Korfballers DWA/Argo slepen gelijkspel uit vuur bij DTS

Korfballers DWA/Argo slepen gelijkspel uit vuur bij DTS

De korfballers van DWA/Argo zijn zaterdag begonnen met een nieuwe zaalcompetitie. In Harkema werd gestart tegen DTS uit Surhuizum. De Friese ploeg bleek een lastige tegenstander die in het grootste deel van de wedstrijd de leiding had. Na de ruststand van 12-7 knokte DWA/Argo zich echter knap terug en wist in de slotminuut de gelijkmaker te maken. De wedstrijd eindigde bij 18-18.

DWA/Argo speelt ook dit zaalseizoen in de tweede klasse. Dat is een klasse hoger dan in het afgelopen veldseizoen, waarin de ploeg overigens kampioen werd en promoveerde. Zaterdag werd gestart met een uitwedstrijd tegen DTS. De ploeg uit Surhuizum speelt haar thuiswedstrijden in Harkema. DTS was anderhalf jaar geleden in de play-offs voor promotie naar de tweede klasse nog over twee ontmoetingen te sterk gebleken voor DWA/Argo, maar sindsdien is er in de samenstelling van beide ploegen een en ander veranderd. DWA/Argo speelt vanaf heden zonder Sam Pestoor. Hij stopte na de veldcompetitie. Voor trainer-coach Lisette Hamminga was het duidelijk dat de overgebleven vier heren dan de basis-vier zouden worden, naast de vijf dames die roulerend steeds met vier in de basis staan. Zaterdag was echter ook Sjouke Hoekstra niet aanwezig, waardoor Twan Eshuis in de basis stond. Bij de dames was Jildau Smedema degene die langs de kant begon.

DTS startte voortvarend en nam meteen een 2-0 voorsprong. Ole Smedema, die zaterdag zijn vizier op scherp had staan, deed echter meteen met twee goals wat terug. Lieke Stoepker zorgde daarna voor 2-3 en Ole Smedema was even later verantwoordelijk voor 3-4. Dat bleek achteraf de laatste keer te zijn dat DWA/Argo een voorsprong had. DTS nam het initiatief over en liep met vlot spel en zuivere schoten uit naar 7-4. Lynn van der Kroft zorgde voor 7-5, maar DTS bleef de betere ploeg in deze fase. Via 8-5 en 10-6 werd het 12-7 bij rust. Voor de gasten uit Winsum en Bedum waren Lieke Stoepker en Tycho Schuuring nog trefzeker geweest.

Na de pauze zorgde Twan Eshuis voor de eerste goal namens DWA/Argo. Nadat DTS weer had gescoord, liep de ploeg van Hamminga verder in. Tycho Schuuring scoorde zijn tweede treffer en Twan Eshuis liet even later ook twee doelpunten aan het totaal van DWA/Argo toevoegen. Zo werd het 13-11 en leek DWA/Argo weer alle kansen te hebben om DTS te achterhalen. Toch was de thuisploeg op tijd bij de les, want de Friezen scoorden twee maal, waardoor het gaatje weer vier treffers was. Met nog een kwartier te spelen was er echter nog van alles mogelijk. Ole Smedema stond op voor de thuisploeg en hij scoorde 15-12 en 15-13. DTS maakte hierna 16-13, waarna Tom van der Laan het gaatje weer op twee verschil bracht. Andermaal was DTS succesvol en omdat de tijd begon te dringen, leken de kansen voor DWA/Argo flink kleiner te worden. Ole Smedema was wederom gevaarlijk en hij mocht vanaf de strafworpstip aanleggen, nadat hij onjuist was afgestopt. Hij faalde niet en ook Lieke Stoepker miste even later niet toen ze van afstand aanlegde. Zo werd het een spannend slot van de wedstrijd. Toen DTS met nog drie minuten te gaan eveneens niet miste vanaf de strafworpstip, leek de winst in Harkema te blijven. Het liep echter anders: Ole Smedema schoot in de voorlaatste minuut 18-17 binnen en hij deed dat nog eens in de allerlaatste minuut. Zo bepaalde hij de eindstand op 18-18 en sleepte hij een punt uit het vuur voor DWA/Argo.

