Nadat het tweede team van DTTC ’78 al kampioen was geworden, was het nu de beurt aan het eerste jeugdteam van de tafeltennisvereniging uit Appingedam.
Het team bestaande uit Delano Beshara, Tijn Voetman, Quinten Hulshof, Koen Huis en Ramon Bolt kwam afgelopen najaar uit in de vierde klasse flexmatch. Nadat ze in Poule A bovenaan waren geëindigd, mocht de top drie van de teams doorstromen naar de finalepoule. Hierin zijn de tegenstanders Actief (Eelde) en GTTC (Groningen). Door de met 8-2 gewonnen wedstrijd van afgelopen zaterdag (Tijn Voetman, Quinten Hulshof en Koen Huis) tegen Actief kunnen de Damsters de laatste wedstrijd niet meer worden ingehaald en daarmee is het kampioenschap een feit. Ook het eerste team mag volgend seizoen een klasse hoger aantreden. Op de foto ontbreekt Ramon Bolt. Hij kon niet aanwezig zijn.
De tafeltennissers van Klimaatgroep Stars uit Middelstum hebben tegen regerend landskampioen De Boer Taverzo een puike wedstrijd gespeeld. De regerend landskampioen moest vooral in Middelstum diep gaan om de winst in de eerste halve finale naar zich toe te trekken. Na een 2-1 voorsprong voor de thuisclub bij de pauze ging de ploeg uit Zoetermeer zaterdag uiteindelijk met een 2-4 overwinning terug richting het westen van het land. Een dag later maakte De Boer Taverzo het in eigen huis af met een 4-1 overwinning en dus kwamen de noordelijke tafeltennissers weer niet verder dan de halve finale om de titelstrijd.
Clement Chobeau, kopman bij de Middelstummers, knokte zich in een schitterende partij over vijf games langs de kopman van de gasten, Yannick Vostes. De Belg, die in de reguliere competitie ongeslagen was gebleven, moest in de halve finale van de play-offs zijn meerdere erkennen in de ontketende Chobeau (zie foto). Het hoogstaande tafeltennis bracht de talrijk aanwezige toeschouwers regelmatig op de banken. Colin Rengers volgde het goede voorbeeld van zijn teamgenoot tegen Nederlands Kampioen Milo de Boer. Ook hier ontspon zich een boeiend gevecht waarin de speler uit Zoetermeer uiteindelijk in de vijfde game de prima spelende Rengers op de knieën kreeg. Alexis Douin zette Klimaatgroep Stars op een 2-1 pauzestand door in vier games van Ivan Kahn te winnen.
Het publiek ging er na de pauze eens goed voor zitten. Clement Chobeau werd geacht de winst binnen te kunnen halen tegen Milo de Boer. Het liep echter anders. De Franse speler van Klimaatgroep Stars won de eerste twee games nog wel overtuigend. Vooral de tweede game was een walk-over. Daarna herpakte de Nederlands kampioen van De Boer Taverzo zich en trok de partij steeds meer naar zich toe. Ook hier weer tafeltennis op hoog niveau. Uiteindelijk won De Boer in vijf games.
Zo werd de tussenstand dus 2-2. Yannick Vostes liet daarna zien waarom hij in Nederland tot de absolute top behoort. Hij wist Klimaatgroep-speler Alexis Douin overtuigend aan de kant te zetten: 0-3. Toen ook Colin Rengers ondanks goed spel niet van Ivan Kahn (1-3) wist te winnen was de stand 2-4 en daarmee was de schitterende wedstrijd in Middelstum, waar nog lang over werd nagepraat, ten einde.
Een dag later, op zondagmiddag in Zoetermeer, begon Yannick Vostes in eigen huis met een 3-0 overwinning op Shuohan Men, waarna Clement Chobeau een 3-1 overwinning boekte op Ivan Kahn en de wedstrijd in evenwicht bracht. Milo de Boer won vervolgens met flinke moeite met 3-1 van Alexis Douin, waarna Vostes via een 3-0 zege op Chobeau de finaleplaats veilig stelde.
