Voor het rugbyteam van DRC Phoenix stond dit weekend een uitwedstrijd op het programma in de eigen provincie. Tegenstander was het eerste team van GSRC, de Groninger studenten. Het eerste team van de studenten is op sportpark Corpus den Hoorn bezig aan een uitstekend seizoen en staat stevig op de tweede plaats. Voor DRC Phoenix is de situatie omgekeerd. Het team staat negende en zal na de competitie nog een promotie- degradatiewedstrijd moeten spelen voor lijfsbehoud.
In de beginfase van de wedstrijd werd al snel duidelijk dat het team van GSRC over technisch vaardige spelers beschikt en de Delfzijlsters hadden af en toe moeite om het hoge tempo bij te benen. Toch waren de Havenkanters deze keer aardig bij de les. De verdediging stond goed en de studenten hadden moeite met het fysieke spel van DRC Phoenix. Ook bleken e gasten in de eerste helft veel sterker in de scrum. Meerdere keren werden de studenten op een hoop gedrukt en dit leverde de nodige penalty’s op. Toch zou de goede beginfase teniet worden gedaan door een onnodige rode kaart aan de kant van DRC Phoenix. Hierdoor moest men meer dan driekwart wedstrijd verder met een speler minder op het veld. Dit gaf de studenten de extra ruimte en hier wisten ze goed gebruik van te maken. Langzaam maar zeker scoorden GSRC try op try waardoor bij rust DRC Phoenix op een 28-0 achterstand kwam te staan.
Ondanks de ruime achterstand deed DRC Phoenix in het begin van de tweede toch uit het niets wat terug. Twee tries van Lex Ronde gaf een wat beter beeld van de wedstrijd. De Delfzijlsters hadden ondanks de ondertalsituatie toch enkele mogelijkheden gehad, maar deze eerder niet verzilverd. Aan de opleving kon echter geen vervolg gegeven worden. Het spelen met een speler minder bleek veel krachten te kosten en GSRC wist het krachtsverschil op het veld tot uiting te brengen op het scorebord. DRC Phoenix verloor uiteindelijk met 69-12 en zal komend weekend de laatste competitiewedstrijd van het seizoen spelen. Dan staat de uitwedstrijd in Oldenzaal op het programma, echter zal deze niet van invloed zijn op de ranglijst (foto: archief EemsmondSport).
‘Een hele mooie uitslag’, noemde trainer Jeroen de Groot van Poolster de 0-4 zege die de Spijksters in de uitwedstrijd tegen SV De Heracliden wist te boeken. Daar kon zijn collega Jan Medema het uiteraard niet mee eens zijn. ‘Veel te simpel weggegeven’, luidde zijn oordeel. De thuisclub had meer van het duel verwacht. Niet ten onrechte, want eerder dit seizoen wisten de blauwzwarten hun opponent op eigen veld nog met 1-2 te kloppen. De goals, en zeker de eerste twee, vielen wel erg gemakkelijk en dus zou je kunnen stellen dat de uitslag ietwat geflatteerd was. Daar zullen ze in het Spijkster kamp echter maling aan hebben gehad.
Op een prima bespeelbaar veld begon Poolster uitstekend aan de tweestrijd met het team van trainer Jan Medema. De achterstand van de gastheren op hun tegenstander bedroeg op de ranglijst zes punten, dus was er nog wel wat te winnen. Dat gold overigens ook voor Poolster, dat nadrukkelijk jacht maakt op nacompetitievoetbal en bij winst een erg goede stap in die richting zou zetten. Aan de bal en in de positie kwamen de gasten prima voor de dag. Zij wisten de thuisclub aardig op eigen helft terug te dringen en het wachten was dan ook op de openingstreffer van de bezoekers. Die liet even op zich wachten. De dominant spelende Spijksters kregen via Daan Bos de eerste grote kans na een half uur spelen. Hij stond alleen voor keeper Marwin Spriensma, maar raakte de bal niet goed. Een paar minuten later was het wel raak toen er verkeerd werd uitverdedigd door Mark de Boer. Jesse Smit het leer wist op te pakken en schoot de openingstreffer binnen: 0-1. Vlak voor de pauze werd er hoog druk gezet door Poolster en kon er andermaal een goal begroet worden. Een terugspeelbal Stijn Tiekstra pakte verkeerd uit. Doelman Spriensma schrok er kennelijk van, liet de bal van zijn voet rollen en zag Jesse Smit de bal breed leggen. Vervolgens was het Daan Bos die het nylon voor de tweede keer liet bollen: 0-2.