De Winsumers en Bedumers waren na afloop blij met het behaalde punt, want het had er een hele tijd niet naar uit gezien dat dit nog haalbaar was. Zaterdag speelt DWA/Argo de volgende wedstrijd. Dan komt Pallas ’08 uit Leeuwarden op bezoek in de nieuwe sporthal De Tirrel voor de eerste officiële korfbalwedstrijd van de hoofdmacht van DWA/Argo op die locatie. De wedstrijd begint om 17.15 uur.

* Scores DWA/Argo: Ole Smedema (8), Lieke Stoepker (3), Twan Eshuis (3), Tycho Schuuring (2), Lynn van der Kroft (1) en Tom van der Laan (1).

Uitslagen:
Emmeloord - It Fean/ Boelenslaan  18-20
Pallas’08 - Udiros/Kinea	  18-18
DTG	  - Sparta (Ze)		  19-18
DTS	  - DWA/Argo		  18-18

Stand:
It Fean/Boelenslaan 	           1- 2
DTG			           1- 2
DTS			           1- 1
DWA/Argo		           1- 1
Udiros/Kinea		           1- 1
Pallas’08		           1- 1
Sparta (Ze)		           1- 0
Emmeloord		           1- 0
Middelstum wint spektakelstuk van Holwierde

Middelstum wint spektakelstuk van Holwierde

Vorig seizoen vielen er op het compleet verregende sportpark Katmis maar liefst negen doelpunten in het duel tussen thuisclub Holwierde en het bezoekende Middelstum, waarbij de gasten uiteindelijk met 4-5 aan het langste eind wisten te trekken. De acteurs deden het deze keer niet voor veel minder, want nu wist men het net acht keer in beweging te krijgen. En weer stapte Middelstum als winnaar (3-5) van het veld. Grote man aan de kant van de gasten was Mateo Milkovic. Hij wist maar liefst vier keer te scoren. Holwierde eindigde het duel met tien man nadat Sander ten Hove rood had gezien.

Beide elftallen hadden wat goed te maken, al gold dat voor Holwierde nog veel meer dan voor Middelstum. De gastheren hadden achtereenvolgens van Poolster (4-6) en Corenos (2-1) verloren, terwijl de ploeg van trainer Jelmer Meinardi op eigen veld de punten aan Omlandia (2-3) had moeten laten. Tijd om reparatiewerkzaamheden te verrichten dus. Het duel begon met een minuut stilte vanwege het overlijden van Holwierde-man Henk Schipper, die veel voor de vereniging heeft betekend. Niet alleen als bestuurslid, maar ook als klusjesman en trainer van de jeugd. Een aantal jaren geleden mocht hij als oudste lid de opening van het kunstgrasveld verrichten waarop Holwierde en Middelstum zouden spelen omdat het hoofdveld niet bespeelbaar was. Middelstum leek het snelst aan de omstandigheden gewend te zijn geraakt. Binnen een minuut lag de bal al in het Holwierder doel. Nordin Luit speelde zichzelf knap vrij op het middenveld, gaf een prima steekbal en vervolgens was het Mateo Milkovic die wist af te ronden: 0-1. Erg lang genoot Middelstum niet van de voorsprong, want in de twaalfde minuut kwam de thuisclub langszij. Een voorzet van Mike Kraan leek onschadelijk te worden gemaakt door keeper Damon Medema, maar hij liet het leer glippen en vervolgens was Robbie ten Hove er als de kippen bij om te scoren: 1-1. Kraan verdween overigens niet veel later van het strijdtoneel nadat hij ten val was gebracht en ongelukkig met zijn hoofd op het kunstgras terecht kwam.