De 3-2 zege van De Boer op Men was tenslotte voor de statistieken en bracht de eindstand op 4-1. Estillon Maashorst won in de andere halve finale twee keer met 4-0 van Van Wijnen/Smash’70 en is op zaterdag 21 december in Hilversum de tegenstander van De Boer Taverzo in de finale om het najaarskampioenschap. Tempo-Team 1 en Tempo-Team 2 verloren allebei in de play-outs en zullen onderling uitmaken wie er direct degradeert en nog een herkansing krijgt.
DWA/Argo moest het zaterdag doen zonder aanvoerster Yarin Smedema. Zij was in de vorige wedstrijd geblesseerd geraakt en zal een aantal weken aan de kant moeten blijven. Lynn van der Kroft was haar vervangster. De gasten uit Friesland waren meteen vanaf het begin scherp.
De ploeg combineerde vlot naar een aantal mooie doelpunten en nam meteen een 0-5 voorsprong. Bij DWA/Argo daarentegen wilde het allemaal niet lukken. De ploeg van trainer-coach Lisette Hamminga was niet scherp in de afronding en miste zelfs een paar toegekende strafworpen. Na 1-5 uit handen van Tycho Schuuring liepen de Friezen dan ook verder uit naar 1-8. Pas toen kreeg DWA/Argo de zaak een beetje aan de loop. Sanne Schuuring maakte van afstand 2-8 en daarna lukte het Lisanne Pettinga wel om twee keer vanaf de strafworpstip te scoren. Pas toen Twan Eshuis er 5-8 van had gemaakt, leek het gat weer enigszins overbrugbaar te worden voor de thuisploeg. De gasten zagen dat gevaar ook en zorgden er voor dat het bij rust weer een gaatje van vier treffers was: 5-9.
Na de pauze werd het gat een kloof, ondanks de goede bedoelingen van de thuisploeg. It Fean/Boelenslaan scoorde vier keer op rij en daarmee was de wedstrijd feitelijk al beslist. Met nog twintig minuten te gaan stond er 5-13 op het scorebord en dat is een te groot gat. Tom van der Laan scoorde nog wel namens DWA/Argo en nadat Susan Wieringa ook haar treffer had gepakt, deed Van der Laan dat nogmaals. Zo stond er 8-15 op het scorebord. Nadat It Fean/Boelenslaan weer twee goals had gemaakt, werd het toch weer spannend. De productie stokte bij de gasten en DWA/Argo begon ineens op stoom te komen. Tycho Schuuring (2), Lisanne Pettinga, Sanne Schuuring en de in het veld gekomen Jildau Smedema (2) scoorden maar liefst zes treffers achter elkaar. Dat betekende dat DWA/Argo op 14-17 kwam. Er stond nog vijf minuten op de klok en er leek ineens van alles mogelijk. De Friezen pakten de draad echter net op tijd weer op en zorgden met drie treffers op rij voor een einde aan de illusies van de thuisploeg. Zo werd het gat toch nog weer groot en ging de winst mee naar Friesland. Positief punt was in ieder geval dat bij DWA/Argo de in het veld gekomen Jildau Smedema na lange tijd van blessureleed weer speelminuten kon maken en ook meteen tot scoren kwam. Zij was dan ook de laatste die namens de thuisploeg een treffer maakte en zo werd de eindstand 15-21. Zaterdag moet DWA/Argo naar Haulerwijk voor de volgende wedstrijd. Dan ontvangt VDDO de Winsumers en Bedumers om 20.00 uur.
Scores DWA/Argo: Tycho Schuuring, Lisanne Pettinga en Jildau Smedema (3), Sanne Schuuring en Tom van der Laan (2), Twan Eshuis en Susan Wieringa (1).
Tegen een achterstand aankijken. Het zal even wennen zijn geweest voor SIOS, de trotse koploper in 5D, maar uiteindelijk viel het kwartje toch weer de goede kant op en kon in en tegen Warffum de negende competitiezege op rij genoteerd worden. De thuisclub had binnen een tijdsbestek van vijf minuten brutaal met 2-0 de leiding weten te nemen, maar had er weinig aan. In de zee van tijd die de Sauwerders restte, werden alle plooien gladgestreken en zegevierde het team van trainer Quincy Dijkstra uiteindelijk met 2-6.
