Onder perfecte omstandigheden is zaterdag de tweede editie van de Damster City Swim in Appingedam gehouden. Vanaf een uur stonden er ruim 240 zwemmers aan de start, na deze editie kon de organisatie concluderen dat het evenement is uitgegroeid tot een uitdaging voor jong en oud.
De zwemmiddag begon met de Kidsswim voor kinderen van 8 tot 16 jaar. De 45 sportievelingen zwommen onder luid applaus de 250 of 500 meter.
Een waar schouwspel was de estafette en prestatietocht over 2,8 kilometer door de grachten van de stad met de hangende keukens. Veel zwemmers genoten van de aanmoedigingen van het in grote getale aanwezige publiek op de kades en bruggen over het Damsterdiep.
‘Een race met zoveel publiek is echt uniek in Nederland en ik kom hier zeker weer’, sprak Tenzin Tieman uit IJmuiden. Hij werd in een tijd van 38.45 minuten winnaar bij de mannen tijdens de Damster Open. De tweede plek was voor Tobias Preussner uit het Duitse Lage. Gemeentelijk favoriet Kiki Bootsman (42.42) uit Delfzijl zegevierde na een eindsprint bij de dames. Samen met Bianca Groot maakten de dames het spannend tot op de finish. Na 3 kilometer zwemmen kwamen beide dames binnen één seconde ban elkaar over de eindstreep. Voorzitter Martijn Meier kijkt terug op een uitstekende zaterdag. ‘Het evenement is zonder incidenten verlopen. We hebben veel complimenten mogen ontvangen van deelnemers en publiek.’
De derde editie staat inmiddels alweer op de kalender en wordt op 22 juni 2024 gehouden. (foto: Herman Rinket).
NEC Delfzijl degradeert naar de vierde klasse. Het is voor het tweede seizoen op rij dat de fusieclub een treetje lager op de voetballadder komt te staan. De ploeg van trainer Roy Kamps ging in de finalewedstrijd met 4-0 onderuit tegen competitiegenoot ON Roden, dat door dit resultaat derdeklasser blijft. Aanvoerder Rik de Boer was op het sportpark van Achilles ’94 in Assen met afstand de meest trefzekere man van het veld. Hij wist drie keer te scoren. De vierde treffer was er eentje van Delfzijlster makelij. Sem Switynk maakte de negentig minuten niet vol. Hij werd met rood van het veld gestuurd.
‘Vandaag viel alles samen waar wij het dit seizoen hebben laten liggen. Spelers die niet komen opdagen, het individu voor het Wij-gevoel en ga zo maar door. Het is pijnlijk als je er zoveel energie in stopt. Niet alleen voor mij, maar ook voor de groep die wel wil. Het is uithuilen en opnieuw opbouwen met jongens die er wel honderd procent voor willen gaan.’ Het is de reactie die Roy Kamps, uren nadat de degradatie een feit was, op social media plaatste. Voor een gedreven man als Kamps een begrijpelijke reactie na een moeizaam en wisselvallig seizoen vol tegenstellingen en een wispelturig elftal dat te weinig wist te pieken en teveel diepe dalen kende. Een deel van de misère valt terug te wijzen op de instelling van een aantal spelers. Voetballers die niet met teleurstellingen kunnen omgaan en zeker niet gediend zijn van gefundeerde kritiek. Het is jammer genoeg een trend die bij meerdere verenigingen zichtbaar is geworden.
Over het teleurstellende slot van de competitie zegt Kamps: ‘Wat moet ik er van zeggen, het leek aanvankelijk nog wel vrij aardig te gaan en we kregen ook een paar goede mogelijkheden.’ Een daarvan kwam op naam van Sem Switynk, die echter voor eigen succes ging in plaats van een van zijn teamgenoten aan te spelen die er beter voor stond. Hoewel NEC Delfzijl ietwat onrustig speelde in de opbouw, leek er aanvankelijk niet zoveel aan de hand. Al moesten de Havenkanters wel oppassen voor de beweeglijkheid en de sluwheid van aanvoerder Rik de Boer. Zonder dat ON Roden zelf een echte kans had gehad, was het NEC dat de Drenten min of meer op voorsprong bracht. Een bal werd te kort ingespeeld op Niels Boersema. Die werd onder druk gezet, leverde het leer in en daarna was de weg vrij voor Rik de Boer om zijn eerste van de middag aan te tekenen: 1-0. Het was kenmerkend dat NEC Delfzijl in het duel van een week eerder tegen Holwierde veel meer energie en duelkracht aan de dag wist te leggen dan nu het geval was. ‘En dat is zo kenmerkend voor ons seizoen. Het vloog op en neer’, aldus Kamps. Zijn ploeg wist te weinig af te dwingen om ON Roden echt in de problemen te brengen en heel voorzichtig begon het meest ongewenste scenario zich te ontvouwen.
