstonden, splitsten de Zoutkampers zich af en dat heeft de club tot nu toe geen windeieren gelegd. Na een wat moeizame start eindigde men steevast in de middenmoot en werd enkele jaren geleden voor het eerst een periodetitel gepakt. Die kreeg dit seizoen een vervolg en dus mochten de Zoutkampers de nacompetitie in. Daarin werd Beetgum als eerste verslagen en nu was het dus de beurt aan GSVV.
Dat de druk zienderogen toeneemt, was wel aan het spel van de Zoutkampers te zien. Daarbij kwam nog eens dat een drietal spelers ’s morgens nog op een begrafenis was, maar uiteindelijk wel bij de spelersgroep aansloten.
Het duel begon niet goed voor Zeester, dat al vrij snel op achterstand kwam te staan. Meteen daarna lieten de Zoutkampers echter zien dat het met het karakter van de ploeg wel goed zit. Jasper Nienhuis zorgde voor de 1-1 en vanaf dat moment was de wedstrijd meer in evenwicht. Toch zou Zeester aan de leiding weten te komen dankzij een voltreffer van Henri Nienhuis: 1-2.
Voor de gasten was dit een mooie stand om aan de thee te beginnen, al wist men deksels goed dat het na de pauze zou gaan stormen. En dat deed het dan ook. GSVV gaf vol gas en probeerde van alles om het tij te keren. Zeester had in Daniël Veenstra echter weer een prima doelman. Hij wilde van geen wijken weten en groeide uit tot de held van de dag.
De Zoutkampers kregen ook nog wel mogelijkheden, maar gescoord werd er in het tweede bedrijf niet meer en dus kon men bij Zeester na afloop de vuisten ballen. Ze hadden het opnieuw geflikt en als het aan trainer Jaap van der Ploeg en zijn mannen ligt, dan gaat De Fivel een zware middag tegemoet. ‘Die gaan niet van ons winnen’, aldus de oefenmeester die twee seizoenen aan de Riepsters verbonden is geweest. De Fivel speelde toen in de derde klasse, maar daalde daarna af.
Voor Zeester gelden hele andere uitgangspunten Jaap van der Ploeg: ‘Als Zeester al een keer is gepromoveerd, dan stamt dat waarschijnlijk nog uit de hoogtijdagen van Laurel en Hardy en de zwart-witfoto’s. Het wordt tijd dat we het nu een keer in kleur doen. Wij zijn er helemaal klaar voor. Het team is compleet en de koppies staan goed. Als het ons lukt en we eindigen bij de laatste vier, dan hebben we in ieder geval toch maar mooi vierde klasse gespeeld. Lukt het niet, dan doen we volgend seizoen weer bovenin de vijfde klasse mee.’
FC ASSEN – SGV SCHILDWOLDE 5-2
Door het winnen van de tweede periode in de 5e klasse E mocht SGV uit Schildwolde in de Drentse hoofdstad een poging wagen om ten koste van FC Assen promotie naar de vierde klasse af te dwingen. Bij winst zou er nog een finale volgen tegen de winnaar van RZ Baflo-ZEC. SGV kreeg echter in de absolute slotfase van het duel het deksel op de neus en moest het in de verlenging afleggen tegen de Drenten.
De wedstrijd stond onder leiding van scheidsrechter Van der Heijden, die kon beschikken over een tweetal neutrale assistenten. Het eerste kwartier lag het tempo enorm hoog en was het duidelijk dat de gastheren een vroege voorsprong wilden forceren. Na deze openingsfase kwam de wedstrijd meer in evenwicht en kon ook SGV steeds meer aan voetballen toekomen. Kansen waren er over en weer.
Halverwege de eerste helft kon Luca van Loenen bijna toeslaan vanuit een vrije trap van Robert Kluppel. Na een half uur was het gevaarlijk voor het doel van SGV, waar een hard schot net naast ging. Van der Heijden zag in het neerhalen van Hoeksema geen overtreding en behoedde de Assenaren daarmee voor een rode kaart. De rust werd gehaald met de welbekende brilstand.
Trainer Marcel Joostens liet dezelfde elf spelers staan in de tweede helft. Niet snel na het hervatten van de wedstrijd ging het mis voor SGV. Jasper Boonstra gleed uit op het kunstgras en daardoor kon zijn directe tegenstander een ploeggenoot bedienen, die de 1-0 liet aantekenen. Na een uur spelen hield keeper Marijn Jager, niet voor het eerst en niet voor het laatst, zijn team in de wedstrijd met een cruciale redding.
Nog geen twee minuten later liet Jelte Bos de gelijkmaker aantekenen. Luca van Loenen was over de rechterflank zijn tegenstander te snel af, ontweek een tackle en gaf de bal vanaf de achterlijn voor bij de eerste paal. Bos stond daar klaar om de voorzet op voortreffelijke wijze achter zijn standbeen langs af te maken: 1-1. De thuisploeg had veel overtredingen nodig om de Schildwolders in bedwang te houden. Zo ook rond de 70e minuut. De vrije bal als gevolg van een overtreding werd door Jos Hoeksema hoog in de doelmond ingebracht en door het lichte toucheren van een van de Assenaren tot doelpunt gepromoveerd: 1-2.
