jan 29. 2023 | Wedstrijden
Middelstum heeft zich op eigen veld te snel de kaas van het brood laten eten in het duel met SIOS. De ploeg van tussenpaus Wilhem van der Wiel kon een driepunter heel goed gebruiken en dat lieten de Sauwerders vanaf de eerste minuut van de wedstrijd dan ook zien. Middelstum werd pas na de thee wakker, maar toen was de schade al te groot geworden en kon zelfs een toegekende strafschop de thuisclub niet meer voor puntverlies behoeden.
In de opstelling van Middelstum waren twee bijzonderheden te vermelden. Emiel Douma stond bij de thuisploeg onder de lat. Hij verving Damon Medema die met heupklachten te kampen had. Ook Peter van Dam was van de partij. Hij kon opnieuw minuten maken omdat nu Daan van Aller aan de kant moest blijven. Als gevolg van een liesblessure zou hij maximaal een helft kunnen spelen. Bij SIOS ontbraken Gijs Huinder en Jack Alt, maar laatstgenoemde komt dit seizoen waarschijnlijk niet meer in actie. Reinder Haaksema en Stefan Bultena waren weer terug van een blessure. Bultena zou gedurende het duel door Marco Frankruijter worden vervangen.
Het duel begon vrij rustig. De twee ploegen gaven elkaar de ruimte om de bal rond te spelen, maar wisten weinig diepgang in het spel te krijgen. In de 3e minuut kreeg SIOS een aardige mogelijkheid toen Middelstum er verdedigend niet al te best uit. Menno Dijkstra wist de klus niet te klaren omdat hij onderuit ging. Scheidsrechter Nieboer ging even kijken of het nou binnen of buiten het strafschopgebied was geweest, maar volstond met een vrije trap er net buiten. Dat klusje leek een kolfje naar de hand van Sander Bultena. Hij mikte echter net te hoog. En dus mochten de gastheren de handen dichtknijpen dat ze niet al in een vroeg stadium van het duel tegen een achterstand waren aangelopen. Daarna werd het voor beide doelen eigenlijk amper echt gevaarlijk.
Na 34 minuten voetbal kwam Twan Heemstra schuin voor het doel van SIOS terecht. Hij wist de bal uit de stuit op te pakken en schoot snoeihard in de korte hoek. Doelman Leroy Munster, die een goede wedstrijd speelde, liet zich echter niet verschalken. Het was de vrijwel enige opleving aan Middelstummer zijde. Twee minuten later kregen de Sauwerders een corner die door Reinder de Haan werd verzilverd. Hij klom boven alles en iedereen uit en knikte het leer binnen: 0-1. Niet veel later lag tegengoal nummer twee ook achter Emiel Douma, die zich zijn debuut wel iets anders zal hebben voorgesteld. Uit een messcherpe counter was het Menno Dijkstra die rustig keek wat de sluitpost zou proberen om hem van scoren af te houden. Hij legde de bal nog eens goed en krulde het speeltuig vervolgens op fraaie wijze de kruising in: 0-2. Tot aan het rustsignaal was SIOS de betere ploeg geweest en dat had het team van Wilhem van der Wiel dan ook in de score tot uiting weten te brengen.
Na de doelwisseling was het wedstrijdbeeld heel anders. Met de energie en strijdlust waar Middelstum doorgaans patent op heeft, werd SIOS op eigen helft teruggedrukt. Er werd een aantal grote kansen genoteerd voor de gastheren, maar scoren kwam er vooralsnog niet van. In de 79e minuut vond Middelstum de aansluiting na een treffer van Ayolt Douma. Die het snelst reageerde nadat de bal uit een woud van benen voor zijn rechtervoet viel: 1-2. Daarna werd het gaspedaal aan Middelstummer zijde nog wat dieper ingedrukt.
De thuisclub zat kort op de tegenstander en voerden de druk flink op. Aijolt Douma miste een grote mogelijkheid en zelfs een toegekende strafschop mocht niet baten. Gijs van Aller, ingevallen voor Rutger Schuiling, ging in de 85e minuut naar het gras na een wat onbehouwen sliding van Lammert Brinkhuizen, die Thom Limburg was komen vervangen. Twan Heemstra raakte vanaf elf meter slechts de binnenkant van de paal en zag het leer vervolgens het veld weer in vliegen. In de allerlaatste seconden viel een ingooi bij de tweede paal, maar bleef de afronding uit.
