sep 25. 2024 | Interview
Eduard Zuidema is terug bij zijn jeugdliefde FC LEO. Bij de club waar hij als klein jongetje begon en jarenlang in het eerste speelde, is hij komend seizoen hoofdtrainer. En daar heeft hij enorm veel zin in. Sterker nog, voor hem voelt het alsof er een droom is uitgekomen. ‘Ik heb nooit ergens anders gevoetbald. FC LEO kon het niet zo gemakkelijk rondkrijgen en toen ze belden, kreeg ik meteen jeuk. Dan sta je in je gedachten al op het veld. Ik ben al een jaar of zeven weg, maar veel mensen ken ik nog. De supporters blijven altijd dezelfde. Dat is het mooie van een dorpsclub. Dat past goed bij mij. En mijn vader komt kijken, dat is ook mooi.’
door Kees Bouma
Eigenlijk zou Zuidema de voetballerij nog een jaartje van afstand beschouwen. Hij is bezig met de opleiding tot eerstegraads Maatschappijleraar. ‘Mijn werk is een hobby. Ik ben zij-instromer, maar vind het fantastisch om in het onderwijs te werken.’ Zijn werkgever, het Hondsrugcollege in Emmen, spoorde hem aan dit noodzakelijke diploma nu maar een keer te halen. Zuidema had zijn vrouw beloofd de tijd die naast het werk en studie overblijft aan haar en hun gezamenlijke dochter Emily (3) te besteden. Maar toen kwam FC LEO met een verzoek tot een gesprek. Het oranje hart van Zuidema sprong open en hij hapte toe. Als ik in Haren bij hem op bezoek kom heeft hij het oranje shirt waar hij een groot deel van de jeugd in voetbalde al klaar hangen. ‘Mijn moeder heeft er toen zelf een rugnummer op genaaid. Iedere voetballer had toen een eigen shirt en nam dat mee naar huis. Ik heb daar van de F-jes tot en met de D-junioren in gespeeld en er heel wat doelpunten mee gemaakt, want ik schopte er veel in. Ik stond meestal mid-mid en heb geweldige herinneringen aan die tijd. Van mijn 17e tot mijn 21e heb ik in het eerste gespeeld en vanaf mijn 25e nog zes jaar.’
Veel geleerd
Zuidema vraagt zich af hoe lang FC LEO nog zelfstandig in de competitie zal spelen: ‘De jeugd speelt al samen met Kloosterburen en VVSV. Het is een krimpgebied en er wordt wel nagedacht of de fusie zich ook tot de senioren moet uitbreiden. Als het zover komt ligt Leens geografisch op de beste plek, in het midden, misschien is dat nog een gelukje.’ Zuidema traint de Leensters alleen op donderdag, omdat hij voor de master elke woensdag naar Tilburg moet. Op dinsdag leidt Roelof Hovius de trainingen. Dat hij er dinsdag niet kan zijn betreurt de trainer, maar het kon in zijn ogen niet anders. Zuidema was eerder drie jaar trainer-coach van de tweede selectie van vv Zuidhorn en daarna drie jaar assistent van de in Appingedam opgegroeide Hans van der Ploeg bij Gorecht, dat in de eerste en tweede klasse uitkwam. ‘Ik kan het iedere beginnende trainer aanraden, meelopen met een ervaren coach. Ik heb veel van Hans geleerd, hoe hij intensiteit in de trainingen hield, er structuur in bracht, maar ook hoe hij de individuele gesprekken met spelers voerde. Standaard twee keer per jaar met elke speler. Het allerbelangrijkste van een trainer is goed met mensen omgaan.’
