Schietgrage Jeroen Buurke (SETA) verkast naar Meedhuizen

Schietgrage Jeroen Buurke (SETA) verkast naar Meedhuizen

Spits Jeroen Buurke van het Musselkanaalster SETA, bijgenaamd ‘De Beuker’, heeft per direct overschrijving aangevraagd naar vijfdeklasser Meedhuizen. De aanvaller liet ooit optekenen dat het zijn streven is om Freddy ‘Frikandel’ de Grooth qua doelpunten voorbij te streven, kan daar binnen het team van trainer Bob Mulder de komende tijd verder aan gaan werken nu het vlaggenschip van SETA uit de vijfde klasse is teruggetrokken. De schietgrage spits kwam op hoog niveau ooit uit voor Appingedam, Hoogeveen en WKE.

‘Op het moment dat bekend werd dat SETA helemaal uit elkaar zou vallen en spelers hun heil ergens anders gingen zoeken, werd er voor de lol geroepen dat ze nog wel een goede spits hadden’, vertelt voorzitter Jarno Koning van Meedhuizen. ‘We hebben toen contact gezocht met hem en het hielp dat hij een aantal spelers van ons kent waarmee hij een verleden heeft, zoals bijvoorbeeld Roy de Groot. Hij zag het wel zitten om aan het einde van zijn carrière nog even lekker met die jongens te ballen. Dit kan ons nog heel veel goals opleveren.’ Wanneer Buurke voor het eerst het shirt van Meedhuizen om zijn schouders trekt is nog niet bekend. Koning: ‘We gaan deze week zijn overschrijving in orde maken en dan is het even afwachten wanneer de KNVB het licht op groen zet.’

Meedhuizen haalt uit in duel met VVSV ’09

Meedhuizen haalt uit in duel met VVSV ’09

Meedhuizen heeft geen kind gehad aan het bezoekende VVSV ’09. De ploeg van trainer Auke Doornbosch ging kansloos met 7-0 onderuit. Een paar halve kansen, meer werd de gasten niet gegund door de thuisclub, die daarmee de misser van een week eerder tegen Eenrum (2-1) wel weer had weggespoeld.

De Ulrumers kwamen met een aangepast elftal opdraven voor de krachtmeting met de thuisclub. Enerzijds genoodzaakt door blessures, anderzijds vanwege het feit dat sommige spelers zich tot beneden de grote rivieren hadden laten afzakken vanwege het carnaval. De gastheren hadden wat goed te maken na de miskleun (2-1) van een week eerder in het duel met Eenrum. Dat verlies zat erg diep bij de thuisclub. Meedhuizen begon scherp aan het duel en kon binnen de kortste keren al een mogelijkheid laten noteren. Kevin Reiffers stond oog in oog met de Ulrumer goalie, maar die bleef baas over de situatie. In de rebound mocht Jairzinho Leirissa het ook nog proberen, maar zijn omhaal viel ook ten prooi aan de doelman. Na 17 minuten spelen was het wel raak voor de formatie van Bob Mulder. Op aangeven van Kevin Reiffers was het Tiago Fernandes die de score wist te openen: 1-0. Niet veel later stuurde Justin de Vries met een splijtende pass teamgenoot Kevin Reiffers op avontuur. Diens inzet verdween langs de voor Meedhuizen verkeerde kant van de paal. Het wachten was op het volgende Meedhuizer doelpunt, want VVSV ’09 kwam nauwelijks van de eigen helft af. Uiteindelijk wist Reiffers toch de roos te treffen na prima voorbereidend werk van Lirim Shabani: 2-0. Een halve mogelijkheid van de gasten werd door doelman Mickael Bos weggetikt en de overige speldenprikjes konden over het doel worden gekeken. De uitstekend leidende Wilfred Lalkens zag de thuisclub voor de thee nog een keer scoren. Uit een corner van Roy de Groot kegelde Reiffers zijn tweede van de middag binnen: 3-0.