Het Warffumer plan was wel duidelijk . De thuisclub zou zich niet laten inzakken en klapte er meteen na de aftrap vol in tegen de nu al gedoodverfde kampioenskandidaat. Dat ging goed, misschien wel te goed. Binnen vijf minuten leidde de bliksemstart tot twee doelpunten. De eerste ontstond na een voorzet van Stefan van den Berg die door Jeroen Zwart goed binnen werd gekopt: 1-0. Enkele minuten later was het weer raak. Iedereen rekende op een voorzet van Roy Kuipers. De bal zeilde tot ieders verrassing echter over doelman Leroy Munters heen tegen het nylon: 2-0. De gastheren kenden daarmee een uitstekende openingsfase en zorgden vooral over rechts via Kevin Janssen voor veel dreiging. In een omschakelmoment verzuimden ze zelfs nog op 3-0 te komen. Daarna leek de grootste dadendrang bij de gastheren wat te zijn verdwenen. SIOS kreeg steeds meer grip op de wedstrijd, ging met drie mensen voorin spelen, had veel lopende mensen in huis en je zag het duel kantelen. Bo Tukker leek de aansluiting te zullen verzorgen na een voorzet van Davey Munters. De prijsschutter zag zijn treffer echter geannuleerd worden wegens buitenspel. Het was een eerste waarschuwing aan het adres van Warffum. Na iets meer dan een half uur was het wel raak. De vaak ongrijpbare Coen Sijbolts bracht de gasten dichterbij na matig uitverdedigen aan Warffumer zijde: 1-2. Drie minuten later was de zo gemakkelijk verkregen voorsprong van Warffum als sneeuw voor de zon. Davey Munters ging het duel aan met Julian Houtman en leek daarbij in de fout te gaan door de Warffumer in de rug te springen. De scheidsrechter besliste anders. Hij liet doorspelen, waarna Munters een voorzet kon geven die tot de tweede goal van Coen Sijbolts zou leiden: 2-2. Nog voordat Warffum tijd had om van deze dubbele dreun te herstellen, kreeg de ploeg van trainer Nico de Vries een nieuwe tegenslag te verwerken. Het was overigens verreweg het mooiste moment van de wedstrijd. Sander Bultena verstuurde een crossbal naar de rechterkant van het veld. Die werd onbedoeld doorgekopt door Julian Houtman waarna Davey Munters zich over het speeltuig ontfermde en middels een prachtige volley de bal achter doelman Joris Kooi van de O19, die de afwezige Eddy Renses verving, in de bovenhoek (zie video) wist te jagen: 2-3. Toen Bo Tukker daarna met een prima steekbal teammaatje Coen Sijbolts in staat stelde om voor een 2-4 ruststand te zorgen, zaten de voetballiefhebbers langs de zijlijn ineens naar een hele andere wedstrijd te kijken.
Na de doelwisseling keerden de geblesseerden Julian Houtman en Wessel Bijsterveld aan Warffumer zijde niet terug. SIOS meteen weer sterk. Het had even duidelijk gemaakt wie de betere ploeg was op het Warffumer sportpark en wilde dat na de rust nog wel even benadrukken. Bo Tukker wist na goed druk zetten van SIOS te scoren, stak de armen al in de lucht, maar ook deze treffer vond geen genade in de ogen van de arbitrale leiding. Er was andermaal sprake geweest van buitenspel. De gastheren kregen nog wel een goede kans om dichterbij te komen toen Kevin Janssen zijn weg richting Leroy Munters had weten te vinden. De goalie was echter niet van plan om zich nog een keer te laten verschalken en bleef baas in eigen doel. Na ruim een uur spelen kwam de bal op elf meter van de Warffumer goal te liggen toen een voorzet van Coen Sijbolts de hand van Jan Pieter Meijer toucheerde. Scheidsrechter Huisman was onverbiddelijk, Bo Tukker de scherprechter: 2-5. Enkele minuten later werd de voorsprong nog groter. Ramon Buikema werd na een prima actie door de vorig jaar nog bij SIOS spelende Kaylien Feenstra onhandig onderuit gelopen in de zestien meter en ook nu besloot Bo Tukker dit varkentje te wassen. Hij schoot de bal koelbloedig tegen het nylon en noteerde daarmee zijn vijftiende van dit seizoen: 2-6. Daarna ontstonden er nog wel wat halve mogelijkheden voor de gasten, maar een nog grotere nederlaag bleef het moedig begonnen Warffum bespaard. Ze hadden hun best gedaan om de koploper het eerste puntverlies toe te dienen, maar kwamen aan het einde van de rit te kort om het de Sauwerders echt lastig te maken.
