De Sportclub Exloërmond Tot Afdraai, kortweg ook wel SETA genoemd, en SC Scheemda waren lange tijd in een hevige strijd om het algehele kampioenschap in 5F verwikkeld. De Musselkanaalsters moesten ondanks een monsterzege op de slotdag alsnog het hoofd buigen en zich via de nacompetitie een weg naar boven zoeken. Die weg werd hen op het veld van BNC in Finsterwolde na een zinderend spektakelstuk door het Zandeweerster ZEC ontnomen. Een 3-0 voorsprong bleek niet voldoende te zijn. De ploeg van interim-coach Jur Smit zegevierde na verlenging uiteindelijk met 4-5 en promoveert door dit succes naar de vierde klasse.
Wedstrijden als deze zorgen wel eens voor dat voetballiefhebbers het liefst alle competitiewedstrijden met een winnaar willen zien eindigen. Geen gezapige potjes die in een remise eindigen of het aankijken niet waard zijn. Volle bak er in en dan maar kijken waar het schip strandt. Na een half uur leek het voor ZEC al voorbij te zijn. Persoonlijke fouten zorgden er voor dat SETA op dat moment namelijk een 3-0 voorsprong had genomen dankzij treffers van Jeroen Buurke, Robin van der Dries en Jarno Giezen.
De ploeg uit de Kanaalstreek had telkens een aanspeelpunt op het middenveld beschikbaar die de voorwaartsen kon bedienen en daar maakten ze dankbaar gebruik van. De arme goalie Nick Blok wist het op een gegeven moment ook niet meer en zal na die snelle achterstand ook niet bepaald rustig onder de lat hebben gestaan. Gelukkig voor hem zag hij hoe zijn ploeg opveerde. Er zou zich een memorabele wederopstanding voltrekken die zijn weerga niet kende en uiteindelijk vanaf elf meter een beslissing zou opleveren. De selectie van ZEC bleek in het verdere verloop van de wedstrijd een stuk fitter te zijn dan die van de tegenstander en toen vlak voor rust Elvis Hedzic de achterstand tot 3-1 wist te verkleinen, keerde het geloof terug bij de Zandeweersters.
De ZEC-ers keken elkaar tijdens de onderbreking even diep in de ogen en waren zich er goed van doordrongen dat een tweede goal niet lang op zich zou moeten laten wachten, wilde men nog een kans maken. En precies dat scenario voltrok zich. Sterker nog, binnen een tijdsbestek van tien minuten was de achterstand helemaal weggepoetst (3-3) dankzij voltreffers van Kjell Posthumus en opnieuw Elvis Hedzic. Bij SETA viel het ongeloof bijna van de gezichten af te scheppen. Het memorabele voetbalgevecht was helemaal op zijn kop gezet door ZEC. Het aangeschoten wild kwam uit Musselkanaal, de jager uit het Noord-Groningse Zandeweer. En die wisten nog een keer doeltreffend uit te halen in de persoon van clubtopscorer Melvin Sikkema: 3-4.
Het leek de nekslag te zijn voor SETA al dacht de aangewezen assistent-scheidsrechter, woonachtig in Musselkanaal, daar anders over toen Nick Blok een vrije trap meekreeg omdat er na een voorzet een overtreding op hem zou zijn gemaakt waardoor hij in de ogen van de onpartijdige de controle over de bal had verloren en waaruit SETA wist te scoren. De vlaggenist was echter van mening dat Blok de bal door zijn vingers had laten glippen en dus werd de in eerste instantie afgekeurde treffer van Brayen Musters alsnog toegekend: 4-4. In het tumult bij het in eerste instantie afkeuren van de goal liep Jeroen Buurke tegen rood aan omdat hij iets te nadrukkelijk protesteerde en daarbij bedreigende woorden zou hebben geuit. Een kleur kaart die Elvis Hedzic overigens ook kreeg wegens commentaar op de leiding. Het maakte voor het aantal Zandeweerster veldspelers niets uit, want Hedzic was al gewisseld.