Na een klein half uur spelen wist Middelstum voor de tweede keer aan de leiding te komen. Een hoge bal werd door Aijolt Douma prima met rechts verlengd, waarna Mateo Milkovic achter de Holwierder verdedigers kroop en zijn tweede van de middag produceerde: 1-2. De kansen om de voorsprong uit te breiden waren er, maar werden niet benut. Een lange bal van Peter van Dam leverde een nieuwe mogelijkheid op voor Mateo Milkovic. Hij en doelman Robbin Kuipers trokken allebei een sprintje om te kijken wie het eerste bij de bal zou zijn. De goalie gleed weg, waardoor Mateo Milkovic vanuit een moeilijke hoek het doel moest zien te vinden. Ook die mogelijkheid ging echter verloren. Zijn inzet viel langs de verkeerde kant van de paal. Een poging van Thijs Helder mislukte eveneens en Middelstum wilde niet veel later een strafschop toen Mateo Milkovic omver werd geduwd. Die kwam er echter niet. Na een klein opstootje werd Middelstummer Nordin Luit op geel getrakteerd en in de 43e minuut wisten de gastheren langszij te komen uit een vrije trap. De inzet viel in de kluts voor de voeten van Robbie ten Hove en dat betekende 2-2. Holwierde had zelfs op voorsprong kunnen komen, maar Peter Bouwsema en Thijs Stoppels zagen pogingen om dat te bewerkstelligen mislukken.

Het eerste kwart van het tweede bedrijf ontspon zich een leuke, open wedstrijd waarin het onduidelijk was wie er als eerste zou scoren. Holwierde had iets meer balbezit, de betere kansen waren voor de gasten. Een lange bal van Peter van Dam werd door Mateo Milkovic opgepikt, maar tot aan het doel van Holwierde zou hij niet komen. De doorgebroken Middelstummer werd van achteren aangetikt en dat leverde Sander ten Hove de rode kaart op. Er moesten toen nog dertig minuten gespeeld worden en dus werd het er voor Holwierde niet eenvoudiger op. Vrij snel na de veldverwijzing wist Middelstum opnieuw de leiding te nemen. Thijs Oosterhoff gaf op links een prima bal op Aijolt Douma. Die wist hoger te komen dan de uitkomende doelman Robbin Kuipers en kopte het speeltuig achterwaarts binnen: 2-3. Holwierde moest met tien man op zoek naar de gelijkmaker en was middels een aantal gevaarlijke hoekschoppen dicht bij. Een steekbal vanaf het middenveld leverde in de 82e minuut een nieuwe Middelstummer treffer op die de handtekening van Mateo Milkovic meekreeg (2-4) en zijn vierde van de middag mocht hij maken na een geblokte voorzet van Thijs Helder die voor de voeten van de schietgrage aanvaller viel: 2-5. Holwierde bleef ook met tien man zoeken naar meer doelpunten en wilde eveneens een strafschop toen Robbie ten Hove ten val werd gebracht. De bal werd echter net buiten de zestien meter gelegd. De vrije trap van Thijs Sonneveld werd op wonderbaarlijke wijze door goalie Damon Medema met de voeten tot corner verwerkt. Het was daarna overleven voor de Middelstummers, die in de absolute slotfase Holwierde toch nog zagen scoren. Invaller Damon Kuiper slingerde de bal voor het doel en zag het leer over doelman Damon Medema via binnenkant paal binnen vallen: 3-5. Verder zouden de gastheren niet komen.

Danny Schudde (Holwierde): ‘Ondanks de snelle achterstand hebben we veerkracht getoond en wisten we tot 2-2 terug te komen. Het bleef oppassen voor de gevaarlijke Milkovic, maar we hebben zelf ook kansen gekregen om met een voorsprong de rust in te gaan. Het eerste kwartier van de tweede helft hebben we de wedstrijd gecontroleerd. Na de rode kaart werd dat te lastig. Na de snelle 2-3 hebben we nog kansen gehad op een resultaat, mar toen de vierde viel, was het wel klaar. Feit is dat we inmiddels op een zeer teleurstellende tiende plaats staan. Ik ben van mening dat we daar met deze ploeg absoluut niet thuis horen. We creëren dit seizoen echter beduidend minder kansen in de wedstrijden en krijgen als team teveel tegengoals’