Na de doelwisseling gooide Meedhuizen het gas er nog even flink op. Tiago Fernandes gaf een prima bal mee aan de opgekomen linksback Lars Meijer. Die wist de bal panklaar voor de voeten van Reiffers te deponeren en dat betekende 4-0. De drievoudig doelpuntenmaker kreeg vervolgens een publiekswissel en werd vervangen door Jelmar Christiaans. Die maakte voorlopig zijn laatste minuten voor de groenhemden, want hij vertrekt binnenkort naar Ambon voor een stageperiode. Nadat een vrije trap van Roy de Groot nog onschadelijk werd gemaakt, was het invaller Christiaans die Antonio Leirissa in staat stelde om er 5-0 van te maken. Op dat moment moest er nog ruim een kwart wedstrijd worden gespeeld en leek VVSV ’09 op een nederlaag met grote cijfers af te stevenen. Er zouden nog twee treffers bejubeld worden. Op aangeven van invaller Jordan Zimmerman plukte Mergim Shabani de bal ineens uit de lucht en joeg de bal tegen het nylon: 6-0. Het slotakkoord kwam op naam van Tiago Fernandes: 7-0. Daarmee was de eindstand bereikt en was er na afloop vooral sprake van genoegdoening voor de nederlaag van een week eerder.

‘We hebben met z’n allen voor elke meter gevochten en als team gespeeld’, klonk het na afloop in het Meedhuizer kamp. Komend weekeinde wordt er ingehaald. Dan staat de thuiswedstrijd tegen Ezinge op het programma. In het kamp van VVSV ’09 was men uiteraard minder content. ‘We hebben geprobeerd de schade te beperken en stonden het grootste deel van de wedstrijd met tien man op de eigen speelhelft. Wat we ook probeerden, er was geen houden aan’, aldus coach Auke Doornbosch.

* Meedhuizen – VVSV ’09 7-0 (3-0). Tiago Fernandes 1-0; Kevin Reiffers 2-0; Kevin Reiffers 3-0; Kevin Reiffers 4-0; Antonio Leirissa 5-0; Mergim Shabani 6-0; Tiago Fernandes 7-0.

Willard Bos wordt nieuwe trainer van SGV

Willard Bos wordt nieuwe trainer van SGV

Willard Bos uit Froombosch wordt met ingang van het seizoen 2024/2025 de nieuwe trainer van het momenteel zo succesvolle SGV uit Schildwolde. Hij volgt daarmee Michel Dammer op die momenteel aan zijn tweede seizoen bezig is.

‘De selectie en het bestuur zijn blij om te kunnen mededelen, dat Willard Bos volgend seizoen als hoofdtrainer aan de slag gaat bij SGV’, luidt de mededeling van het bestuur. Bos is zeker geen onbekende bij de Schildwolder club. Als 5-jarige begon hij met voetballen bij SGV en vanaf zijn 17e heeft hij tien jaar in het eerste elftal gespeeld, waarvan zes jaar in de tweede klasse. Op dit moment is Bos assistent-trainer bij het vlaggenschip van de club en zal hij komend seizoen de taken van de huidige hoofdtrainer Michel Dammer overnemen. Die heeft in de winterstop te kennen gegeven dat hij na dit seizoen gaat stoppen.

Afgelopen seizoen heeft Willard zijn UEFA C-licentie behaald en na positieve gesprekken met zowel de spelersraad als het bestuur, zijn club en trainer er uiteindelijk uit gekomen. SGV staat op dit moment op de eerste plek in de 5e klasse D en heeft de eerste periodetitel binnen. ‘Promotie naar de vierde klasse ligt zeker binnen de mogelijkheden en dat zou een mooie uitdaging zijn voor zowel Bos als de selectie. Wij kijken uit naar een mooie samenwerking’, meldt de clubleiding. Dammer zegt over zijn opvolger; ‘Hij is er de afgelopen anderhalf jaar op trainingen en wedstrijden altijd bij geweest. Het is iemand die de club hartstikke goed kent en weet wat er leeft. Met hem heeft de vereniging een waardige vervanger vast weten te leggen.’