In de eerste vijftien minuten van de verlenging werd Melvin Sikkema onderuit geschoffeld en vervolgens besloot hij om de toegekende strafschop ook maar te nemen. De prijsschutter deed dat naar behoren: 4-5. In het tweede deel van de verlenging wist SETA niet nog een keer terug te komen en nadat het laatste fluitsignaal had geklonken en de slijtageslag in de boeken kon worden bijgeschreven, barstte er een enorm feest los bij ZEC. Ze hadden het schier onmogelijke gepresteerd. Promotie naar de vierde klasse was een feit. Aan de kant van de Musselkanaalsters heerste grote teleurstelling. Net als ZEC hadden ze voor het tweede jaar op rij voor promotie mogen vechten. Daar waar de Zandeweersters nu wel voor het examen slaagden, stond SETA andermaal met lege handen. In de dubbeldekker die de fans van ZEC naar Finsterwolde had gebracht, was het op de terugreis een en al gezelligheid en dat zou het ook in Zandeweer nog lang blijven.
Het succes is de club niet komen aanwaaien. De vereniging heeft een roerig jaar achter de rug, maar wist met het driemanschap Jari Koopman, Geert-Jan Zijlstra en oefenmeester Jur Smit het juiste spoor snel terug te vinden. Koopman wordt daarbij gezien als de verbindende schakel met de spelers, zowel op trainingen als tijdens wedstrijden. Zijn bevlogenheid dient de voetballers als voorbeeld. Volgens ingewijden zou hij prima zelf een vierdeklasser kunnen coachen, al moet je dat wel zelf willen. De samenwerking met Zijlstra en Smit verliep prima en dat heeft uiteindelijk tot dit succes geleid. ‘Wij willen iedereen, maar dan ook echt iedereen danken die een steentje aan deze promotie heeft bijgedragen. Dat geldt zeker voor de supporters die ons af en toe over een dood punt hebben weten te slepen’, vertelt Geert-Jan Zijlstra.
* SETA – ZEC 4-5 (1-3). Jeroen Buurke 1-0; Robin van der Dries 2-0; Jarno Giezen 3-0; Elvis Hedzic 3-1; Kjell Posthumus 3-2; Elvis Hedzic 3-3; Melvin Sikkema 3-4; Brayen Musters 4-4; Melvin Sikkema 4-5 (foto’s: Marcel Boonstra).
Uithuilen en overnieuw beginnen. Dat was het enige dat SV Borger nog restte nadat het laatste fluitsignaal had geklonken van het nacompetitietreffen met Omlandia. De Drenten hadden zojuist met 0-2 verloren en degraderen naar de voerde klasse. Hoe groot waren de tegenstellingen, want aan Ten Boerster zijde was er de begrijpelijke vreugde. De ploeg van interim-trainer Simon Schuil wacht komend weekeinde nog een finale op neutraal tegen vv IJVC uit IJlst, de nummer vier uit 4A, die de stap omhoog graag wil maken.
Het seizoen van Omlandia werd gekenmerkt door veel strubbelingen, het vroegtijdige afscheid van trainer Marcel de Groot en de terugkeer van Simon Schuil als tijdelijk oefenmeester. Het leek vooralsnog niet dat te brengen wat de vereniging had gehoopt. De resultaten waren te wisselend om het gevoel te krijgen dat behoud van de derde klasse tot de mogelijkheden behoorde. Toch beet Omlandia van zich af, wist het een aantal successen te halen, maar kon men niet voorkomen dat er uiteindelijk via de nacompetitie klassebehoud bewerkstelligd moest worden. En dus kon men vooruit kijken naar het treffen met SV Borger. De club van trainer Arne Joling was als tiende geëindigd in de 3e Klasse D en stond dus voor de zelfde uitdaging. Een eerste treffen die moest uitmaken wie aanstaand weekeinde de finale mag spelen.
Het duel begon enigszins afwachtend. De thuisclub liet zich tot achter de middenlijn inzakken en wachtte de gebeurtenissen af. Na negen minuten spelen kregen ze wel een mogelijkheid via Hendrik Gustin, maar die liep op niets uit. Omlandia had wat moeite met de compacte speelwijze, maar wist na een dik kwartier spelen de juiste oplossing te vinden. Het leek voor de Drenten de verkeerde kant op te gaan toen Jeremy van Coevorden de gasten aan de leiding wist te brengen. Een prima pass van Brian Drevel was voldoende om de Ten Boerster voor doelman Henk Wolters, normaliter de assistent-trainer, te zetten. Van Coevorden schoot echter op het lichaam van de goalie, maar kreeg het leer in de carambole alsnog tussen de palen door: 0-1. Daarna was het andermaal Gustin die het probeerde, maar ook nu liep het spaak. Een wilde trap naar voren van Christiaan Vos leidde tot balbezit van Floris Hiddink. Hij vergat echter af te ronden.