Met het inbrengen van Abdi Ege voor Niels Boersema hoopte men aan Delfzijlster kant bij het begin van de tweede helft wat nieuwe aanvallende impulsen op te wekken. Veel meer dan een schutere poging om het tij te keren was het echter niet. Sem Switynk dook nog wel alleen voor de Drentse keeper op. Na een wat curieuze kluts kwamen de twee met elkaar in botsing. Enkele spelers van ONR dachten daarop verhaal te moeten gaan halen en probeerden Switynk op de kast te jagen. Die poging had succes, want een van hen kreeg het K-woord naar zijn hoofd geslingerd. Arbiter Jeroen Zijl uit Assen had weinig begrip voor het feit dat er in het heetst van de nacompetitiestrijd wel eens wat geroepen. En dat was dan ook wel weer begrijpelijk, want Switynk had gewoon zijn mond moeten houden. Nu kreeg de NEC-er na 58 minuten spelen rood en benadeelde zijn team nog eens extra met de veldverwijzing.
NEC Delfzijl moest nog ruim een half uur verder met tien man en begon aan een soort van ‘mission impossible.’ Er werd steeds meer ruimte weggegeven om druk naar voren te kunnen blijven zetten, maar het had een averechts effect. Bij een aanval van ON Roden had Wilbert Lambeck de bal weg moeten koppen. Hij deed dat op een dusdanig ongelukkige manier dat het leer via het lichaam van Camaron Waaijenberg achter goalie Bas Westerhuis verdween: 2-0. Een situatie die grote gelijkenissen vertoonde met eerdere wedstrijden van NEC. Het doek was daarna wel gevallen. Met het naar de frontlinie sturen van Joost Kombrink probeerde coach Roy Kamps het tij te keren. Kombrink zag nog wel een kopbal op de paal belanden, maar dat was het dan ook wel. Uiteindelijk profiteerde Rik de Boer nog twee keer van de ruimte die hem geboden werd en bepaalde de eindstand op 4-0. In de ultieme slotfase verdween Guillermo Slijngard richting ziekenhuis omdat zijn been ‘vast’ stond en men voor een kuitbeenbreuk vreesde. Later bleek het enigszins mee te vallen en kwam naar voren dat er een scheurtje in zat. ‘Ik hoop dat hij snel herstelt. Zo’n jongen als hij kunnen we goed gebruiken’, aldus Kamps.
De vreugde was na afloop groot in het kamp van ON Roden, dat de felicitaties van NEC Delfzijl in ontvangst mocht nemen. Bij de Havenkanters overheerste de begrijpelijke teleurstelling. Ondanks de goede wil van de technische staf en de spelers die wel iets van het seizoen wilden maken, was het dan toch mis gegaan. ‘Het is wat het is. Iedereen bij de club weet hoe ik er in sta. We hebben deze competitie te vaak te maken gehad met jongens die dachten dat ze meer krediet hadden. Dat moet je wel afdwingen. Als je niet traint, dan speel je niet. Zo simpel is het. We zijn eigenlijk het hele seizoen aan het lijmen geweest. Repareren wat er scheef zat, proberen er een eenheid van te maken. Het is jammer voor de goedwillenden, maar als spelers alleen maar aan zichzelf denken komt het niet goed. We moesten op zeker moment zoveel jongens inpassen. Dat blijft in een competitie als deze niet zonder gevolgen en dat hebben we gemerkt.’
