Clement Chobeau opnieuw winnaar Top 20 Middelstum

Clement Chobeau opnieuw winnaar Top 20 Middelstum

Voor de liefhebbers van de tafeltennissport was het afgelopen weekend twee dagen smullen in Middelstum. Zaterdag werd een teamtoernooi gehouden in de tafeltennishal van Midstars en zondag was er het Top 20 individuele toernooi in de Hippolytushal.

Op beide dagen werd er op hoog niveau getafeltennist. Zaterdag kwamen TeamNL, het jeugdteam van TeamNL, een samengesteld Frans team en KlimaatgroepStars in actie. Het team dat over de hele dag de meeste partijen zou winnen, was de winnaar van de Midstars-bokaal. Met name de wedstrijd tussen TeamNL en KlimaatgroepStars was er eentje om in te lijsten. TeamNL speelde met Nederlands kampioen Barry Berben en Kas van Oost, die onlangs derde werd bij de Europese jeugdkampioenschappen in Oostenrijk. Het KlimaatgroepStars-trio Clement Chobeau, Colin Rengers en Alexis Douin, die een goede indruk maakte, wisten knap met 3-2 van de Nederlandse topspelers te winnen. Beide teams wonnen de overige twee wedstrijden tegen het Franse samengestelde team en het jeugdteam van TeamNL. Omdat KlimaatgroepStars tegen het jeugdteam van TeamNL met 3-2 had gewonnen en TeamNL datzelfde team met 5-0 wist te kloppen, werd TeamNL winnaar van de Midstars-bokaal. De dag wordt afgesloten met een gezamenlijke Chinese maaltijd in het clubhuis van Midstars.

Een dag later was de Hippolytushal het strijdtoneel voor de TOP20. Topspelers uit Frankrijk, Duitsland en Nederland streden om de hoogste individuele eer. De dag begon met vier poules van vijf spelers. Het deelnemersveld telde ook een tafeltennissende dame. Uit de vier poules gingen de beste twee spelers van iedere poule door naar de achtste finales. Bij deze beste acht spelers waren twee spelers van KlimaatgroepStars vertegenwoordigd, namelijk Clement Chobeau en Colin Rengers. Nieuwkomer Alexis Douin had tijdens de poulewedstrijden moeten opgeven wegens rugproblemen. Colin Rengers vond zijn Waterloo, ondanks goed tegenspel te hebben geboden, in het duel met Nederlands kampioen Barry Berben. Clement Chobeau wist wel tot de halve finale door te dringen. Daar trof hij in de Duitser Lukas Bosbach een lastige tegenstander. De beide kemphanen maakten er een spectaculaire wedstrijd van waarin beiden de overwinning voor het grijpen hadden. Uiteindelijk was het Chobeau die op beslissende momenten het beste zijn rust wist te bewaren. Bosbach werd in vijf games verslagen. In de andere halve finale versloeg Nederlands kampioen Barry Berben good-old Michel de Boer. De finale was daarmee gelijk aan die van een jaar eerder. Evenals in de teamwedstrijd van de dag er voor pakte de Fransman direct door en gaf de Nederlandse kampioen geen enkel uitzicht op een goed resultaat. Met een 4-0 overwinning ging de overwinning dan ook heel duidelijk naar de populaire Fransman die bij KlimaatgroepStars in de eredivisie opnieuw weer voor veel punten zal gaan zorgen.

Kort voor de finale werd de jeugd van Midstars bij het evenement betrokken. Zij konden, na de middag in de hal van Midstars tafeltennistraining te hebben gehad van Anne Vlieg, handtekeningen verzamelen van de toppers. De organisatie kijkt terug op twee geweldige tafeltennisdagen met tafeltennis van en heel hoog niveau. De Top 20 zal volgend jaar dan ook een vervolg krijgen.

Dodelijk ongeval tijdens motorraces Eenrum

Dodelijk ongeval tijdens motorraces Eenrum

De 37-jarige Florian Niedermeijer uit Duitsland is zondagmiddag in Eenrum overleden na een zware crash met een motor met zijspan. De 46-jarige Duitser Marko Hundsrucker werd met ernstige verwondingen naar het UMCG in Groningen overgebracht.

