feb 4. 2024 | Wedstrijden
Dat Siddeburen de thuiswedstrijd tegen PJC winnend zou afsluiten, werd al vrij snel duidelijk op het sportpark Ewensborg. De gastheren deden er echter veel te lang over om in het kansrijke treffen afstand van de Pekelders te nemen. Uiteindelijk zegevierde het team van trainer Bert Brugge met 3-0 en op die overwinning viel niets af te dingen. De gasten wisten er namelijk maar weinig tegenover te zetten.
Voor een schoonheidsprijs zou het duel zeker niet in aanmerking komen en dat gold evenzeer voor het veld. Dat was ontzettend hobbelig, waardoor de acteurs de grootste moeite hadden om de bal aan de voet te houden. Binnen zestig seconden had het zomaar 1-0 kunnen staan, maar doelman Ricardo Buitelaar wist zijn domein vooralsnog schoon te houden. Dat zou hij niet lang weten vol te houden. Na negen minuten voetballen ging Siddeburen er op rechts vandoor. De aanval leek op niets uit te lopen, maar het leer belandde op links bij Jelmer de Weerd, die zich geen seconde bedacht en het speeltuig tegendraads binnen schoot: 1-0. Een opsteker van jewelste voor de thuisclub, die aanzienlijk meer agressiviteit in het spel wist te leggen dan PJC. De Pekelders moeten het niet van werkvoetbal hebben, maar dat werd deze middag wel vereist. Drie minuten na de openingstreffer leek Jur Bontjer dicht bij de gelijkmaker te zijn. Al glijdend wist hij de paal te raken, maar vervolgens graaide doelman Thomas Hartman de bal voor alle bewegende benen weg. Het was een van de weinig keren dat de gasten in aanvallend opzicht iets lieten zien. Het bleef bij wat halve kansen door onachtzaamheden in de Siddebuurster defensie.
Na een half uur spelen wilden de gastheren een strafschop omdat Matthijs Hensens het doel van Buitelaar onder vuur wilde nemen, maar zijn poging geblokt zag worden. Scheidsrechter Stegers uit Stadskanaal stond er echter met de neus bovenop en oordeelde dat er niets aan de hand was. In het verdere verloop van de eerste helft toonde Siddeburen veel goede wil, maar speelde het te onrustig en liep het teveel met de bal in plaats van het ronde ding het werk te laten doen. Op de valreep van het rustsignaal kregen de gastheren desondanks een enorme kans om de marge te verdubbelen. Gialt Faber leek op links een voorzet in gedachten te hebben maar zag het speeltuig tot zijn niet geringe verbazing op de lat belanden. In de rebound had Rik Moesker alsnog kunnen scoren, maar ook nu moest dat kennelijk allemaal veel te gehaast. De bal verdween ver naast het domein van Buitelaar.
Omdat het bij het begin van de tweede helft nog maar 1-0 stond, bleef het oppassen voor Siddeburen. Gek genoeg bleek PJC niet in staat om ook maar een vuist te maken. Het had er alle schijn van dat de fut er na vijfenveertig minuten al uit was. De linies van de gaten kwamen steeds verder uit elkaar te liggen en de Siddebuursters doken gretig in de gaten die de Pekelders lieten vallen. Er ontstonden heel wat mogelijkheden om PJC een beroerde middag te bezorgen, maar op de een of andere manier lukte het aanvankelijk niet om de bal binnen te schuiven. Uiteindelijk mocht de thuisclub invaller Max Bulthuis nog dankbaar zijn dat hij aanvaller Harold Hut flink dwars zat, anders zou het uit een van de schaarse mogelijkheden van de gaten zomaar gelijk kunnen staan.