Op de vraag aan de oefenmeester of hij het nog wel leuk vindt op deze manier, zegt hij: ‘Het is wat het is. Je speelt een klotenseizoen en dan is er ook nog zo’n zware degradatieregeling. In zo’n geval zit je na een paar nederlagen al snel in een hoek waar je liever niet terecht komt. Nu weglopen is wel de gemakkelijkste manier. Zo zit ik echter niet in elkaar. Ik heb een hele dikke huid en kan veel hebben. Binnen de club worden ik en mijn staf breed gesteund en gerespecteerd, dat geeft vertrouwen. We willen met jonge jongens en wat nieuwe namen naar de toekomst kijken. Zorgen dat we zo snel mogelijk een groep op het veld krijgen die beseft wat het is om lid van een voetbalclub als NEC Delfzijl te zijn. Ik ben nog steeds van mening dat we voetballend gezien in de derde klasse horen. De realiteit is echter anders. Als trainer kijk je daarbij ook in de spiegel en zoek je naar aanknopingspunten. Je probeert alles te geven, maar het moet dan wel van twee kanten komen. Voetballers gooien vandaag de dag het bijltje er veel te snel bij neer als het even niet meer gaat zoals ze hadden gedacht. Dan krijg je een appje met de mededeling dat ze stoppen omdat ze het niet leuk meer vinden. Daar heb je als trainer geen grip op. Vergis je niet hoor, het gros van de spelers wil echt wel. Het is dan ook zaak om zo snel mogelijk uit deze impasse te komen. We moeten het plezier weer terugkrijgen, voor elkaar door het vuur willen gaan en allemaal het zelfde doel nastreven. Als je dat niet op kunt brengen wordt het heel lastig om het niveau weer op te tillen.’
* ON Roden – NEC Delfzijl 4-0 (1-0). Rik de Boer 1-0; Camaron Waaijenberg 2-0 (eigen doel); Rik de Boer 3-0; Rik de Boer 4-0 (foto: ditisroden.nl).
De korfballers van DWA/Argo hebben zaterdag de laatste wedstrijd van dit seizoen gespeeld. De Waterpoort uit Sneek kwam op bezoek in Winsum. Bij de vorige ontmoeting wist DWA/Argo te winnen en ook nu konden de Noord-Groningers de overwinning pakken. Na een 8-7 ruststand werd het uiteindelijk 17-13 in het voordeel van de Bedumers en Winsumers.
Het team van trainer-coach Lisette Hamminga was weer compleet en daarom startten ditmaal Ole Smedema en Yarin Smedema langs de lijn. Om half drie ging het duel onder mooie, maar warme weersomstandigheden van start. Al snel wisten Nick Brandsma, Natasja van der Laan-Schuuring en Tom van der Laan te scoren. Daarna vielen tot aan de stand van 5-2 de doelpunten om en om. Nadat de Friezen twee keer trefzeker waren geweest, stond het 5-4. Nick Brandsma zorgde echter opnieuw voor een gaatje van twee treffers. Tot aan de rust lukte het beide ploegen niet om voor veel treffers te zorgen, want de ruststand was een magere 8-7 in het voordeel van de thuisploeg. Voor beide ploegen stond er niets meer op het spel en de teams oogden dan ook ontspannen en er was een leuke sfeer.
Na de rust was het de Waterpoort dat voor de gelijkmaker zorgde. DWA/Argo moest even een tandje bijschakelen en Nick Brandsma en Lieke Stoepker waren vervolgens beide trefzeker, waardoor er weer een gaatje van twee doelpunten was. Op dit moment in de wedstrijd kreeg Natasja van der Laan-Schuuring een publiekswissel. Zij zal voorlopig niet meer in actie komen binnen het vlaggenschip, vanwege haar zwangerschap. Yarin Smedema vulde haar plek in. Nadat de Friezen vervolgens de 10-9 wisten te scoren, waren Jildau Smedema, Lieke Stoepker en Sam Pestoor er samen verantwoordelijk voor dat er 13-9 op het scorebord kwam. Na deze doelpunten was het de beurt aan Nick Brandsma voor een publiekswissel. Ook hij zal niet meer in actie komen binnen het vlaggenschip van DWA/Argo. Brandsma doet een stapje terug en gaat volgend seizoen in een nieuw gevormd midweekteam spelen. Ole Smedema nam zijn plek in.