SGV boekt elfde overwinning op rij

SGV boekt elfde overwinning op rij

In nog net niet voorjaarsachtige omstandigheden heeft het Schildwolder SGV zaterdag zijn elfde overwinning op rij weten te noteren. De nog zonder puntverlies zijnde koploper in 5D kreeg Eenrum op bezoek en liet geen spaan heel van de gasten. Het team van trainer Gert Jan van Dijken kreeg een half dozijn treffers om de oren van de ploeg die hard op weg is om al vroeg in het seizoen de titel binnen te halen.

Eenrum had wellicht wat vertrouwen getankt omdat het een week eerder verrassend met 2-1 van Meedhuizen had weten te winnen en SGV kon in dat zelfde weekend een eclatante 1-9 zege op bezoek bij Ezinge overleggen. Het is al langere tijd de vraag wie de Schildwolder sneltrein tot stoppen weet te dwingen, maar vooralsnog is er geen ploeg in geslaagd om het team van trainer Michel Dammer een halt toe te roepen.

De verwachtingen waren hooggespannen, want SGV was onder geen beding van plan om de zegereeks onderbroken te zien worden. Aan de zijde van de thuisclub werden Jasper Boonstra en Robert Kluppel (ziek en geblesseerd) vervangen door Jos Hoeksema en Marten Donkerbroek. Vanaf het eerste fluitsignaal waren het de gastheren die domineerden Binnen vijf minuten slaagde Jord Blokker er in om de score te openen na een slimme verlenging van een ingooi die door Jos Hoeksema werd genomen: 1-0. Na een scherpe voorzet van Wouter Steen was het Eenrumer Gerrit Joustra die de bal in het eigen doel werkte en daarna was het andermaal Blokker die een perfect aangesneden hoekschop van Marten Donkerbroek tegen het nylon kopte: 3-0.

Eenrum had zich voorgenomen om druk op de defensie van SGV te zetten, maar werd compleet door de thuisploeg overweldigd. Enigszins gefrustreerd geraakt door een laat fluitsignaal van de arbiter van dienst, vergat Eenrum dat het vooral om voetballen moest gaan. Na een nieuwe hoekschop van Marten Donkerbroek was het Jos Hoeksema die raak mikte: 4-0. Met deze stand gingen beide ploegen de kleedkamer in.

Na de doelwisseling zorgde Stan van den Berg voor de volgende Schildwolder treffer. Hij kreeg de bal goed teruggelegd van Jord Blokker, wiens weg naar het doel werd versperd. Het slotakkoord was voor Blokker, die nog probeerde om Jos Hoeksema bij de tweede paal in stelling te brengen. Dat had de Eenrumer goalie Anton Brontsema echter in de smiezen. Hij slaagde er in om de pass er uit te halen, al kwam de bal daarna weer op het pad van Blokker terecht die het leer gemakkelijk binnen wist te schuiven: 6-0. Het was al met al een overtuigende zege voor de gastheren die er nu elf op een rij hebben geboekt. Ondanks de glans van de triomf, waren er naderhand nog wel wat zorgen over een blessure aan de pink van verdediger Rodin Pot. Die bleek achteraf niet gebroken, maar wel zeer zwaar gekneusd te zijn.

Michel Dammer (SGV): ‘Na tien minuten en 3-0 was de wedstrijd eigenlijk al gespeeld. Een groot compliment is op zijn plaats voor mijn buitenspelers, die de eerste helft voor veel gevaar wisten te zorgen. De tweede helft was eigenlijk niet om aan te zien. Vanuit ons oogpunt wel enigszins verklaarbaar met een 4-0 ruststand op het bord. Er werd vanuit Eenrumer kant ook niet veel gedaan om er nog iets van te maken.’