Nadat Gialt Faber via keeper en paal een volgende mogelijkheid de mist in had zien gaan, was het in de 76e minuut wel raak. Na een voorzet van Faber ramde Ramon Moesker de bal achter de vergeefs graaiende goalie Buitelaar: 2-0. Op dat moment was het wel gedaan met PJC, dat niet meer bij machte was om de tegenstander conditioneel te belopen. Voor Faber was de koek nog niet op, want in de 91e minuut mocht hij een corner nemen en alsof het allemaal nog niet erg genoeg was voor PJC, veegde de doelman de bal niet weg maar over de eigen doellijn: 3-0. Siddeburen had wat het wilde en dat was ook minimaal verdiend, maar vergat wel met grotere cijfers te winnen. PJC leek voor de rust nog wel uit de voeten te kunnen, maar zakte in het tweede bedrijf ver weg.
* Siddeburen – PJC 3-0 (1-0). Jelmer de Weerd 1-0; Ramon Moesker 2-0; Ricardo Buitelaar (eigen doel) 3-0.
feb 4. 2024 | Wedstrijden
Het heeft even geduurd, maar het Garmerwolder GEO mocht eindelijk weer eens het zoet van de overwinning proeven. Op het eigen veld werd Asser Boys met een 1-0 nederlaag geconfronteerd. Mar wat nog mooier was, was dat de gemeente Groningen het probleem van de drainage had weten op te lossen, waardoor het speelveld er tenminste weer redelijk bij lag.
De laatste wedstrijd die het team van trainer Leendert Nieborg op het eigen sportpark had gespeeld, dateerde van begin november. Toen werd er met7-0 van Oosterparkers gewonnen. Voorafgaande aan de wedstrijd tegen de Drenten werd een minuut stilte in acht genomen in verband met het overlijden van Wim den Enting, oud-leider en verzorger van de club. In vergelijking met een week eerder stond er een duidelijk ander GEO in het veld. Of een en ander het gevolg was van het groepsgesprek dat was gevoerd of de terugkeer van enkele belangrijke spelers, waaronder aanvoerder Tim van de Belt en Rolf van der Tuuk, werd niet duidelijk. Het was in ieder geval opvallend hoe GEO in de wedstrijd stond. De uitwedstrijd in Assen was eerder dit seizoen met 2-0 verloren gegaan, dus zouden revanchegevoelens ook nog een rol hebben kunnen spelen. GEO begon in ieder geval zeer geconcentreerd aan de wedstrijd. Daar waar het vorige week nog een beetje onsamenhangend was, werd Asser Boys geen grote kansen gegund. Verdedigend stond het als een huis bij de gastheren.
De eerste noemenswaardige actie was in de 11e minuut voor Asser Boys. Een vrije trap belandde net naast het doel van Remco Been. De grootste kans van de eerste helft was voor Alex Sarfo. Hij kwam oog in oog te staan met de keeper van de gasten, maar wist deze grote kans niet te benutten. De eerste redding van de wedstrijd en tevens laatste voor Remco Been was in de 24e minuut. Een afstandsschot kon hij makkelijk over het doel tikken. In de 43e minuut was het de beurt aan Robert Bleeker. Zijn schot van dichtbij werd door de sluitpost van Asser Boys onschadelijk gemaakt.
Met de wind in de rug probeerde GEO na de thee de druk op te voeren en ontstonden er meerdere goede kansen en mogelijkheden. Drie minuten na de hervatting was er bijna sprake van een ‘Noppertje.’ Een terugspeelbal ging onder de voeten van de keeper door en belandde gelukkig voor hem net naast het doel. De corner uit deze situatie kwam daarna op de lat terecht. Daar waar Alex Sarfo in de eerste helft niet wist te scoren uit een man tegen man situatie lukte het Nik de Bode ook niet toen hij in de 57e minuut in dezelfde situatie terecht kwam. In beide gevallen wist de keeper te redden. In de 66e minuut lukte het Jurry de Boer eindelijk wel om de sluitpost het nakijken te geven. Uit een voorzet van Bart van de Tuuk wist hij de bal tussen de palen door te krijgen: 1-0. Een op dat moment verdiende voorsprong gezien de grote kansen die tot aan dat moment nog niet waren verzilverd. In de 84e minuut werd het voor Asser Boys nog slechter. De spits reageerde zijn frustratie af op de benen van Jurry de Boer en kon met rood het veld verlaten. Het slotakkoord van de wedstrijd was voor Robert Bleeker. Zijn poging om de keeper met een lobje te verschalken mislukte echter. De bal ging net naast en dus bleef het bij die ene treffer.