Echte nummer negen
Zuidema kijkt met vertrouwen naar het komende seizoen. ‘Ik heb zesentwintig spelers en de leeftijdsopbouw is goed. Wat jonge jongens en wat mannen boven de dertig jaar, maar ook spelers die er tussenin zitten. Het is mooi dat Rowan Rozema weer gaat voetballen. Hij is eindelijk fit, het zag er op de eerste trainingen goed uit. Hij weet nog wel waar het doel staat hoor. Het is een echte nummer negen.’ FC LEO eindigde vorig seizoen als vijfde, maar Zuidema mikt hoger. Tijdens de kennismakingsgesprekken met de selectie sprak de groep uit voor het hoogste te willen gaan. Dat sprak de coach wel aan. ‘SIOS is een sterke degradant denk ik. We willen echt voetballen en ook domineren. Op de training doen we veel aan positie- en partijspelen. We willen vanuit overtal van achteruit werken, de zone verdedigen bijvoorbeeld. Ik heb het voetbal ook niet uitgevonden, dus we zien wel hoe het in de wedstrijden van de voorbereiding gaat. Zuidema wil op donderdag de training afstemmen op wat er zaterdag moet gebeuren: ‘Ik heb dan informatie over de tegenstander en onze speelstijl staat min of meer vast. Dan hoef ik zaterdag voor de wedstrijd niet zoveel meer te zeggen. Tien minuten moet genoeg zijn.’
Prachtige competitie
Zuidema heeft een eigen website onder de naam Voetbalcoacheduard. Daarop zijn diverse oefenvormen te vinden, maar ook blogs waarin hij zijn mening durft te geven. Hij is ambitieus en zou graag het hoogste diploma voor amateurtrainers halen. De oefenmeester ergert zich al jaren aan het aannamebeleid bij de KNVB: ‘Waarom geef je iedereen die zo’n diploma wil halen niet de kans daartoe. Laat de markt maar overstromen met goede trainers. Ik zou in de toekomst graag bij een club als Gorecht of Zuidhorn hoofdtrainer willen zijn.’ Maar eerst wacht hem dus de klus in Leens met ‘zijn’ FC LEO. Kan hij misschien nog wel meer dromen laten uitkomen: ‘We zitten in een prachtige competitie. Allemaal clubs op relatief korte afstand. De Fivel is nog het verste weg. Dat is toch hartstikke mooi? Wie doet je wat?’
sep 21. 2024 | Wedstrijden
Holwierde is op eigen terrein met de schrik vrij gekomen in de thuiswedstrijd tegen het gepromoveerde SGV. De Schildwolders hadden halverwege de wedstrijd een 0-2 voorsprong op zak en leken hard op weg om hun debuut in de vierde klasse meteen met een driepunter te verzilveren. Na de doelwisseling was het echter een heel ander verhaal. De aansluiting van de gastheren viel te snel, de gelijkmaker kwam er niet veel later achteraan. Even leek het nog penibel te worden voor de Katmisbewoners toen de bezoekers andermaal aan de leiding wisten te komen, maar een late treffer voorkwam dat de Holwierders tijdens de ouverture van de competitie meteen tegen een zeperd zouden aanlopen. Al zat er aan de derde goal van de gastheren dan ook wel een behoorlijk luchtje. Uiteindelijk werd de strijdbijl bij een 3-3 eindstand begraven. En daar konden beide trainers wel, maar eigenlijk ook weer niet mee leven.
Op het zonovergoten Katmis was het prima vertoeven tijdens de opening van het seizoen. En natuurlijk ging alle aandacht uit naar die onbekende ploeg uit Schildwolde. De promovendus die maar liefst twee scherpschutters kon opstellen. De vraag werd langs de lijn herhaaldelijk gesteld. Wie is nou die Jord Blokker en wie is Jos Hoeksema? De voetbalfans zouden de naam van het tweetal nog regelmatig voorbij horen komen. In de openingsfase van het door scheidsrechter Henk Poort gefloten duel toonde SGV zich geenszins timide. Sterker nog, de bezoekers kregen zelfs de betere mogelijkheden om de score te openen. Holwierde wist er maar weinig tegenover te zetten. Het wist zich geen raad met het vijfmans blok dat de Schildwolders achterin hadden geposteerd, leed onnodig veel balverlies, verloor teveel duels en vergaloppeerde zich nogal eens. SGV speelde, zoals men gewend is, vrij direct. Het team van trainer Willard Bos moet het van de snelle omschakeling hebben, de fysieke kracht van een spits als Jord Blokker en de geslepenheid van good old Jos Hoeksema. Aan de overzijde kon Jurelly Torbed weinig klaarspelen, waren er te weinig afspeelmogelijkheden en wist men eigenlijk niets te creëren. Er stonden amper 120 seconden op het scorebord toen Holwierde achterin de fout in ging en Stan van den Berg de bal zomaar panklaar in de voeten kreeg aangespeeld. Zijn schot ging over het doel van Robbin Kuipers.