De politie kreeg rond 15.20 uur een melding van een ernstig ongeval met een motor met zijspan op het evenemententerrein aan de Aagtsweg. Zowel de bestuurder als zijn passagier raakten daarbij ernstig gewond. De hulpdiensten rukten massaal uit, inclusief de traumahelikopter, maar voor het 37-jarige slachtoffer mocht dat helaas niet meer baten. De bakkenist overleed op de plek van het ongeval als gevolg van zijn verwondingen.

Specialisten van de politie doen onderzoek naar de toedracht van het ongeval tijdens de Masters of Sidecars. Daarbij wordt eveneens gekeken naar beschikbare camerabeelden. Het kan zijn dat toeschouwers beelden hebben gemaakt van het ongeval. Als men die heeft, dan vraagt de politie om die via een tipformulier op de site politie.nl met hun te delen. ‘We proberen daarmee zo goed mogelijk in kaart te kunnen brengen hoe het ongeval heeft kunnen gebeuren’, laat de politie weten. Meteen na het ongeval besloot de organisatie van het motorsportevenement dat de races niet zouden worden hervat.

Bakkeniste Sandra Mollema uit Delfzijl zegt een dag na het dramatische ongeluk behoorlijk onder de indruk te zijn. ‘Je doet er alles aan om de sport veilig te houden, maar dan zie je dat er altijd wat kan gebeuren. De meervoudig Europees kampioene beseft nu pas hoeveel geluk zij heeft gehad toen ze in 2019 zelf bij een zware crash betrokken was. Ze zag het ongeval op de Eenrumer piste voor haar ogen gebeuren. ‘Wat de precieze oorzaak is geweest zal onderzocht worden, maar feit is wel dat de bak al van de combinatie was losgekomen voordat hij in de boarding vloog. De combinatie werd daardoor stuurloos. Het is verschrikkelijk zoiets. In de twintig jaar dat ik nu in de sidecars actief ben is dit de derde keer dat er een dodelijk ongeval is gebeurd.’

Een etmaal na het noodlottige ongeval weet Mollema te vertellen dat Marko Hundsrucker de nacht redelijk goed is doorgekomen en dat zijn toestand ‘stabiel’ genoemd kan worden. Hij is vrijwel meteen na aankomst in het ziekenhuis aan zijn been geopereerd. De vele breuken in zijn gezicht worden nog onderzocht. Zijn vrouw en kinderen verblijven momenteel bij Sandra Mollema in huis en hebben te kennen gegeven dat ze met rust gelaten willen worden. Het medeleven gaat uit naar familie en bekenden van Florian Niedermeijer.

Twee dagen toptafeltennis in Middelstum

Twee dagen toptafeltennis in Middelstum

Na het grote succes van vorig jaar kon het bijna niet uitblijven. Komend weekend zal er opnieuw twee dagen op het hoogste niveau worden getafeltennist in Middelstum, de thuishaven van de roemrijke tafeltennisclub Midstars/KlimaatgroepStars. Zaterdag wordt een clubtoernooi afgewerkt en zondag spelen de toppers een individueel toernooi.

Er zal een heel ander deelnemersveld staan dan vorig jaar. Naast het thuisteam van eredivisionist KlimaatgroepStars hebben TeamNL, Taverzo uit Zoetermeer en een samengesteld team van Franse topspelers hun deelname aan het teamtoernooi toegezegd. Bij KlimaatgroepStars zal de Fransman Alexis Douin voor het eerst in actie komen. Hij is de vervanger van Arthur Bilas. De Belg heeft besloten zijn carrière elders voort te zetten. De wedstrijden in de sportzaal van Midstars beginnen zaterdag om 10.00 uur en zullen tot ongeveer 18.00 uur duren.

