sep 14. 2024 | Wedstrijden
Om van Winsum 2 te winnen, zou de reservehoofdklasser een hele slechte dag moeten hebben en vierdeklasser SV De Heracliden een bijzonder goede. Dat was echter niet het geval tijdens de laatste wedstrijd van de voorronde in het toernooi om de districtsbeker. De gasten, twee jaar geleden bekerwinnaar, hoefden op het sportpark Meij niet eens voluit te gaan om de thuisploeg op de knieën te dwingen. De vrij eenzijdige wedstrijd werd nog wel even ‘spannend.’ In de slotfase werd een comfortabele 0-3 voorsprong namelijk bijna uit handen gegeven. Uiteindelijk zegevierde het team van coach Bart Waninge met 2-4 en weet het zich verzekerd van een ticket voor de volgende bekerronde.
Het strijdplan van SV De Heracliden was vrij duidelijk. Coach Duurt Dijkman had zijn ploeg de opdracht meegegeven om het veld zo klein mogelijk te houden. Het balbezit werd aan de Winsumers gelaten, die dat in het eerste kwart veelvuldig hadden maar er weinig mee deden. De ploeg bleef het leer rustig rondspelen, op zoek naar dat ene moment dat men bij de Meijsters even niet stond op te letten. Ze waren niet voor een gelijkspel gekomen, maar liepen elkaar ook niet voorbij in de jacht op de openingstreffer. De gasten vonden elkaar gemakkelijk, wisten crosspasses perfect achter de defensie van de blauwzwarten neer te leggen. Echte kansen vloeiden er niet uit voort. De openingsgoal kwam notabene uit een standaardsituatie tot stand. Een handsbal van Julian Jonker leverde de gasten een vrije trap op. De bal lag op een meter of achttien van het doel van Marwin Spriensma. Die metselde een flinke muur. Het cement daarvan kreeg niet eens de tijd om te drogen, want Deshly Storm joeg de bal zonder pardon in de verste hoek. En daar was niemand te bekennen: 0-1.
Niet veel later ontsnapten de gastheren aan een verdubbeling van de marge toen Sebe-Jan Vogel aan het knoeien sloeg. Storm en teammaatje Bauke Hoekstra verzuimden dat af te straffen. Nadat Hoekstra een corner van handenbindertje Julian Bolhuis over de deklat had getild, ging de meeste aandacht uit naar Harm Geertsema. De speler van SV De Heracliden kreeg een elleboog in zijn middenrif en hapte naar lucht. Hij verdween van het strijdtoneel en werd veiligheidshalve ter observatie meegenomen. Zijn plaats in het veld werd ingenomen door Corné Rijzebol. De thuisploeg liet voor de pauze weinig zien. De balvastheid ontbrak en de meeste duels gingen verloren omdat Winsum zich wat dat betreft iets mannelijker toonde. Ondanks het surplus aan voetballend vermogen wisten de gasten de score voor de onderbreking niet uit te bouwen. Dat hadden ze aan zichzelf te danken.