Het had een eerste waarschuwing moeten wezen, maar de thuisploeg bleef aanmodderen. Dan kun je in de beker nog zo goed voetballen tegen een ploeg als SC Scheemda (8-3), maar de ene wedstrijd is de andere niet. Nadat SGV nog een mogelijkheid onbenut had gelaten om de leiding te nemen, was het in de 21e minuut wel raak. Stan van den Berg had op rechts al een paar aardige kunststukjes laten zien en toonde zich nog een keer ongrijpbaar. Zijn voorzet kon niet afdoende door goalie Kuipers onderschept worden, waarna topschutter Jord Blokker er als de kippen bij was om zijn visitekaartje af te geven: 0-1. Een op dat moment niet meer dan verdiende voorsprong, die zomaar hoger had kunnen uitvallen. Over uitvallen gesproken, een paar minuten voor rust moest Bram Geurtsen bij Holwierde geblesseerd worden vervangen. Even was er de vrees dat zijn knie weer gekwetst was geraakt, maar dat was niet het geval. Voor hem verscheen Gijs Geurtsen binnen de lijnen. Voordat de poppetjes weer op de goede plek stonden, kreeg Holwierde nog een tik te verwerken. Daar waar fluitist Poort in een soortgelijk geval weigerde om SGV een strafschop te geven, deponeerde hij de bal wel op de stip toen Yirsan Bouman tegenstrever Jord Blokker toucheerde. Een gemakkelijk gegeven strafschop, die door Jos Hoeksema werd benut: 0-2. Nadat er voor de thee was gefloten, kon men bij SGV alleen maar tevreden zijn. Er leek geen vuiltje aan de lucht te zijn voor de gasten.
Nadat er van doel was gewisseld, werd als snel duidelijk dat Holwierde het over een andere boeg zou gooien. Robbie ten Hove was de eerste die voor de neus van doelman Marijn Jager opdook, maar wist de bal slechts te aaien. Een vrije trap van Yirsan Bouman werd in de 52e minuut door Jurelly Torbed richting penaltystip gekopt en vervolgens door Tim Visscher tegen het nylon geschoten: 1-2. Het was voor de thuisclub het sein om er nog een schepje bovenop te doen. Terwijl de beslissingen van arbiter Poort meerdere keren ter discussie werden gesteld, lukte het Torbed om zich in de 59e minuut eindelijk van zijn directe tegenstander los te rukken. Hij draaide en kapte op de manier zoals alleen hij dat kan en schoot raak: 2-2. En daar kon SGV zichzelf wel voor het hoofd slaan, want was het niet Stan van den Berg die vlak voor die treffer een unieke mogelijkheid had laten liggen om er 1-3 van te maken. Hij schoot de voorzet van Jos Hoeksema echter op buitenkant paal. De wedstrijd lag in ieder geval weer helemaal open. Iedereen dacht dat Holwierde nu wel zou doordrukken, maar het was opnieuw SGV dat doel wist te treffen. Vanaf de linkerkant van het veld kon de bal op de geheel vrij staande Jord Blokker worden gespeeld en dat soort buitenkansjes moet je de goalgetter niet geven: 2-3. En andermaal moest Holwierde in de achtervolging. Met succes, want in de 77e minuut was de achterstand weer weggepoetst. De goal van Sander ten Hove had echter nooit goedgekeurd mogen worden, want aangever Jurelly Torbed vertrok op links duidelijk vanuit buitenspel. De Schildwolder assistent vlagde, maar arbiter Poort schonk er geen aandacht aan. Ten Hove mocht zich vervolgens laten bejubelen: 3-3. En zelfs nu was er nog niets over de afloop te zeggen, want beide ploegen bleven voor de volle winst gaan. Hier en daar waren nog wel wat halve mogelijkheden waar te nemen, maar aan de stand zou niets meer veranderen.