Leendert Nieborg (GEO): ‘Uiteraard ben ik zeer tevreden over de afloop en nog meer over het vertoonde spel en de beleving van de groep. Misschien is dit het startsein om de mindere periode achter ons te laten. We weten binnen de selectie wel waar het aan ligt en waar de verbeterpunten zitten. Daar kunnen we nu verder aan werken.’
* GEO – Asser Boys 1-0 (0-0). Jurry de Boer 1-0 (foto: ©EemsmondSport).
feb 4. 2024 | Wedstrijden
Het heeft NEC Delfzijl nogal wat moeite gekost om tegenstander ZEC op de knieën te dwingen. De groenwitte muur die de stug spelende Zandeweersters voor het eigen doel hadden opgetrokken bleek een bijna onoverkomelijke barrière te zijn. Uiteindelijk werd Jeffrey Roeters als matchwinnaar begroet. Zijn treffer bleek voldoende voor de drie punten die de Delfzijlsters wisten op te strijken.
Dat ZEC niet voor de meest aanvallende tactiek zou kiezen om de thuisclub te bestrijden, was op voorhand wel duidelijk. De ploeg van trainer Wilhem van der Wiel, die overigens niet zelf aanwezig was, begon het seizoen op eigen veld met een 2-2 gelijkspel tegen NEC Delfzijl en wist richting de winterstop ook DVC Appingedam en Middelstum in bedwang te houden. Het blijft echter punten schrapen voor de Zandeweersters en hoe dat op het sportpark Centrum tot stand moest komen leek van ondergeschikt belang. Eigenlijk kon dat ook niet van hen worden verwacht, omdat ze door de slechte omstandigheden van het eigen trainingsveld niet veel arbeid hadden kunnen verrichten.
De sterk verdedigende gasten lieten NEC het balbezit, maar die gingen daar erg slordig mee om. De verwachting was dat er tussen de linies ruimtes zouden vallen en daar had de thuisclub ook op getraind. Dat deel klopte dan ook wel, maar werd in de praktijk niet goed ingevuld. De ballen werden teveel opgehaald en dat leverde niets op. Er moest meer lef en initiatief worden getoond tegen de ploeg die zich vrijwillig liet inzakken. Dat was ook de voornaamste boodschap die trainer Roy Kamps zijn mannen meegaf voor het tweede bedrijf.
In de 52e minuut was er eindelijk de ruimte om aan iets moois te denken. Wilbert Lambeck transporteerde de bal op rechts richting teammaatje Joost Kombrink, de op zijn beurt een prima voorzet van zijn voet liet vertrekken. Die werd vervolgens door Jeffrey Roeters achter doelman Nick Blok gekopt: 1-0. Daarmee leek de ban wel te zijn gebroken. Als ZEC nog snode plannen had, dan moest het nu wel uit de schulp kruipen. Het is bekend dat NEC Delfzijl niet veel weg geeft, maar ook te weinig scoort. Ook nu had men eerder afstand kunnen en misschien wel moeten nemen. Achterin had Kamps overigens aanwinst Tyrell Strik een plek in de basis gegund. Normaliter zou je een speler als hem eerder op het middenveld verwachten met zijn creativiteit, maar hij bracht nu zoveel rust centraal achterin, dat het voor de rest van het team ook een stimulans was.