Jelmer Meinardi (Middelstum): ‘We stonden vorige week met veel plezier en met maar liefst drieëntwintig spelers in de stromende regen te trainen. Wat dat betreft waren we goed voorbereid op de omstandigheden die we zouden aantreffen. We zijn erg blij met deze overwinning. Holwierde is een geduchte tegenstander met goed positiespel en veel aanvallende dreiging. Het was ene spannende en intense wedstrijd. Holwierde had iets meer balbezit, maar wij de grotere kansen. Net als afgelopen jaar was het weer een leuk spektakel waarin genoeg te beleven viel. De uitslag bevestigt dit ook wel. Als team waren we een sterk collectief. Iedereen heeft veel energie geleverd. In de warming-up kon je al zien dat de groep enorm gretig was. Dat deed mij goed. We kunnen ons nu op gaan maken voor een loodzware periode. In een kort tijdsbestek spelen we tegen ZEC en RZ Baflo voor de competitie en tussendoor voor de beker nog tegen Noordster. Leuk blijft het, want als voetballiefhebber wil je natuurlijk graag wedstrijden spelen.’

* Holwierde – Middelstum 3-5 (2-2). Mateo Milkovic 0-1; Robbie ten Hove 1-1; Mateo Milkovic 1-2; Robbie ten Hove 2-2; Aijolt Douma 2-3; Mateo Milkovic 2-4; Mateo Milkovic 2-5; Damon Kuiper3-5.

WEO glipt op tandvlees langs tiental Wedde

WEO glipt op tandvlees langs tiental Wedde

Als je wat minder kijkt naar de technische aspecten van een voetbalwedstrijd, en dat mag op het niveau van de vijfde klasse, maar je wilt wel vermaakt worden, dan is een wedstrijd van het Woldendorper WEO zeker een must. De ploeg van trainer Tonnie Huft wisselt goede met zeer slechte duels nog sneller af dan iemand van schoeisel kan veranderen. In de thuiswedstrijd tegen Wedde kon het ook weer alle kanten op. Uiteindelijk viel het kwartje echter de goede kant op voor de geelzwarten. Ook omdat de gasten al vroeg in de wedstrijd met tien man kwamen te staan, desondanks vergaten het duel naar zich toe te trekken en vervolgens de rekening gepresenteerd kregen.

WEO heeft een serieus keepersprobleem nadat Rody Bos als gevolg van een zware blessure moest afhaken. Youri Kaldijk werd onder de lat geplaatst, maar kon geen potten breken. Er werden teveel tegentreffers geïncasseerd, al komen die niet allemaal op zijn naam. Het elftal kan zich zelf ook aanrekenen dat het de koppetjes te snel laat hangen. Om Kaldijk even uit de wind te houden, werd hij voor het duel met Wedde vervangen door speler Jan Meijerhof. Die kreeg niet eens zoveel te doen, maar zou de bal wel drie keer uit het net moeten halen.

De wedstrijd begon met de constatering dat WEO niet van plan was om zich na de 7-3 nederlaag in en tegen Usquert opnieuw te laten afslachten. Dat resulteerde in felle duels en ene tweetal terechte gele kaarten. Na een klein kwartier werd de ban gebroken. Twee doelpogingen van de geelzwarten bleven vruchteloos, maar de bal viel goed voor de voeten van Kebba Darboe. Die bedacht zich geen moment en liet de openingstreffer noteren: 1-0. Een paar minuten later leek Darboe op weg naar zijn tweede goal. Hij was iedereen te snel af, maar werd vervolgens door Marlon Abbas tegen het kletsnatte gras gekwakt. Arbiter Van der Weide uit Groningen oordeelde dat er sprake was geweest van een doorgebroken speler en stuurde de zondaar naar de kleedkamers.