Gert Jan van Dijken (Eenrum): ‘Je hoopt vooraf dat het een spannende pot wordt, maar na een dikke tien minuten was het al geen wedstrijd meer. Als je bij SGV wat wilt halen moet je heel lang de nul zien vast te houden en dat lukte ons gewoon niet. Oww, hebben wij maar één keer in eigen doel gemikt? Volgens mij waren het er wel drie. We kregen bij 5-0 nog wel een mogelijkheid om te scoren via Henri Groenbroek, maar dat was het dan ook wel. Tegen dit soort ploegen moeten wij de punten natuurlijk niet pakken, maar zo weggeven is wel een hele matige vertoning.’

* SGV – Eenrum 6-0 (4-0). Jord Blokker 1-0; Gerrit Joustra 2-0 (eigen doel); Jord Blokker 3-0; Jos Hoeksema 4-0; Stan van den Berg 5-0; Jord Blokker 6-0 (foto: © Kor Groenewoud).

Kansen morsend WEO verliest van effectief Kwiek

Kansen morsend WEO verliest van effectief Kwiek

WEO heeft de thuiswedstrijd tegen Kwiek enorm met de kansen lopen morsen en kreeg vervolgens het deksel op de neus omdat de gasten uit een drietal mogelijkheden wel twee keer wisten te scoren. En dat bleek genoeg voor het team van trainer Merijn van der Veen om een zwaarbevochten 1-2 overwinning mee terug te nemen naar Hoogezand. Zijn allesbehalve fitte collega Tonnie Huft was teleurgesteld en droop vrij snel na de wedstrijd af met de mededeling dat dit zijn laatste seizoen in dienst van WEO zal zijn.

Om nog een beetje uitzicht te houden op de bovenste vier plaatsen in 5C moest WEO in de schaduw van sporthal De Vennen eigenlijk wel winnen. Nou is schaduw wel een erg groot woord, want het was grauw, mistroostig en regenachtig weer. Eigenlijk een beetje zoals de wedstrijd zich voor de ogen van de toeschouwers voltrok. Maar goed, het is voetbal in de vijfde klasse en dan moet je geen sprankelende solo’s, snijdende eentweetjes of andere hoogstandjes verwachten. En hoogstaand was het zeker niet. WEO begon eigenlijk best aardig en kreeg via Niels Jansen tot drie keer toe om de score te openen. Hij raakte twee keer de paal en toen de lange spits het net wel had weten te vinden werd zijn treffer afgekeurd omdat hij volgens scheidsrechter Peeters uit Groningen teveel op een tegenstander had geleund.

Kwiek had het vooral moeilijk als de thuisclub het spel breed wist te houden en de ballen van links en van rechts voor het doel van goalie Menyanyi Oort wist te slingeren. Alle kopduels werden dan geheid verloren. WEO wist er niet van te profiteren en had na een kwart wedstrijd de mazzel dat Tom Smit teveel tijd nam om een steekpass van Mohammed Hdada binnen te schieten. Het was een waarschuwing die niet tot de hersencellen van de geelzwarten was doorgedrongen, want in de 22e minuut was het wel raak. Uit een voorzet vanaf de linkerkant was het aanvaller Vonck die doelman Jan Meijerhof het nakijken wist te geven: 0-1. WEO moest in de achtervolging, maar was heel snel vergeten hoe je een tegenstander gemakkelijk uit elkaar kunt spelen. Alles en iedereen liep in een trechter richting het centrum, waar veelvuldig balverlies werd geleden omdat passes over een afstand van een meter of vijf veel te hard werden ingespeeld of domweg ingeleverd.