Zondag verplaatst het hele circus zich naar de Hippolytushal waar het TOP20 toernooi zal plaatsvinden. De deelnemers aan het teamtoernooi van zaterdag zullen ook hier hun opwachting maken aangevuld met enkele spelers die hun sporen in de tafeltenniswereld verdiend hebben. Het deelnemersveld ziet er als volgt uit: Alexis Douin (FR)(Midstars), Barry Berben (NL)( Jülich), Brent Ronde (NL) (Smash Hattem), Claire Picard (FR)(Paris13), Clement Chobeau (FR)(Midstars), Colin Rengers (NL)(Midstars), Elian Zemmal (FR)(Levallois), Felix Kleeberg (DLD)(Essener TTV), Ivan Kahn (NL)(Taverzo), Johann Magnus Mahl (DLD)( Bad Hamm), Jonah Kahn (NL)(Taverzo), Joshua Bruce (GB)(Maashorst), Lode Hulshof (NL)(Smash Hattem), Lukas Bosbach (DLD)(Velbert), Manuel Kupfer (DLD) (SV Motor Falkensee), Mathys Bachelet (FR)(Tours), Michel de Boer (NL)(Bad Hamm), Peter Verweij (NL)(Buitenpost) en Tim Gras (NL)(Smash Hattem). Een dag voor het toernooi zal nog een ‘verrassingsspeler’ worden toegevoegd. Het betreft een speler die meer dan honderd keer voor het Nederlands tafeltennisteam uitkwam. Shuohan Men, speelster van KlimaatgroepStars, ontbreekt in het deelnemersveld omdat zij op dit moment in China verblijft. Het toernooi in de Hippolytushal is van 09.30 uur tot ongeveer 17.00 uur.

Vorig jaar maakte de tot dan in Middelstum nog onbekende Clement Chobeau (zie foto) zijn debuut voor KlimaatgroepStars. Hij wist het toernooi op zijn naam te schrijven. KlimaatgroepStars wist vanaf dat moment dat het een echte topspeler naar het Middelstumer eredivisieteam had gehaald. De organisatie van beide dagen verheugt zich op het komende weekend waarin wederom van tafeltennis op het hoogste niveau kan worden genoten. Liefhebbers van tafeltennis worden dan ook uitgenodigd een kijkje te komen nemen op één of beide dagen. De toegang is als altijd gratis.

Bakkeniste Sandra Mollema weer Europees kampioen

Bakkeniste Sandra Mollema weer Europees kampioen

Bakkeniste Sandra Mollema uit Delfzijl is Europees Kampioen zijspannen geworden met de Duitse coureur Markus Brandhofer. Het is het zoveelste succes van de vrouw die dacht dat ze alles wel had meegemaakt en drie jaar geleden definitief leek te zullen stoppen.

Met zijspancoureur William Matthijssen vormde Mollema een gouden koppel dat jarenlang de zijspanwereld domineerde. Vier keer werd ze met hem Europees Kampioen en samen hebben ze vijf Nederlandse titels op zak. In 2019 leek er een vroegtijdig einde aan haar succesvolle carrière als bakkeniste te komen toen ze voorafgaande aan een wedstrijd in het Duitse Vechte tijdens een training het complete span bovenop haar kreeg. Verwondingen aan het gezicht, uit elkaar getrokken stukken huid en een gebroken middenvoetsbeentje waren het gevolg. De Noord-Groningse die als 15-jarig tiener in de bak stapte bij Raymond de Rooy uit Loppersum, krabbelde echter op. Toch besloot ze in 2020 om er een streep onder te zetten. ‘Er is nog meer in het leven dan motorsport. Ik moet ook aan mijn toekomst denken’, liet ze zich destijds ontvallen.

Het bloed kroop waar het niet gaan kon en toen Markus Brandhofer haar afgelopen jaar polste of ze niet als zijn bakkeniste wilde fungeren tijdens en wedstrijd in Osnabrück, was de sprong snel gemaakt. ‘Na alle ellende die ik had meegemaakt in de jaren daarvoor had ik het wel even nodig om alles opzij te zetten, mezelf vol te pompen met adrenaline en onder de blauwe plekken thuis te komen’, vertelt de kampioene. Na de wedstrijd in Osnabrück was ze al aan het puzzelen geslagen. Ze wilde meer wedstrijden doen. Omdat Brandhofer dat ook wel zag zitten, was er een nieuw zijspanduo geboren. ‘Wij passen gewoon goed bij elkaar als duo en het hele team is zo gastvrij en sportief’, zegt de Delfzijlster.