Een prima tussenstand om de thee mee op te zoeken en voor SV De Heracliden was het wel duidelijk dat er uit een ander vaatje getapt moest worden om tot een goed resultaat te komen. De Meisters kwamen dan ook wel, maar echt grote kansen ontstonden er niet binnen de zestien meter van Poolster. De gaten achterin daarentegen werden steeds groter en het werd voor de thuisclub steeds lastiger om die dicht te lopen. Op zeker moment werd Kevin Bijlsma na een fout van Jeroen Linstra diep gestuurd, omzeilde de doelman en tekende voor 0-3. Daarmee was het duel wel beslist. Na een kopbal van Mark de Boer moest doelwachter Simon Dijkman al zijn kunnen tonen om een goal te voorkomen en deed dat prima. Vervolgens kwam Mark Lijnema binnen de lijnen en hij mocht vijf minuten voor tijd de 0-4 eindstand op het scorebord laten zetten.
Jan Medema (SV De Heracliden): ‘We hebben te weinig gecreëerd om ook maar ergens aanspraak op te kunnen maken. Poolster was in grote lijnen beter dan ons, al geven we de doelpunten dan ook wel erg gemakkelijk weg. Komend weekeinde maar weer opnieuw. We proberen in de resterende wedstrijden nog wat plaatsen te stijgen. Meer zit er voor ons niet in. We zijn in ieder geval vrij van degradatiezorgen.’
Jeroen de Groot (Poolster): ‘Ik ben tevreden over het spel dat we hebben laten zien. We hebben SV De Heracliden goed kunnen bespelen en deden dat ook nog eens met afwisselend voetbal. De einduitslag was misschien wat te groot, maar ook persoonlijke fouten dwing je af en dat hebben we goed gedaan. Los van het feit dat we ineens derde staan en zicht op de nacompetitie hebben en wat er de komende weken gaat gebeuren met wedstrijden tegen NEC Delfzijl en eerst DVC Appingedam, moet ik zeggen dat ik erg trots op de ploeg ben. De volwassen manier waarop wij spelen doet me deugd als trainer. We kunnen zonder druk de komende duels in. We kijken uit naar het treffen met DVC zaterdag. We gaan er alles aan doen om de Damsters pootje te lichten.’
* SV De Heracliden – Poolster 0-4 (0-2). Jesse Smit 0-1; Daan Bos 0-2; Kevin Bijlsma 0-3; Mark Lijnema 0-4 (foto: Angela Smit-Flikkema).
Siddeburen heeft op geen enkele manier potten kunnen breken in het thuisduel met ZNC. Na een van beide kanten bedroevend slechte eerste helft wist de Zuidbroek Noordbroek Combinatie meteen na het rustsignaal de wedstrijd open te breken en liep vervolgens eenvoudig weg naar 0-3. Daarna werd het nog even leuk omdat de thuisclub graag iets terug wilde doen. Dat gebeurde pas toen het al 0-4 stond en het was uitgerekend good old Egbert Bosma die de eretreffer nog mocht maken: 1-4.
Het was goed toeven op het sportpark Ewensborg, waar een van de kleedkamers de naam draagt van het eind vorig jaar overleden lid van verdienste Klaas Puister. Familie en aanverwanten waren bij de onthulling aanwezig. Op het veld moest er daarna een vervolg worden gegeven aan het mooie gebaar van de vereniging. Dat leek maar niet willen te lukken voor het team van trainer Bert Brugge. De spelers wisten elkaar niet te vinden, vergaten gebruik te maken van de vleugels en waren veel te onrustig in hun spel. Een aanspeelpunt op het middenveld was er evenmin. Het ontbrak de gastheren aan een plan om de ploeg, waar men eerder dit seizoen nog met 0-2 van had weten te winnen, van de mat te spelen.