Omdat NEC Delfzijl weigerde afstand te nemen, bleef het gevaar aanwezig dat Strik en de zijnen achterin nog een keer op de proef gesteld zouden worden. De kleine kansjes die er kwamen, konden de defensie van de thuisclub niet echt verontrusten. Melvin Sikkema en Vincent Zijlstra probeerden het, overigens zonder succes, nog wel eens van afstand. Misschien was de grootste mogelijkheid wel voor Kjell Posthumus. Een vrije trap van Vincent Zijlstra werd door Melvin Sikkema doorgespeeld, maar de koppende Posthumus schatte de situatie volledig verkeerd in en raakte de bal daardoor maar half. Mark Bos leek de gelijkmaker te zullen scoren nadat een afstandsschot van Melvin Sikkema werd losgelaten. De treffer werd echter geannuleerd omdat Bos buitenspel zou hebben gestaan. Aan de andere kant werd een treffer van Jeffrey Roeters om dezelfde reden afgekeurd. Volgens Kamps ten onrechte, maar aan die mening had de scheidsrechter geen boodschap. En dus bleef het bij de benauwde 1-0, die overigens met niet minder vreugde werd begroet. De race om de topposities in 4E blijft nu immers in stand en omdat NEC Delfzijl nog een inhaalwedstrijd te gaan heeft, komt zelfs de leidende positie in beeld.
Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘Dit zijn van die wedstrijden waarin je veel creativiteit moet tonen om de tegenstander stuk te spelen. Dat deden we in de eerste helft zeker niet goed. Na de thee kwamen we de afspraken beter na en lag de ruimte er ook wel om tot resultaat te komen. Ik ben van mening dat een 3-0 uitslag heel normaal was geweest, maar we komen nou eenmaal moeilijk tot scoren. Het ging moeizaam, maar we hebben in ieder geval weten te winnen.’
Jari Koopman (ZEC): ‘Dat het een lastige middag zou worden was op voorhand wel duidelijk. Ondanks het verlies hebben we een goed gevoel aan de wedstrijd overgehouden en dat was omdat iedereen zijn taken goed uitvoerde en we eigenlijk goed stonden. Dat we de kleine kansjes die we krijgen niet benutten is natuurlijk jammer. Maar goed, je speelt wel tegen een van de favorieten in deze klasse natuurlijk.’
* NEC Delfzijl – ZEC 1-0 (1-0). Jeffrey Roeters 1-0.
feb 4. 2024 | Atletiek
Alles zat mee tijdens de 14e editie van de Bedumer Winterloop. Het evenement waar men in Bedum ieder jaar weer naar uit kijkt en opgezet is ter ondersteuning van het UMCG Kanker Research Fonds. Aan het einde van een drukke week vol activiteiten kon zaterdag bekend worden gemakt dat het voorlopige bedrag de ton weer was overschreden. ‘We komen nu al uit op 101.523,53 euro’, liet een breed glimlachende Klaes Hoekstra weten van de Stichting Bedumer Winterloop. Het evenement dat aan zijn brein is ontsproten, valt niet meer weg te denken uit de Bedumer samenleving, die massaal op de been was gekomen om de grote finale op en rond het Versplein bij te wonen.
‘Wat was het een prachtig evenement met een geweldig resultaat als gevolg. Dit vervult het hele team met blijdschap, trots en dankbaarheid. Daarnaast hebben de inwoners ook nu weer een grote saamhorigheid laten zien en verbind dit evenement de mensen. Daar zijn wij minstens net zo trots op, aldus Hoekstra. Het weer was, ode harde wind na, goed te noemen. Met name voor de wandelaars, lopers en toeschouwers. Veel mensen hebben ook kennis kunnen maken met nieuwe initiatieven zoals de bingo en het Winterloop Klaverjastoernooi.
Verder waren er uiteraard veel sportieve evenementen zoals de acties van de leefstijlfabriek van Sybren van der Meer, de Bedumer Swimchallenge van Aqua Bedum, de volleybalmarathon van de jonge meiden van DIO Ma1 en het Specialfit kickboksen van Niels van Os. Ook het bijzondere concert van de harmonieorkesten Wilhelmina en Patrimonium, brassband Heman en het Shantykoor Doekegat mogen niet onvermeld blijven. Daarnaast waren er nog vele particuliere initiatieven en acties van bedrijven. Hoekstra: ‘Grote klasse dat jullie je allemaal zo hebben ingezet voor de Winterloop. Afgelopen week hebben wij kunnen horen dat er een toename is in het aantal kankergevallen, daarom blijft onderzoek naar kanker nodig. Iedere euro is welkom.’
