Dennis Carretero Seinhorst (Corenos); talentvolle doelman vol ambities

Dennis Carretero Seinhorst (Corenos); talentvolle doelman vol ambities

Dennis Carretero Seinhorst, misschien wel toekomstig rechercheur of keepertrainer, maar nu nog doelman van vierdeklasser Corenos uit Roodeschool. De 16-jarige sluitpost, woonachtig in Delfzijl en student MBO Retailmanager, weet precies wat hij wil. Op voetbalgebied het hoogst haalbare bereiken, maar vooral veel plezier in het spelletje houden. ‘En waar me dat over tien jaar heeft gebracht? Geen idee, maar hopelijk speel ik ooit voor een vol stadion’, aldus de talentvolle Havenkanter.

Hij gaat geen uitdaging uit de weg. Is het type sporter dat volgens de mensen in zijn omgeving van jongs af altijd een winnaarsmentaliteit heeft gehad. Zijn carrière als doelman is nog maar kort, maar ondanks dat zou je kunnen stellen dat Dennis Carretero Seinhorst al heel wat heeft meegemaakt. Als kereltje van een jaar of acht kwam hij in aanraking met de voetbalsport bij het voormalige Neptunia. ‘Ik was als voetballer niet de mest beweeglijke van het stel en had al snel in de gaten dat het op doel staan mij veel beter lag. Vooral toen ik het keeperswerk eenmaal goed onder de knie begon te krijgen.’ Tot aan de F1 deelde hij zijn positie onder de lat met nog een doelman. Edwin van Noort en Jari Slort waren destijds zijn trainers. Met dat duo werden heel wat kampioenschappen binnen gesleept en bekerfinales gehaald. Toen hij keeperstraining kreeg, ging het snel.

Trainen bij de hoofdstedelijke profclub. Welke voetballiefhebber wil dat nou niet. ‘Mijn tijd bij FC Groningen was fantastisch. Ik ging met een paar jongens van NEC Delfzijl wekelijks daar naartoe. Het was altijd op zondag trainen en toevallig was dit bij SV Bedum of op Corpus den Hoorn in Groningen. Die trainingen waar echter wel van een heel ander kaliber. Tijdens deze keeperstrainingen heb ik veel dingen geleerd. In mijn tijd bij FC Groningen heb ik ook super veel ervaring op gedaan, onder andere een toernooi in Amsterdam tegen Feyenoord, PSV en Ajax.’ Het avontuur bij de Trots van het Noorden stopte toen hij tien jaar was. De reden? Hij voetbalde niet genoeg mee en dat deden andere keepers wel. Bij SV Bedum kregen ze er lucht van dat er een doelman ‘op de markt’ kwam. De ouders van de jonge keeper werden benaderd of hij niet bij de Bedumer club wilde komen keepen. Een nieuwe uitdaging lag op hem te wachten. Eentje die hij met beide handen aangreep. Hij kwam in de JO-13 terecht en speelde ineens op divisie-niveau. Carretero Seinhorst zegt dat hij zich vanaf toen flink heeft kunnen ontwikkelen en daar hoopt hij de komende jaren de vruchten van te plukken. Op de vraag hoe hij zichzelf als keeper zou typeren, zegt de jongeling: ‘Ik heb een prima linkerbeen, kan op de lijn snel reageren en pak ook graag schoten van buiten de zestien meter. Verder ben ik een keeper die van achteruit wil voetballen, meevoetbal en ook actief wil coachen. Daarnaast is goede communicatie, zowel binnen als buiten het veld, ook zeer belangrijk. Net zoals een goede band met medespelers en staf voor mij een vereiste is.’ Een verbeterpunt is volgens hem zijn rechtervoet en het pakken van hoge voorzetten binnen de vijf en de elf meter van zijn domein.

Voor aanvang van het voorbije seizoen klopte Corenos op de deur. ‘Mijn stiefvader Jurrien Pieterman kende trainer Marco Pesiwarissa via zijn werk. Hij appte hem met de vraag of hij nog een club kende die een keeper nodig had. Toevallig zocht Corenos zelf nog een keeper. Hierna zijn we in gesprek gegaan met onder anderen Marco en Wesley Dijksterhuis. Dit gesprek verliep heel goed. Ik voldeed aan de eisen die Marco had om een keeper voor het eerste elftal te zijn. Ik wilde daarentegen graag ervaring opdoen en veel minuten maken in het seniorenvoetbal. Corenos leek mij hiervoor de perfecte club. De sfeer is er fantastisch. Iedereen praat met elkaar, iedereen drinkt een biertje met elkaar. Iedereen is familie van elkaar en zo voelt dat ook. De band met de trainer is heel goed. Hij organiseert veel activiteiten en is erg betrokken bij de vereniging.’

Afgelopen seizoen moesten de Roodeschoolsters van ver komen om uiteindelijk toch nog keurig in de middenmoot te eindigen. Carretero Seinhorst kijkt met een gevoel van tevredenheid terug op het voorbije competitiejaar. ‘Voor ons was het een harstikke mooi seizoen. We hadden bijna een periode te pakken en ook zaten er een paar hele mooie uitslagen bij. Denk maar eens aan de 2-0 in het duel met NEC Delfzijl. Na een jaar kan ik wel stellen dat de groei er in zit binnen Corenos. We hebben een goede groep en een trainer met een duidelijke visie. In Roodeschool hoop ik nog veel ervaring op te doen.’ Wat er komend seizoen van Corenos verwacht moet worden is koffiedik kijken. Volgens de doelverdediger heeft handhaving opnieuw de hoogste prioriteit. ‘Als dat is gelukt kunnen we kijken wat er nog meer mogelijk is.’ Om er daarna nog snel met een knipoog naar de buren in Uithuizermeeden aan toe te voegen dat winnen van de grootste concurrent SV De Heracliden toch wel de voornaamste doelstelling is. Zoals afgelopen seizoen zowel thuis (4-1) als uit (1-3) lukte. Twee hoogtepunten die hem zullen bijblijven, zoals ook het twee keer meedoen aan Eurocup Delfzijl veel indruk op hem heeft gemaakt. Aan één gebeurtenis wordt hij niet graag herinnerd. Een moment om heel snel te vergeten was voor hem namelijk de uitwedstrijd tegen Omlandia, die destijds gestaakt werd en beide clubs puntenaftrek opleverde.

Als we hem vragen waar hij over tien jaar denkt te staan, zegt de Delfzijlster; ‘Dan ben ik 26 jaar en kan ik op zo veel plekken zijn. Zoals het nu staat zou het helemaal niet erg zijn als ik dan nog steeds bij Corenos zit, al blijft spelen op een hoger niveau wel een streven. We gaan wel zien wat de toekomst mij brengt en onder welke lat ik dan sta. Een ding is zeker, mijn grootste droom is om ooit in een vol stadion te spelen. Maatschappelijk gezien wil ik graag bij de recherche. Na mijn carrière als keeper zou ik nog wat jaren mee willen gaan in de sport. Aan de slag gaan als keepertrainer lijkt me dan wel wat. Misschien begin ik wel een eigen school om keepers te kunnen trainen.’