DVC Appingedam en Lycurgus op gelijke hoogte

DVC Appingedam en Lycurgus op gelijke hoogte

Derdeklasser DVC Appingedam heeft een punt overgehouden aan de ontmoeting met het bezoekende SV Lycurgus. Op het Wellemansportpark aan de Klauckelaan in Appingedam stond na negentig minuten een 1-1 eindstand op het scorebord.

De Damsters kenden een lastige start van de thuiswedstrijd. Die overleefden ze zonder kleerscheuren te hebben opgelopen en vervolgens was het Devante de Windt die in de 13e minuut de diepte werd ingestuurd door Ronald Hund. De Windt nam de bal met de hak mee en verschalkte de doelman van de Stadjers: 1-0. Een prima opsteker die naar meer smaakte. Na ruim een half uur was het Marco van der Duin die op rechts wist over te steken. Hij dook schuin voor het doel van SV Lycurgus op, maar mikte op de benen van de sluitpost. In de tegenaanval hadden de bezoekers meer succes. Vanaf links kwam Dylan van der Spoel naar binnen en schoot in de korte hoek raak: 1-1. Na de thee, met de invallers Bram Mulder en Kevin Hamminga binnen de lijnen voor Ronald Hund en Lars Meijer, probeerde DVC het duel naar zijn hand te zetten. Voetballend was het allemaal wel wat minder, al waren er wel wat bijzondere momenten. Een uitbraak van Devante de Windt werd ruw onderbroken door een bewuste tackle op de benen, zonder ook maar de intentie te hebben om de bal te willen spelen. Dat had misschien wel rood moeten zijn, maar de zondaar kwam met geel goed weg. Daarna schoot Marco van der Duin op binnenkant paal, waarna de bal over de doellijn rolde. Vlak voor tijd werden tijdens twee verschillende aanvallen pogingen tot voorzetten met de hand onderbroken door de defensie van de gasten. Scheidsrechter van dienst Dorgelo had daar een eigen mening over en deed niets met de protesten van de Damsters. Hij vond dat er geen sprake van opzet was geweest.

Eddy Tuik (DVC Appingedam): ‘Winst was uiteraard beter geweest, maar over de hele wedstrijd bekeken was de remise ook wel weer terecht.

DVC Appingedam – SV Lycurgus 1-1 (1-1). Devante de Windt 1-0; Dylan van der Spoel 1-1 (foto: ©Bianca Kiel).

Sterker Omlandia laat teveel kansen liggen

Sterker Omlandia laat teveel kansen liggen

Na een enorm waterballet in de week voorafgaande aan het duel tussen Omlandia en Haren, was het maar de vraag of er op het Ten Boerster sportpark wel gespeeld zou kunnen worden. Ondanks de overvloed aan millimeters regenwater bleek het hoofdveld zich prima te hebben gehouden en dus kon er gewoon afgetrapt worden. Uiteindelijk bleven de beide ploegen op een 1-1 remise steken. En daarmee deed Omlandia zichzelf wel heel erg te kort.

door Klaas G. Dijkhuizen

Een flets zonnetje probeerde er nog wat van te maken in Ten Boer, waar thuisclub Omlandia met een handvol andere spelers aan de wedstrijd begon dan de ploeg die een week eerder in het veld stond. De wijzigingen lieten zich gelden en leken zich in de eerste helft uit te betalen. Omlandia begon furieus aan de wedstrijd. Er werd in een dusdanig hoog tempo gespeeld en druk gezet, dat de defensie van de gastheren lange tijd niet veel te doen kreeg. Haren kwam er een dik half uur lang nauwelijks aan te pas. Na dertig seconden wist Jeroen Haan vanaf links de bal voor te zetten. Remco Bolhuis sprong, zoals vrijwel altijd, een halve meter hoger dan de rest en kon op doel koppen. De keeper tikte de bal echter nog net tot corner. Na twaalf minuten was het wel raak. De situatie voorafgaande aan de treffer was nagenoeg hetzelfde als in de eerste minuut. En ook nu met de zelfde spelers. Weer sprong Bolhuis hoger, maar nu was het wel raak met het hoofd: 1-0. Speel je in dit tempo en op deze wijze verder dan kunnen we een leuke middag tegemoet zien moet men aan de kant hebben gedacht. Maar zoals zo vaak, verliep het weer eens anders.