Wie de voorzitter en aanjager zeker ook wil bedanken zijn de sponsoren, vrijwilligers en bedrijven. ‘Zonder hen was dit allemaal niet mogelijk geweest. Geen organisatie kan zonder, dus grote waardering daarvoor. Trots ben ik zeker ook op mijn team. Wat een onvermoeibaar enthousiasme en inzet hebben zij gedurende de afgelopen maanden getoond. Wij zien uit naar de editie van 2025. Dat wordt ons derde lustrum. Daar gaan wij vast en zeker weer wat moois van maken. Zo snel als het hele evenement werd opgebouwd, zo snel was de rust ook weer in het dorp teruggekeerd. Een betrekkelijke rust, want op de achtergrond zal de Winterloop nog wel een poosje voort blijven gaan en dus kan er ook nog niet gezegd worden wat het definitieve eindbedrag gaat worden. ‘Dat hopen we over een aantal weken te kunnen doen. Er komt nog via wat kanalen geld binnen’, aldus Hoekstra. Een dag na het evenement zegt hij dat hij en zijn team er wel even doorheen zitten nu. En toch kan de voormalige bakker het niet nalaten om even terug te kijken. ‘Je wordt in een periode voor de loop en tijdens het evenement min of meer geleefd. Nu zit ik heerlijk op de bank na te genieten van alles wat er over de Winterloop wordt gezegd en geschreven. Het blijft gewoon fantastisch om te doen.’
feb 4. 2024 | Wedstrijden
In een rechtstreekse confrontatie met naaste concurrent OKVC uit Oldehove heeft Zeester op het eigen sportpark Toerkamp aan de Beatrixstraat in Zoutkamp weten te winnen. Op het belabberde veld van de thuisclub leden de gasten een 3-0 nederlaag tegen het team van trainer Jaap van der Ploeg.
‘Het wordt aanhaken of afhaken’, luidde de mening van oefenmeester Jaap van der Ploeg voor de aftrap, waarmee hij maar duidelijk wilde maken dat de koppositie weliswaar ver uit het zicht is, maar voetballen om promotie tot de mogelijkheden behoort. De eerste wedstrijd tussen de twee opponenten was ook meteen de seizoensouverture voor de teams. In Oldehove liep Zeester met gemak (0-6) de tegenstander omver en dus lag het in de lijn der verwachtingen dat het nu ook wel die kant op zou gaan. Scorebordjournalistiek, want OKVC heeft zich gaandeweg de competitie weten te ontpoppen als een ploeg waar rekening mee gehouden moet worden. De gasten wisten een behoorlijke opmars in te zetten en dat had hen bij het ingaan van de winterstop een tweede plaats in de ranglijst opgeleverd. Weliswaar met twee wedstrijden meer op het conto dan Zeester, maar dan nog.
De belangen waren groot op het zeer zwaar te bespelen veld en de harde wind die dwars over het terrein stond, maakte het er ook niet gemakkelijker op. Het was aanvankelijk aftasten geblazen bij beide ploegen, waarbij OKVC iets dreigender was met bijvoorbeeld vrije trappen van Jasper Ludema. Keeper Daniël Veenstra wist zich nog te onderscheiden door in een man tegen man-situatie de controle te behouden en een mogelijkheid van de Oldehoofsters onschadelijk te maken. Tegen elke verhouding in kwam Zeester notabene op voorsprong. Het was Henri Nienhuis die de bal ontving en na een goede actie in de 44e minuut doeltreffend wist af te ronden: 1-0. Een mooi moment voor de gastheren en een mentale tik voor de bezoekers, die nu wisten wat hen de tweede helft te doen stond.