Niet veel later moest trainer Jack Boneschansker zijn eerste wisselspeler al inbrengen en leek de najaarszon alleen maar voor WEO te schijnen. Niets was echter wat het leek. De thuisclub verzuimde afstand te nemen. Niels Jansen, de ogenschijnlijk onvermoeibare Thom Bakker en Teye Houwerzijl wisten het net niet te vinden. Bakker kreeg de grootste mogelijkheid om de marge te verdubbelen. Alleen voor keeper Johan Sweertman schoot hij echter hopeloos naast. Doelman Jan Meijerhof had tot aan dat moment nog praktisch niets te doen gehad. Daar zou snel verandering in komen. Bas Tjabringa werd op avontuur gestuurd, maar moest versnellen om bij de bal te kunnen komen. Meijerhof wilde het leer oprapen en gleed vervolgens weg. Hij wist zich echter bijtijds te herstellen en voorkwam de gelijkmaker. Die zou vlak voor de thee alsnog vallen toen Wedde een vrije trap mocht nemen. De Woldendorper goalie metselde een muurtje, maar die liet zich heel gemakkelijk slopen, zoals ook Meijerhof het nakijken had. De vrije trap van Jeroen Huls was doeltreffend: 1-1. Nog voor iedereen aan de thee dacht te gaan, had WEO die tegenvaller al weer overwonnen. Na een botsing tussen Bakker en Sweertman mocht Wouter Slager een corner nemen. Die werd vervolgens door een speler van Wedde achter zijn eigen doelman gefrommeld: 2-1. En net op het moment dat Bakker opnieuw alleen op weg was naar het doel van Wedde, besloot de leidsman dat het tijd was om te gaan pauzeren.

Na de doelwisseling was de verwachting dat WEO wel afstand zou nemen. De praktijk was echter weerbarstig. Niet de Woldendorpers troffen als eerste doel maar de bezoekers. Jeroen Huls kneep er op links tussenuit en zag zijn voorzet door Bas Tjabringa binnen gewerkt worden: 2-2. Merkwaardig genoeg wist Wedde vanaf dat moment vrij gemakkelijk stand te houden en waren zij dichter bij de voorsprong dan WEO. En dat was precies wat er gebeurde. Jesse Middel wist een corner te verzilveren en bracht WEO daarmee zowaar in de problemen: 2-3. Hij kreeg amper twee minuten om van zijn treffer te genieten, want een afstandsschot van Wouter Slager, niet eens hard of onhoudbaar, verdween op miraculeuze wijze achter de amper reagerende Sweertman: 3-3. Slager zal waarschijnlijk zelf nog het meest verrast zijn geweest over die treffer.

WEO moest alle reserves, inclusief die op de bank, aanspreken om het duel alsnog naar zich toe te trekken. Op het tandvlees heet dat dan zo mooi. Twee minuten na de gelijkmaker was het opnieuw raak. Nu was het Benjamin Havik die vanaf links een voorzet lanceerde. Niels Jansen liet het speeltuig aan zich voorbij gaan. Niet ten onrechte, want in zijn rug stond Robert Smidt die de bal tegen het nylon wist te tikken: 4-3. Nadat Brian Kuiper en Bas Tjabringa zich op doelman Jan Meijerhof en de glijdende Niek van Eerden hadden stukgebeten, mocht WEO opnieuw juichen. Een snel genomen vrije trap van Wouter Slager viel achter de verdediging van Wedde en werd door Niels Jansen heel subtiel afgerond: 5-3. Daarmee was het duel wel in Woldendorper voordeel beslist. Al was het dan ook niet eenvoudig gegaan, had Wedde ook zomaar kunnen winnen en blijft het keepersprobleem na het optreden van Meijerhof nog steeds bestaan.

* WEO – Wedde 5-3 (2-1). Kebba Darboe 1-0; Jeroen Huls 1-1; 2-1 (e.d); Bas Tjabringa 2-2; Jesse Middel 2-3; Wouter Slager 3-3; Robert Smidt 4-3; Niels Jansen 5-3.

DVC nieuwe koploper na winst op NEC Delfzijl

DVC nieuwe koploper na winst op NEC Delfzijl

In de soms stromende regen, onder kunstlicht en op een kunstgrasveld waar zo’n vierhonderd voetballiefhebbers een plekje langs de lijn hadden gevonden, heeft DVC Appingedam prima zaken gedaan. In de thuiswedstrijd tegen NEC Delfzijl wist het team van trainer Duurt Dijkman na een energieke derby met 3-2 te zegevieren. Gezien de kansenverhouding was de zege wel terecht, al vormde een eigen goal van de Havenkanters dan ook wel het breekpunt in het duel.