Omdat ZNC er ook weinig van bakte, kregen de toeschouwers een uitermate saaie eerste helft voorgeschoteld, waarin bijna geen uitgespeelde mogelijkheid genoteerd kon worden. Als er al sprake was van enige opwinding, dan was het omdat keeper Thomas Hartman en aanvoerder Bert Koers de afstemming nog niet goed hadden geregeld. In een geval knalde de goalie vol op zijn captain nadat er in eerste instantie een aarzeling ontstond bij het uitkomen en niet veel later kon een te zachte terugspeelbal van Koers ternauwernood worden opgeruimd. Voor het overige vlogen de ballen over en weer en vooral over de zijlijn. Soms probeer je nog iets te vinden in een wedstrijd dat wel indruk maakt, maar van deze vijfenveertig minuten had zelfs wijlen Theo Koomen nog geen goed verhaal kunnen brouwen.
Na de thee was de ban al snel gebroken. Een snelle ingooi zeilde over alles en iedereen heen richting tweede paal, waar Joy van der Laan zich bedankte en ZNC op voorsprong wist te zetten: 0-1. Enkele minuten later leek het duel al te zijn beslist toen een voorzet in eerste instantie nog werd gemist, maar wel door Leroy Stegmeijer tegen het nylon werd geprikt: 0-2. Daarna regen de kansen zich aaneen voor de bezoekers en zaten er in de defensie van Siddeburen meer gaten dan in de gemiddelde Zwitserse kaas. ZNC weigerde vooralsnog het duel in het slot te gooien. Dat gebeurde in de 72e minuut wel toen Bastiaan Hovenkamp met een kruislings schot de bal via de paal binnen zag kletsen. Een goal die hij mag inlijsten, want het zal hem waarschijnlijk nooit weer gebeuren om op een dergelijk fraaie wijze te scoren: 0-3.
Na die derde treffer werden Ruben van der Ploeg en Egbert Bosma nog binnen de lijnen gebracht voor het laatste deel van de wedstrijd. Dat beide spelers met hun fysiek nog iets teweeg kunnen brengen werd al snel duidelijk. Hun voorgangers waren gewogen en te licht bevonden, zij gooiden er nog wat pittige duels uit. Het waren Bosma en Gialt Faber die de paal wisten te toucheren en ook voor die beide momenten waren er zowaar nog wat kansen om dichterbij te komen. Het mocht echter niet zo zijn. Harmen Jager schoot een vierde treffer achter Hartman en vervolgens mislukte aan de andere kant een inzet van Ruben van der Ploeg het beoogde doel. Egbert Bosma hoefde in de rebound alleen maar af te stoffen: 1-4. Niet veel later floot arbiter Rens Zijlstra uit Groningen het duel de boeken in en kon er maar een conclusie duidelijk zijn. Het was ver onder de maat wat Siddeburen zijn fans had voorgeschoteld. ZNC begon na de thee beter te spelen en boekte zijn vierde zege op rij. Het vijzelde verder het doelsaldo op, dat na de twee monsterzeges op THOS toch al een flinke boost had gekregen.
* Siddeburen – ZNC 0-4 (0-0). Joy van der Laan 0-1; Leroy Stegmeijer 0-2; Bastiaan Hovenkamp 0-3; Harmen Jager 0-4; Egbert Bosma 1-4.
Onder goede weersomstandigheden en op een ietwat hobbelig veld heeft thuisclub Zeester op het eigen sportpark Toerkamp prima zaken gedaan door het bezoekende Noordpool UFC met 3-0 te kloppen. De Zoutkampers zijn koploper SGV, dat in het duel met FC LEO niet verder kwam dan 2-2, tot op twee punten genaderd. Al dient daarbij wel gezegd te worden dat de Schildwolders een wedstrijd minder hebben gespeeld.
