Johnny Zuidema (FC LEO): ‘Mijn zoontje loopt eerder dan ik’

Johnny Zuidema (FC LEO): ‘Mijn zoontje loopt eerder dan ik’

Voor Johnny Zuidema is het qua amateurvoetbal waarschijnlijk wel gedaan. De Leenster liep eind vorige maand en dubbele beenbreuk op tijdens de wedstrijd van zijn club FC LEO op bezoek bij KRC en vindt het nu welletjes geweest. ‘Het is niet de eerste keer dat ik ernstig geblesseerd ben geraakt. Ergens moet je een lijn trekken en aan je maatschappelijke loopbaan gaan denken. Het is heel jammer dat er op deze wijze een einde aan komt, maar het is niet anders. Zoiets kan overal gebeuren. Een ongeluk zit in een klein hoekje’, vertelt de 31-jarige.

Negen minuten was het duel in Kantens nog maar onderweg toen het ineens gruwelijk fout ging. Een botsing, een klap die door merg en been ging en vervolgens de vertwijfeling. Bij omstanders, maar ook bij Zuidema zelf. Het was al snel duidelijk dat het helemaal mis was en dat de Leenster zich kon opmaken voor vervoer naar het ziekenhuis. Daar werd hij dezelfde dag nog geopereerd aan een kuit- en scheenbeenbreuk. Het was niet de eerste keer dat hij iets brak, want in zijn laatste jaar als A-junior overkwam hem dat ook al een keer. Toen was er sprake van een ‘mooie scheenbeenbreuk’ en was een poos in het gips voldoende om te herstellen.

Terugkijkend op het moment in Kantens zegt Zuidema: ‘Ik keek naar mijn voet en zag dat hij zo’n beetje dwars op mijn rechterbeen stond. De rillingen liepen me over de rug en op dat moment raak je wel even in paniek. Daarna kwam het besef van de pijn en ik verzeker je, die was hevig. Het heeft ook niet geholpen dat er bijna drie kwartier op een ambulance gewacht moest worden. Het leek wel een eeuwigheid’, zegt de productie-coördinator van een drukkerij in Groningen.

Na een paar dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen mocht Zuidema thuis verder herstellen. Hij heeft nog geen idee hoe lang dat allemaal gaat duren. ‘Er zit een pen in mijn scheenbeen met een aantal schroeven. Mijn kuitbeen moet zich maar zien te redden. Er mag wel iets van belasting op, maar ik merk toch dat het allemaal nog stijf is en dat ik hier en daar het gevoel mis. Ik zit nu regelmatig drie kwartier op de hometrainer om toch een beetje te kunnen oefenen, maar ik zet mijn geld er op in dat mijn zoontje Bodhi van bijna een jaar eerder loopt dan ik.’ Hij wil overigens nog wel even een welgemeend dankjewel richting KRC laten uitgaan. ‘Ze hebben onze ploeg en mij aan alle kanten moreel gesteund en heel correct gehandeld.’

Johnny Zuidema speelde tot aan zijn dertiende bij Ezinge en verkaste toen naar Leens om daar bij de plaatselijke favorieten te gaan spelen. ‘Ik heb er mooie en mindere tijden gekend’, aldus de verdediger die nog nooit wist te scoren. ‘Maar dat is ook niet mijn taak. Ik moet de ballen bij het doel weg zien te houden’, lacht hij. En wat als de schoenen inderdaad aan de wilgen worden gehangen? Zuidema: ‘Dan wacht ik tot Bodhi oud genoeg is om te gaan voetballen. Kan ik hem mooi begeleiden.’ Wat hem ook is overkomen, zijn gevoel voor humor heeft Johnny Zuidema wel behouden, want als hem wordt gevraagd hoe de pechvogel zijn gedwongen vrije tijd probeert in te vullen, zegt hij: ‘Ach, het in- en uitruimen van de vaatwasser is nu ook een heel avontuur geworden als je dat vanuit je rolstoel moet doen.’

Winsum bekert verder na winst op Groen Geel

Winsum bekert verder na winst op Groen Geel

Eersteklasser Winsum heeft de volgende ronde van het bekertoernooi weten te bereiken door op sportpark Corpus den Hoorn in Groningen met 2-3 van gastheer Groen Geel te winnen. De omstandigheden waren allesbehalve fraai. Het was koud, winderig en regenachtig. Trainer Fred de Boer had zijn tam op een vijftal plaatsen gewijzigd. Daardoor was er in de basis plek ingeruimd voor de debuterende Marc Reinders en Stein Timmer.

Groen Geel kwam wat beter uit de startblokken komen, maar de thuisclub wist niet tot grote kansen te komen. ‘Ze waren super gemotiveerd en dat lieten ze dan ook zien’ vertelt Winsum-trainer Fred de Boer. Gaandeweg de eerste helft trokken de bezoekers het duel wat meer naar zich toe. Het tempo lag echter te laag om de muur van de gasten omver te kunnen spelen. Toch zouden de Winsumers de leiding nemen tegen de volgens De Boer ‘bovengemiddelde’ derdeklasser. Na een klein half uur spelen haalde rechtsback Timmer de achterlijn, wist het leer vanaf de achterlijn voor het doel te krijgen en zag vervolgens teamgenoot Yumé Ramos scoren: 0-1.