Danny Schudde (Holwierde): ‘De eerste helft van ons was niet om aan te zien. Gewoon superslecht. We hadden veel moeite met het stugge, fysiek sterke SGV dat in de omschakeling levensgevaarlijk was. We leden verschrikkelijk veel balverlies op momenten dat het helemaal niet nodig was en konden elkaar niet vinden. In de duels waren we lang niet fel genoeg. Na de rust ws de drive er gelukkig wel en liep het stukken beter. We komen goed terug, maar moesten nog steeds blijven uitkijken. Dat bleek wel bij die derde goal van hun. Die kan in het hart van de defensie zomaar opgepikt en binnen geschoten worden. Zoets mag niet gebeuren. Gelukkig wisten we nog een keer langszij te komen en het punt te redden. Afgaande op de achterstand in eerste helft moeten we daar tevreden mee zijn al hadden we natuurlijk liever gewonnen.’
Willard Bos (SGV): ‘Ik ben van mening dat we de eerste helft bijzonder goed gespeeld hebben tegen een kwalitatief goed Holwierde. De deur bleef achterin op slot. We gaven toen niets weg en wisten in de omschakeling prima toe te slaan. Eigenlijk mocht Holwierde na drie kwartier blij zijn dat we slechts twee keer hadden gescoord. Natuurlijk konden we er op rekenen dat ze na de rust iets moesten verzinnen. Dan moet je hopen dat de aansluiting niet te snel valt. En juist dat gebeurde er, waarna ook de gelijkmaker niet lang op zich liet wachten. Jammer, want wij verzuimen even eerder de marge te vergroten. Tja, dat het dan ook nog 3-3 wordt? Wat zal ik er van zeggen. Vooraf teken je voor zo’n uitslag. Achteraf denk je, daar had misschien wel meer in gezeten.’
* Holwierde – SGV 3-3 (0-2). Jord Blokker 0-1; Jos Hoeksema 0-2 (strafschop); Tim Visscher 1-2; Jurelly Torbed 2-2; Jord Blokker 2-3; Sander ten Hove 3-3.
sep 18. 2024 | Atletiek
Twintig atleten van de Loopgroep Bedum hebben afgelopen weekend deelgenomen aan een tweetal activiteiten. Natuurlijk waren ze traditioneel naar Winschoten afgereisd voor deelname aan de 48e editie van de Run van Winschoten. Nadat ze vorig jaar beiden wisten te finishen op de vijftig kilometer, hadden Alex Oskam en Bram Wubs zich de afgelopen maanden geprepareerd voor de dubbele afstand, namelijk de honderd kilometer. Dat zijn tien ronden door sfeervol Winschoten en Heiligerlee met versierde straten en veel muziek.
De weersomstandigheden waren perfect om hard te lopen. Natuurlijk kenden beiden onderweg de nodige ‘ups en downs’, want dat is nu eenmaal onvermijdelijk bij een ultra-marathon. Met de support van clubgenoten en familie wisten beiden de honderd kilometer te bedwingen. Voor Oskam was het zijn debuut en met een eindtijd van 9 uur en 55 minuten wist hij zijn doelstelling ook nog eens te halen en dat was finishen binnen de tien uur. Goed voor de vijfde plaats in de eindklassering bij de mannen 50. Wubs had onderweg meer lichamelijk ongemak, maar met een tijd van 10 uur en 23 minuten verbeterde hij zich toch 48 minuten. Dat was dan weer goed voor een clubrecord en de vijftiende plaats bij de mannen senioren. Het estafetteteam van de loopgroep nam deel aan de 10 x 10 kilometer. De totaaltijd van 8 uur en 50 minuten was goed voor de 74e plaats van de 180 gefinishte estafetteteams. Een drietal atleten wisten hun beste tijd op hun etappe van tien kilometer aan te scherpen. Anita Smedeman kwam tot een tijd van 53.59 minuten, Miranda Hofsteenge klokte 56.03 minuten en slotloper Edwin van Wijk noteerde 51.11 minuten.