Het werd dus een prima dag aan de Beatrixstraat voor de mannen van trainer Jaap van der Ploeg, die in de Uithuizers een prima voetballende en goed combinerende ploeg troffen. Zeester speelde in de eerste helft met de wind tegen en verspeelde veel energie met foute passes op het middenveld richting de voorwaartsen. Kansen werden er aanvankelijk nauwelijks gecreëerd. De beste kans was voor Uithuizer Jarickson Saragoza, wiens venijnige schot in de onderbuik van een Zoutkamper verdediger terecht kwam. De defensie van Zeester stond uitstekend geposteerd en eigenlijk was het schot een van de weinige keren dat men de meest gevaarlijke man aan de zijde van Noordpool UFC even los had gelaten. Het eerste bedrijf ging vrij gelijk op, waarbij Noordpool UFC iets meer van het spel had, maar Zeester de gasten geroutineerd op wachtte en met scherpe aanvallen tot succes probeerde te komen. Waar de Zoutkampers een week eerder tegen Ezinge geen enkele moeite hadden met het scheppen van kansen, lag dat nu wel even anders. De aanval gaf niet thuis en zorgde voor een allesbehalve boeiende eerste helft. Omdat er ondanks het harde werken ook aan de kant van de bezoekers geen noemenswaardige kansen vielen te noteren, werd het eerste bedrijf zonder doelpunten de vergetelheid in gefloten.
Er zou in de tweede helft een schepje bovenop moeten bij beide teams om zicht te krijgen op een goed resultaat. Met de wind in de rug leek Zeester nu het voordeel te hebben, maar het duurde nog erg lang voordat het duel werd opengebroken. Jarickson Saragoza leek als eerste tot succes te willen komen, maar werd tot twee keer toe vlak voor het strafschopgebied de doorgang belet door Cees de Jong. Daar waar men aan Uithuizer kant aan rood dacht, bleef het bij een gele prent en waren de kansen teniet gedaan. Noordpool UFC gaf het duel vervolgens in enkele minuten tijd uit handen. Op het moment dat er aan de zijkant wat wissels warm draaiden, kwam er namelijk leven in de brouwerij. Zeester wist tot twee keer toe de bal op het middenveld te veroveren en profiteerde daar maximaal van door in de tegenstoot geen genade te tonen. Henri Nienhuis schoot namens Zeester de 1-0 binnen en zorgde voor een kentering in het duel. Niet veel later verdwenen Danny Beerda en Jeffrey Brink naar de zijkant bij Zeester en kwamen Alex Zijlstra en Marco Steegstra binnen de lijnen. Enkele minuten later lag de bal opnieuw in het Uithuizer doel. Henri Nienhuis werd door broer Jasper in staat gesteld om te scoren en benutte die uitgelezen mogelijkheid: 2-0. De gasten probeerden het nog wel, maar het geloof in de aansluitingstreffer was er niet meer. Vlak voor tijd werd het zelfs nog 3-0 en die goal kwam op naam van Jasper Nienhuis.
Een uur lang hadden de elftallen elkaar geen duimbreed toegegeven, daarna gaf de routine van Zeester de doorslag. Beide teams haalden de eindstreep niet met elf man. Namens Noordpool UFC incasseerde Jodrick de Cuba twee keer geel en dat overkwam ook zijn tegenstrever en tweevoudig doelpuntenmaker Henri Nienhuis. Zij konden beiden vetrekken, maar voor de stand maakte dat niets uit. Er werd namelijk niet meer gescoord.
Jaap van der Ploeg (Zeester): ‘We hebben een prima dag achter de rug, ook omdat SGV punten heeft laten liggen. Of ik nog in de titel geloof? Geloof is er mijn hele leven al, dus ook de laatste drie wedstrijden zijn daar zeker onderdeel van. En had Cees de Jong rood moeten krijgen? Iedere bril heeft zijn eigen sterkte. Ik vond de overtredingen op Saragoza geen rode kaart waard omdat het eigenlijk allemaal heel gemoedelijk ging.’
Klaas van der Ploeg (Noordpool UFC): ‘Het is jammer dat we meteen na de rust niet tot scoren weten te komen door die overtredingen. Ik ben van mening dat de scheidsrechter heeft verzuimd om de correcte kleur kaart te trekken. Maar goed, het is niet anders. We hebben vrij lang gelijke tred met Zeester weten te houden maar verliezen uiteindelijk omdat zij in de omschakeling heel scherp waren.’
* Zeester – Noordpool UFC 3-0 (0-0). Henri Nienhuis 1-0; Henri Nienhuis 2-0; Jasper Nienhuis 3-0.
