jan 18. 2024 | Overig nieuws
Hoofdtrainer Leudi Stoepman heeft laten weten dat hij na het huidige seizoen zijn verbintenis met de tobbende tweedeklasser SV Bedum niet gaat verlengen. Stoepman is bezig aan zijn eerste seizoen bij de paarshemden en is samen met zijn staf aan de slag gegaan met een team dat nogal wat wijzigingen heeft ondergaan en in de eerste helft van het seizoen door blessureleed is achtervolgd.
‘SV Bedum en ik spreken dezelfde voetbaltaal’, klonk het begin vorig jaar uit de mond van Stadjer Leudi Stoepman toen bekend werd dat hij de nieuwe hoofdtrainer van de paarshemden zou worden. Hij verving Robbie Wentink terwijl de Bedumers er toen ook niet al te florissant voor stonden. Degradatie dreigde, maar kon voorkomen worden omdat het na de winter ineens allemaal wel klopte en er zelfs een periodetitel lonkte. Nu staat de tweedeklasser er opnieuw beroerd op.
Het constant moeten schipperen met een niet fitte selectie en geen moment op elkaar ingespeeld kunnen raken heeft SV Bedum ook nu weer veel punten gekost. ‘Wisselen doe je om er beter van te worden en dat konden we niet’, liet Wentink zich vorig seizoen ontvallen. In die situatie is tot nu toe weinig verandering opgetreden. Stoepman wist dat hem een moeilijke opgave stond te wachten. Hij liep er niet voor weg, maar heeft nu dus wel te kennen gegeven dat hij zijn heil na dit seizoen elders gaat zoeken.
Alhoewel de resultaten achterblijven is er volgens het bestuur van de vereniging wel degelijk sprake van individuele groei bij spelers en van een stijgende lijn in het teamproces. De verwachting is dat meerdere spelers de komende weken weer voldoende fit worden om wedstrijden te spelen. Dit alles geeft volgens de clubleiding genoeg vertrouwen om in de tweede helft van het seizoen ‘met elkaar punten te pakken.’ Voor het seizoen 2024/2025 is het bestuur op zoek naar een nieuwe trainer die samen met de staf en de andere selectietrainers de ingezette lijn van verdere ontwikkeling van zowel spelers als teamproces vorm gaat geven.
Het bestuur van SV Bedum wenst Leudi Stoepman, de staf en het team succes in de tweede helft van de competitie. En dat zullen ze hard nodig hebben, want uit de elf gespeelde duels werden slechts drie punten gehaald. Die kwamen uit de bus rollen na de openingswedstrijd van de huidige competitie tegen thuisclub vv Groningen. De Bedumers wonnen dat duel met 1-5. Het leek een hoopvol begin te zijn, maar de Stadjers blijken op geen enkele manier een graadmeter te zijn geweest van de mogelijkheden binnen de selectie van Stoepman. Er volgden tien nederlagen op rij, waarbij SV Bedum ook nog eens de pech had dat het in een aantal wedstrijden nipte, en vooral onnodige nederlagen leed zoals bijvoorbeeld het 2-1 verlies op bezoek bij hoogvlieger Gorecht. Het gevolg is wel dat de ploeg van Stoepman nu de hekkensluiter in de 2e Klasse J is en nog flink aan de bak moet om degradatie te voorkomen. Geen eenvoudige klus, maar ook weer niet onmogelijk. Het was Wentink immers ook gelukt om het tij te keren. Waarom zou dat nu niet kunnen?
jan 18. 2024 | Interview
Mogen we even voorstellen? Jarickson Saragoza is de naam en om het een beetje in stijl te houden, groot is zijn faam. In ieder geval in de Noord-Groninger regio. De 19-jarige spits van vijfdeklasser Noordpool-U.F.C. heeft zijn waarde voor het Uithuizer vlaggenschip inmiddels wel bewezen. Club en trainer Klaas van der Ploeg spinnen er garen bij. En de ambitieuze, aanstaande student Beveiliging aan het Noorderpoort College in Groningen zelf? Die vindt het allemaal prima zoals het nu gaat. ‘Ik wil gewoon lekker voetballen’, zegt de Uithuizer.