Een lichtwedstrijd heeft altijd wel iets bijzonders en dat was op het Wellemansportpark in Appingedam niet anders. De omstandigheden waren allesbehalve gunstig. De vroeg invallende duisternis en de vele plensbuien maakten dat het niet bepaald een pretje was om langs de lijn te staan. En toch kregen de voetbalfans een duel voorgeschoteld waarin alles zat. Weken voorafgaande aan de aftrap ging het binnen de gelederen van beide clubs al nergens anders meer over. Ook niet zo verwonderlijk, want de spelers kennen elkaar door en door, hebben in een aantal gevallen hun sporen bij beide clubs al verdiend. Zoals bijvoorbeeld Jurelly Torbed, Jeroen van Hunnik, Brend Hansen, Devante de Windt, Brian Mulder en ja, ook trainer Duurt Dijkman. Zelfs familiaire banden doorkruisen de verenigingen. Wat bijvoorbeeld te denken van doelman Bas Westerhuis (NEC) die tegenover zijn neef en eveneens keeper Olaf Kiewiet (DVC) kwam te staan. Het duel tussen de beide fusieclubs zou in ieder geval veel duidelijk moeten maken over het verdere verloop van de competitie. Dat was tenminste de verwachting.

Beide teams vlogen er vanaf de eerste aftrap van de avond meteen vol in, maar van een echt krachtsverschil was aanvankelijk geen sprake. Het spel golfde in de stromende regen op en neer, waarbij meerdere keren de grens van het toelaatbare werd opgezocht en in sommige gevallen zelfs overschreden. Scheidsrechter Johannes de Klein had er echter goed het oog in en greep in waar het werd gevraagd. Hij stond daarentegen ook veel toe, waardoor het duel geen moment aan snelheid en intensiteit verloor. De allerbeste mogelijkheid om de score te openen was voor de gastheren. Nick Veentjer schoot echter van dichtbij huizenhoog over en zag de bal vervolgens in de duisternis verdwijnen. DVC liet de tegenstander in het eerste bedrijf opbouwen en daar hadden de Havenkanters moeite mee. Kennelijk was de spanning een aantal jonge spelers toch in de benen geschoten. NEC Delfzijl wist amper gevaarlijk in de buurt van het Damster doel te komen. Het eerste bedrijf, waarin DVC zich de beter voetballende ploeg toonde, was al meer dan driekwart gevorderd toen het spel op de wagen werd gezet. Vanaf de zijkant van het strafschopgebied schoot Devante de Windt de bal met een curve richting Delfzijlster doel. Bas Westerhuis leek niet te weten wat hij met de inzet aan moest. Twijfel is in dat geval een hele slechte raadgever en het leer zeilde dan ook over de aarzelende sluitpost heen en viel bij de verste paal binnen: 1-0. Met die minieme voorsprong zou ook de rust aanbreken.