De kroon werd dus in het Duitse Bad Hersfeld op het werk gezet. De vijfde gouden Europese plak was een feit voor Mollema. Gemakkelijk ging het allemaal niet. Het duo begon slecht aan de wedstrijd. In de eerste serie moesten ze met een sterk deelnemersveld zien af te rekenen, maar kwamen niet verder dan de derde plaats. Bij de start van de tweede serie kwam het voorwiel los van de grond en was één mager puntje het hoogst haalbare. De derde serie ging een stuk voorspoediger en leverde het tweetal de volle buit op. Met een totaal van acht punten op zak mochten ze voor de B-finale als eerste een plek kiezen en dat werd de tweede in de rij met blauw. Ook nu maakten ze weer een mega-wheely en moesten ze achter aansluiten. Brandhofer en Mollema knokten zich echter terug en kwamen uiteindelijk als tweede over de finish. Voldoende om in de A-finale mee te mogen doen.

In die alles beslissende race kregen ze wel de slechtst denkbare startplek, maar schoten als een raket weg. De favorieten voor de titel Wilfred Detz met bakkeniste Bonita van Dijk, het Britse koppel Mitchel Godden/Paul Smith en daarachter Imanuel Schramm/Nadin Loffler waren met elkaar aan het bakkeleien in de eerste bocht en moesten Brandhofer/Mollema voor laten gaan. Door de dauw was de baan wat gladder geworden en daar hadden de andere teams kennelijk geen rekening mee gehouden. De leiders voelden zich prima op de ondergrond, kwamen als eerste over de streep en wisten de Europese titel te bemachtigen.

Voor Brandhofer is het de eerste keer dat hij een Europese titel heeft weten te bemachtigen. Ondanks het feit dat het voor Mollema de vijfde is, zegt ze ook nu weer supertrots te zijn. ‘Markus zit al vijfentwintig jaar in de baansport en er was altijd wel iets waardoor hij naast de titels greep op zowel nationaal als internationaal niveau. Ik ben niet alleen blij voor mezelf, maar ook voor hem. Zaterdag hadden we geluk, maar uiteindelijk viel alles op zijn plek. We hebben op het juist moment laten zien wat we als team waard zijn.’ De kersverse kampioenen zullen komend weekeinde ook aan de start verschijnen tijdens de Masters of Sidecars in Eenrum.

Damster Rowdy Meijer voor tiende jaar in Kosovo

Damster Rowdy Meijer voor tiende jaar in Kosovo

Rowdy Meijer uit Appingedam bevindt zich momenteel weer in Kosovo. In de plaats Pejë om precies te zijn. De Damster is al tien jaar verbonden aan de voetbalschool van voetbalclub Fc Olti, waar hij jaarlijks diverse trainingen geeft. En niet zonder succes, want steeds meer teams weten zichzelf naar een hoger niveau te tillen. ‘Het is een club van discipline en respect’, legt Meijer uit.

Pejë is een gemeente en is met 97.000 inwoners en is daarmee de vierde stad van Kosovo. De stad is de hoofdplaats van het gelijknamige district dat ruim 170.000 inwoners telt. Er kan rustig gesteld worden dat Meijer al behoorlijk ingeburgerd is. ‘Dat klopt. Het is al zo ver gekomen dat ik herkend word door voor mij volslagen onbekende Kosovaren. En van de mensen die ik wel ken, komen alleen maar complimenten. Vaak krijg ik ongevraagd korting en in sommige gevallen hoef ik mijn boodschappen niet eens te betalen. Ik wil dat niet maar hoe ik ook aandring, ze laten me gewoon geen keus.’

De Noord-Groninger komt ieder jaar met een schat aan ervaringen terug naar Nederland. Ondanks dat is de trip naar Kosovo allesbehalve een zomers uitje. Er wordt hard gewerkt om de kwaliteiten van de Kosovaarse jeugd op te krikken. Meijer doet dat niet alleen. Hij weet zich verzekerd van de hulp van andere trainers. Een samenwerking die Meijer als ‘prettig en plezierig’ omschrijft. En van de drie nieuwe trainers die zich aan de club heeft verbonden is een voormalig jeugdspeler die het vak ook wil leren. En hij schijnt het volgens de berichten erg goed te doen.