De thuisclub zou uit een ander vaatje moeten tappen, wilde het Omlandia voldoende tegengas kunnen bieden. Aan de zijde van SV Borger bleven Luuk Kenter en Matthijs Brink in de kleedkamers achter. Zij werden vervangen door Benjamin Mazeau en Bob Westerdijk. Het moest allemaal wat offensiever worden. De kansen waren er ook wel voor de Drenten, maar echt overtuigend was het allemaal niet. Een min of meer mislukte voorzet plofte op de lat boven doelman Devon Harmsma en twee minuten later kreeg SV Borger de rekening gepresenteerd. Jeroen Dijkhuizen wist de marge te verdubbelen. Stefan Nieboer wist de bal bij Wouter Hoek te bezorgen. Die tilde het leer over de sluitpost van SV Borger, waarna Jeroen Dijkhuizen de bal bij de tweede paal binnen wist te knikken: 0-2. Na goed voorbereidend werk van Mazeau liet Gustin de kans op de aansluiting liggen en bracht Harmsma redding na een poging van Levi van der Span.
In de ultieme slotfase probeerde men bij SV Borger de bakens nog wel te verzetten. Het was nu pompen of verzuipen geblazen. Ruben de Valk probeerde het nog een keer maar kwam ook niet langs de Ten Boerster goalie. Achterin werd de deur nog nadrukkelijker open gezet en daarin was Omlandia te slordig met de eindpass om het duel definitief naar zich toe te trekken. Even speelde Omlandia nog met tien man omdat Brian Drevel met een bloedneus langs de zijlijn stond en gierden de zenuwen door menig keelgat. Uiteindelijk wist Omlandia in de zomerhitte het hoofd nog het meest koel te houden en kunnen ze zich dus gaan opmaken voor de laatste horde op weg naar klassebehoud. Dat duel wordt waarschijnlijk in Bakkeveen gespeeld.
Simon Schuil (Omlandia): ‘Zoals wij nu hebben gespeeld heb ik er wel vertrouwen in. Het is mooi dat we weer wat ruimer in het spelersmateriaal zitten en dat oudgedienden als Jan Oosterbeek en Martin Oudman zich ook voor het clubbelang willen opofferen. Ik heb altijd gezegd dat je voetbal samen speelt. Het is een van mijn kernwaarden en ik moet zeggen dat de jongens daar vandaag een dikke voldoende voor hebben gehaald. Over de volle negentig minuten gezien is de zege wel terecht. Zij hadden wel veel balbezit, maar wisten weinig kansen te creëren. Deze horde hebben we genomen, maar we hebben er nog eentje te gaan. We gaan zien wat het laatste duel ons brengt.’
* SV Borger – Omlandia 0-2 (0-1). Jeremy van Coevorden 0-1; Jeroen Dijkhuizen 0-2 (foto: Alle Oldenbeuving/SV Borger).
Enkele duizenden toeschouwers hebben zaterdagavond genoten van de grasbaanraces op de kleipiste aan de Bosweg in Loppersum. Op de door de MFAC Loppersum prima geprepareerde baan kregen de toeschouwers prachtige gevechten te zien. Dat niet alleen, want het was op bepaalde delen van de baan flink doorbijten voor de motorsportfans als de coureurs voorbij kwamen. Dan was het namelijk in niet geringe mate stof happen geblazen.
De races verliepen overigens prima. Bij de semi-finale van de zijspannen was de Duits-Nederlandse combinatie Markus Brandhofer met bakkeniste Sandra Mollema een opvallende verschijning. Winnen deden ze overigens niet. De eerste prijs was voor het Duitse koppel Manuel en Melanie Meijer. Brandhofer en Mollema eindigden als derde achter Mike Fredriksen/Holstein. Een ticket bemachtigen voor de EK-finale in Bad Hersfeld was het doel en dat wist het tweetal in ieder geval te bewerkstelligen. In de tweede ronde van de Dutch Open Grasstrack bleek wereldkampioen Romano Hummel pas laat op stoom te komen. In de series klopte het allemaal net niet, maar in de finale was hij duidelijk te sterk voor de concurrentie. Hij wist Dave Meijerink en Henry van der Steen voor te blijven.