En dus kreeg Middelstum de vijfde nederlaag van dit seizoen om de oren. Na afloop was trainer Jelmer Meinardi van mening dat SIOS in het eerste bedrijf de betere ploeg was geweest, maar dat Middelstum op basis van de tweede helft zeker een punt had verdiend. ‘Door de nederlaag komen we nu in een lastige positie. We gaan echter niet bij de pakken neerzitten. We zullen er alles, maar dan ook echt alles aan doen om het tij te keren. Ik geloof in deze groep. Voor nu feliciteer ik SIOS. Dit is voor hen niet alleen een mooi, maar ook belangrijk resultaat.’
Zijn collega Wilhem van der Wiel was blij dat zijn ploeg de winst op zak had weten te houden. ‘Op het einde knepen we hem wel en hebben we alles weggerost om de voorsprong vast te kunnen houden. We hebben qua wedstrijden nog wat in te halen en je kunt er allerlei bespiegelingen op loslaten, maar laten we dit eerst maar even koesteren. Het was zeker geen goede wedstrijd van ons, maar ik ben aangenaam verrast door de geestdrift die de ploeg heeft laten zien. Daar kunnen we mee vooruit.’
* Middelstum – SIOS 1-2 (0-2). Reinder de Haan 0-1; Menno Dijkstra 0-2; Aijolt Douma 1-2 (foto: Jaap van der Laan/MiddelstumInfo).
jan 29. 2023 | Wedstrijden
Als er al een mogelijkheid voor het tobbende SV Bedum was geweest om een ploeg pijn te doen, dan was dat zaterdag tegen koploper Velocitas het geval. Met nog een kwart wedstrijd te gaan kreeg Kelvin de Vries na een oliedomme en vooral ongefundeerde uitbarsting van frustratie in korte tijd twee keer geel en dat betekende rood. De Stadjer kon na 70 minuten voetbal inrukken en de Bedumers leken zich op te maken voor een eindspurt. De lijstaanvoerder bleef ondanks de ondertalsituatie echter rustig en wist de winst (2-4) in de slotfase zelfs nog veilig te stellen.
De thuisclub begon niet sterk, kreeg wat kansen tegen, maar herstelde zich goed van het matige begin en wist de leiding te nemen toen een niet goed afgeslagen corner door Mark Kruizenga tot doelpunt werd gepromoveerd: 1-0. Een goed begin van de paarshemden, die een succesje wel konden gebruiken. Erg veel plezier beleefde het thuisfront niet aan de voorsprong. Een corner werd slecht weggewerkt door Stijn Hekstra, door Fabian de Vries opgepikt en dat betekende dat doelman Jos Broekmans voor de eerste keer was gepasseerd: 1-1.
Er zou zelfs nog een tweede tegentreffer volgen na een verkeerd ingespeelde pass van Richard de Boer. Bart Steenbergen profiteerde dankbaar en zo stond het na een half uur spelen ineens 1-2. Hoewel Velocitas beduidend gevaarlijker was, liet SV Bedum zich op dat moment nog niet inpakken en wist vlak voor de pauze langszij te komen. En opnieuw ging er een corner aan vooraf. De treffer kwam op naam van Nigel Bakker te staan. SV Bedum had het niet gemakkelijk, maar had wel de achterstand weggepoetst en dat was op dat moment het belangrijkste gegeven: 2-2. Daarna waren er over en weer nog wat mogelijkheden, maar gescoord werd er voor de thee niet meer. De tussenstand beloofde in ieder geval nog wat voor het tweede bedrijf op het Bedumer kunstgras.
De eerste fase na de doelwisseling was vanuit Bedumer oogpunt bekeken ronduit slecht. Velocitas kon het leer vanaf het middenveld telkens te simpel achter de laatste linie van SV Bedum leggen en kwamen een aantal keren gevaarlijk in de buurt van het Bedumer strafschopgebied. De thuisclub mocht de handen stijf dichtknijpen dat Velocitas verzuimde om die geboden ruimte uit te buiten. Op wat speldenprikjes na kon SV Bedum niet veel laten zien, maar het duel was het aanzien meer dan waard, vooral omdat de gastheren zicht bleven houden op een goed resultaat. Dat idee werd nog eens vergroot toen de al eerder genoemde Kelvin de Vries een overtreding beging waarvoor hij terecht geel kreeg. Hij was het daar kennelijk niet mee eens, bedacht zich geen moment en schoot de bal over de omheining. Die actie leverde hem nog een gele prent op en dus kon de Stadjer inrukken.