Het is momenteel warm in Kosovo. De temperatuur ligt er rond de dertig graden en in die omstandigheden worden er per dag drie trainingen afgewerkt. Alleen op de zondag traint men er niet, al is het ook geen zeldzaamheid dat er dan een oefenwedstrijd staat gepland. Zoals gezegd werpt de oefenstof zijn vruchten af. Drie teams van Fc Olti zijn namelijk kampioen geworden. ‘Kwalitatief zijn de elftallen er sterker op geworden. Daardoor is het mogelijk dat ze ieder jaar om de titel meestrijden en uiteindelijk en gooi naar het landskampioenschap kunnen doen.’

Hoewel voetbal de hoofdmoot vormt, wordt het sociale aspect ook niet vergeten. Aan een plaatselijke basisschool kon en cheque overhandigd worden met daarop een bedrag dat binnen DVC Appingedam bijeen was gehaald. Met het geld wordt er ruimte geschapen voor leerlingen die vanwege een beperking extra aandacht nodig hebben. Meijer hoopt dat de ruimte volgend jaar klaar is en dat hij deze dan kan bewonderen. Ook zijn er donaties naar een tweetal andere instanties gegaan.

Voor Fc Olti en Meijer is het nu het tiende jaar dat men samenwerkt. De Damster, die zich de Albanese taal al aardig eigen heeft gemaakt, hoopt de komende weken nog veel voor de club te kunnen betekenen. Zodra hij weer terug is in Nederland, gaat de trainer pogingen ondernemen om drie Kosovaarse teams volgend jaar naar Appingedam te halen. Zij zouden dan aan het Damster Jeugdtoernooi moten deelnemen. Zo ver is het echter nog niet en dus stuurt de Damster zijn belevenissen de komende tijd nog even voor zich uit. Op bijgaande foto’s de kampioensteams en het moment van de overhandiging van de cheque.

Nieuwe uitdaging voor Christian Lambeck van NEC Delfzijl

Nieuwe uitdaging voor Christian Lambeck van NEC Delfzijl

Bij vierdeklasser NEC Delfzijl kwam onlangs een vacature vrij als assistent-trainer van de A-selectie onder leiding van hoofdtrainer Roy Kamps. Deze functie is nu voorzien met de aanstelling van oud-speler Christian Lambeck. De derdejaars student Human Resource Management aan de Hanzehogeschool in Groningen ziet de kans als een mooie uitdaging en hoopt hierin nog meer te kunnen betekenen voor de club. ‘Mijn jongensdroom viel in duigen en het deed pijn om te moeten stoppen met voetbal, maar dit is een mooie stap op weg naar een carrière als zelfstandig trainer’ aldus de in Groningen woonachtige Lambeck.

Het inrichten van de staf rondom de A-selectie werd door de technische commissie van NEC Delfzijl en Roy Kamps onder de loep genomen na het wegvallen van Allard Janssen. Het aanstellen van een assistent-trainer werd als een meerwaarde ervaren en vandaar dat men besloot de vacature opnieuw in te vullen. Met de achterliggende gedachte dat de stap toekomstgericht moest zijn, werd besloten om Christian Lambeck een kans te geven de functie te bekleden. Lambeck was afgelopen seizoen al nauw bij het eerste elftal betrokken, nadat hij daarvoor als speler afwisselend in het eerste en tweede team had gespeeld. Door ernstige blessures bleek hij echter niet meer in staat om zelf nog actief te voetballen. Toch wilde hij graag iets met voetbal binnen de vereniging blijven doen. De TC van de club en Kamps achten Lambeck geschikt om gezamenlijk de A-selectie op voetbalgebied te kunnen begeleiden op voetbalgebied. De nieuwe assistent zal een intern opleidingstraject- en de benodigde KNVB-opleidingen volgen.

Op zijn vierde startte de nu 23-jarige Lambeck met voetballen bij de kabouters van NEC Delfzijl, waarbij hij de fijne kneepjes van het voetballen leerde van Fré Prakken. ‘In de jeugd test men voetballers om op alle posities te spelen. In mijn geval was het al snel duidelijk dat ik een spits zou worden. Vanaf de E- en D-pupillen begon voetbal een steeds serieuzere wending te krijgen. Er kwamen steeds meer scouts langs de lijn staan en er vielen nogal eens brieven op de deurmat van mijn ouderlijk huis.’ Vooral bij de regioteams van de KNVB leek het een succes te worden voor hem.