Menig kletsnat geregende supporter moest de laatste slokken koffie nog verwerken toen scheidsrechter De Klein voor het begin van de tweede helft had gefloten. Zij misten de gelijkmaker van Jeffrey Roeters, die binnen honderd seconden op een denkbeeldig scorebord werd geschoten. Meteen vanaf de aftrap werd de bal diep gespeeld, kwam het leer uiteindelijk bij Jeffrey Roeters terecht en kon doelman Bas Westerhuis juichen omdat zijn neef kansloos werd gelaten: 1-1. Een bittere pil voor DVC, dat nu ineens en veel meer gedreven NEC tegenover zich staan. Het strijdtoneel verplaatste zich wat meer naar de helft van de gastheren. En net op het moment dat iedereen dacht dat de gasten het initiatief definitief naar zich toe zouden trekken, draaiden ze zichzelf de ‘NEC’ om. De bal werd vanaf de rechterkant in het Delfzijlster strafschopgebied gepompt. De uit zijn kooi gekomen Bas Westerhuis was te laat. Zijn ploeggenoot Joost Kombrink niet. Al vallend wist hij het leer met het hoofd te raken. Het speeltuig verdween echter niet naast het doel, zoals de bedoeling was geweest, maar vloog steenhard tegen het nylon: 2-1. Eigen goals zijn de mooiste, wordt er vaak gezegd. Deze paste naadloos in dat rijtje al was het voor de Delfzijlsters dan ook een hard gelag. Na die treffer leken ze de draad even kwijt te zijn. DVC Appingedam verscheen steeds vaker voor de neus van Bas Westerhuis, die al zijn talenten moest aanwenden om de thuisclub van scoren af te houden. Jeroen van Hunnik had dat moeten doen toen hij op amper veertien meter van het doel veel te gehaast wilde afwerken en het speeltuig vervolgens keihard op de lat schoot. Nadat de tegenvallende aanvaller Jurelly Torbed bij NEC was vervangen door José Camedo, sloeg DVC alsnog toe. Een ingooi op links werd volledig verkeerd getaxeerd, waarna Joost Blokzijl achter de defensie van de Delfzijlsters wist weg te lopen en zich een koele afmaker toonde door de bal in de verste hoek te schieten: 3-1.

Het duel leek daarna wel te zijn beslist omdat DVC ook nog verzuimde enkele goede mogelijkheden te benutten. Daar dachten ze bij NEC Delfzijl iets anders over. Er werd steeds meer druk op het Damster doel uitgeoefend, waardoor DVC in de situatie terecht kwam dat men de bal alleen nog maar zo ver mogelijk naar voren kon rossen in de hoop dat de behendige Joost Blokzijl of de watervlugge en vaak ongrijpbare Diyar Kaya er iets mee zouden kunnen uitrichten. Eddy Silva was toen al ingebracht in de hoop dat hij de bal op de helft van NEC vast zou kunnen weten te houden, waardoor de angel uit de Delfzijlster aanval zou verdwijnen. Nadat Chris Dijks tussendoor nog een inzet voor de doellijn had weggerost, was het uitgerekend José Camedo die de voorzet gaf waaruit Jeffrey Roeters enkele minuten voor het verstrijken van de reguliere speeltijd koppend zijn tweede van de avond kon laten aantekenen: 3-2. De spanning groeide in beide kampen, net als de emoties en alles waardoor je weet dat je naar een derby kijkt en zelfs de regenval niemand meer kan deren. DVC stond op het laatst in de overlevingsmodus. NEC Delfzijl was dreigend, hoopte dat er nog een bal goed zou vallen en het bleef dan ook spannend tot aan het laatste fluitsignaal. Toen dat had geklonken, was de ontlading aan Damster zijde groot. ‘Wij staan bovenaan. Wij staan bovenaan’, galmde het door de kleedkamers onder de tribune.

De familietwist werd dus op punten in het voordeel van DVC-doelman Olaf Kiewiet beslist. ‘Maar geen zorgen hoor, het zal niet op ruzie uitlopen’, grinnikte Westerhuis terwijl hij gebroederlijk met Kiewiet richting camera liep om de pers te woord te staan. Ook dat kenmerkte de derby. Natuurlijk was er de teleurstelling aan Delfzijlster zijde en de intense vreugde in het Damster kamp, maar meer dan een wedstrijd was het niet. ‘En geen nood, ze komen nog naar Delfzijl. Dan laten we ze wel een toontje lager zingen’, sprak een supporter. Waarvan akte. Olaf Kiewiet en zijn teammaten zijn gewaarschuwd.