Met nog twintig minuten op de klok was dit voor SV Bedum een uitgelezen mogelijkheid om de lijstaanvoerder echt pijn te doen. De gastheren waren echter te onrustig en wilden te gehaast richting het doel van de gasten. Daarnaast moesten ze op hun hoede blijven voor de uitbraken van Velocitas. De overtalsituatie werd eenvoudigweg niet goed uitgespeeld en het was een beetje hinken op twee gedachten. In de 89e minuut was het een oud-leerling van Wentink die zijn voormalige leraar de das om deed. Met een weergaloze omhaal tekende Mervyn Bos voor 2-3 en het zou zelfs nog erger worden toen SV Bedum de verdedigende stellingen al lang en breed had verlaten en Firas El Jawashi de eindstand liet aantekenen: 2-4.
‘Dit is zo jammer. We hadden het lastig in de tweede helft maar met een man meer in het veld hadden we onszelf eindelijk moeten belonen’, zei Robbie Wentink na afloop. ‘Het is om moedeloos van te worden’, aldus de coach. Zijn collega Simon Cageling, die in het verleden jeugdtrainer van de Bedumers is geweest, vond dat zijn team het duel veel eerder had moeten beslissen. Over de actie van De Vries zei hij: ‘Het gebeurt in een reflex. Maar goed, het was niet erg slim van hem.’
SV Bedum speelt komend weekeinde tegen Be Quick 1887. De hekkensluiter van 2L heeft begin oktober het tot nu toe enige competitiepunt weten te pakken. Op bezoek bij SV Oosterwolde werd het destijds 3-3. De ploeg van Wentink zal dit duel moeten winnen, wil het niet nog verder wegzakken. Ze zijn echter gewaarschuwd. Velocitas had de periodetitel al wel in de zak willen steken, maar omdat Drenthina ook wist te winnen, is een en ander afhankelijk van het duel tussen Drenthina en LTC, dat op 25 februari wordt ingehaald.
* SV Bedum – Velocitas 2-4 (2-2). Mark Kruizenga 1-0; Fabian de Vries 1-1; Bart Steenbergen 1-2; Nigel Bakker 2-2; Mervyn Bos 2-3; Firas El Jawashi 2-4.
jan 29. 2023 | Wedstrijden
Holwierde heeft op eigen veld een goed vervolg gegeven aan een prima serie. Simpel ging het allemaal niet, maar de poging van het bezoekende HS ’88 om nog enigszins in de buurt van de Katmisbewoners te komen werd door het team van trainer Danny Schudde verijdeld. De gastheren wisten de punten (3-2) in eigen huis te houden. Peter Bouwsema was verantwoordelijk voor alle Holwierder goals.
Meteen na het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Baron werden de bedoelingen van beide teams duidelijk. Ze togen zonder veel omhaal ten aanval en dus wreven de toeschouwers zich even in de handen. Zij rekenden op een mooie voetbalmiddag. En die zouden ze krijgen ook. Holwierde was, zoals men de laatste tijd wel vaker doet, uit op een snelle voorsprong. Zorgen dat je de eerste tik uitdeelt en zo de tegenstander in de achtervolging dwingt. De Hoogezandsters lieten echter zien dat zij zich niet zomaar aan de kant zouden laten zetten.
Er waren een dikke tien minuten gespeeld toen HS’88 een corner mocht nemen. Holwierde was vooraf gewaarschuwd dat de gasten juist bij dit soort momenten sterk voor de dag kunnen komen. Yorick van Dam slingerde het leer voor het Holwierder doel en vond het hoofd van ploeggenoot Sven Rosevink. Die kun je dat soort klusjes wel toevertrouwen en dus verdween het leer tegen het nylon: 0-1. Een prima begin voor de paarshemden. Erg lang konden ze niet van die goal genieten, want nog geen 120 seconden later had Holwierde de achterstand al weer weggepoetst. Een prima voorzet van Gijs Geurtsen werd door Peter Bouwsema heel knap binnen getikt: 1-1. De wedstrijd was daarna aardig in evenwicht totdat er bij een aanval van Holwierde niet adequaat werd ingegrepen en Bouwsema de bal met een subtiel stiftje over de keeper van HS ’88 wist te lepelen: 2-1.
En ook nu was de vreugde van korte duur. Na 22 minuten spelen mocht HS’88 weer een corner nemen. Ook nu was het Yorick van Dam die deze taak voor zijn rekening nam. Misschien had iedereen ook wel weer op Rosevink gerekend, maar deze keer liet Arno Oosterhof zien dat hij ook over een goede kopstoot beschikt, al ging doelman Robbin Kuipers ook niet helemaal vrijuit: 2-2. Vier goals in iets meer dan een kwart wedstrijd, dat beloofde veel voor de resterende speeltijd. Voor de thee werd er echter niet meer gescoord, maar niemand was daar erg rouwig om. Er stond immers nog drie kwartier speeltijd in de steigers.