Waar koploper Oranje Nassau met het hoofd heeft gezeten zal waarschijnlijk nooit duidelijk worden. Zonneklaar was wel dat de Stadjers hun normale niveau niet wisten te halen in de uitwedstrijd tegen vv Winsum en zelfs vanaf elf meter verzuimden om te scoren. Het doelpunt van Jered Faleye uit een fantastisch schot bleek uiteindelijk voldoende voor de strijdlustige gastheren om de drie punten in eigen huis te houden en voor een regelrechte stunt te zorgen. De ploeg van trainer Fred de Boer revancheerde zich daarmee voor de eerder dit seizoen geleden 4-2 nederlaag op het sportpark Corpus den Hoorn in Groningen.
Het was voor het team van trainer Erwin Heerlijn zaak om vooral geen schade op te lopen in het duel met Winsum, omdat HZVV in de nek van de lijstaanvoerder stond te hijgen. Ook WVV, dat weliswaar een wedstrijd meer had gespeeld, lag op de loer. De bedoelingen van Winsum werden al vrij snel duidelijk. Er waren amper tien minuten gespeeld of Tijs Mulder deponeerde de bal al op de lat. De poging vormde de opmaat naar de enige treffer van de middag, die enkele minuten later viel. Na een prima voorzet van Sargon Lahdo haalde Faleye verwoestend uit en joeg het speeltuig in de verste hoek: 1-0.
De Stadjers wisten wat hen te doen stond en probeerden ook wel druk te zetten. Er werden wel wat schuchtere pogingen ondernomen om doelman Wouter Meijer in verlegenheid te brengen, maar die liepen stuk. Na ruim een kwart wedstrijd dacht Ezra Schrijver dicht bij de gelijkmaker te zijn, maar hij zag zijn doelpoging langs de verkeerde kant van de paal zeilen en dus bleef het bij niet meer dan een gedachte. Ook Thomas Careman en Peter van Son bleven van een succesje verstoken. Aan de andere kant leek Yumé Ramos dicht bij een verdubbeling van de marge. Zijn schot belandde echter op de knuisten van keeper Erwin Heidekamp. De Winsumers kregen op het zeker niet goed te bespelen grasveld in het eerste bedrijf ook de beste kansen om zichzelf in een mooie positie te manoeuvreren, maar kwamen evenmin aan scoren toe en dus kon er met de magere voorsprong gerust worden.
Na de doelwisseling mocht verwacht worden dat ON druk zou gaan zetten en dat gebeurde dan ook. Winsum moest terug, maar had de zaakjes achterin prima op orde en probeerde het momentum terug te pakken. Het was andermaal Jered Faleye die nadrukkelijk in beeld kwam toen hij zijn tweede op het scorebord dacht te zetten. De treffer werd echter niet door arbiter Venekamp uit Rolde toegekend omdat er volgens zijn assistent Jan Remmers sprake van buitenspel zou zijn geweest. Een tegenvaller die pijnlijke gevolgen leek te krijgen toen de bal na ruim een uur spelen zomaar op de stip lag omdat de fluitist na een licht duwtje van Hans Zwakenberg de bal op de stip deponeerde. Een hele zware beslissing van de arbiter, die na zes vergeefse pogingen van ON waarschijnlijk dacht dat het nu wel tijd voor een strafschop was. De inzet van Peter van Son was een beetje typerend voor het spel van de gasten. De penalty viel vrij simpel ten prooi aan goalie Meijer. En andermaal bleek dat Faleye in bijzonder goede doen was, maar zijn prachtige goal geen vervolg wist te geven, ondanks dat hij de mogelijkheden daartoe wel degelijk kreeg. Het bleef spannend in Winsum omdat iedere goed geplaatste tegenstoot dodelijk zou kunnen zijn. Vlak voor tijd leek de ban gebroken toen Raul Bello na een prima aanval de bal via de lat achter de doellijn zag belanden. De rest van de Winsumers zag dat ook, maar clubgrensrechter Jan Remmers dacht er anders over en dus was er geen sprake van een bevrijdende tweede treffer.
Nadat Faleye nog een keer op avontuur was gestuurd, maar andermaal niet tot succes wist te komen en Heidekamp zich moest strekken om het doel verder schoon te houden, was het afgelopen. Het laatste fluitsignaal van Venekamp zal de Winsumers als muziek in de oren hebben geklonken. Ze hadden alles gegeven en uiteindelijk, hoe mager dan ook, verdiend gewonnen. Doordat HZVV het bezoekende WKE ‘16 met maar liefst 8-0 afdroogde en ook WVV tot een 2-3 zege op bezoek bij PKC ’83 wist te komen, moet Oranje Nassau even een pas op de plaats maken.