Het was even afwachten met wel idee SV De Heracliden de tweede helft zou beginnen. In punten stonden beide teams, na twee gewonnen duels, gelijk in de poule. En dus moest de thuisclub winnen als ze een ronde verder wilden komen. De bezoekers hadden aan een gelijkspel genoeg vanwege een beter doelsaldo. Het was echter wachten tot aan de 57e minuut alvorens er sprake was van enige opwinding in Uithuizermeeden. Dat was toen Stijn Tiekstra in zijn eentje op weg mocht naar doelman Niels Zijlstra. Wat hij in gedachten heeft gehad toen hij de bal een poeier gaf, zal nooit iemand weten. De afzwaaier verdween namelijk ver naast. Niet veel later Kevin Jaarsma er beter voor. Hij mikte echter net te hoog om de goalie, voor het eerst die middag, in verlegenheid te brengen. Aan de overzijde moest zijn collega Marwin Spriensma zich strekken om de bal buiten het doel te houden. Dat lukte niet na een corner van Julian Bolhuis. Na slecht verdedigen was het Bauke Hoekstra die de bal bij de eerste paal binnen wist te werken: 0-2. Nadat invaller Gerbrand de Boer voor 0-3 had weten te zorgen, was het wel gedaan met de pret. Dat dachten ze bij Winsum kennelijk ook. De concentratie verslapte, er werden wat knullige foutjes gemaakt en het was zowaar Corné Rijzebol die met een fraaie lob voor 1-3 wist te zorgen. Doelman Marwin Spriensma stond vervolgens aan de basis van de tweede Meijster treffer. Zijn uittrap leek volledig te mislukken. De sluitpost verontschuldigde zich daar al voor, maar had beter nog even kunnen wachten. Het leer schoot namelijk door en belandde bij Stijn Tiekstra. Die aarzelde geen moment en passeerde goalie Zijlstra in de verre hoek: 2-3. En zo werd het nog even leuk, omdat de gastheren in de slotfase toch nog risico’s gingen nemen. Koren op de molen van Winsum, dat volop mogelijkheden kreeg om verder weg te lopen. Het was echter Deshly Storm die als enige nog raak wist te schieten en de eindstand daarmee op 2-4 wist te bepalen.
Duurt Dijkman (SV De Heracliden): ‘We hebben het de hele wedstrijd eigenlijk aardig compact weten te houden. Zij kregen weinig uitgespeelde kansen. Als wij de deur open hadden gezet, waren ze ons aan alle kanten voorbij gelopen. Opbouwend kwam het bij ons niet uit de verf. Daarnaast leden we te snel balverlies. Tja, en die twee goals van ons? Die van Rijzebol was natuurlijk fraai, bij die tweede hadden we het geluk mee. Daarna hebben we het nog wel geprobeerd. Dan zie je ook precies dat wat ik had voorspeld. Wij geven hen de ruimte en dat spelen ze goed uit. Al was die laatste goal dan ook te wijten aan een mislukte uittrap.’
Bart Waninge (vv Winsum 2): ‘Het is jammer dat we twee tegengoals toestaan. Als je het duel niet zelf hebt gezien, zou je denken dat het erg spannend was. Dat was echter geenszins het geval. We hebben grote delen van de wedstrijd prima gespeeld, maar wisten de concentratie niet altijd vast te houden. De uitslag doet dan ook totaal geen recht aan de veldverhoudingen. Maar goed, je kunt beter in de voorbereiding een keer met de neus op de feiten worden gedrukt. Daar leren we alleen maar van. Het doel is bereikt, we staan in de volgende ronde. Dat is weer van later zorg. We richten ons nu eerst op de competitie.’
* SV DE HERACLIDEN – VV WINSUM 2 2-4 (0-1). Deshly Storm 0-1; Bauke Hoekstra 0-2; Gerbrand de Boer 0-3; Corné Rijzebol 1-3; Stijn Tiekstra 2-3; Deshly Storm 2-4.
sep 14. 2024 | Interview
Toen Bedumer Jelmer Meinardi bekend maakte dat hij vierdeklasser Middelstum zou verruilen voor Gorecht, was er even de vraag bij de blauwwitten waar ze een gelijkgestemde oefenmeester vandaan zouden kunnen halen. Verenigingen zitten immers allemaal in dezelfde vijver te vissen en naarmate de tijd verstrijkt, wordt de spoeling steeds dunner. Daarnaast wil je als club ook niet te veel kwaliteit inleveren. Het was dan ook mooi voor de vierdeklasser dat de uit Zuidhorn afkomstige Hemmo de Wal liet blijken wel oren te hebben naar een overgang van het Westerkwartier (TLC) naar het sportpark aan de Coendersweg. Daar en op de andere, voornamelijk Noord-Groninger velden, hoopt hij komend seizoen met Middelstum nieuwe successen te boeken.