Net als voor de thee probeerde Holwierde ook nu een snelle beslissing te forceren, maar het was HS ’88 dat de thuisclub terug wist te duwen richting eigen strafschopgebied. De gastheren hadden moeite met de fysieke kracht van hun opponent en kwamen wat minder gemakkelijk aan voetballen toe. Grote kansen ontstonden er echter niet en met enig fortuin wist Holwierde andermaal aan de leiding te komen. Tim Visscher maakte in het strafschopgebied een mooie actie en gaf de bal vanaf de achterlijn voor. Peter Bouwsema stond op nog geen meter van de doellijn en tekende voor zijn derde van de middag: 3-2. De manier waarop HS ’88 op dat moment stond te verdedigen, gaf te denken. Daar hadden de Holwierders uiteraard lak aan. Ze verzuimden na die treffer het duel op slot te gooien. Koen Tuil was dicht bij een treffer en ook de invallers Damon Kuiper en Jeanclar Torbed wisten het doel niet aan de goeie kant te raken.
In de slotfase bleef het uitkijken voor de corners en vrije trappen van HS ’88, maar de bezoekers wisten doelman Robbin Kuipers niet nog een keer te laten vissen. De periode was binnen voor coach Schudde en zijn team. De eerste stap op weg naar promotie is gezet in de vorm van nacompetitievoetbal. Het volgende doel zal ongetwijfeld de algehele titel zijn, maar die weg is nog lang en de achtervolgers Mamio en DVC Appingedam zitten ook niet stil.
* Holwierde – HS ’88 3-2 (2-2). Sven Rosevink 0-1; Peter Bouwsema 1-1; Peter Bouwsema 2-1; Arno Oosterhof 2-2; Peter Bouwsema 3-2 (foto: Bianca Kiel).
jan 29. 2023 | Wedstrijden
Eersteklasser Winsum is er op eigen veld niet in geslaagd om het bezoekende Oranje Nassau pootje te lichten. De ploeg van oefenmeester Erwin Heerlijn wist dankzij een nipte zege in het spoor te blijven van koploper Pelikaan S. dat PKC’83 op een 2-1 nederlaag trakteerde. De Winsumers staan nu op de achtste plaats in de ranglijst. In de derby tussen stad en ommeland deelde scheidsrechter René Wijma maar liefst zes gele kaarten uit. Die kwamen allemaal op naam van Oranje Nassau te staan.
Na het zure verlies van een week eerder was het voor Winsum zaak om niet opnieuw averij op te lopen. Een eenvoudige klus zou dat niet worden, want Oranje Nassau was ook niet van zins om een blauwtje te lopen. De gasten moesten scoren om het gat met de lijstaanvoerder niet groter te laten worden.
Bij Oranje Nassau wist men maar al te goed dat Yumé Ramos de angel was die men uit het Winsumer spel moest zien te halen. Toch kreeg de ervaren aanvaller meteen al een goede mogelijkheid. Draaiend bij de tweede paal schoot hij echter net naast. Het duel was daarna aardig in evenwicht en veel viel er in het eerste kwart van de wedstrijd niet voor beide doelen te beleven. Ramos wist geen gat in de defensie te vinden van de Stadjers, die met ex-Delfzijlster Quirijn Boelens een behoorlijk slot op de deur hadden. Eigenlijk waren de verdedigingen van beide ploegen meteen de sterkste onderdelen van de voetbalmiddag op het Geert Reinders Sportpark in Winsum West.
Namens de bezoekers leek Ard Veenhof dicht bij de openingstreffer te zijn. Zijn schot rolde na een kwart wedstrijd echter naast het doel van Wouter Meijer. Enkele minuten later probeerde Thomas Careman het, maar zag zijn inzet over de deklat verdwijnen. Het spel was verre van goed aan beide kanten, waarbij het veld zeker van invloed zal zijn geweest. Dat lag er namelijk allesbehalve goed bij.
Met Tijs Mulder en Heinze Andringa in de ploeg voor Stan Verhoeven en Jered Faleye probeerde Winsum het duel in de tweede helft wat meer naar zich toe te trekken. Het was echter ON dat als eerste gevaarlijk werd. Rick Wiersma en Thomas Careman zagen hun pogingen echter stranden. Careman mocht het nog een keer proberen. Na goed doorzetten van Bernard Suffner schoot hij in de 52e minuut prachtig in het dak van het doel en tekende zo voor 0-1.