Fred de Boer (vv Winsum): ‘Het was een tactische wedstrijd met twee teams en heel verschillende speelstijlen. Het was aan beide kanten zoeken naar mogelijkheden waar we elkaar pijn konden doen. Er zijn fases geweest waarin we terug moesten, maar echt dominant vond ik ON deze middag niet. Wij hadden het verdedigend goed op orde. En de goal die Jered Faleye maakt? Tja, dat overkomt een speler niet vaak. Ik ga ook zeker niet janken of die inzet van Bello nou wel of niet achter de lijn was, daar koop je niks voor. Je kunt in ieder geval wel stellen dat we weer een mooie stap hebben gezet om ons safe te spelen.’
Erwin Heerlijn (Oranje Nassau): ‘De goede wil was er zeker wel, maar het niveau was niet goed genoeg. Je weet vooraf dat je het in Winsum lastig gaat krijgen. Zij deden het goed, hadden het verdedigend prima voor elkaar en zijn in de counter altijd gevaarlijk. Na rust hebben we te weinig gecreëerd en misten we ook nog die strafschop. Het uiteindelijke resultaat is natuurlijk teleurstellend, maar ik weiger te geloven dat mijn ploeg zich onvoldoende heeft ingezet.’
* VV Winsum – Oranje Nassau 1-0 (1-0). Jered Faleye 1-0 (foto: Jan Willem Sterkenburg).
NEC Delfzijl heeft in Ten Boer een pijnlijke en bijna onbegrijpelijke nederlaag geleden tegen thuisclub Omlandia. De Delfzijlsters verzuimden na een 0-2 voorsprong verder weg te lopen en kwamen na de thee onherkenbaar uit de kleedkamers. De witblauwen toonden veerkracht en hadden ineens een tegenstander tegenover zich staan die opnieuw een aantal goede kansen kreeg, maar voetballend totaal niet meer uit de verf kwam en de voorsprong in de voorjaarszon zag wegsmelten. Het was uitgerekend Wouter Hoek die namens Omlandia zelfs de winnende binnen wist te schieten. Hij zorgde met de 3-2 voor grote vreugde langs de zijlijn en liet de Delfzijlsters in wanhoop achter.
Voor aanvang van het treffen werd en minuut stilte in acht genomen vanwege het onverwachte overlijden van de vader van Wouter Hoek, die overigens wel in de basis stond. Voor beide ploegen was de tweestrijd uitermate belangrijk. Nacompetitie is het hoogst haalbare, want koploper Appingedam lijkt er met de algehele titel vandoor te gaan. In deze klasse moet je echter voorzichtig zijn met dat soort uitspraken. Het was in ieder geval duidelijk dat het alles of niets zou worden. En met name dat laatste leek voor Omlandia te gelden. De gastheren werden in het eerste kwart van de door scheidsrechter Westra uit Dokkum gefloten wedstrijd volledig van de sokken gelopen. Met goed breedtespel, overstekende backs en snel aansluitende middenvelders werd Omlandia met de rug tegen de muur gezet en lieten de eerste kansen niet lang op zich wachten. Na wat schuchtere pogingen van Eduardo Gallego Moreno en Camaron Waaijenberg was het laatstgenoemde die uit een corner van Daniël de Boer de bal langs doelman Arjan Riesebeek wist te krijgen: 0-1. Een meer dan verdiende voorsprong die geen uitbreiding kreeg omdat NEC Delfzijl een aantal goede mogelijkheden onbenut liet. En net op het moment dat Omlandia zich wat beter in de wedstrijd begon te voetballen, sloegen de gasten opnieuw toe. Een vrije trap vanaf de linkerkant werd door Joost Kombrink naar de grond gekopt. Of het nou bewust was of niet, de bal viel precies goed voor de voeten van Camaron Waaijenberg, die zijn tweede van de middag liet noteren: 0-2. Er leek geen vuiltje aan de lucht te zijn voor de Havenkanters, die op dat moment nog maar weinig van Omlandia te vrezen hadden gehad. Alleen Remco Bolhuis en Wouter Hoek wisten in de buurt van doelman Bas Westerhuis op te duiken, maar zagen hun inzetten geblokt worden.