Na een kwart wedstrijd mocht Wouter Slager links van het strafschopgebied een vrije trap nemen. Hij schoot de inzet keihard op de paal. Aan de andere kant dacht Tom Smit dat hij alle tijd had om aan te leggen, maar vergaloppeerde zich. WEO bleef intussen kansen morsen, was allesbehalve scherp in de duels en zeker niet in de spelvoortzettingen. Het was het allemaal net niet bij de gastheren. Na een dik half uur kregen ze wel een strafschop toegekend toen Thom Bakker op het kletsnatte gras terecht kwam. Een hele zware straf van de arbiter, want zoveel leek er niet aan de hand te zijn. Wouter Slager liet zich niet van de wijs brengen en mikte de gelijkmaker binnen: 1-1. Daarna waren Niels Jansen en Dennis de Vries dicht bij een treffer, maar ook zij hadden hun dag niet.

Eenmaal terug van een ongetwijfeld verwarmend bakje thee was de verwachting dat WEO de teugels strakker zou aantrekken, maar voordat de Woldendorpers dat plan konden uitvoeren, keken ze opnieuw tegen een achterstand aan. Simpel balverlies leidde tot een Houdini-act van Mohammed Hdada en een prima pass op teamgenoot Noah Kruijer. Die bedankte zich vriendelijk en liet zich daarna feliciteren: 1-2. En weer liep WEO achter de feiten en vooral zichzelf aan. Nadat Niels Jansen, Kebba Darboe en de overijverige Thom Bakker mogelijkheden hadden laten liggen, leek een dubbele wissel uitkomst te bieden. Invaller Robert Smidt stond koud in het veld toen hij de bal veroverde en op weg wilde naar het doel van Kwiek. Arbiter Peeters floot hem terug omdat hij ten onrechte een overtreding had gezien. Niet veel later ging hij over de knie van Mark Keizer. Een situatie die bijna identiek was aan het oment waarop WEO een strafschop kreeg. Nu zag de arbiter echter niets wat volgens hem tegen de regels indruiste. Keizer zou het einde van de wedstrijd niet halen, want toen Smidt er voor de derde keer tussenuit was gepiept, wist hij niets anders te doen dan de Woldendorper tegen het gras te kwakken. En omdat de weg naar het doel voor Smidt open lag, kon de onpartijdige niets anders doen dan de zondaar rood voortoveren. Met nog een minuut of acht te gaan probeerde WEO een laatste stormloop te ontwikkelen, maar miste de zuiverheid in het spel, zag alle ballen net verkeerd vallen of voor de doellijn worden weggerost. En dus bleef het bij de reeds bereikte stand en konden Tonnie Huft en zijn mannen vooral zichzelf wel voor de kop slaan dat ze dit duel volledig onnodig hadden weggegeven.

Tonnie Huft (WEO): ‘Het is echt onvoorstelbaar wat ik hier gezien heb. Al met al denk ik dat we wel twintig mogelijkheden om zeep hebben geholpen. Als je er niet geweest bent geloof je het niet wat ik nu zeg, maar het is niet te bevatten dat zij hier de punten hebben opgestreken. Van zo’n ploeg mag je gewoon niet verliezen.’ Dat deden de Woldendorpers dus wel. En ze lijden nog een verlies, want Huft stopt er na dit seizoen mee als trainer. Zoals dat zo mooi heet is dat in goed overleg met de club besloten. De coach was daarna niet lang meer op het sportpark omdat hij zich ziek, zwak en misselijk voelde. ‘Ik ga naar huis en kruip in mijn bed’, sprak hij op weg naar de parkeerplaats.

* WEO – Kwiek 1-2 (1-1). Vonck 0-1; Wouter Slager 1-1 (strafschop);Noah Kruijer 1-2.