Wouter Hoek en Lars Venhuizen kregen mogelijkheden om de marge te verdubbelen maar zagen hun pogingen stranden. Na 23 minuten kwam Haren voor het eerst door het centrum aan de overkant. Ook die poging leverde niets op. Hierna ging het tempo er al uit bij Omlandia. Conditiegebrek na nog geen half uur spelen zou het niet mogen zijn, al zou je het bijna denken. Het levert wel direct een goede kans voor Haren op. De timing van sommige verdedigers bij Omlandia was niet altijd even goed en dat vertaalde zich in kansen voor de bezoekers. Verder ontstaat in zo’n fase het risico van rode kaarten door de bekende, maar vaak volledig overbodige noodrem. Balverlies en onnauwkeurige passing waren de volgende punten waar aandacht voor werd gevraagd. Daarnaast ontbrak bij menig speler een goed en strategisch spelinzicht op het moment van balbezit.

Het tegendoelpunt kwam weer uit een zoals hierboven geschetst scenario voort. Er werd weer te laat gereageerd bij een Harener aanval. Dat betekende meteen een goede kans en een strak schot op doel. Keeper Devon Harmsma was kansloos op de inzet van Marniek Berends: 1-1. Daarna waren er nog wat schermutselingen voor beide doelen. Eerst was het Quinten Luider die na een corner de bal net overtikt. Daarna schoot Haren aan de overkant voorlangs.   Dat deden de gasten ook meteen na de doelwisseling en dus was het zaak voor Omlandia om meteen weer bij de les te zijn. Zelf kregen ze in de 50e minuut een prima kans via Remco Bolhuis. De bal kwam op de lat terecht en stuiterde het veld weer in. De rebound werd wel een schot op doel, maar was onnauwkeurig en vloog over. Een afstandsschot van Jeroen Haan kon onschadelijk gemaakt worden en even later was er een klein kansje voor Corné Dijkstra.  

Nadat Haren een paar keer van zich had laten spreken, was er weer een mogelijkheid voor Remco Bolhuis. Hij wist uit een aanval die al dood leek te bloeden toch nog op doel te schieten. Nu was de linker doelpaal de ‘dwarsligger.’ De rebound viel ten prooi aan de verdediging van de Hareners. De gasten kwamen er daarna niet meer aan te pas. Aanvallend liet Omlandia echter ook niks meer zien. Van een goede opbouw was geen sprake meer. Pas in de slotfase lukte het Lars Venhuizen nog eens vanaf links. In plaats van rustig voor te geven, probeerde hij het vanuit een moeilijke hoek met een hard schot. De bal ging rakelings voorlangs en bleek voor zijn ploeggenoten een onhaalbare kaart voor een afrondend intikkertje. Quinten Luider was de laatste met een goede mogelijkheid. Dat was onderhand kans nummer veertien al of iets in die trant. Weer onderschepte de keeper zijn schot op doel en dus bleef het uiteindelijk bij 1-1. En weer was er dus, hoewel geen nederlaag, wel onnodig puntverlies gezien het overheersende spelbeeld en het aantal kansen. Of het aan het grote aantal wijzigingen lag? Daar zou trainer Martijn Smit het antwoord op moeten weten. Het spel leek vaak op belangrijke momenten te gehaast en er was vaak slordig balverlies op het middenveld. Daar zou meer uit gehaald moeten kunnen worden.

Martijn Smit (Omlandia): ‘De druiven zijn zelden zo zuur geweest als nu. Ik baal er ontzettend van dat we de drie punten niet pakken. Ik heb ene Omlandia gezien zoals we dat willen. Dominant en energiek. We hebben weinig weggegeven en veel weten te creëren. Helaas voor ons hoort het afmaken van kansen ook bij het spelletje.’

Omlandia – Haren    1-1 (1-1). Remco Bolhuis 1-0; Marniek Berends 1-1.

SV Bedum met flinke kopzorgen winterstop in

SV Bedum met flinke kopzorgen winterstop in

Als je ook hekkensluiter FC Meppel niet achter je weet te houden, dan weet je in de regel als supporter van SV Bedum wel hoe laat het is. Dan pakken donkere wolken zich weer samen boven het eigen sportpark en worden de dagen voor Kerst nog net iets donkerder dan normaal. Het team van trainer Gerben Wollerich ging met 0-1 onderuit op het eigen kunstgras en komt nu wel heel gevaarlijk dicht bij de plaats waar ze niet nog een keer willen staan. Vooralsnog wordt de veertiende plek ingenomen door LTC, maar veel misstappen kunnen de paarshemden zich niet meer veroorloven.

De eerste helft van de gastheren was eigenlijk een bittere tegenvaller. Het spelbeeld van het tweede bedrijf tegen Noordscheschut werd weer zichtbaar. SV Bedum wist maar niet in de wedstrijd te komen, teveel duels gingen verloren en ook het balbezit was vaak van korte duur. De gastheren kregen geen enkel zicht op een uitgelezen moment waaruit wellicht gescoord zou kunnen worden. Bij FC Meppel was dat wel even anders. Zij misten een aantal grote mogelijkheden, raakten het aluminium en hadden de pech dat doelman Lars van der Sluis meer dan eens dwars lag. Met meer geluk dan wijsheid werd de rust dan ook bereikt zonder dat er een goal was gevallen en daar waren ze in het kamp van FC Meppel allerminst blij mee.