En dan was er nog het afscheid van speaker Kor Wiersema. De man die 53 jaar de stem van de grasbaanwereld is geweest. Op zijn eigen geboortegrond nam hij voor het laatst plaats achter de microfoon om alles op zijn geheel eigen wijze aan elkaar te praten. ‘Armen naar beneden en het licht op groen’, welke motorsportliefhebber zou deze uitspraak van Kor Wiersema in de afgelopen decennia niet gehoord hebben. Het was paasmaandag 1970 toen de speaker van dienst tijdens races in Vlagtwedde verstek liet gaan. ‘Ik was daar met mijn schoonvader en die was van mening dat ik dat ook wel kon’, blikt de geboren Lopster op zijn debuut terug. Hij zou nooit meer vertrekken. Dat zijn hart bij de baansport ligt, moge duidelijk zijn. Anders hou je het namelijk niet zo lang vol om alle ins en outs over de motorsport met andere liefhebbers te delen. ‘Het is ook een prachtig vak om uit te oefenen. Wel intensief, maar ik heb het er altijd graag voor over gehad.’
Overigens heeft de tegenwoordig in Appingedam wonende Wiersema ook wel eens uitstapjes gemaakt. Zo zat hij in Geesbrug zelf een keer op de motor, maar dat stofhappen vond hij maar niks. Tussen 1975 en 1983 was hij stadionspeaker bij FC Groningen en zag heel wat Europese wedstrijden. Daarnaast deed hij wegwedstrijden in bijvoorbeeld Assen, Zandvoort en de Eemshaven. Zelfs over de landsgrenzen mocht hij zijn kunsten vertonen en dat zegt wel wat over de kwaliteit van zijn commentaar. En toch was het altijd weer bijzonder om in Loppersum neer te strijken. ‘Ja, ik ben een geboren Lopster. Er is natuurlijk niets mooier dan, bij wijze van spreken dan, in je eigen achtertuin dit soort wedstrijden te mogen doen. Ik heb me altijd erg thuis gevoeld bij de MFAC. Het is een prima club die veel organiseert. Ik heb zelfs de Lopster Torenloop een paar keer van commentaar mogen voorzien. En dat het nu voor de 35e keer is dat ik de grasbaanraces hier doe, maakt het wel heel bijzonder.’
Echte hoogtepunten weet Wiersema zo niet op te noemen. ‘Weet je, elke race is een hoogtepunt geweest. Wie is het nou gegeven om onderdeel van dit soort evenementen te zijn?’ Een dieptepunt kan hij zich wel voor de geest halen. Dat was dertig jaar geleden toen hij tijdens de races in Loppersum onwel werd. Hij moest naar het ziekenhuis worden gebracht. Het viel achteraf allemaal mee en Wiersema was al snel weer op de been.
Vorig jaar besloot hij dat de races van Loppersum zijn laatste kunststukje als speaker zouden worden. ‘Tja, je wordt er niet jonger op en ik merk dat mijn lichaam steeds meer tijd nodig heeft om te herstellen. Dan moet je daar naar luisteren. Mijn vrouw en ik willen nog zoveel leuke dingen doen, zoals op vakantie met de caravan en genieten van de kinderen en kleinkinderen.’
Helemaal stilvallen zal Wiersema niet, want hij heeft nog voldoende te doen in de motorsport. Hij maakt onderdeel uit van de Baansport Expert Groep, is wedstrijdleider, juryvoorzitter en staat ook nog op de reservelijst te boek als referee. De Classic Races blijft Wiersema wel als speaker doen, voor de rest draagt hij de taken over aan Patrick Roth uit Apeldoorn en Jacob Alkema uit Drouwenerzand.
Tenslotte wil Kor Wiersema nog één ding kwijt; ‘Ik wil alle rijders, officials, organisatoren en zeker het publiek bedanken voor de samenwerking in de afgelopen 53 jaar. Het zijn voor mij prachtige jaren geweest die altijd in mijn herinnering zullen blijven bestaan. Het enige dat ik daar nog aan toe kan voegen is dat ik iedereen met een hart voor de motorsport de komende jaren veel succes wil wensen. Ik zal altijd met een hele bijzondere blik naar dit soort races blijven kijken, maar dan wel met de ogen van een toeschouwer.’