Niets wees er op dat de toeschouwers na de doelwisseling een hele andere wedstrijd voorgeschoteld zouden krijgen. Het was wachten op het moment dat NEC Delfzijl de definitieve genadeklap zou uitdelen. Ook nu lieten de bezoekers echter na om uit te lopen. Omlandia toonde daarna uit het goede hout te zijn gesneden. Er werd strijd geleverd en de schoten van Remco Bolhuis en Jeroen Dijkhuizen hadden een waarschuwing moeten zijn, maar bleken aan dovemansoren te zijn gericht. De Delfzijlsters kwamen bijzonder slecht voor de dag. Ze speelden onherkenbaar en vroegen bijna om een tegengoal. Die kwam er na een dik uur spelen dan ook. Goalie Bas Westerhuis graaide in het luchtledige na een corner van Bodhi Prenger en vervolgens was het Jeroen Dijkuizen die de bal tegen het nylon kopte: 1-2. Even was er sprake van een schrikmoment aan de zijde van de gasten, toen Niels Boersema de op avontuur gestuurde Wouter Hoek de doorgang naar het doel belette. Heel Omlandia wilde rood zien, maar fluitist Westra oordeelde dat er geen sprake was geweest van een doorgebroken speler en volstond met geel. Boersema ontsnapte overigens niet veel later aan zijn tweede prent toen hij opnieuw in de fout ging. Na driekwart wedstrijd presteerde Omlandia wat niemand voor mogelijk had gehouden, maar al wel een beetje zichtbaar werd. De achterstand werd teniet gedaan toen invaller Ferry Knol een vrije trap onder de opspringende muur door en achter doelman Bas Westerhuis wist te plaatsen: 2-2.
En ook na die treffer waren er kansen voor NEC Delfzijl om puntverlies te voorkomen. Eduardo Gallego Moreno, Jeffrey Roeters en de ingevallen Jurrely Torbed wisten het leer echter niet tussen de palen door te krijgen. Omlandia pompte alles naar voren en werd in het zadel geholpen toen NEC heel simpel balverlies leed en Remco Bolhuis het overzicht wist te behouden. Hij stuurde op links teammaatje Wouter Hoek weg. Die bleef op zijn beurt ijzig kalm en schoof het speeltuig voor de derde keer langs Bas Westerhuis: 3-2. Dat uitgerekend hij de winnende zou scoren, zorgde voor flink wat emoties. En zo stond het duel volledig op zijn kop en kon NEC Delfzijl zich het alleen zelf maar verwijten dat het na een goede eerste helft niet in staat was gebleken om er een fatsoenlijk tweede bedrijf aan vast te knopen. Bij Omlandia waren de rollen precies omgedraaid, al dient daar dan ook wel bij gezegd te worden dat de gastheren zich gelukkig mochten prijzen met een gebrek aan scherpte aan Delfzijlster zijde. De vreugde om de zege was er niet minder om en ook dat was alleszins begrijpelijk gezien de toch wel bewogen periode die de selectie had doorgemaakt.
Martijn Smit (Omlandia): ‘Het overlijden van de vader van Wouter Hoek heeft er bij de club flink ingehakt. Bijna de hele selectie was bij de uitvaart aanwezig. Het is mooi dat uitgerekend Wouter dan de winnende maakt. De eerste helft zag het er erg somber voor ons uit, maar we hebben karakter getoond en wisten de wedstrijd om te draaien. Natuurlijk hadden we de mazzel dat NEC scherpte miste, maar je kunt het ook geen geluk noemen dat we dit jaar nog geen wedstrijden hebben verloren.’
Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘Ik kan nog steeds niet bevatten wat hier eigenlijk is gebeurd. We spelen zo’n goede eerste helft en vergeten daarin om alles duidelijk te maken. Zelfs toen ze terug in de wedstrijd kwamen waren er nog kansen genoeg om te winnen. Ik weet niet hoe je dit moet verklaren, maar teleurstellend is het wel dat je het niveau van de eerste helft niet negentig minuten lang kunt opbrengen. Iets anders schiet me op dit moment niet te binnen. Voor de rust speelden we boven het niveau van de vierde klasse, daarna gingen we door de ondergrens.’