Stug Corenos bezorgt NEC Delfzijl flinke kater

Stug Corenos bezorgt NEC Delfzijl flinke kater

In de jacht op de koppositie in 4E heeft NEC Delfzijl zich lelijk in de vingers gesneden door de uitwedstrijd tegen Corenos te verliezen. De gastheren hadden in Brian Pattiwael een trefzekere speler en konden na negentig emotionele minuten voetbal dan ook een 2-0 overwinning in de zak steken. Bij de gasten werd er met de beschuldigende vinger naar Corenos en arbiter Patrick Olthof gewezen. ‘Je moet bij verlies naar jezelf kijken en dat probeer ik ook, maar vandaag was dat wel erg lastig. We hebben tegen twaalf man lopen te voetballen’, sprak een duidelijk geïrriteerd geraakte trainer Roy Kamps na het laatste fluitsignaal. Zijn collega Marco Pesiwarissa was van mening dat NEC het verlies aan zichzelf te wijten had.

Corenos besloot de wedstrijd tegen NEC Delfzijl op natuurgras te laten spelen. Volgens Kamps zou je nog geen kudde schapen op dat terrein hebben laten rondlopen. Hij noemde het een ‘dramatische’ ondergrond waarop de wedstrijd zich moest voltrekken. ‘Het is schandalig dat je op zo’n veld moet spelen terwijl je over een prima kunstgrasveld beschikt’, klaagde de oefenmeester van de Delfzijlsters. Desondanks was hij van mening dat zijn team goed stond te spelen. Er werd goed druk gezet en er waren ook wel mogelijkheden tegen de ploeg die slordig aan het duel begon. Ballen voor de pot gooien en hopen dat hij een keer goed zou vallen. Dat was het geluk waarnaar NEC Delfzijl op zoek was. Dat meevallertje kregen zij niet, maar Corenos in de 18e minuut wel. Uit het niets stonden de gastheren zomaar op voorsprong. Een lange haal naar voren stuiterde over de defensie van de gasten heen. In een uiterste poging om de fout te herstellen ging Ulyendrich Merencia op de rand van het strafschopgebied van NEC het duel aan met een sliding op de bal. Scheidsrechter Patrick Olthof vond dat daarbij een overtreding op Brian Pattiwael werd gemaakt. De arbiter deed even een stap terug omdat er enige twijfel bestond of de charge binnen of buiten de zestien was begaan. ‘Binnen was het geel en een strafschop geweest, daarbuiten rood omdat er dan sprake is van een doorgebroken speler’, aldus Olthof. Hij nam de tijd om zijn eigen waarneming te verifiëren en besloot vervolgens rood te trekken. En dus moest NEC Delfzijl al snel met tien man verder.

‘Het is schandalig dat hij daar rood voor geeft’, sprak Kamps na afloop. Overigens leken de bezoekers niet erg van hun stuk te zijn door de vroege veldverwijzing. Uit de corner die daarop volgde schoot Jordan Muller op doel, maar diens poging werd gepareerd. Brian Pattiwael en Germen Tamsma hadden de trekker daarna alsnog kunnen overhalen, maar ook dat mislukte. NEC Delfzijl probeerde het wel, maar wist zich geen raad met de stugge verdediging van de gastheren. Kansen van Jeffrey Roeters, Jurelly Torbed en Sem Switynk werden teniet gedaan. Uit een counter wist Brian Pattiwael wel doel te treffen en brak daarmee het duel open: 1-0. Hij was ook de maker van de volgende treffer die eveneens uit een counter tot stand kwam en via allerlei tussenstations uiteindelijk in de rechter bovenhoek werd geschoten: 2-0. Dat was tevens de ruststand.

Na de thee had men het bij NEC Delfzijl enigszins omgezet en bleef Corenos volharden in het spelen van de lange bal in de hoop dat er een keer een moment zou komen dat het leer goed zou vallen. Met de voorsprong op zak en een mannetje meer op het veld kon het zich ook wel veroorloven om achterover te leunen en te kijken wat NEC zou verzinnen om het duel een andere wending te geven. Tweevoudig prijsschutter Brian Pattiwael verzuimde het duel definitief op slot te gooien. De Delfzijlsters probeerden van alles om tot succes te komen, maar slaagden er niet in het breekijzer te vinden om de Roodeschoolsters kapot te spelen. Er gebeurde echter genoeg om de supporters scherp te houden.