Uitslagen Loppersum
EK-kwalificatie zijspan
1. Manuel Meijer/Melanie Meijer
2. Mike Fredriksen/Desiree Holstein
3. Markus Brandhofer/Sandra Mollema
4. Remi Valladon/Dylan Fourcade
5. Imanuel Schramm/Nadin Loffler
Dutch Open solo’s
1. Romano Hummel
2. Dave Meijerink
3. Henry van der Steen
4. Mika Meijer
5. René van Weele
ST 250CC
1. Tonny Blok
2. Marcel Vlig
3. Gert-Jan Valk
4. Sven Venema
5. Iwan Kok
ST 500CC
1. Frank Hamming
2. Erwin Mulder
3. Evert van Til
4. Thijs van Hyum
5. Wybe Valkema
De korfballers van DWA/Argo hebben het voorlaatste duel van de competitie tegen De Pein uit Opeinde in winst om weten te zetten. Bij de vorige ontmoeting wist DWA/Argo met 18-16 te winnen en ook nu konden de Noord-Groningers de punten bijschrijven. Na een 6-9 ruststand werd het uiteindelijk 11-19 in het voordeel van de Winsumers en Bedumers.
Het basisachttal van trainer-coach Lisette Hamminga was ongewijzigd gelaten ten opzichte van een week eerder. Zowel Sam Pestoor als Jildau Smedema waren afwezig. Onder zeer warme weersomstandigheden startten beide ploegen aan de wedstrijd en al vrij snel wist DWA/Argo op een 1-5 voorsprong te komen. Dit bleek uiteindelijk over de gehele wedstrijd een gat dat niet meer de Friezen overbrugd kon worden. Tot aan de rust was DWA/Argo de heersende partij door goed samenspel en sterk verdedigend werk. Het lukte De Pein niet om het spel van DWA/Argo te ontregelen en dit resulteerde in een ruststand van 6-9. Doelpunten van de eerste helft kwamen uit handen van Lieke Stoepker (2x), Ole Smedema, Sanne Schuuring (2x), Natasja van der Laan-Schuuring, Nick Brandsma en Tom van der Laan.
In de rust benadrukte Hamminga dat de ploeg moest blijven doorgaan zoals in de eerste helft. Bij het begin van de tweede helft startte Tycho Schuuring binnen de lijnen op de plek van Sjouke Hoekstra. Ook in het tweede bedrijf ging DWA/Argo door met scoren, want Tom van der Laan was direct trefzeker. Tot aan een stand van 9-12 vielen de doelpunten om en om, maar Tom van der Laan en Lieke Stoepker zorgden met hun treffers dat het gat groter werd. De gasten liepen uit naar 9-14, maar de Friezen gaven zich nog niet over. Ook De Pein wist twee keer op rij te scoren, waardoor het 11-14 werd. DWA/Argo moest zorgen dat het ook in de laatste fase van deze warme wedstrijd scherp bleef. Met nog een kwartier te spelen kwam Lynn van der Kroft binnen de lijnen voor Natasja van der Laan-Schuuring.
Het werd vervolgens duidelijk dat De Pein haar kruit verschoten had, want de thuisploeg kwam niet meer tot een treffer in het laatste deel van de wedstrijd. DWA/Argo daarentegen was in de laatste fase scherp in de afronding en hield verdedigend de rijen gesloten. Lieke Stoepker (2x), Tom van der Laan, Sanne Schuuring en Yarin Smedema waren allen nog zeker van een treffer en brachten uiteindelijk de eindstand op 11-19 in Opeinde. Een verdiende overwinning voor DWA/Argo.
Zaterdag speelt DWA/Argo haar laatste wedstrijd van dit veldseizoen. Dan staat de ontmoeting met De Waterpoort uit Sneek op het programma. De Friezen komen op bezoek in Winsum. Bij de vorige ontmoeting wist DWA/Argo met 16-21 te winnen. Het duel zal om 14.30 uur van start gaan op het kunstgrasveld in Winsum.
* Scores DWA/Argo: Lieke Stoepker (6x), Tom van der Laan (4x), Sanne Schuuring (3x), Ole Smedema en Nick Brandsma (2x), Natasja van der Laan-Schuuring en Yarin Smedema (1x).