Drie jaar lang bleef hij goed in beeld en elke woensdag trainde de jongeling met een groep jongens uit de regio in Wildervank. Ook Djaël Tualena van het Delfzijlster vlaggenschip was daar een van zijn grote concurrenten. Op zijn twaalfde maakte ik de overstap naar VV Appingedam D1. ‘Om in beeld te blijven bij de scouts werd mij aangeraden op een hoger niveau te gaan spelen. Appingedam speelde destijds hoofdklasse. Hier heb ik slechts één seizoen kunnen spelen. In een dribbel waar niemand in de buurt was verdraaide ik mijn knie en scheurde ik voor de eerste keer mijn voorste kruisband in de rechterknie. Al snel werd duidelijk dat een operatie nodig was om het te herstellen, maar door adviezen van de orthopeden kon dat niet vanwege de groeischijven in je knie.’

De jongensdroom om profvoetballer te worden viel op dat moment voor hem dan ook in duigen. Om toch nog te kunnen voetballen en moeten wachten tot hij uitgegroeid was, besloot Lambeck naar het Delfzijlster voetbal terug te keren. Eems Boys en Neptunia waren toen al tot NEC Delfzijl samengesmolten. Spelen met een kniebrace was niet ideaal, maar de liefde voor het voetbal was bij hem aanmerkelijk groter dan de pijn die de knie veroorzaakte.

Op mijn zeventiende stond eindelijk de operatie gepland voor zijn voorste kruisband. De ingreep verliep prima en de revalidatie van twaalf maanden kon beginnen. Alles leek goed hersteld en Lambeck mocht weer voetballen. ‘Ik stroomde bij NEC in bij de A1 waar ik een goed seizoen draaide en zesendertig goals wist te scoren. Dat bleef niet onopgemerkt bij Kees Pranger en ik mocht al snel mijn debuut maken in het eerste elftal. Met als hoogtepunt een belangrijke kopgoal tegen Griffioen in 2019, waardoor we ons dat jaar in de tweede klasse wisten te handhaven.’

Toch bleek het weer mis te gaan met dezelfde knie. Na ongeveer anderhalf jaar voetballen scheurde Lambeck tijdens een training op een dinsdagavond opnieuw zijn voorste kruisband af. En andermaal moest een operatie er voor zorgen dat hij weer zou kunnen voetballen. In maart 2021 werd hij geopereerd en een lange weg van revalidatie stond weer voor de deur. In dit jaar mocht hij als teammanager aan de slag bij het tweede elftal van NEC en deed dat met veel plezier. Na de revalidatie kon Lambeck weer voetballen en startte hij met minuten maken in het tweede team. Een aantal maanden later werd Fred Hansen de interim-trainer van het eerste elftal. Hij vroeg Lambeck om weer voor de hoofdmacht te komen spelen. ‘Natuurlijk was het antwoord daar meteen ja op. Tot bijna voor het einde van de competitie, het moment dat we zo goed als zeker uit de tweede klasse zouden degraderen, speelden wij tegen Achilles 1894 in Assen. Daar kwamen we vlak voor het einde van de eerste helft op voorsprong. Ik blokte een bal die vanuit de aftrap naar de verdediging werd gespeeld en die schoten hem meteen diep. Bij het springen kreeg ik de bal in mijn buik en bij de landing scheurde ik mijn kruisband opnieuw, maar nu die van de linkerknie.’

Omdat NEC Delfzijl die wedstrijd wist te winnen, leken er nog kansen te liggen op handhaving en daar wilde Lambeck, net zoals twee jaar eerder, aan meehelpen om dat te bewerkstelligen. ‘Dit lukte ons als team toen helaas niet, maar heb ik wel altijd nog alles kunnen geven. Pijnstillers slikken, knie inpakken en gaan. Elke wedstrijd ging ik door mijn knie heen, maar ik wilde niet opgeven want er was nog een kans. Na dat seizoen had ik een hele lange tijd nodig om pijnvrij te kunnen lopen en koos ik er uiteindelijk voor om te stoppen met voetballen. Dat doet pijn, want ik ben nog veel te jong om te stoppen. En goals maken was mijn passie. Maar je moet ook naar de toekomst kijken en dat gaat dan voor.’