Toen een kwartier voor tijd andermaal een doorgebroken speler van SGV, nu was het Luca van Loenen, tegen de vlakte werd gelegd, kon scheidsrechter Van der Heijden niet anders dan de dader van het veld sturen. Met nog een kwartier te gaan, stond SGV al met één been in de finale, maar FC Assen legde zich daar uiteraard niet bij neer. Een minuut voor het verstrijken van de officiële speeltijd kreeg Van Loenen nog een enorme kans, maar de sluitpost van de nummer twee uit 5D wist redding te brengen.
In de toegekende extra tijd van maar liefst negen minuten viel uit het niks de gelijkmaker. Een voorzet vanaf de linkerflank werd in eerste instantie nog verwerkt door Jager, maar vanuit de rebound viel alsnog de 2-2. Doordat de wedstrijd geen winnaar had opgeleverd, volgde een verlenging. In deze verlenging ging het compleet mis voor SGV. Centrale verdediger Jesse Roelfsema, die samen met Rutger Drewel als een huis stond, moest zich laten vervangen door een blessure. Amper van het veld sloeg FC Assen direct toe en kwam de bal dwars door het centrum terecht bij Jarno Hamming, die de 3-2 maakte. De 4-2 volgde ook nog in het eerste kwartier van de verlenging, al had deze treffer, zeker met drie onpartijdigen, nooit mogen tellen. De bal werd namelijk overduidelijk met de arm meegenomen. SGV zette alles op alles om een gelijkspel uit het vuur te slepen en zodoende strafschoppen af te dwingen, maar doordat dit meer ruimte achterin opleverde kon FC Assen vanuit een counter nogmaals toeslaan en werd het uiteindelijk zeer geflatteerd 5-2. Voor SGV zit daarmee het seizoen erop.
Jammer voor SGV en diens trainer Marcel Joostens, wiens periode bij SGV nog niet ten einde is, ondanks dat hij wel als hoofdtrainer stopt. ‘Ik heb in totaal veertien jaar training gegeven aan zowel jonge jeugd op een klein veld, oudere jeugd, dames, het tweede en de hoofdmacht. Het is nu tijd voor andere trainers. Ik ga samen met Nienke de Gries vanaf komend seizoen de jeugd coördineren. Op mijn periode als hoofdtrainer kijk ik met een goed gevoel terug. Het doel was om het familiaire weer in de club te krijgen en dat is gelukt.’
Iedereen hoort er volgens de oefenmeester gewoon bij en het maakt niet uit of dat als speler van het eerste, tweede, 45+, dames of jeugd is. ‘Natuurlijk zijn de eerste twee seizoenen in het water gevallen door corona. Afgelopen seizoen, na een mindere eerste periode, hebben we uiteindelijk een hele goede tweede en derde periode gehad. En nu natuurlijk enorm veel pech, want we waren héél dicht bij de finale. Voor de toekomst staat er een goede groep met volgend seizoen ook een goede lichting JO19 erachter. Qua doorstroom ziet het er ook goed uit bij SGV. Ik ga nu eerst even lekker genieten van de extra vrije tijd die ik krijg, maar zal volgend seizoen waarschijnlijk nog iedere zaterdag op een voetbalveld te vinden zijn.’
SC ANGELSLO – SC SCHEEMDA 1-0
Na de teleurstelling van een week eerder, waarin SC Scheemda naast de algehele titel greep in 5F, wilde men in de nacompetitie eerherstel. Het team van trainer Gerrie Drent kreeg in het duel met SC Angelslo het deksel echter nog een keer op de neus.
Op een fantastisch veld waren de ploegen in de eerste ronde van het seizoenstoetje tot aan de rust prima aan elkaar gewaagd, waarbij de beste kansen voor de Scheemders waren. Van dichtbij te hoog mikken en een bal op de lat deponeren voorkwamen een voorsprong voor de gasten.
Een week eerder ging met ook met een gelijke stand de rust in en was SC Scheemda het in het tweede bedrijf helemaal kwijt. Dat wilde men niet nog een keer laten gebeuren. NA de doelwisseling leek het alsof de wedstrijd zich op één helft afspeelde. Het Scheemder deel was kennelijk tot verboden gebied uitgeroepen voor de thuisclub. SC Scheemda kreeg voldoende kansen om het duel open te breken, maar de bal tussen de palen door jagen wilde maar niet lukken. SC Angelslo leek al naar de verlenging uit te kijken, maar kreeg in de 87e minuut zowaar nog een schotkans. De bal verdween door een woud van benen in het Scheemder doel: 1-0.
Het ongeloof kon bijna van de gezichten van SC Scheemda worden afgeschept en langs de kant was dat niet minder. SC Scheemda dacht de gifbeker zeven dagen eerder al te hebben leeggedronken, maar dat bleek dus niet het geval te zijn. Uiteraard was men bij SC Angelslo enorm blij en opgelucht dat het toch nog had weten te winnen en daardoor mocht instappen voor de volgende ronde.
SC Scheemda droop zwaar teleurgesteld af. ‘Op papier hebben we een mooi seizoen gedraaid, maar na twee dreunen blijven we uiteindelijk met lege handen staan, hoe onterecht dat ook is’, aldus trainer Gerrie Drent.