Duurt Dijkman: ‘Ik ben ongelofelijk trots op de jongens. En niet alleen op de basiself, maar ook op de invallers. Al speelden ze ook maar ene kwartiertje, ze doken meteen vol in de duels. Ik heb enorm veel beleving gezien en natuurlijk heeft dat te maken met het feit dat het een derby is. We hebben voetballend echter laten zien dat we ons mannetje staan. In de loop van de eerste helft gingen we steeds beter spelen, al bleven echte kansen uit. Na rust kwamen we slecht uit de kleedkamer en kregen we die tegengoal ook. We hebben het daarna weer goed opgepakt. En ja, hoe sneu ook voor Kombrink, maar die eigen goal hielp wel een beetje mee. Dat we hem uiteindelijk over de streep hebben weten te trekken is niet meer dan terecht. Komend weekeinde gaan we proberen de periodetitel te pakken.’

Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘We kwamen de eerste helft niet in ons spel. Kennelijk had een aantal jongens toch last van stress. Niet zo verwonderlijk, want het ging al wekenlang over deze wedstrijd. Ik denk dat we daardoor ook veel te onrustig aan de bal waren en veel fouten maakten. Na de snelle gelijkmaker hadden we ze een korte periode klem. Dat je dan zo’n raar eigen doelpunt om de oren krijgt? Tja, dat is extra zuur. We zijn echter rustig gebleven en de nadruk nog meer op de aanval gelegd. Ze scoren dan weliswaar 3-1, maar als je naar het laatste kwart kijkt, hadden we ook zomaar een gelijkspel uit het vuur kunnen slepen. Dat zou in mijn ogen ook niet meer dan terecht zijn geweest. Ik ben van mening dat de meest gelukkige heeft gewonnen.’

* DVC Appingedam – NEC Delfzijl 3-2 (1-0). Devante de Windt 1-0; Jeffrey Roeters 1-1; Joost Kombrink (e.d.) 2-1; Joost Blokzijl 3-1; Jeffrey Roeters 3-2.

Complete offday leidt tot grote nederlaag GEO

Complete offday leidt tot grote nederlaag GEO

Na een prima wedstrijd tegen Oosterparkers staat GEO weer met beide benen op de grond. Een complete offday lag ten grondslag aan een kansloze nederlaag van de Garmerwolders. Gruno was met name de eerste helft op alle fronten de bovenliggende partij. Na twintig minuten was de wedstrijd al gespeeld en stond er al een 4-0 tussenstand op het scorebord. Er zouden er in het verdere verloop van de wedstrijd nog vier bij komen.

Verdedigend leek het nergens op bij de Garmerwolders en Gruno, met in hun elftal een aantal prima spelers, maakte daar dankbaar gebruik van. Bijna elk schot op doel was raak. GEO liet zich de kaas veel te gemakkelijk van het brood eten. Bij veel spelers van de gasten ontbrak de echte beleving en agressiviteit om het Gruno moeilijk te maken. De duels werden verloren, bijna elke tweede bal was voor de gastheren en als er uiteindelijk balbezit was, werden vaak de verkeerde keuzes gemaakt of was de pass onnauwkeurig. De 6-0 ruststand was gezien het spelbeeld niet eens geflatteerd. Op de bank bij GEO zaten niet genoeg spelers om de voetballers te wisselen die rijp waren voor vervanging. ‘Een dergelijk slechte eerste helft heb ik dit seizoen nog niet meegemaakt’, waren de woorden van trainer Leendert Nieborg. ‘Het leek nergens op. In de rust hebben we hier een hartig woordje over gesproken. Pas op voor een blamage, want voor je het weet ga je hier met dubbele cijfers van het veld’, waren zijn woorden.

Bart van der Tuuk en Folkert van Zanten kwamen na de rust niet meer terug op het veld. De twee vervangers waren Lars Bezema en Nik de Bode. Twee jonkies van 18 jaar. De tweede helft was aanzienlijk beter, misschien ook wel omdat Gruno de teugels iets liet vieren. De 7-0 en 8-0 kwamen pas in de laatste tien minuten van de wedstrijd tot stand. ‘Verliezen tegen een goede ploeg als Gruno is niet erg, als je er maar alles aan doet om verlies te voorkomen De manier waarop we deze middag hebben verloren? Daar heb ik wel een beetje moeite mee’, aldus trainer Leendert Nieborg. ‘Ik hoop dat dit een incident is geweest en dat het daar bij blijft.’