Ondanks dat er een stand van 13-9 was, gaven de Friezen zich nog niet gewonnen en waren twee keer trefzeker. Zo was er opnieuw een gaatje van maar twee doelpunten verschil. Lieke Stoepker kwam echter steeds beter in de wedstrijd en zij zorgde voor 14-11. Het lukte DWA/Argo niet om ver weg te lopen, maar de Waterpoort slaagde er ook niet in om op gelijke hoogte te komen. Nadat de Friezen voor 14-12 hadden gezorgd, was het Sanne Schuuring die met een schot de 15-12 liet aantekenen. De Friezen scoorden nog één keer in deze wedstrijd, waarna Lieke Stoepker de laatste twee liet aantekenen en daarmee de eindstand op 17-13 wist te bepalen.
DWA/Argo mag nu moegestreden genieten van een welverdiende zomerstop en kan terugkijken op twee geslaagde seizoenen, zowel op het veld als in de zaal. Volgend veldseizoen komt DWA/Argo opnieuw uit in de 3e klasse. De eerste wedstrijd zal daarvoor waarschijnlijk op 9 september zijn.
* Scores DWA/Argo: Lieke Stoepker (6x), Nick Brandsma (3x), Sam Pestoor, Tom van der Laan en Jildau Smedema (2x), Natasja van der Laan-Schuuring en Sanne Schuuring (1x).
Uitslagen:
DTS - Olympia 14-16
Westergo - De Pein 18-18
DWA/Argo - De Waterpoort 17-13
Joure - DTL 17-14
Stand:
Joure 14-23
DTL 14-20
DTS 14-18
DWA/Argo 14-18
Olympia 14-14
De Pein 14-12
De Waterpoort 14- 4
Westergo 14- 3
Een zinderende hitte, de geur van verbrand rubber, veel vuurwerk en een spanning om te snijden. Het zouden de ingrediënten voor een race uit de Formule 1 kunnen zijn geweest. Het ging echter om de finale van de nacompetitie op het kunstgras van de vv Bakkeveen. Daar waar Omlandia er niet in slaagde om degradatie te voorkomen en een veel fitter ogend IJVC uit IJlst uiteindelijk een verdiende 3-1 overwinning. Zuur voor interim-coach Simon Schuil, die zich zijn laatste kunststukje ongetwijfeld anders had voorgesteld. Mooi voor zijn collega Loet Boot, die eigenlijk ook al was gestopt, maar door omstandigheden toch nog weer aantrad en met een promotie naar de derde klasse afscheid van IJVC neemt.
Omlandia had de finale weten te bereiken door de uitwedstrijd tegen SV Borger in de halve finale winnend (0-2) af te sluiten. Het IJlster IJVC, waarvan de spelers ook wel ‘Kypmantsjes’ oftewel handelsmannen worden genoemd, deden hun bijnaam eer aan en lieten ODV (1-3) in het stof bijten. De sfeer was uitermate goed rond het veld, waar de Friese en Noord-Groninger fans elkaar de loef probeerden af te steken qua vuurwerk en de gebruikelijke rookbommen. Wat dat betreft stond Omlandia al snel op voorsprong, want de Ten Boerster supporters hadden er vooraf kennelijk veel vertrouwen in en alles uit de kast getrokken om hun tegenstrevers af te bluffen. Voor de uit het Friese Workum en Hardegarijp komende arbitrale trio was het dan ook even wachten geblazen totdat de rook enigszins was opgetrokken. De sfeer was in ieder geval prima op het sportpark, dat door honderden toeschouwers werd bezocht.