Na de thee kantelde het duel echter volledig. Het was niet OKVC dat de toon wist te zetten, maar Zeester. Het ging beter combineren en trok de wedstrijd volledig naar zich toe. Het geloof was er weer en kreeg in de 57e minuut gestalte toen Ruben Postma voor een volgende treffer wist te zorgen: 2-0. Binnen de gelederen van OKVC zag men de bui al hangen en die daalde dan, spreekwoordelijk gezien, ook al snel op de hoofden van de gasten neer. Het was andermaal Henri Nienhuis die een bal prima had weten te veroveren en oog in oog met de keeper van OKVC geen fout maakte: 3-0. Daarmee was het duel wel beslist en had Zeester wat het wilde, namelijk een prima herstart van de tweede competitiehelft en de tweede plaats in 5D achter het ongenaakbare SGV.
Jaap van der Ploeg (Zeester): ‘Al met al ben ik tevreden met de drie punten, maar van mooi voetbal was geen sprake. Daar waren de omstandigheden ook niet naar. Het is ook een ding waar we met elkaar nog aan kunnen werken. We liggen aardig op koers voor nacompetitievoetbal en moeten nu in en tegen Warffum dit door zien te trekken. Ook dat is weer een concurrent. Die ploeg heeft nog iets goed te maken, want thuis wisten we vrij gemakkelijk met 4-0 te winnen.’
* Zeester – OKVC 3 – 0 (1 – 0). Henri Nienhuis 1-0, Ruben Postma 2-0; Henri Nienhuis 3-0 (foto: © Henk Cruiming).
feb 4. 2024 | Wedstrijden
SC Loppersum heeft ondanks een 0-0 gelijkspel op eigen veld tegen SV Lycurgus de koppositie in de derde klasse C iets steviger in handen genomen. Dat kwam zeker niet door het eigen goede voetbal, maar door de falende concurrentie. In de derde klasse C kunnen wel zeven ploegen aanspraak maken op de titel. Helpman en Groen Geel, de grootste rivalen van de Lopsters verloren hun duel en nummer vier Zuidhorn speelde gelijk.
door Kees Bouma
Dat deed SC Loppersum dus ook. Veel viel er niet te genieten op het sportpark aan de Bosweg, maar dat lag zeker niet aan de inzet en de goede wil van de acteurs. Er waaide een harde, bij vlagen stormachtige wind over de groene piste. Voor rust had Lycurgus die wind als bondgenoot en daar hadden de stadsbewoners zelf voor gekozen. De eerste kans was voor de ploeg van Heiko van den Berg. Na een knappe actie van Joris Jurna schoot Olav Sleurink in kansrijke positie over. Na ruim een half uur waren dezelfde mannen hoofdrolspelers in een kansrijke aanval, waarbij zowel Jurna als Sleurink had kunnen scoren. Het lukte niet en het zou tot de allerlaatste minuut duren voordat SC Loppersum weer gevaarlijk werd. Keeper Marvin Hoeksema kreeg het evenmin druk. Spits Rindert Ykema was tweemaal erg dreigend, maar beide keren werkte hij de bal uiteindelijk naast de palen. Teammanager Rob Sleurink zei vooraf al dat veel tegenstanders SC Loppersum niet zo hoog inschatten: ‘Elke week krijg ik de vraag hoe het kan dat wij bovenaan staan. We zakken wat in, gunnen de tegenstander de bal en dan profiteren we van de ruimte die achter hun defensie valt.’
Na de doelwisseling had Loppersum de wind mee en kon het moeilijk counteren, vooral ook omdat Lycurgus voorzichtig opereerde en niet blind op jacht naar een voorsprong ging. Volgens trainer Rodney van der Hoek kwamen ze wel om te winnen: ‘SC Loppersum stond hoger op de ranglijst, maar dat is scorebordjournalistiek. We zijn niks minder en vorig jaar wonnen we hier met 3-0.’
De tweede helft was, in alle eerlijkheid, vreselijk. Er gebeurde niks voor de doelen, het was saaier dan een vertragingsmelder op een station. Loppersum zocht ‘Jay’, zoals Joris Jurna vanuit de dug-out werd aangesproken, maar de vedette van de thuisclub had maar weinig briljante momenten. Wel raakte hij nog een keer de paal. Ruben Danhof vuurde zijn ploeg vanuit de laatste lijn voortdurend aan, maar de finesses ontbraken.