Uitslagen:
De Pein - DWA/Argo 11-19
Olympia - Joure 13-14
DTL - DTS 16-15
De Waterpoort - Westergo 17-13
Stand:
Joure 13-21
DTL 13-20
DTS 13-18
DWA/Argo 13-16
Olympia 13-12
De Pein 13-11
De Waterpoort 13- 4
Westergo 13- 2
NEC Delfzijl heeft er op het sportpark Katmis in Holwierde voor gezorgd dat het in ieder geval nog een wedstrijd om klassebehoud mag spelen. De ploeg van trainer Roy Kamps wist de thuisploeg met 0-3 te kloppen en daarmee was de promotiedroom voor Holwierde aan diggelen geschoten. Een prima gespeeld seizoen bleek voor de elf van coach Danny Schudde net te lang te zijn. De meest belangrijke wedstrijden van het seizoen waren verloren gegaan en als gevolg daarvan spelen de Holwierders volgend seizoen ook in de vierde klasse.
De entourage was prima. Er waren ongeveer vierhonderd belangstellenden op het duel tussen de twee clubs uit de gemeente Eemsdelta af gekomen. Een treffen van teams die elkaar door en door kennen. Er stond wat op het spel in de halve finale van de nacompetitie, waarin Holwierde zich had gemanoeuvreerd omdat het de titel aan Mamio had moeten laten. Van NEC Delfzijl daarentegen werd na de degradatie uit de tweede klasse gedacht dat de fusieploeg wel om de prijzen zou meedoen. De start was dan ook overdonderend. Het arme Noordwolde, de vorige werkgever van trainer Roy Kamps, werd met een 7-1 nederlaag naar huis gestuurd in de competitieopening. Het zelfvertrouwen van de Havenkanters liep daarna echter forse deuken op, waardoor men uiteindelijk ook voor het verlengstuk van het seizoen moest aantreden.
De mentale weerbaarheid van de Delfzijlsters werd nogal eens als voornaamste oorzaak van het sportieve falen genoemd, maar daar was in Holwierde geen sprake van. Al werd de weerbaarheid van Devante de Windt wel erg op de proef gesteld. Hij verscheen binnen een kwartier tot drie keer toe voor de neus van doelman Robbin Kuipers, maar wist de bal niet tussen de palen door te krijgen. Zijn vierde poging leverde meer succes op. Een corner van Erwin Noordhoff kon niet door Holwierde weggewerkt worden en Devante de Windt wist het leer op de rand van het strafschopgebied op te pikken. Zijn zeker niet harde schot stuiterde door een woud van benen langs goalie Kuipers in de hoek: 0-1.
De ban was gebroken en niemand had raar opgekeken als de bezoekers daarna verder waren weggelopen. Het was mede aan het sterke optreden van de Holwierder sluitpost te danken dat het NEC Delfzijl niet lukte om het duel voor de thee al op slot te gooien. De gasten waren sterker in de duels, zaten er kort op en boden Holwierde weinig mogelijkheden om van achteruit op te bouwen. Er moest te vaak met lange ballen worden gewerkt om de voorwaartsen aan het werk te zetten. De uithalen van Yirsan Bouman kwamen echter zelden daar terecht waar hij ze wilde hebben. En dat was bij de razendsnelle Robbie ten Hove, die niet veel mogelijkheden reeg om zijn faam als clubtopscorer ten toon te spreiden. Een voorzichtig speldenprikje kon doelman Bas Westerhuis niet verontrusten. Tien minuten voor de thee most hij zijn verdedigers wel even op scherp zetten. Toen leek men bij NEC Delfzijl langzaam leeg te lopen en werd het toch nog dreigend. De in de zestien meter gepompte ballen vielen echter net niet goed voor de broers Sander en Robbie ten Hove of werden niet begrepen. Peter Bouwsema was nog het dichtst bij de gelijkmaker. Zijn kopbal verdween echter in de handen van Bas Westerhuis.
Dat de thuisclub na de rust iets moest verzinnen, was wel duidelijk. Veel tijd om een misschien wel tijdens de onderbreking bedacht plan uit te voeren kreeg Holwierde niet. Er waren amper 120 seconden gespeeld in het tweede bedrijf toen Jeffrey Roeters zich veel te gemakkelijk langs twee verdedigers wist te goochelen en de bal met een bekeken schot in de verste hoek deponeerde: 0-2. Nu moesten de gastheren nog nadrukkelijker aan de bak. Er werd aanvallend gewisseld om voor in meer fysieke kracht te genereren. Uit een vrije trap van Yirsan Bouman wist Peter Bouwsema raak te koppen. Achter het doel klonken de knallen van het vuurwerk en het gejuich barstte los. Te voorbarig, want de goed leidende scheidsrechter Folkert Atema keurde de treffer op advies van zijn assistent af omdat Bouwsema buitenspel stond. Een tegenvaller voor de thuisclub, die zich echter nog niet gewonnen wilde geven en de druk wist op te voeren.