De ploeg van Simon Schuil begon goed aan de wedstrijd en werd vooral via de linkerkant gevaarlijk. Daar was het regelmatig Wouter Hoek die de defensie van IJVC de nodige grijze haren wist te bezorgen. Hij had amper tien minuten nodig om te kijken hoe goed doelman Jorrit Hoekstra bij de les was. Het schot belandde echter in de handen van de sluitpost. Enkele minuten later was het wel raak. Een terugspeelbal pakte helemaal verkeerd uit toen goalie Hoekstra onder druk werd gezet door Jeremy van Coevorden. Hij verkwanselde de bal en vervolgens mikte Van Coevorden het leer tussen de palen door: 0-1. Een bittere pil voor de Friezen, die het in de navolgende minuten erg lastig hadden met hun opponenten. Dat lag vooral aan het feit dat de Friezen te gretig de duels aan wilden gaan en daarbij meer dan eens uit hun posities gingen lopen. Het was helemaal niet zo gek geweest als Omlandia na een kwart wedstrijd nog een keer had gescoord. Een prima aanval over links begon bij Wouter Hoek, die de bal goed controleerde. Hij speelde het leer achter zijn standbeen langs in op Jan Oosterbeek. Jeremy van Coevorden kreeg aansluitend de kans om opnieuw te scoren, maar beet zich stuk op Hoekstra.
Het was eigenlijk het slotakkoord van het beste deel dat de Ten Boersters in Bakkeveen konden laten zien. IJVC kwam steeds beter in de wedstrijd te zitten en gaf af en toe signalen af dat men zich niet zomaar aan de kant zou laten zetten. Daarbij werd vooral gezocht naar Niels Albertsma en Lars Bos. Eerstgenoemde zag na een kwart wedstrijd een indraaiende voorzet langs de verkeerde kant van de paal vliegen en een schot van hem werd niet veel later gekraakt. Omlandia kwam steeds vaker in de verdrukking, maar wist het doel tot aan de thee schoon te houden omdat hij een poging van Lars Bos op knappe wijze tot hoekschop wist te verwerken. Aan de andere kant wisten de witblauwen nog één keer gevaarlijk voor de neus van Hoekstra op te duiken. Nu was het Wouter Hoek die uithaalde. Zijn schot ging echter voorlangs.
Na de doelwisseling gaf IJVC meteen vol gas. Er stonden amper zestig seconden op de klok na de derde aftrap van de middag of het onheil was al aangericht. Een corner van IJVC kon niet opgeruimd worden en in een woud van benen wist Lars Bos van dichtbij nog een gaatje te vinden om doelman Devon Harmsma te verschalken: 1-1. Een behoorlijk tik op de neus voor Omlandia, die de dreun nauwelijks te boven wisten te komen. De Friezen trokken de teugels nog wat strakker aan en oogden veel frisser en fitter dan hun tegenstander. Omlandia liet zich te ver terugzakken en leed op het middenveld meer balverlies dan goed voor een elftal kan zijn. IJVC was gretiger, zat korter op de duels en de Ten Boersters kregen geen grip meer op de wedstrijd. Even had het er de schijn van dat dit wel het geval was, omdat Schuil het middenveld wat sterker had bezet. Dat was echter van korte duur. De ploeg uit IJlst had bloed geroken en wilde het karwei hoe dan ook binnen de reguliere speeltijd beslissen. Alle wisselingen ten spijt, lukte het Omlandia niet om de geestdrift van het jonge team te temperen. Omlandia kon het niet meer belopen en de ruimtes werden steeds groter. Het was dan ook niet zo verwonderlijk dat IJVC op voorsprong wist te komen. Nadat een corner van Pim Goeman door Reinold Nooitgedagt op onderkant lat was gekopt, kletste het speeltuig niet veel later weer op het aluminium toen Devon Harmsma er maar half in slaagde om een voorzet van Lars Bos onschadelijk te maken. Bij de tweede paal reageerde Niels Albertsma als snelste en joeg de bal tegen het nylon: 2-1.