Hoe matig voetballers ook spelen, er is altijd wel iemand die het in hun ogen nog slechter doet en dat was natuurlijk de scheidsrechter. Nu moet gezegd worden, dat Jakob Klompien, ook voorzitter van de Raad van Commissarissen van FC Groningen, evenmin in topvorm verkeerde. De in Ten Post geboren bestuurder, eerder ook al voorzitter van de RvC van Telstar, liet bijvoorbeeld een pittige overtreding van Marc Vereijken onbestraft. Trainer Van der Hoek daarover: ‘Die nummer vier schopt alles wat los en vastzat van ons.’ Echt van invloed was de arbitrage niet, Klompien maakte zeker geen grote blunders, maar maakte vooral veel werk van juist inwerpen. Als hij de jaarrekening van Wouter Gudde net zo precies inspecteert kan de directeur van de FC nog wel een paar benauwde momentjes krijgen.
Pas in de extra tijd drong SC Loppersum nog even serieus aan. Rolf Oosterhuis, bijna veertig jaar en still going strong, mocht twee keer een vrije trap in een aardige positie nemen. Beide keren kwam er een hoekschop uit en bij de eerste kwam Lycurgus goed weg. De bal huppelde na een kopbal van Job van Zanten richting doellijn, maar kon net op tijd worden weggerost. Het bleef bij 0-0 en daar kon aanvoerder Ruben Danhof wel mee leven: ‘Niet helemaal tevreden, maar we kozen ook eieren voor ons geld. We staan er goed voor en gingen de boel niet open gooien. Het seizoen is nog lang. Wat ging er niet goed? We misten op het middenveld de felheid en de mannen die de doelpunten moeten maken hadden ook niet hun beste dag. Ja, ik coach fel, dat moet ook wel. Dat is altijd zo geweest met ons. We willen graag weer naar de tweede klasse. We hebben maar een smalle groep en geen A- of B-junioren. We werken ons het schompes en elke wedstijd kost zoveel kracht. Dat breekt de smalle selectie aan het eind van het seizoen ons vaak op.’
Maar voorlopig staat SC Loppersum bovenaan. Sinds de degradatie in 2015 eindigde het alleen vorig seizoen niet in de top drie en vijf keer nam het, zonder succes overigens, deel aan de nacompetitie. In een klasse waar er niemand boven uit steekt zou het dit keer weleens kunnen lukken: de terugkeer naar de tweede klasse.
Heiko van den Berg (SC Loppersum): ‘Het was vandaag met veel wind erg lastig om tot goed voetbal te komen. Beide teams hadden hier last van. Wij speelden in de eerste helft tegen de wind in en probeerden lange ballen achter de defensie van Lycurgus te krijgen. We kwamen er enkele keren goed door en Olav Sleurink en Gijs Broekhuizen hadden de 1-0 kunnen maken. Die kansen gingen echter verloren. Lycurgus was nog het meest tevreden met de 0-0 ruststand. Na de thee werd het voetbal er niet beter op. Er waren wel wat kansen, maar die ontstonden uit standaardsituaties. Zaterdag gaan we naar Be Quick. Ook dat is weer een mooie tegenstander.’
* SC Loppersum – Lycurgus 0-0
Scheidsrechter: Klompien
Geel: Ykema en Den Broeder (beiden Lycurgus)
Toeschouwers: 150
SC Loppersum: Hoeksema; Oosterhuis, Vereijken, Danhof, Wildeman, Broekhuizen, Sleurink, Buikema, Dijk (79.Van Zanten), Maneschijn, Jurna.
SV Lycurgus: Brak; Van Jaarsveld, Gerrits, Domburg, Eisen, De Vries (46. Van Apeldoorn), Zwarts (71.Van Domburg) , Van der Laan ( 71 Vink) , Ykema (84. Schiphof), Den Broeder (84. Kleef), Van der Poel.