Nico de Vries (Warffum): ‘We kwamen te snel op voorsprong en na de thee geprobeerd onze rug te rechten. Alles wat we probeerden werd echter afgefloten. Eigenlijk hebben we het ondanks alle kwetsuren nog lang weten vol te houden. De goals vielen daarna echter te snel achter elkaar. Het was toen mentaal even zoeken naar de balans. SIOS was een maatje te groot, maar we hebben ze door eigen fouten en niet meedogenloos te zijn eigenlijk meegeholpen. Toch kan ik de jongens niks verwijten. Ze hebben honderd procent strijd en passie geleverd waarbij sommige spelers met kramp van het veld gingen. Dat is ook wat je wilt zien. De overwinning is wel terecht, de uitslag is naar mijn mening erg geflatteerd. Wij moeten als Warffum deze lijn doortrekken. Dan zaterdag maar proberen om de punten uit Baflo mee te nemen. Dan strijden we tegen een andere moedervereniging van SJO ’t Hogeland.’
Quincy Dijkstra (SIOS): ‘Ik ben heel erg trots op het team dat ze na een 2-0 achterstand op zo’n manier weten terug te knokken. We zijn rustig gebleven, niet in paniek geraakt en zijn blijven doen wat we de laatste weken hebben gedaan. Geen frustratie, maar in elkaar blijven geloven. Het is ook knap dat het team van plan veranderde na die achterstand. Een teken van tactische ontwikkeling dat je dit tijdens een duel kunt. Hierdoor kregen we uiteindelijk ook meer grip op Warffum. We hebben mooie doelpunten kunnen maken, maar bovenal is het goed om te zien hoe we die teleurstellende eerste vijf minuten en een matig eerste kwartier hebben weten om te draaien. Ook de invallers verdienen wat dat betreft een compliment. Dit is weer een prestatie van de hele selectie.’
Wat vooraf misschien wel als een vrij eenvoudige klus beschouwd kon worden, eindigde voor eersteklasser Winsum in een bittere tegenvaller. Op het eigen kunstgras kwamen de mannen van trainer Simon Cageling namelijk niet verder dan een 2-2 gelijkspel tegen Roden. De gastheren moesten tot twee keer toe een achterstand weg zien te werken.
Cageling en zijn mannen hadden alle reden om met een optimistische blik de tegenstander tegemoet te treden. De laatste twee competitiewedstrijden werden in winst omgezet en in de beker moest derdeklasser SC Stadspark (3-0) het hoofd buigen. Voor Roden werd het ook wel eens tijd om tot een succes te komen. Het team van Paul Raveneau had tot aan de aftrap op het Geert Reinders Sportpark alleen nog maar van slotlicht WVV weten te winnen. De overige zeven duels gingen allemaal verloren. Winsum was ook wel gebaat bij een overwinning, omdat het zich dan wat steviger in de middenmoot zou kunnen nestelen. Het werd echter niet de wedstrijd waar de gastheren erg prettige herinneringen aan over zullen houden. Zou er dan toch sprake van onderschatting zijn geweest? Dan is het maar te hopen dat niemand van Winsum vooraf de prognoses heeft gelezen. Daarin werd namelijk over een eclatante 6-0 zege gesproken.