De Wal was achttien lentes jong toen hij een testwedstrijd bij FC Groningen mocht spelen. Dat leverde niets op en dus keerde hij terug bij zijn club Gruno. Op latere leeftijd verkaste de Zuidhorner naar De Vogels. Hij speelde van de vierde tot en met de tweede klasse en zegt in die jaren heel wat hoogte- en dieptepunten te hebben meegemaakt. Op zijn 42e kwam er een einde aan zijn voetballoopbaan. Hij had in zijn ogen alles gegeven en gedaan wat binnen de mogelijkheden lag en trad vervolgens toe tot het gilde van oefenmeesters. De eerste club die hij onder zijn hoede had was FC Lewenborg. Daarna zouden verenigingen zoals GSAVV Forward, VAKO, Zuidhorn, Hoogkerk, Asser Boys, Annen, ZNC en TLC volgen. Om er specifiek een jaar of club tussenuit te halen waar hij zijn mooiste tijd heeft gehad, valt de oefenmeester niet licht. ‘In de loop der jaren maak je van alles mee. Van kampioenschappen tot en met degradaties. Je steekt overal wel wat van op’, vertelt hij. De Wal noemt zichzelf een trainer die midden in de groep staat, maar de discipline hierin niet vergeet. Het liefst speelt hij aanvallend voetbal. ‘Daarbij moet je wel de realiteit in het oog houden. Je kunt wel met drie spitsen gaan spelen, maar als die er niet zijn zullen er andere creatieve oplossingen gezocht moeten worden.’
Dat hij nu voor Middelstum heeft gekozen is niet helemaal toevallig. ‘Ze moeten je eerst nog willen hebben natuurlijk, maar het lijkt me leuk om in alle regio’s een keer trainer te zijn geweest. Middelstum zocht nog iemand en dus heb ik gesolliciteerd’, zegt De Wal. Een goed gesprek met de TC en de spelersraad later werd de zaak beklonken. De eerste indrukken die hij van de club heeft gekregen, hebben hem positief verrast. ‘De saamhorigheid is groot. Men zoekt altijd naar oplossingen en alles is bespreekbaar. Daar hou ik wel van. Als je ziet hoe sommige mensen dag in dag uit met de club bezig zijn? Dat is hartstikke mooi. Grasmeester Jan Dijk is er eentje van. Ik noem hem, maar er lopen nog zoveel anderen rond met dezelfde instelling. Die moeten me dan maar vergeven dat ik hen vergeten ben of misschien nog moet ontmoeten.’
Met Middelstum krijgt hij een jonge, gretige en bovenal ambitieuze ploeg onder zijn hoede. Een team dat in de afgelopen jaren heeft laten zien dat er met hen rekening gehouden moest worden en het afgelopen seizoen zelfs tot op het laatst meestreed om het rechtstreekse kampioenschap in de vierde klasse. De lat is dus meteen weer op hoogte gelegd. En dus rijst de vraag of er nu al druk op de ketel komt te staan. De Wal vindt van niet. ‘Mijn inbreng spiegelen aan die van de vorige coach is niet aan de orde. Ik hoor veel over de prachtige prestaties die hier zijn neergezet. Dat is natuurlijk hartstikke mooi en absoluut iets om trots op te zijn, de realiteit is echter dat Middelstum nog steeds in de vierde klasse speelt. Dat moet zeker niet negatief worden opgevat, maar is wel een gegeven. Als je zegt dat Jelmer Meinardi meer leven in de club heeft gebracht? Dan klopt dat en het is ook aan alles te merken binnen de vereniging. En als een trainer uit de buurt komt en het gaat op dat moment prima? Dan heb je inderdaad dat mensen vergelijkingen gaan trekken. Ik ga daar niet in mee. Iedereen doet het op zijn eigen manier en een figuurlijke frisse wind kan ook letterlijk verfrissend zijn. Alle puzzelstukjes moeten passen. De jeugdigheid van een groep kan leiden tot pieken en dalen. We hebben met een smalle selectie te maken en zijn net als iedereen afhankelijk van het al dan niet in vorm zijn, niet geblesseerd raken en andere bijkomstigheden. Resultaten uit het verleden terughalen is mooi, maar daar hebben we nu niets meer aan. Elke club begint straks met de teller op nul. We gaan er in ieder geval alles aan doen om op de ingeslagen weg door te gaan en te blijven aanhaken.’