Daarna had het er alle schijn van dat de pijp leeg was bij Omlandia. Er werd steeds slordiger gespeeld en steeds vaker vielen er achterin ruimtes die men niet meer dicht wist te lopen. De Ten Boersters oogden uitgeblust, wisten zich amper een kans te creëren en sloegen in de ultieme slotfase ook nog eens aan het knoeien. Devon Harmsma leek het gevaar dat uit een slordige inspeelpass voortvloeide in eerste instantie nog te bezweren, maar moest zich uiteindelijk gewonnen geven toen de bal door Johannes Zijlstra bij de tweede paal werd neergelegd en Lars Bos zijn tweede van de middag mocht laten aantekenen: 3-1. Daarmee was het pleit wel beslecht. Omlandia speelt volgend seizoen misschien wel wedstrijden tegen bijvoorbeeld RZ Baflo en ZEC. Wie dat een aantal jaren geleden had voorspeld, was ongetwijfeld voor gek versleten. Aan de kant van de ploeg uit IJlst was de vreugde uiteraard groot. Ze hadden het toch maar mooi geflikt en op basis van het vertoonde spel was de zege zeker verdiend. Men kan zich opmaken voor de derde klasse, waarin in elk geval interim-coach Loet Boot niet zal aantreden en men kan uitkijken naar ontmoetingen met ploegen als Heeg, SDS en bijvoorbeeld Nijland.
‘Ik was eigenlijk al gestopt, maar heb de handschoen opgepakt toen de club me vroeg om het seizoen vol te maken. Het is fantastisch dat ik na een halve eeuw trainer te zijn geweest op deze wijze afscheid van het vak kan nemen. En ik denk dat we zeker de terechte winnaar zijn. We hadden het aanvankelijk erg moeilijk met de beweeglijkheid van Omlandia op links. Toen we dat onder controle hadden, kregen we meer grip op het duel en de tegenstander en zijn we amper nog in gevaar geweest.’
Zijn collega Simon Schuil sprak naderhand over een pijnlijke ervaring. ‘Ik heb in mijn loopbaan al trainer veel meegemaakt, maar een degradatie doet altijd zeer. Het is jammer dat het zo is gelopen. De eerlijkheid gebiedt me echter ook te zeggen dat ik IJVC wel heb bewonderd. Ze waren sterk en superfit volgens mij. Bij ons leek de pijp na driekwart wedstrijd wel leeg te zijn. De gelijkmaker kwam veel te snel. Daarna hebben we ook niks meer weten af te dwingen.’
* IJVC IJlst – Omlandia 3-1 (0-1). Jeremy van Coevorden 0-1; Lars Bos 1-1; Niels Albertsma 2-1; Lars Bos 3-1.
Scheidsrechter: Arjen Nauta (Workum). Assistent-scheidsrechters: Hessel Soldaat en Sytse Bosscha (Hardegarijp). Geel: Stefan Nieboer en Wouter Hoek (beiden Omlandia), Lars Bos (IJVC).
Het was weer een kleurrijk spektakel dat zich op het sportpark Centrum voltrok met de binnenkomst van de 1485 deelnemers aan de door wandelsportvereniging SV Spirit georganiseerde Avondvierdaagse. Het was alweer de 73e editie en die vond onder een goed gesternte plaats, want het was de hele week prachtig weer geweest. Voor sommige deelnemers was het zelfs even te warm. Het overgrote deel had zich echter goed tegen de zomerwarmte gewapend en trok vier dagen lang te voet rond door en in de omgeving van Delfzijl.
Op wat kleinigheidjes na voltrok het vierdaagse spektakel zich weer in de gemoedelijke sfeer die het evenement zo kenmerkt. Waarbij het trouwens wel weer opvallend was dat sommige verkeersdeelnemers niet veel op hebben met de wandelaars en hun eigen plan trekken om door de massa heen te komen. Zij werden echter telkens weer op hun verantwoordelijkheden gewezen door de verkeersbegeleiders, die zich prima van hun taken kweten. De ploeg EHBO-ers hoefde nauwelijks in actie te komen en kon tijdens de intocht dan ook met een tevreden gevoel als laatste het sportpark op komen wandelen. Zoals te doen gebruikelijk hadden alle deelnemers zich voor de finale mars op de Borgshof in Farmsum verzameld, waarna de bonte stoet onder begeleiding van Delfzijls Harmonie Orkest en de Christelijke Muziekvereniging Prins Hendrik uit Scheemda, richting de thuisbasis van NEC Delfzijl trok. Daar werden ze met bloemen opgewacht door familie, vrienden en bekenden. De organisatie sprak na afloop van een geslaagd wandelfeest. De volgende editie van de Avondvierdaagse vindt plaats van 3 tot en met 6 juni 2024. Meer foto’s zijn te vinden onder deze link…