Nu sloeg ook Erwin Heerlijn aan het wisselen. Ard Veenhof en David Voigt verdwenen naar de kant en maakten plaats voor Frederik Specken en Caram Alves. Na driekwart wedstrijd leek Oranje Nassau het duel te zullen beslissen, maar een prima voorzet van Rick Wiersma werd door Suffner niet op de juiste waarde getaxeerd. En dus mocht Winsum blijven hopen op een succesje. Die zou snel moeten komen, want de klok tikte onverbiddelijk door.
De gastheren voerden de druk op, namen meer risico’s, maar moest het vooral van spelhervattingen zoals corners hebben om doelman Erwin Heidekamp in verlegenheid te kunnen brengen. Ondanks de toegenomen druk weigerde de defensie van ON echter te capituleren. Ook niet toen goalie Wouter Meijer op zeker moment in het strafschopgebied van de Stadjers opdook om als extra aanspeelpunt te fungeren. Een kopbal van José Bello en een volley van Tim Hoff waren nog de meest opmerkelijke momenten van Winsum.
Door het vele oponthoud als gevolg van de gele kaarten, duurde de wedstrijd een kleine tien minuten langer dan te doen gebruikelijk. Terecht of niet terecht, het was wel opvallend dat achter elke prent de naam van een ON-speler stond. Opmerkelijk was nog dat de fluitist de aan zijn hoofd geraakte Quirijn Boelens in de laatste officiële speelminuut naar de kant dirigeerde om zich te laten verzorgen, maar hem daarna niet weer aan het spel wilde laten deelnemen. Wat Winsum in de extra tijd ook probeerde en hoeveel corners er ook nog genomen werden, de gelijkmaker wilde niet vallen en dus kon ON na het laatste fluitsignaal opgelucht doorademen.
De teleurstelling was er uiteraard aan Winsumer zijde. ‘Dat we het ON de laatste vijftien minuten nog knap lastig hebben gemaakt is onze verdienste. We hebben dat jammer genoeg niet weten uit te buiten en staan opnieuw met lege handen’, aldus coach Fred de Boer van Winsum die ook wel weet dat het weer tijd voor een succesje wordt. ‘Die kan ook niet uitblijven als we op deze manier blijven spelen. Gretig, fit en met de juiste spirit.’ Zaterdag kunnen de groenzwarten een nieuwe poging doen. Dan wacht de uitwedstrijd tegen Fean ’58 dat met vijf punten minder dan de Winsumers momenteel op de twaalfde plaats staat genoteerd.
* Winsum – Oranje Nassau 0-1 (0-0). Thomas Careman 0-1.
jan 29. 2023 | Interview
De 73-jarige, enkele jaren geleden koninklijk onderscheiden Roelf Folkersma uit Holwierde, geboren in Krewerd onder de rook van Delfzijl, is een veelzijdig man. Vraag een willekeurige voetbalvereniging wie hij is en het woord ‘scheidsrechter’ valt automatisch. Dat is ook niet zo verwonderlijk, want de man die vakantieland Turkije als zijn tweede vaderland ziet, heeft heel wat wedstrijden gefloten. Na een ernstige blessure zag hij een mogelijke carrière in het betaalde voetbal in rook op gaan. De coach van enkele tientallen fluitisten heeft echter beduidend meer noten op zang dan men zou vermoeden.
De uit een arbeidersgezin van elf kinderen stammende Holwierder doorliep de lagere school in het dorp Krewerd onder de rook van Delfzijl. De zoon van een boerenarbeider voltooide de technische school in Appingedam, was hospik in het leger en werkte in de kabelfabriek van Delfzijl en Alblasserdam. Na een poosje verhuisde hij terug van Appingedam, en inmiddels getrouwd, naar zijn geboorteplaats Krewerd. Via Delfzijl streek het gezin uiteindelijk neer in Holwierde en daar woont Folkersma nog altijd. Een gelukkig getrouwd man, vader van een zoon en een dochter en de opa van vier kleinkinderen waar hij en echtgenote Johanna meer dan ‘slim wies’ mee zijn.
Over hoe hij met het fluiten van voetbalwedstrijden in aanraking kwam zegt Folkersma: ‘Ik was begin twintig en keeper bij Holwierde. Er was een tekort aan scheidsrechters bij de afdeling Groningen. Zij stelden als plicht dat de vereniging naar rato van aantal leden een scheidsrechter moest leveren en onze voormalige voorzitter Norden, een man met aanzien, vond dat ik wel een goede kandidaat was. Hij had kennelijk ook wel door dat ik als keeper nooit een hoogvlieger zou worden.’