Daarbij kijkt de coach ook naar de aanwas. Het door laten stromen van talentvolle voetballers is volgens hem een goede zaak, maar wel afhankelijk van factoren als fysieke en mentale weerbaarheid. ‘Daar plak ik geen leeftijd op. In het verleden heb ik best vaak jongens op zeer jonge leeftijd laten debuteren. Dat pakte goed uit en is uiteraard ook weer een motivatie voor leeftijdsgenoten. Aan mij de taak om in het aanbod van spelers een goede balans te vinden. Dat is een belangrijke voorwaarde om een succesvol seizoen neer te kunnen zetten. Persoonlijk heb ik het volste vertrouwen in de aanwezige spelersgroep.’
Het Noord-Groninger voetbal kent hij slechts zijdelings. Dat heeft veel te maken met de verenigingen war hij tot nu toe actief is geweest. Zijn meest recente herinneringen heeft hij aan Noordwolde en SIOS. Beide clubs speelden afgelopen seizoen in dezelfde competitie als zijn vorige werkgever TLC. Aan die vier ontmoetingen wisten hij en zijn ploeg toen vijf punten over te houden. SIOS is inmiddels gedegradeerd, Noordwolde komt De Wal ook komend seizoen weer tegen. Beide ploegen buiten beschouwing gelaten, is dit dus de eerste kennismaking met clubs uit deze regio? De Wal: ‘Ja, dat klopt. Ik heb lang niet alle clubs in het vizier maar ken wel wat trainers van verenigingen die we straks tegen zullen komen, waaronder Roy Kamps van NEC Delfzijl, Marco Pesiwarissa van Corenos en Henk de Koe van Haren. Marco en Roy ken ik hoofdzakelijk als collega-trainers als we studiedagen hebben van de KNVB. Henk de Koe heb ik nog mee gespeeld bij De Vogels. Hij is later mijn trainer geworden en hem kun je, zonder de anderen te kort te doen, rustig een fantastisch mens en trainer noemen.’
De oefenmeester weet niet echt wat hij van de aanstaande competitie moet verwachten. ‘Elke vereniging heeft wel een positieve of andersoortige wijziging ondergaan. Een echte inschatting maken is eigenlijk niet mogelijk. Ik heb gelezen dat NEC Delfzijl zich min of meer heeft verplicht om kampioen te worden. Een prima doelstelling, maar na een aantal wedstrijden kun je pas bepalen wie er werkelijk om de bovenste plaatsen mee gaat doen. Ik hoop op een sportief en gezond verloop van de competitie. In de winter zullen we dan wel zien waar we staan en of we een prominente rol kunnen spelen in de strijd om de bovenste plaatsen. We gaan het beleven. Middelstum, en daar ben ik een onderdeel van, heeft er in ieder geval zin in.’ Daar is men verguld met het vastleggen van de 65-jarige oefenmeester. ‘We hebben een gedreven en gepassioneerde voetbaltrainer binnen weten te halen’, liet Eric Boskamp van de technische commissie zich enige tijd geleden ontvallen. En al is het inderdaad niet reëel om hem met zijn voorganger te vergelijken, De Wal is ongetwijfeld het soort trainer dat men tijdens de zoektocht naar een vervanger voor ogen heeft gehad.