Kennelijk waren er wat harde woorden gevallen tijdens de onderbreking, want na de doelwisseling kwam er een heel ander SV Bedum de kleedkamers uit. De gastheren speelden een stuk nauwkeuriger, wisten duels weer te winnen en straalden de energie uit die nodig is om een wedstrijd te willen winnen. De opbouw verliep ook een stuk soepeler. Waar het nu aan ontbrak was echter de laatste, beslissende fase. Daarin liep het spel van de thuisclub telkens vast. En dat is toch wel het belangrijkste onderdeel van het voetbalspel omdat je anders niet tot afronding kunt komen. Een van de weinig mogelijkheden die er op het conto van de paarshemden kwam te staan, was voor Jimi Hoeksema. Hij ging er op rechts vandoor en was van plan om de meegekomen Thijs Boskamp te bedienen. De bal verdween echter in de handen van de Meppeler goalie. Het duel leek op een remise af te stevenen, maar toch sloeg het noodlot nog toe. En andermaal was dat in de laatste minuten van het treffen. Door eigen toedoen kwam SV Bedum in de 88e minuut niet van de eigen helft af en gaf meerdere corners weg. Uit een daarvan wist Camiel Fidom raak te koppen: 0-1. Zijn treffer zou ook de enige blijken te zijn en dus stonden de gezichten in het Bedumer kamp opnieuw niet al te vrolijk.

Gerben Wollerich (SV Bedum): ‘Het moge duidelijk zijn dat ons weer een behoorlijke opgave staat te wachten in de tweede helft van het seizoen. Maar ik geloof er in dat het goed gaat komen. En zolang we samen blijven werken, komen we zeker tot goede resultaten. Ik geloof in de jongens en hun kwaliteiten. Nu is er even een periode van rust en na de winterstop knallen we er weer met frisse energie in.’

SV Bedum – FC Meppel 0-1 (0-0). Camiel Fidom 0-1.

Quincy Dijkstra verlengt verblijf bij SIOS

Quincy Dijkstra verlengt verblijf bij SIOS

Oefenmeester Quincy Dijkstra is ook volgend seizoen de verantwoordelijke man bij vijfdeklasser SIOS. Dat wordt dan zijn derde jaar bij de Sauwerders. Die zijn momenteel hard op weg om de pijnlijke degradatie in ijltempo te doen vergeten. Na tien wedstrijden staat men namelijk fier aan de leiding in 5D, zonder ook maar een punt te hebben ingeleverd. Club en trainer zijn dan ook zeer tevreden en volgens Dijkstra kan SIOS nog wel doorgroeien.

Vorig seizoen degradeerde de jonge Winsumer oefenmeester met SIOS naar de vijfde klasse. Het bestuur van de club sprak toen echter la het vertrouwen uit in de trainer en dat bleek niet onterecht te zijn. ‘Ik ben blij en dankbaar voor het vertrouwen van de club en de selectie en knoop er met alle plezier ene derde jaar aan vast’, aldus Dijkstra. Hij zegt het ontzettend naar zijn zin te hebben bij de bewoners van het sportpark De Lange Twee. ‘SIOS is een mooie en heel warme club. Iedereen wil elkaar helpen en heeft het beste met de vereniging voor. Het is ook erg fijn samenwerken met de selectie. De trainingsopkomst is ontzettend hoog en de spelers zijn erg leergierig en gemotiveerd. Je ziet gewoon dat ze plezier hebben in het spelletje, zowel op de training als tijdens de wedstrijden. Ze kunnen allemaal goed met elkaar opschieten, ook buiten het voetbal om, en dat straalt af op het team. Je kunt wel spreken dat we momenteel een heel hecht team hebben. Voetbaltechnisch en -tactisch zetten we stappen vooruit. Ik wil graag kijken, beter gezegd ontdekken, hoeveel stappen we gezamenlijk nog kunnen zetten.’

Eerst is het volgens Dijkstra echter zaak dat de focus op het huidige seizoen ligt. ‘We hebben een periode op zak en het gaat hartstikke goed, maar we willen het seizoen wel tot een goed einde brengen. We weten dat we hiervoor hard moeten blijven werken en dat we iedereen uit de selectie daarvoor nodig hebben. Daar halen we momenteel ook onze kracht uit. Ik ben er dankbaar voor dat ik daar een onderdeel van mag zijn. Het zal echt nog wel een keer gebeuren dat het wat minder gaat, maar als we onze schouders er gezamenlijk onder blijven zetten gaat SIOS mooie tijden tegemoet.’