De scheidsrechter Roelf Folkersma ging ieder jaar een klasse omhoog. Hij begon in de afdeling en kwam uiteindelijk in de topamateurs terecht. ‘Ik had geen rijbewijs en mijn vrouw had niets met voetbal. Broer Klaas en oom Jelle waren op den duur mijn vaste chauffeur. Toen mijn zoon achttien jaar werd, wilde hij zijn rijbewijs halen. Toen heb ik die stap ook maar gezet. We haalden hem bijna gelijktijdig. Om maar even aan te geven, ik was toen 41 jaar.’
Hij herinnert zijn eerste wedstrijd nog goed. ‘Dat was een duel tussen het twaalfde elftal van GRC Groningen en een ploeg uit Hoogkerk. Het was in februari en vreselijk koud. Ik moest er met de bus heen en de wat oudere spelers hadden al snel door dat het mijn eerste wedstrijd was.’ Er kwam iemand van in de vijftig naar hem toe met de mededeling ‘wie trekn die d’r wel deur.’ Een welgemeende boodschap, want coaches? Daar hadden ze in die tijd nog ooit van gehoord. Je moest jezelf maar redden. De wedstrijd verliep overigens goed in de lichte sneeuw en GRC sloot het duel winnend af.
Folkersma schat dat hij rond de duizend wedstrijden heeft gefloten. ‘De opmerkelijkste waren voor mij de duels tussen Mamio en SV De Heracliden en Valleivogels-IJsselmeervogels. De wedstrijd van Mamio was al gespeeld, maar ging op herhaling omdat er tijdens de eerste ontmoeting wat rode kaarten waren getrokken door fluitist Theo Huizing. Ik moest het duel daarna fluiten en de spanning was uiteraard groot. Het kwam helemaal goed , maar vergeten doe ik dit niet meer. De andere wedstrijd was bijzonder omdat oom Jelle samen met Jaap Bax van NCRV-sport na afloop mijn fluiten even doorsprak en zich daarbij te goed deden aan de zoute haring die werd aangeboden. De beoordeling was overigens goed. Mijn laatste wedstrijd voor de KNVB floot ik in april 2010. Dat was Omlandia-VEV ’67. Het afscheid als scheidsrechter was prachtig geregeld in de vorm van een koud buffet, waarvoor Michel Winter en Simon Schuil verantwoordelijk waren.’
Het arbitreren is volgens Folkersma niet veel veranderd, maar alles er omheen wel. ‘Met name het respect voor de fluitisten is volgens hem sterk afgenomen. Spelers zijn veel mondiger dan vroeger. Toen werd een beslissing gewoon geaccepteerd. Tegenwoordig moet je steeds uitleg geven. En wat er door toeschouwers en begeleiders van clubs langs de lijn wordt geroepen? Dat is niet normaal meer. Ik erger me daar mateloos aan.’
Van jaren geleden kan hij zich Klaas Adolfs nog wel herinneren. Van hem was bekend dat hij vreselijk tekeer kon gaan. ‘Hij schoot een keer uit zijn dug-out en toen het in mijn ogen al veel te ver was gegaan, heb ik hem verteld dat hij weer in zijn hok moest gaan zitten. Hij antwoordde door te zeggen dat hij geen hond was. ‘Dat is waar, maar je blaft wel net zo’, beet ik hem toen toe. Het was daarna wel afgelopen met zijn commentaar, dus was het doel bereikt.’ Er leek een glansrijke carrière weggelegd voor Folkersma, maar daar werd een dikke streep door getrokken toen hij tijdens een training in Holwierde zijn achillespees finaal afscheurde. ‘In het ziekenhuis heb ik heel wat tranen laten vloeien omdat ik een doorbraak naar het betaalde voetbal nu wel op mijn buik kon schrijven’, blikt hij op die tijd terug.
Tegenwoordig is de Holwierder ‘coach’ van tientallen regionale scheidsrechters. Hij gaat elk weekend naar een aantal jeugd- of seniorenwedstrijden om maar zoveel mogelijk scheidsrechters bezig te zien. ‘Het is heel leuk werk om te doen. Zo heb ik de gebroeders Siemen en Christian Mulder mogen begeleiden.’ Het voetbalgezicht van Noord-Groningen is van mening dat de ideale fluitist iemand is die de spelregelkennis in huis heeft, over een goede conditie beschikt en incasseren kan. ‘Laat ik zeggen een kruising tussen Bas Nijhuis, Danny Makkelie en Bjorn Kuiper.’