Het waren vooral de spelhervattingen die voor het nodige gevaar zorgden, maar ook dolman Bas Westerhuis liet zien dat hij uit het juiste hout was gesneden. Een paar keer had hij overigens het geluk aan zijn zijde toen het richtingsgevoel de Holwierders in de steek liet en in een enkel geval plofte het leer zelfs op bovenkant lat. Holwierde moest steeds meer ruimte weggeven en dat bleek koren op de molen van NEC Delfzijl te zijn. De ingevallen Dion Zimmerman mocht vanaf links een voorzet geven en wist Devante De Windt te bereiken. Diens inzet strandde op doelman Robbin Kuipers. Niet veel later was het opnieuw Dion Zimmerman die de bal voor het doel wist te krijgen, maar nu aan de andere kant van het strafschopgebied. Zijn voorzet kon niet beter, de afwerking van invaller Abdi Ege wel. Ook hij besloot recht op Robbin Kuipers te schieten in plaats van een hoek uit te zoeken. Uiteindelijk fungeerde doelpuntenmaker Devante de Windt als aangever voor de laatste treffer van de middag. De defensie van Holwierde was totaal ontregeld, de voorzet op maat. Sem Switynk bleef vervolgens ijzig kalm en tikte het speeltuig beheerst binnen: 0-3. Holwierde stond na afloop met lege handen. Het had het hele seizoen om het kampioenschap mogen strijden, maar ging in de laatste drie beslissende wedstrijden onderuit. NEC Delfzijl moet nog één keer gas geven om zichzelf volgend seizoen ook derdeklasser te mogen noemen. Dat gebeurt op neutraal terrein tegen ON Roden. Die ploeg wist vierdeklasser VVK met 4-0 te elimineren.
Danny Schudde (Holwierde): ‘Het is natuurlijk jammer dat je aan het einde van de rit met lege handen staat. Maar goed, het is niet anders. We zijn nu teleurgesteld en dat is terecht, maar we moeten niet vergeten dat we een fantastisch seizoen hebben meegemaakt. We wilden in ieder geval om de prijzen meedoen en dat is gelukt. Het was uiteindelijk net niet voldoende om de kroon op het werk te zetten. Volgend seizoen proberen we het gewoon weer opnieuw.’
Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘Ik heb vandaag een team aan het werk gezien, Het eerste half uur waren we zeker de bovenliggende partij en hadden we de klus al kunnen klaren. Toen dat niet gebeurde, leek het bij ons in de slotfase van de eerste helft even weg te zijn. Holwierde kreeg toen ene paar goede mogelijkheden. Wij kwamen in die fase een paar keer goed weg. Uiteindelijk ben ik van mening dat we terecht hebben gewonnen. Als we tegen ON Roden weer als een team spelen, heb ik er het volste vertrouwen in dat we volgend seizoen ook in de derde klasse spelen.’
* Holwierde – NEC Delfzijl 0-3 (0-1). Devante de Windt 0-1; Jeffrey Roeters 0-2; Sem Switynk 0-3.
Het leek de nekslag te zijn voor SETA al dacht de aangewezen assistent-scheidsrechter, woonachtig in Musselkanaal, daar anders over toen Nick Blok een vrije trap meekreeg omdat er na een voorzet een overtreding op hem zou zijn gemaakt waardoor hij in de ogen van de onpartijdige de controle over de bal had verloren en waaruit SETA wist te scoren. De vlaggenist was echter van mening dat Blok de bal door zijn vingers had laten glippen en dus werd de in eerste instantie afgekeurde treffer van Brayen Musters alsnog toegekend: 4-4. In het tumult bij het in eerste instantie afkeuren van de goal liep Jeroen Buurke tegen rood aan omdat hij iets te nadrukkelijk protesteerde en daarbij bedreigende woorden zou hebben geuit. Een kleur kaart die Elvis Hedzic overigens ook kreeg wegens commentaar op de leiding. Het maakte voor het aantal Zandeweerster veldspelers niets uit, want Hedzic was al gewisseld.