Groen Geel had op dat moment nog niet veel laten zien en invaller-doelman Bas Runhart hoefde zich vooralsnog niet bovenmatig in te spannen om zijn domein schoon te houden. Tot aan de thee veranderde er niets aan het spelbeeld of aan de score. Na de doelwisseling leek het duel al vroegtijdig op een beslissing af te stevenen toen Yumé Ramos zich in eerste instantie stuk beet op de goalie van de thuisclub, maar Jered Faleye de rebound wel wist te benutten: 0-2. Winsum kreeg echter geen gelegenheid om op de lauweren te rusten. De concentratie leek iets te verslappen en het was al heel snel na de tweede goal dat de gastheren het eens van afstand probeerden en meteen was het raak door toedoen van Jermo Verbeek: 1-2. Op dat moment moest er nog ruim een half uur worden gespeeld. Winsum bracht de marge na een prima aanval weer op twee, waarbij Sjoerd Nienhuis als afmaker fungeerde: 1-3. Na driekwart wedstrijd had Fred de Boer de nodige wissels toegepast en was toch zichtbaar dat de automatismen wat wegvielen. ‘Niets ten nadele van de invallers hoor, maar je wilt mensen sparen, opleiden en eigenlijk ook nog winnen. Dat is niet altijd een ideale combinatie. Ik wil er niet denigrerend over doen, maar zo’n bekerduel is voor ons maar een gewone wedstrijd. Wij hechten veel meer waarde aan de competitie’ aldus De Boer.

De wisselingen zorgden er wel voor dat er wat meer onrust in het team sloop en kennelijk kreeg Groen Geel dat ook in de gaten. Nadat een goede kans van invaller Sam Kamphuis verloren was gegaan, scoorde Dave Knipmeijer na 78 minuten spelen in de tegenaanval: 2-3. Winsum was het daarna even kwijt en Groen Geel rook dat er mogelijkheden waren om de achterstand misschien wel helemaal weg te poetsen. Het werd uiteindelijk nog even billen knijpen voor de groenzwarten, maar ze wisten de eindstreep heelhuids te halen en dus was het doel bereikt. De Boer had volop kunnen wisselen, had mensen gespaard en eveneens gewonnen.

‘Tja, wat wil je als club dan nog meer’, aldus de oefenmeester die Groen Geel complimenteerde met de voetballende kwaliteiten. Die ploeg zou in de tweede klasse ook geen gek figuur slaan. Maar goed, we hebben aan onze verplichting voldaan en de volgende ronde weten te bereiken. Nu gaan we ons in alle rust voorbereiden op het duel tegen PKC ’83.’ Dat wordt in het laatste weekeinde van oktober dan een weerzien met Bert Vos, ooit trainer in Winsum. ‘Hij heeft ons al een keer of vier bekeken, dus onderhand weet hij wel hoe wij spelen’, lacht De Boer.

* Groen Geel – Winsum 2-3 (0-1). Yumé Ramos 0-1; Jered Faleye 0-2; Jermo Verbeek 1-2; Sjoerd Nienhuis 1-3; Dave Knipmeijer 2-3 (foto: Egbert Euser).

Einde aan samenwerking Kloosterburen en Eenrum

Einde aan samenwerking Kloosterburen en Eenrum

Aan het samenwerkingsverband tussen de voetbalverenigingen Kloosterburen en Eenrum komt na dit seizoen een einde. Beide clubs startten een aantal jaren geleden onder de naam EKC een samenwerking op het gebied van damesvoetbal. Kloosterburen is onlangs een samenwerking aangegaan met FC LEO en VVSV ’09. Als gevolg daarvan kunnen de meisjes-jeugdteams niet langer deelnemen aan de samenwerking. Dat staan de regels van de KNVB namelijk niet toe. Het gaat daarbij om de Mo17 van EKC, het team dat nu onder de vlag van vv Eenrum speelt.

‘We waren verrast dat de constructie EKC en SJO binnen de jeugd niet mogelijk is. We hebben samen met de KNVB naar verschillende oplossingen gezocht maar niet gevonden. Hiermee is een van de belangrijke pijlers onder EKC weggevallen en dat is gezamenlijke opbouw vanuit de jeugd en doorstroming naar de senioren’, aldus de clubs. Om die reden hebben de besturen van Eenrum en Kloosterburen gezamenlijk besloten de huidige samenwerking na het huidige seizoen te beëindigen.

Het besluit is genomen omdat men eer van overtuigd is dat de levensvatbaarheid van het samenwerkingsverband er niet meer is. Dit komt mede door de afnemende betrokkenheid rond EKC, waarbij gedacht moet worden aan de moeizame invulling van de staf, afstand tot de beide moederverenigingen en afnemende ledenaantallen. ‘We kijken met trots terug op een periode van gezamenlijke successen. Diverse kampioenschappen werden behaald, resulterend in een plek in de tweede klasse. Daarnaast vermelden we graag dat we samen de regionale KNVB-beker in de wacht hebben gesleept. Om de samenwerking op gepaste wijze af te sluiten, gaan we met volle kracht voor een mooi voetbalseizoen en zetten we ons in voor een goede afsluiting van de samenwerking. Na afloop van dit seizoen zullen de verenigingen ieder hun eigen pad vervolgen. Wij kijken met een positief gevoel terug op de gezamenlijke inspanningen en de herinneringen aan deze samenwerking. We bedanken alle betrokkenen voor hun toewijding en inzet gedurende deze samenwerking’, staat in een verklaring van de beide verenigingen.