Op zondag namen Erna en Cor Klomp deel aan de Airborne Freedom Run, met start in Papendal en finish in Arnhem. Deze loop staat in het teken van ’80 jaar vrijheid’. Bij de inschrijving krijg je een kruisje en die wordt geplaatst bij de begraafplaats Airborne War Cemetery. Ze legden hun kruisje bij Bruce. De tien kilometer legden ze gezamenlijk af in 59.51 minuten, waarbij de tijdregistratie op de begraafplaats werd onderbroken. Op bovenstaande foto van Peter van der Hulst vanaf links Bram Wubs en Alex Oskam vlak voor de start van de honderd kilometer in Winschoten.
sep 18. 2024 | Wedstrijden
Twintig atleten van de Loopgroep Bedum hebben afgelopen weekend deelgenomen aan een tweetal activiteiten. Natuurlijk waren ze traditioneel naar Winschoten afgereisd voor deelname aan de 48e editie van de Run van Winschoten. Nadat ze vorig jaar beiden wisten te finishen op de vijftig kilometer, hadden Alex Oskam en Bram Wubs zich de afgelopen maanden geprepareerd voor de dubbele afstand, namelijk de honderd kilometer. Dat zijn tien ronden door sfeervol Winschoten en Heiligerlee met versierde straten en veel muziek.
De weersomstandigheden waren perfect om hard te lopen. Natuurlijk kenden beiden onderweg de nodige ‘ups en downs’, want dat is nu eenmaal onvermijdelijk bij een ultra-marathon. Met de support van clubgenoten en familie wisten beiden de honderd kilometer te bedwingen. Voor Oskam was het zijn debuut en met een eindtijd van 9 uur en 55 minuten wist hij zijn doelstelling ook nog eens te halen en dat was finishen binnen de tien uur. Goed voor de vijfde plaats in de eindklassering bij de mannen 50. Wubs had onderweg meer lichamelijk ongemak, maar met een tijd van 10 uur en 23 minuten verbeterde hij zich toch 48 minuten. Dat was dan weer goed voor een clubrecord en de vijftiende plaats bij de mannen senioren. Het estafetteteam van de loopgroep nam deel aan de 10 x 10 kilometer. De totaaltijd van 8 uur en 50 minuten was goed voor de 74e plaats van de 180 gefinishte estafetteteams. Een drietal atleten wisten hun beste tijd op hun etappe van tien kilometer aan te scherpen. Anita Smedeman kwam tot een tijd van 53.59 minuten, Miranda Hofsteenge klokte 56.03 minuten en slotloper Edwin van Wijk noteerde 51.11 minuten.
Op zondag namen Erna en Cor Klomp deel aan de Airborne Freedom Run, met start in Papendal en finish in Arnhem. Deze loop staat in het teken van ’80 jaar vrijheid’. Bij de inschrijving krijg je een kruisje en die wordt geplaatst bij de begraafplaats Airborne War Cemetery. Ze legden hun kruisje bij Bruce. De tien kilometer legden ze gezamenlijk af in 59.51 minuten, waarbij de tijdregistratie op de begraafplaats werd onderbroken. Op bovenstaande foto van Peter van der Hulst vanaf links Bram Wubs en Alex Oskam vlak voor de start van de honderd kilometer in Winschoten.
sep 16. 2024 | Overig nieuws
Ze hadden er enkele jaren op moeten wachten, maar eindelijk was het dan zover. HC Eemsmond kon voor het eerst op het eigen onderkomen weer een damesteam begroeten. En dat heeft GHBS uit Groningen geweten. De Noord-Groningers wisten de openingswedstrijd van de competitie namelijk met 4-3 te winnen. Tatum Klinkhamer was de ‘grand lady’ van de middag. Zij wist haar handtekening onder drie treffers te zetten.