Hoe dan ook, de gasten toonden zich geenszins bevreesd door dat soort papieren bedenksels en wisten brutaal de leiding te nemen door een treffer van Nick ter Arkel: 0-1. Winsum wist wat het te doen stond op het winderige, regenachtig en koude veld. De bezoekers mochten iets minder dan een kwartier van de voorsprong genieten. Toen was het Tijs Mulder die uit een vrije trap voor de gelijkmaker zorgde: 1-1. Het Winsumer waakvlammetje begon aan te wakkeren, maar werd meteen een standje lager gezet nadat er voor de hervatting was afgetrapt. Erolind Derguti was er namelijk verantwoordelijk voor dat de Rodenaren meteen na rust andermaal konden juichen: 1-2. En weer moest de thuisclub in de achtervolging. Na iets meer dan een uur te hebben gespeeld was daar Daan van der Meulen. Hij zorgde er met een goede individuele actie voor dat de Winsumers in elk geval nog een punt aan het treffen zouden overhouden: 2-2. Kennelijk waren sommige voetbalsites zo onder de indruk van de remise die Roden had weten te boeken dat ze Winsum ook meteen maar als verliezer (2-3) hadden aangemerkt.
Simon Cageling (Winsum): ‘Het was een erg onrustige wedstrijd die van onze kant zeker niet goed was. We hadden moeite met de straffe wind, het liep allemaal erg stroef en we maakten wat individuele fouten. Al met al is dit natuurlijk een teleurstellend resultaat.’
Tweedeklasser SV Bedum heeft ontzettend zuur puntverlies geleden in de thuiswedstrijd tegen het Asser LTC. Niets leek een zege voor de gastheren in de weg te staan en ook weer wel. Daar waar de gastheren namelijk verzuimden om hun Drentse opponenten op de knieën te dwingen, wist LTC uit een van de weinige mogelijkheden in het waterkoude Bedum toch nog een punt uit het vuur te slepen. En daar waren ze bij de paarshemden flink ziek van. Een spraakmakende rol was er voor scheidsrechter Tonnie Westerloo. Die verzuimde bij een 2-1 stand rood te trekken voor een LTC-er nadat hij een doorgebroken speler onderuit had gehaald.
Het duel tussen de beide ploegen vond plaats op een bijveld van de paarshemden omdat er op het kunstgras van het hoofdveld te veel water was achtergebleven van het kortstondige wintertje dat de regio had geteisterd. Er stonden twee teams tegenover elkaar die tot aan de aftrap in verdedigend opzicht de meeste steken hadden laten vallen. De Bedumers hadden in acht wedstrijden 19 tegentreffers geïncasseerd, hun Drentse collega’s stonden inmiddels op 23 goals. Winst zou voor beide teams betekenen dat wat meer aansluiting met de middenmoot zouden krijgen. De laatste twee ontmoetingen tussen beide clubs eindigden zonder doelpunten, maar in de jaren daarvoor werden al eens een 4-1 en 2-7 genoteerd. Een grote uitslag had het duel nu ook kunnen opleveren als SV Bedum wat zuiniger met de kansen was omgesprongen.
Het begin van de tweestrijd ging aardig gelijk op. Van een echt krachtsverschil was toen nog geen sprake. Dat zou snel veranderen toen Mark Kruizinga de gastheren onder het kunstlicht naar 1-0 schoot na een vanaf de linkerkant ingebrachte bal. Daarna was het SV Bedum wat de klok sloeg. De thuisclub won alle tweede ballen, zagen hun tegenstander herhaaldelijk ruzie met het speeltuig krijgen en mochten de betere mogelijkheden laten noteren. Hoe goed je op zo’n moment ook speelt, het gaat uiteindelijk om de doelpunten en die wisten de gastheren niet te maken. Gaandeweg de eerste helft krabbelde LTC weer wat op. Na een klein half uur spelen wisten ze zowaar op gelijke hoogte te komen. Het had er alle schijn van dat SV Bedum te veel met de krachten had gesmeten. Na een prima combinatie op links wist Marc Heerings, al vroeg in de wedstrijd gekomen voor de met knieproblemen sukkelende Robert Hamming, de bal met een fraaie curve langs doelman Rutger Faber te krullen: 1-1. En bijna was het de gasten nog gelukt om de rust met een voorsprong in te gaan. Uit een voorzet van Richard Mulder kopte spits Per Kirchhoff echter rakelings naast.