Jarickson Saragoza kwam in de Caribbean ter wereld. Op het paradijselijk Curacao om precies te zijn. Erg veel heeft hij van dat stukje van het koninkrijk niet meegekregen. Kort na zijn geboorte verkaste het gezin naar Bonaire omdat de rest de familie er ook woonde. Het leven op het tropische eiland duurde maar vier jaar. Toen werd er uitgeweken naar Nederland. ‘Mijn ouders vonden dat beter om te zorgen dat ik mij hier op termijn beter zou kunnen ontwikkelen voor wat betreft voetbal en studie’, vertelt hij. En zo kwam het dat hij, nog maar net vier jaar oud, voor het eerst met voetballen in aanraking kwam. Als ‘kabouter’ bij de Uithuizer club.
De jonge Saragoza bleek wel aanleg voor de sport te hebben, speelde op zo’n beetje alle denkbare plaatsen in het geel met zwart en kwam toen terecht in Winsum, waar hij zich als speler verder wilde ontwikkelen. ‘Ik kwam daar terecht door toedoen van Flaviou Fatima. Het eerste seizoen ging het geweldig. Ze hadden een spits nodig en vonden dat dit wel iets voor mij was. Ik schopte er destijds in de JO15-1 totaal 53 doelpunten in op het niveau van de Hoofdklasse. Na dat jaar was het voor mij wel duidelijk dat ik als aanvallende middenvelder het beste uit de verf kwam.’ Hij zou van zijn veertiende tot zijn achttiende levensjaar in Winsum blijven voetballen en vertrok toen voor een avontuur buiten de landsgrenzen. In Duitsland om precies te zijn. ‘Het was eigenlijk heel vreemd hoe dat tot stand is gekomen. Ik had op zeker moment geen zin meer in voetbal maar toen kwam ik in contact met George Goguadze. Ik raakte met hem aan de praat en hij zag wel wat in mij. Hij werd mijn manager en nam me mee naar Duitsland om mee te trainen en wedstrijden te kijken. Ik raakte een beetje verliefd op het Duitse voetbal. De beleving en de sfeer waren daar heel anders. Die supporters die daar helemaal uit hun dak gingen. Het was prachtig om te zien en mee te maken.’
Saragoza begon bij VFL Leer, een niveau dat vergelijkbaar is met de eerste klasse in Nederland. Zijn grote voorbeeld is Nikki Goguadze. De Georgiër, die ooit met broers David en George stage liep bij Torpedo Kutaisi en in Usquert opgroeiden, speelt momenteel bij TSV Havelse in de Regionalliga Nord en wordt door Saragoza omschreven als iemand die hard traint en zowel binnen als buiten het veld uit het goede hout is gesneden. Het buitenlandse avontuur bracht niet het resultaat dat hij er van gehoopt had. ‘Aanvankelijk ging het wel goed. Ik had acht wedstrijden gespeeld en vijf keer gescoord. Een betere start kon ik me niet wensen. Daarna ging het mis. Ik kon uit meerdere opties kiezen, maar raakte geblesseerd aan mijn hamstring. Qua speelminuten hield het niet over en na één seizoen besloot ik weer terug naar Nederland te komen. Kijken waar ik het plezier in voetbal weer terug zou kunnen vinden.’
En omdat hij ooit had gezegd dat hij bij een terugkeer in ieder geval weer bij Noordpool-U.F.C. zou gaan spelen, voelde het als vanouds en vertrouwd op het moment dat hij de clubkleuren van de Uithuizers opnieuw om zijn schouders trok. Op de vraag of het weer even wennen was aan het verschil in niveau, zegt de student: ‘Nee, absoluut niet. Ik wist wat ik kon verwachten en waar ik voor gekozen had. Ik heb het nu prima naar de zin bij de club, die me met open armen heeft ontvangen.’ En dat hij het plezier in het spelletje ook weer heeft gevonden, blijkt wel uit het feit dat hij na tien wedstrijden in 5D te hebben gespeeld al op veertien voltreffers staat. Eentje minder dan Jord Blokker van SGV uit Schildwolde, die de topscorerslijst in deze klasse dan ook aanvoert. Maar even ter illustratie, Noordpool-U.F.C. heeft deze competitie tot nu toe achtentwintig keer gescoord. En dus heeft Saragoza de helft van die productie van zijn handtekening voorzien. De vraag rijst of hij het in het noordelijk amateurvoetbal in de nabije toekomst niet hogerop zou willen proberen. ‘Ja, dat zou wel leuk zijn. Voor mij heeft dat echter geen prioriteit. Ik ben negentien jaar en wil mezelf geen druk opleggen. Ik ga gewoon lekker voetballen dit seizoen en kijk wel wat er op me af komt.’