Het was de vurige wens van de club om weer een damesteam te kunnen samenstellen en daar is de afgelopen tijd hard aan gewerkt. ‘Je moet altijd maar afwachten hoe dat op termijn uitpakt en waar die meiden allemaal heen gaan, maar voorlopig hebben we ons doel bereikt’, vertelt voorzitter Rody Bos. Als klap op de vuurpijl werd voorafgaande aan het duel met de Stadjers ook nog even een teamfoto gemaakt voor de kersverse hoofdsponsor Amasus Shipping. Dat de spanning er bij de thuisclub vol op stond, was aan het spel wel te zien. Er zaten nog veel onzekerheden in, al konden er ook positieve uitschieters genoteerd worden. Een daarvan was Suzanne de Jong. Zij was haar tegenstandsters herhaaldelijk te snel af aan de rechterkant van het veld en zorgde met een fraaie backhand dan ook voor de openingstreffer: 1-0. Kansen op meer waren er daarna voldoende, maar de bezoekers wisten de achterstand weg te poetsen: 1-1. Het tweede kwart verliep vrij rustig en echte hoogtepunten waren er niet.
Nadat de sproei-installatie zijn werk had gedaan en er voor de tweede helft was aangetreden, gooiden de Eemsmonders er een schepje bovenop. Tatum Klinkhamer zorgde met twee treffers voor een geruststellende 3-1 voorsprong. Dat had althans gemoeten, maar ook nu toonden de gasten veerkracht en wisten ze andermaal langszij te komen: 3-3. De spanning was daarna om te snijden. In het laatste kwart zorgde Tatum Klinkhamer voor vuurwerk met haar derde treffer en die goal bleek goud waard, want het zou tevens de winnende zijn. De eerste drie punten van dit seizoen zijn binnen voor het damesteam van HC Eemsmond, dat zich op het zonnige sportpark geen betere start had kunnen wensen.
sep 15. 2024 | Wedstrijden
We gaan de kant van de competitie weer op en hopen uiteraard dat de coaches van de diverse clubs ons weer van verslagen willen voorzien. We kunnen immers niet overal zelf bij zijn. Onderstaand eerst nog een restant van het bekertoernooi, waarvoor we de desbetreffende trainers dankbaar zijn.
GEHAVEND CORENOS ONDERUIT BIJ THE KNICKERBOCKERS
Op het spel stond er al niets meer voor Corenos, maar de huid duur verkopen wilden de Roodeschoolsters nog wel. Dat moest zonder trainer Marco Pesiwarissa, die een weekendje vrijaf had genomen. Het moest ook zonder een negental spelers die niet beschikbaar waren en dus verscheen er een aangepast elftal op het speelveld. Vervangend coach Wesley Dijksterhuis had met zijn mannen besloten om puur op de counter te spelen. Na twee minuten was het echter al raak voor de thuisclub toen een toegekende strafschop door Dennis van Roeden werd verzilverd: 1-0. Na die penalty kregen de gasten wat meer controle en probeerden ze er met Anne-Jan ten Harkel en Daan van der Berg over de zijkanten vaker uit te komen. Na een uur spelen viel de 2-0 was het geloof op een goed resultaat wel verdwenen. Ook nu was Dennis van Roeden de maker van de goal. Uiteindelijk zou de wedstrijd in 3-0 (Dennis van Roeden) eindigen en kon Dijksterhuis alleen maar zeggen dat de spelers hun stinkende best hadden gedaan. En daar werden ze dan ook voor gecomplimenteerd (foto: ©Marcel Monden).
* The Knickerbockers – Corenos 3 – 0. Dennis van Roeden 1-0,2-0 en 3-0.