Hoe dat coachen en beoordelen van scheidsrechters in zijn werk gaat, legt Folkersma als volgt uit; ‘Je bezoekt wedstrijden waar jouw scheidsrechters actief zijn. Dan heb je al contact zonder dat je op de stoel van een rapporteur gaat zitten. Dat moet je ook niet willen, want dat is niet de taak van een coach. Ik let bijvoorbeeld op de uitstraling van de scheidsrechter van dienst in al zijn facetten. Teveel om op te noemen, maar enorm belangrijk. Het gaat daarbij om veel meer dan alleen maar spelregelkennis, maar wordt nog steeds onderschat. Verder wordt er meegekeken naar de aanstellingen en wordt er nog wel eens geadviseerd om fluitisten niet op een bepaald duel te zetten omdat ze in het verleden moeilijkheden met een club hebben gehad.’
Wanneer je mensen moet beoordelen, ontkom je er niet aan dat je wel eens een teleurstellende boodschap hebt. Bij scheidsrechters kan dat zijn dat ze niet promoveren of zelfs degraderen. In beide gevallen gaat daar echter een heel traject aan vooraf. Dat zijn geen beslissingen waarbij men over één nacht ijs gaat bij de bond, want de tekorten zijn nijpend. ‘We zijn al op het punt terecht gekomen dat we opnieuw teruggaan naar het aanstellen van een scheidsrechter uit de vereniging.’
Folkersma maakt zich wat dat betreft grote zorgen. ‘Als het zo doorgaat, hebben we straks geen KNVB-scheidsrechters meer voor vierde- en vijfdeklassers. Dan moeten de clubs het allemaal zelf invullen. Of dat wenselijk is? Er zijn er genoeg die het zouden kunnen, maar het risico van een thuisfluiter is natuurlijk nooit uitgesloten. Dus nee, je moet het eigenlijk niet willen. Maar ja, hoe los je de problemen dan wel op? Misschien moeten we meer vrouwelijke scheidsrechters zien te werven. Ik ben van mening dat we daar binnen de KNVB werk van moeten maken’, zegt de Holwierder.
Naast de voetballerij is Folkersma vrijwilliger bij hospice De Schutse in Appingedam. Een instelling die mensen liefdevolle verzorging biedt in de laatste fase van hun leven. Hij zegt er ‘hele waardevolle gesprekken’ te voeren. ‘Het doet je wel wat als mensen je vertrouwen. Ze kunnen hun verhaal kwijt en worden gehoord. Dat geeft een stuk innerlijke rust.’ Het is een hele andere kant van Folkersma die verder nog tijd en ruimte heeft voor commissiewerk binnen de KNVB en de werkgroep Veur Mekoar in zijn woonplaats. Tevens is hij voorzitter van de plaatselijke begrafenisvereniging, spreekt af en toe op crematies en begrafenissen en zingt als eerste tenor een deuntje mee in het Grunneger Baaiemer Mannenkoor.
Folkersma is al wat jaren met pensioen, maar de term ‘iets rustiger aan doen’ komt niet in zijn vocabulaire voor. ‘Daar heb ik de tijd niet voor en ben ik de man niet naar. Laat ik het zo stellen, ik heb een andere invulling aan mijn pensioen gegeven. En dat bevalt me momenteel prima. Ik heb sinds het moment dat ik er in 2009 ben uitgestapt heel veel geweldige dingen mogen doen die mijn leven hebben verrijkt en ben blij dat ik, op welke manier dan ook, nog altijd iets voor de maatschappij kan betekenen.’
Roelf Folkersma kent veel clubs, bestuurders en mensen om verenigingen heen. Zij kennen hem ook. Weten dat hij geen blad voor de mond neemt en recht door zee is. Als hem wordt gevraagd of hij in de loop der jaren milder is geworden, zegt hij: ‘Wat is dat, milder worden? Ik zeg nog altijd dezelfde dingen als vroeger. Ik breng het wel op een andere manier maar nog altijd met dezelfde intentie.’
Aan het voetbal van vandaag de dag leest Folkersma wel af dat er veel is veranderd. En dat dit proces niet zal stoppen, is volgens hem onvermijdelijk. Vooral in een tijd waarin het lijkt alsof er steeds meer zondagclubs lijken af te haken is het voor hem allang geen vraag meer of het zaterdag- en het zondagvoetbal samengevoegd zal worden, maar wanneer dat tijdstip er is.