Toch maar even een soort van open sollicitatie doen dan? Hoe zou Saragoza zichzelf in dat geval als voetballer zien? Hij omschrijft zichzelf als tweebenig, een echte tien die kan aanvallen, verdedigen, versnellen, veel meters maken, gretig voor het doel zijn en goals maken.’ Het totaalplaatje van een leergierige, jonge voetballer die nog wel eens teveel hooi op zijn vork wil nemen. Dat verklaart hij dan weer als volgt: ‘Ik heb het zelf niet door dat ik veel meters maak doordat ik teveel van het voetbal geniet en het kan zijn dat ik meer dan de spelers om mij heen ren. Maar zodra de wedstrijd begint geeft iedereen voor mijn gevoel honderd procent. Dat maakt mij als aanvoerder blij. Het gaat allemaal niet om mij en mijn doelpunten. De rest doet zijn stinkende best ook en meer dan dat kunnen ze niet doen.’
De jongeling rekent er op dat zijn team na een periode van groei zeker in staat moet worden geacht om te promoveren. ‘Onze trainer Klaas van der Ploeg vindt dat we soms te gretig zijn en zeker qua volwassenheid nog flink kunnen groeien, maar dat komt wel goed. Als we dit elftal bij elkaar kunnen houden gaan er mooie dingen gebeuren in Uithuizen.’ Er zal nog even stevig aan getrokken moeten worden om van dit seizoen iets te maken, want ondanks al zijn goals reiken de Uithuizers momenteel niet verder dan de zevende plaats in de ranglijst.
Voor zichzelf hoopt Saragoza dat hij ooit in de eredivisie mag schitteren. En voor het nationale team van Bonaire te mogen uitkomen. Spelen waar zijn ouders zijn opgegroeid en hij vier jaar heeft gewoond. Waar hij graag wil laten zien dat de overstap van de tropen naar het vaak koude kikkerlandje niet vergeefs is geweest. Of al zijn doelen haalbaar zijn? De tijd zal het leren. Een ding is zeker. Jarickson Saragoza heeft zich inderdaad ontwikkeld. Tot een meer dan middelmatige voetballer met een prima neus voor de goal. Tot een zelfbewuste jongeman die deksels goed weet wat hij wil. En dat kun je volgens hem alleen maar bereiken door hard te trainen, aan jezelf te blijven werken en nooit op te geven. ‘Alles is mogelijk en of je nou zestien of vijfentwintig jaar bent, je kunt altijd prof worden. Dat geldt voor alle andere sporten ook. Als het talent en de wil er zijn, dan komt ooit de dag dat je gezien wordt en een kans krijgt.’
jan 18. 2024 | Overig nieuws
Vijfdeklasser Eenrum moet op zoek naar een vervanger voor oefenmeester Gert Jan van Dijken. ‘We hadden hem graag behouden, maar hij kan helaas niet bij ons verlengen. Dit heeft alles te maken met de verhuizing van Wilper Boys van de zondag naar de zaterdag. Die club traint hij ook en door de overstap naar een andere speeldag valt een en ander niet meer te combineren’, legt voorzitter Herald Jansen uit. Met de oefenmeester verliest Eenrum ook een speler in de persoon van Diego van Dijken. Die kwam van Be Quick O17-1. Van hem is nog niet duidelijk wat zijn volgende club gaat worden.
‘We zijn de afgelopen periode uiteraard hierover in gesprek geweest met hem. Temeer omdat we als club en spelersgroep zeer tevreden zijn over de samenwerking. Die werd tijdens het trainingskamp alleen maar versterkt. We vinden het dan ook jammer dat hij vertrekt, maar hebben zijn besluit te respecteren. We gaan nu druk bezig met de invulling van deze belangrijke positie voor komend seizoen. Ik hoop van harte dat we snel met goed nieuws hierover kunnen komen.’ Van Dijken zegt zelf over zijn vertrek het volgende: ‘Het was best lastig om een keuze te moeten maken. Bij beide clubs heb ik een goed gevoel en een prima klik met spelers en begeleiding. Dat Wilper Boys naar de zaterdag gaat is natuurlijk wel weer een uitdaging voor mij en de club.’ Op de vraag of dat de doorslag heeft gegeven, zegt de Stadjer: ‘Ach, je kijkt naar meerdere zaken. En daar komt nog bij dat mijn dochter in een heel leuk team speelt bij Wilper Boys O13.’ Voor dit seizoen hoopt Van Dijken dat Eenrum nog de nodige punten gaat pakken en hij heeft daar wel vertrouwen in. ‘Eenrum heeft de weg omhoog ingeslagen en ik hoop dan ook dat er weer een goede trainer voor de groep komt te staan.’