NEC DELFZIJL NAAR VOLGENDE BEKERRONDE
Vierdeklasser NEC Delfzijl heeft de knockout-fase van het toernooi om de districtsbeker weten te bereiken. De laatste wedstrijd in de poulefase werd met 0-10 van vijfdeklasser Westerlee gewonnen. De ploeg van trainer Roy Kamps bleef daarmee buiten bereik van de concurrenten Veendam 1894 en SC Loppersum.
De Havenkanters begonnen wat onrustig aan de wedstrijd. Dat had veel te maken met de thuisclub, die helemaal inzakten. Het was voor de Delfzijlsters daardoor schier onmogelijk om tussen de linies te kunnen spelen. De rust bewaren was dan ook het devies voor de bezoekers. Dat deden ze aanvankelijk niet. Gaandeweg de ongelijke strijd begon het er wat meer op te lijken en stond het halverwege de wedstrijd al 0-4. Uiteindelijk liep men weg naar 0-10 en daar zaten een aantal mooie en ook goed uitgespeelde doelpunten bij. ‘Het doel is bereikt. We wilden de volgende ronde halen en dat is gelukt. Het belangrijkste is verder dat we zonder fysieke problemen uit deze voorronde zijn gekomen en dat we ons nu op de competitie kunnen focussen’, sprak Roy Kamps na afloop.
* Westerlee – NEC Delfzijl 0-10 (0-4). Jeffrey Roeters 0-1; Daniël de Boer 0-2; Samir Ennaciri 0-3; Morisson Sodiko 0-4; Luciano Rosaria 0-5; Danny Bult 0-6; Jorrit van Assen 0-7; Jeffrey Roeters 0-8; Samir Ennaciri 0-9; Jeffrey Roeters 0-10.
HOLWIERDE MAAKT GEHAKT VAN SC SCHEEMDA
Het zeker niet volledige SC Scheemda heeft geen potten kunnen breken in de bekerwedstrijd tegen Holwierde. De thuisclub wist het treffen met maar liefst 8-3 te winnen. Holwierde kwam fel uit de startblokken en had de Scheemders al na een kwart wedstrijd in een kansloze positie gemanoeuvreerd. De alleszeggende 4-0 was een teken dat de gastheren het bekertoernooi in ieder geval op waardige wijze wilden afsluiten. Na de thee waren er bij SC Scheemda wat omzettingen verricht en leek het iets beter te gaan, maar toen was het inmiddels al 5-0. Marvin Ab deed nog iets terug (5-1), maar toen SC Scheemda in verdedigend opzicht aan het knoeien sloeg, was Holwierde er als de kippen bij om de marge te vergroten. Toch was het ook nu Marvin Ab die doel wist te treffen. Sterker nog, dat deed hij twee keer. Uiteindelijk was het slotakkoord voor de Katmisbewoners en werd de eindstand op 8-3 bepaald.
Danny Schudde (Holwierde): ‘We hebben tot nu toe een prima start van het seizoen. In de eerste bekerwedstrijd verloren we echt onnodig van DVC Appingedam. Tegen Wildervank werden we ontzettend benadeeld door de scheidsrechter, waardoor we al uitgeschakeld waren. Tegen SC Scheemda hebben we uitstekend gespeeld en bij vlagen mooie aanvallen op de mat gelegd. Na rust werden we wat slordiger en hebben we verzuimd de dubbele cijfers aan te tikken. We zien de competitiestart met veel vertrouwen tegemoet.’
Cor Grozema (SC Scheemda): ‘Holwierde was een maatje te groot voor ons. We kregen weinig vat op hun beweeglijke en snelle mensen. Het positieve is dat we nog drie mooie goals maken. Dit was het voor wat betreft de beker. We maken ons op voor de competitie met een hopelijk volledige selectie.’
* Holwierde – SC Scheemda 8-3 (5-0). Peter Bouwsema 1-0; Tim Visscher 2-0; Yirsan Bouman 3-0; Robbie ten Hove 4-0; Peter Bouwsema 5-0; Marvin Ab 5-1; Jerrely Torbed 6-1; Jurrely Torbed 7-1; Jurrely Torbed 8-1; Marvin Ab 8-2; Marvin Ab 8-3.