Voor de dug-outs van beide clubs ontstond in de slotfase een opstootje nadat Cristian Uil volgens Kamps een poging had gedaan om Joost Kombrink doormidden te zagen. Iedereen aan Delfzijlster zijde wond zich er over op. Uil kreeg vervolgens zijn tweede geel omdat de fluitist van mening was dat hij onbesuisd het duel was ingegaan. Hij trok nog wel direct rood omdat hij de reeds gewisselde NEC-er Wilbert Lambeck een slaande beweging dacht te zien maken. Die trok hij meteen na het duel overigens weer in omdat de onpartijdige niet helemaal zeker van zijn zaak was. Volgens Marco Pesiwarissa viel het wel een beetje mee met de overtreding van zijn speler. Die stond volgens de oefenmeester achter zijn man en wilde de bal raken. Het leer stuitte op door het slechte veld en vervolgens raakte Uil zijn tegenstrever Kombrink. En dat was volgens Pesiwarissa geen bewuste actie. Doordat Roy Kamps Cristian Uil wegduwde, ontstond er daarna een reactie van beide kanten. Nadat de gemoederen weer wat waren bedaard kon het duel uitgespeeld worden zonder dat er nog wat aan de stand of aan het aantal spelers binnen de lijnen veranderde.

En dan is er gelukkig nog een derde hoofdrolspeler die zijn licht over de gebeurtenissen kan laten schijnen als de meningen te ver uit elkaar lopen en dat is de arbiter zelf. Olthof: ‘Vanaf het moment dat ik Merencia rood had voorgehouden werd iedere beslissing van mij door de bank van NEC Delfzijl in woord en gebaar in twijfel getrokken. Bij de rode kaart van de wisselspeler van NEC wist ik op zeker moment niet of hij nou de dader was of een teamgenoot van hem. Dan moet je ook mans genoeg zijn om zo’n kaart weer in te trekken. En de rode kaart die ik rechtstreeks aan Uil zou hebben gegeven zoals de trainer van NEC beweert? Daar klopt niks van. De coach was er zelfs mede de oorzaak van dat het opstootje verergerde.’

Marco Pesiwarissa (Corenos): ‘We begonnen niet goed aan het duel. Na de rode kaart van NEC kregen we wat meer rust aan de bal. Zij hadden weliswaar meer balbezit, maar wij waren effectiever in het benutten van onze kansen. Het was anders dan een week eerder tegen Poolster, toen we helemaal niets wisten te creëren. Dat onze manier van spelen niet iedereen aanstaat, doet mij niet zoveel. We spelen naar onze mogelijkheden en daar pakken we punten mee. Ik win ook veel liever met matig voetbal dan dat we goed en aanvallend voetbal spelen en geen punten pakken, zoals in de eerste drie wedstrijden van het seizoen. Uiteindelijk gaat het om de punten en niet of je het meeste balbezit hebt. Uit de laatste acht wedstrijden hebben we negentien punten gehaald. Weliswaar met twee punten in mindering, maar dan nog. We scoren zeventien keer en hebben er zes tegen gekregen. Deze cijfers moeten ons vertrouwen geven voor de resterende wedstrijden.’

Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘We hebben in de laatste vier wedstrijden maar één doelpunt gemaakt. Dat is veel te weinig. Vandaag hadden we onszelf ook moeten belonen omdat wij beter speelden, maar bleven weigeren om de kansen te benutten. Voor het overige kan ik alleen maar zeggen dat het erg lastig spelen was tegen twaalf man.’

* Corenos – NEC Delfzijl 2-0 (2-0). Brian Pattiwael 1-0; Brian Pattiwael 2-0 (foto: © Mark Monden).