Ooit was hij dus scheidsrechter, nu stelt hij die kennis ter beschikking aan mensen die in zijn voetsporen zijn getreden. Op de vraag of er nog ruimte is voor een hobby, zegt Folkersma: ‘ Ik ben een echte organisatiefreak. Straks ben ik weer vrijwilliger bij Delfsail en voor de gemeente fungeer ik ook nog wel eens als erkend verkeersregelaar. Je merkt wel, van verveling is bij mij geen sprake.’
jan 29. 2023 | Wedstrijden
Omlandia is er in de 3e klasse C niet in geslaagd iets aan de weinig comfortabele positie op de ranglijst te doen. In het thuisduel verloor de ploeg van vertrekkend coach trainer Marcel de Groot met 0-1. Er viel niet zo veel af te dingen op de zege van de bezoekers, die een half uur met een man minder eenvoudig stand wisten te houden.
door Kees Bouma
Omlandia miste maar liefst acht selectiespelers waaronder Remco Bolhuis en Fabio Marongiu. Daarom was een deel van de gouden generatie, waarmee de club uit Ten Boer tussen 2009 en 2017 twee keer naar de eerste klasse promoveerde en daar vijf jaar in speelde, van stal gehaald. Maar ook aan Martin Oudman (40), Dennis Loer (39), Jan Oosterbeek (38) en Henk van der Wolde (36) is de tand des tijds niet voorbij gegaan. De 35-plussers en hun jeugdige ploeggenoten hadden het moeilijk met Aduard, dat nauwelijks in de problemen kwam. Zelfs niet toen het een half uurtje met tien man verder moest na een rode kaart voor topscorer Guido Weening. Die kwam twee keer in de clinch met doelman Devon Harmsma. De beslissing Weening van het veld te sturen was wellicht wat overdreven van arbiter Oostwoud, maar het deerde de gasten niet.
Aduard stond toen net op voorsprong, want na 55 minuten schoot Leon Smits met een fraaie voetbeweging een voorzet van Yvar van Oosten achter de kansloze Devon Harmsma: 0-1. Tot dat moment was er nog niet zoveel gebeurd, Jan Oosterbeek pakte een gele kaart (‘Geen nieuws’, aldus de bestuurders van Omlandia in de rust met een knipoog) en Dennis Loer miste een goede kans. Loer bleek behoorlijk aan snelheid te hebben ingeboet. Een schot van Ruben Meijer werd van de lijn getrapt. Ook Aduard liet niet veel zien. Een treffer van Leon Smits werd terecht afgekeurd vanwege buitenspel en Guido Weening schoot in kansrijke positie naast.
Na de openingstreffer van Aduard miste Weening meteen een enorme mogelijkheid op 0-2. Alleen voor Harmsma met veel tijd en ruimte lepelde hij de bal naast. Na de rode kaart van de topscorer van Aduard trok Omlandia het initiatief wel naar zich toe. Veel kansen leverde het geploeter niet op. Vleugelspelers ontbraken in het 5-3-2 concept van De Groot en de mannen die de bal nu voor het doel moesten brengen wisten dat niet erg nauwkeurig te doen. Bovendien beschikt Aduard met oud- profkeeper Leonard Nienhuis over een sterke centrale verdediger. De man die in diverse nationale jeugdelftallen uitkwam en later bij BV Veendam, Sparta en Cambuur onder de lat stond, beschikt uiteraard over een prima timing. Bovendien plukte de jonge Floris Star veel voorzetten eenvoudig uit de lucht. Na afloop verbaasde Star zich over Omlandia: ’Ik begreep niet dat ze maar steeds hoge voorzetten bleven geven. Leonard kopte alles weg en anders was ik er wel.’
Tot een echt slotoffensief kwam Omlandia niet. Prenger kwam in het team, terug van een blessure. Dennis Loer was nog een keer gevaarlijk, maar zelfs met Oosterbeek en Oudman samen in de spits kwam het niet tot gevaarlijke kopballen. Omlandia staat nu tiende en zal nog wat ploegen voorbij moeten om de nacompetitie te ontlopen. Volgende week wacht TLC, dat nog maar één duel wist te winnen in deze voetbaljaargang.
Trainer Marcel de Groot was diep teleurgesteld: ‘Ja, deze wedstrijd wilden we echt winnen. Het was een belangrijk duel. Ik wil me niet steeds achter al die blessures verschuilen, maar het helpt natuurlijk niet echt mee. Ik heb vandaag gekozen de wat jongere jongens, die er in mijn ogen nog niet klaar voor zijn, thuis te laten en heb gekozen voor de oudjes. De jongeren moeten ook in staat zijn ons systeem te kunnen spelen. Het is wel noodgedwongen. Het was een 0-0 wedstrijd in mijn ogen, maar we hadden ook niet verdiend om te winnen. Ik koos er in de slotfase niet voor om met drie spitsen te spelen, omdat we al met veel mensen voorin speelden. Ik wilde het niet helemaal open gooien. Of we erin blijven? Een goede vraag. Nou ik hoop het, maar het wordt moeilijk, daar ben ik heel eerlijk in.’
* Omlandia – Aduard 2000 0-1 (0-0). Leon Smits 0-1.