Afgelopen seizoen kreeg hij de kans van Roy Kamps en Allard Janssen om toch bij de groep te blijven. Weliswaar niet meer als voetballer maar wel als verbinder van het team. Muziek regelen rondom wedstrijden, de social media rondom het eerste elftal bijhouden en helpen bij het organiseren van activiteiten. ‘Roy had mij eerder al verteld dat ik een rol in de staf zou krijgen maar toen Allard een nieuwe stap in zijn trainerscarrière maakte, belde Roy mij voor de functie als assistent-trainer. Dat ik trainer wilde worden was binnen de club al duidelijk. In eerste instantie werd nog gedacht aan jeugdtrainer, omdat ik de papieren heb om als pedagogisch medewerker aan het werk te kunnen door mijn vooropleiding Onderwijsassistent en hierin ook al enige ervaring had. Assistent van Roy zijn is een nog mooiere kans en ik zie het ook als een beloning voor het harde werken dat ik voor de club heb gedaan en nog doe. Voor deze kans ben ik Roy en de club dan ook enorm dankbaar. Het is een mooi opstapje naar een eigen trainerscarrière.’

Gevraagd naar de kwaliteiten van de verbinder en assistent van de Delfzijlster hoofdmacht, zegt Lambeck: ‘Mijn kwaliteit als trainer is het communiceren met de spelers en het begrijpen van hun individuele behoeftes. Ook ken ik de jongens goed en weet ik waar hun behoeftes liggen en hoe ik ze kan prikkelen om ze bij de les te houden. Onder Kees Pranger heb ik een prachtige tijd gehad als speler en veel over tactieken geleerd. Ook de manier waarop hij met de spelers communiceerde vond ik een fijne manier van werken. Ook Roy is daarin een voorbeeld voor mij als toekomstig trainer. Hij heeft zijn eigen visie ontwikkeld rondom voetbal die hij passend maakt aan het team. De manier hoe hij communiceert met zijn spelers is oprecht. Niemand krijgt voorrang, iedereen heeft gelijke kansen. Als je wilt spelen moet je het verdienen en alles in het belang van het team. Niet alleen van deze trainers, maar ook van de niet genoemde trainers neem ik de visies graag mee in mijn rugzak om zo een eigen visie te ontwikkelen. Ik ben hen allemaal dankbaar voor de manier waarop zij mijn voetbalcarrière hebben ingekleurd.’

NEC Delfzijl is na twee degradaties in de vierde klasse terecht gekomen en ontmoet daarin allerlei regionale clubs. Lambeck is van mening dat elk van die wedstrijden weer een mooi affiche op zich is. ‘Wij moeten laten zien dat we een team zijn dat voor niemand bang is en die samen een mooie prestatie kunnen neerzetten. Dat zijn wij niet alleen aan onszelf, maar ook aan de supporters die er altijd zijn verplicht. Over een bepaalde plek op de ranglijst wil ik het nog niet hebben, maar dat we hard ons best gaan doen om zo hoog mogelijk te eindigen zal geen verrassing zijn. We hebben de degradaties achter ons gelaten. Van de eerste degradatie zijn er überhaupt nog heel weinig over die dat hebben meegemaakt en van de tweede degradatie hebben er ook een hoop de club verlaten. We zijn de degradaties niet vergeten, maar halen hier de les uit met zaken die we in de toekomst anders willen zien.’

En de toekomst van NEC Delfzijl ziet er volgens Lambeck rooskleurig uit. ‘We hebben talentvolle jonge spelers, aangevuld met ervaren jongens die in potentie veel kunnen bereiken. Ook in de jeugd hebben wij goede trainers die de talenten van de toekomst al goed op de kaart zetten en ze klaarstomen voor het eerste elftal. Het is een goede ontwikkeling om te zien en ik ben dan ook benieuwd hoe dit zich in de toekomst gaat uitbetalen voor deze prachtige club.’