Terwijl de schemering langzaam maar zeker intrad en er voor de tweede helft was afgetrapt, werd een ding snel duidelijk. SV Bedum was van plan om het heft weer in handen te nemen en deed dat dan ook. Binnen enkele minuten was het al raak. Mark Kruizinga was veel sneller dan de slecht anticiperende verdediger Jesse Boertien en mikte het leer langs goalie Jelle van der Veen: 2-1. Het was daarna wachten op een volgende treffer van de paarshemden, die veel ballen achter de haperende defensie van LTC wisten te leggen. Ook nu lieten de Bedumers echter na om hun tegenstander tot overgave te dwingen. Een aantal fraaie mogelijkheden kreeg niet de afronding die er had moeten komen en ook goalie Van der Veen, normaliter de reservekeeper, toonde zich een echte dwarsligger. SV Bedum leek er mee weg te komen omdat LTC in het tweede bedrijf amper een vuist kon maken. Er moest vrij lang gewacht worden op iets dat op een doelrijpe kans leek. Dat gebeurde pas nadat het blik met wissels aan beide kanten was opengetrokken. Maar eerst was er namens de thuisclub nog een mogelijkheid voor Thijs Boer. Teammaatje Thijmen van Houten glipte langs twee verdedigers maar verloor de bal uit het oog. Die rolde voor de voeten van Boer. Diens uithaal werd door sluitpost Van der Veen onschadelijk gemaakt.
Daarna was er het moment waarop heel SV Bedum om rood schreeuwde toen Bedumer Thijmen van Houten invaller Kay Veenhuizen te slim en bovenal te snel af was. De Drent kon niets anders doen dan zijn tegenstrever tegen het kunstgras te werken. Doorgebroken speler, geen intentie om de bal te spelen, plus scoringskans weg is rood zou je zeggen. Niet volgens scheidsrechter Tonnie Westerloo. Die oordeelde dat er nog voldoende verdedigers in de buurt waren en dat er dus geen sprake was geweest van een doorgebroken speler. En dus kwam Veenhuizen er met geel wel erg genadig van af. Net op het moment dat de eerste verkleumde toeschouwers de uitgang van het Bedumer sportpark opzochten, sloeg LTC genadeloos toe. Uit een voorzet van doelpuntenmaker Marc Heerings dacht Per Kirchhoff de bal binnen te werken. Het leer ging echter aan hem voorbij. Gelukkig voor hem stond Richard Mulder bij de verste paal klaar om de doorschietende bal alsnog tegen het nylon te jagen: 2-2. Enkele minuten later klonk het laatste fluitsignaal en stonden de gezichten in het Bedumer kamp op standje onbestendig en was het chagrijn groot. Ze waren een ijzeren voetbalwet tegen het lijf gelopen. Als je zelf niet scoort, doet de tegenstander het wel.
Gerben Wollerich (SV Bedum): ‘Man, wat ben ik hier ziek van. Dit is zo ontzettend jammer. Er was eigenlijk niets aan de hand. We verzuimen onze kansen te benutten en de wedstrijd vroegtijdig te beslissen. Doordat de bevrijdende derde goal uitblijft hebben we het onnodig spannend gemaakt en laten we hier een zekere driepunter liggen. Dit gelijkspel voelt voor mij als een nederlaag. En dat die scheidsrechter geen rood trekt voor die speler van LTC..? Dat is helemaal onbegrijpelijk. Maar daar wil ik dit resultaat niet aan ophangen. We hebben het zelf laten liggen.’
Rob de Jong (LTC): ‘We hebben dit seizoen nog geen enkele keer op voorsprong gestaan en eerlijk is eerlijk, het zag er vandaag ook niet naar uit dat ons dat zou lukken. Behalve die korte fase voor de rust dan. Dat we uiteindelijk toch nog een punt over de streep hebben weten te trekken is hartstikke mooi, al snap ik ook wel dat ze daar bij SV Bedum een eigen mening over hebben. Maar ja, als je de wedstrijd zelf niet beslist. En over dat moment met mijn verdediger Kay Veenhuizen? Ja, daar komen we heel goed weg. Dat had volgens mij rood moeten zijn. Maar goed, mij hoor je daar niet over klagen.’
SV Bedum – LTC 2-2 (1-1). Mark Kruizinga 1-0; Marc Heerings 1-1; Mark Kruizinga 2-1; Richard Mulder 2-2.