Tiental Siddeburen dwingt Noordster op de knieën

Tiental Siddeburen dwingt Noordster op de knieën

Siddeburen heeft een knap kunststukje uitgehaald door op eigen veld het op de derde plaats bivakkerende Noordster onderuit te halen. De ploeg van trainer Bert Brugge stond een half uur lang zelfs met een mannetje minder in het veld en wist op dat moment een 2-1 voorsprong zelfs nog uit te breiden. De beter en bij vlagen vooral gemakkelijker voetballende Pekelders hadden het er maar lastig mee en mochten aan het einde van de rit nog blij zijn dat Julian Pot twee enorme kansen had laten liggen om te scoren. Nu bleef het bij 3-1 voor Siddeburen na een duel waarin strijdlust, enorme missers en onnavolgbare acties het wedstrijdbeeld bepaalden.

Van Siddeburen wordt wel eens gezegd dat het van iedere tegenstander kan winnen, maar net zo gemakkelijk ook verliezen. In de openingsfase van de tweestrijd op Ewensborg had het er alle schijn van dat het wel eens een hele moeilijke middag zou kunnen worden. Het Noordster van trainer Gerrie Drenth liet in het eerste kwartier zien over een behoorlijke dosis technische kwaliteiten te beschikken en kreeg toen ook de beste mogelijkheden om de score te openen. Een eerste poging van Aaron Meijerhof werd door keeper Melvin Pot gekraakt, de rebound werd door Romano Bruintjes over de deklat geschoten. Niet veel later kroop Indy van Spankeren listig uit de rug van Maurice Jonkman weg en probeerde goalie Pot met een lob te verschalken. Het leer ging echter naast. En zo waren er nog wel wat situaties waarbij het er bij Siddeburen verdedigend niet altijd even goed uit zag, maar de eindpass van Noordster ook te wensen overliet. Na ruim een kwartier spelen liet de thuisclub van zich spreken. Een prima aanval over de linkerkant van het veld leidde tot een voorzet op Lars Walma. Die kapte een verdediger goed uit, maar zag zijn schot volledig mislukken. Niet veel later zat doelman Marijn Meering er niet goed bij toen Siddeburen twee corners op rij mocht nemen. Bij de tweede keer dat de bal voor zijn neus naar beneden kwam, probeerde hij tussen een kluwen aan spelers ook bij de bal te komen. Uiteindelijk was het Jelle van der Geest die het laatste tikje gaf: 1-0. Noordster protesteerde omdat men vond dat de keeper was gehinderd. Fluitist Alberts uit Zevenhuizen wilde van niks weten en kende de treffer toe. Een opsteker voor Siddeburen, dat zich liet inzakken om te kijken of er in de omschakeling succes geboekt kon worden. Noordster probeerde de compact spelende thuisclub wel uit elkaar te spelen, maar sprong slordig met het balbezit om en schoot vaak te gehaast. Aan de overzijde kreeg Mathijs Hensen voor de pauze de grootste kans om de voorsprong van zijn team te verdubbelen. Hij kwam echter net iets te kort om een voorzet vanaf links binnen te kunnen glijden. Twee pogingen van Romano Bruintjes werden korte tijd later door een uitstekend acterende doelman Melvin Pot onschadelijk gemaakt en waar hij dat niet kon doen, verknoeiden de gasten hun mogelijkheden zelf te gemakkelijk.

Van het soms vloeiende spel dat de Pekelders in de opening hadden laten zien, bleef de tweede helft niet veel over. Ze leken de weg een beetje kwijt te zijn. Net als het scorebord overigens, dat een paar minuten na de hernieuwde aftrap al op 58 minuten stond. In werkelijkheid was het de 49e minuut waarin Noordster voorin te simpel balverlies leed en spits Julian Pot op avontuur werd gestuurd. De ver opgedrongen defensie van de gasten had het nakijken, net als doelman Marijn Meering: 2-0. Toen er daadwerkelijk bijna een uur was gespeeld leek er een ommekeer aan te komen. Het scorebord deed weer dienst en het was Romano Bruintjes die scoorde. Vanuit buitenspel volgens heel Siddeburen, maar ook nu bleef de arbiter aan zijn eigen waarneming vasthouden en wees naar de middenstip: 2-1. Voor Bruintjes was dat zijn achtste competitietreffer. Siddeburen leek helemaal rijp voor de sloop te zijn toen Maurice Jonkman met zijn tweede geel van het veld werd gestuurd op het moment dat er nog een half uur gespeeld moest worden. Noordster had daar van kunnen en misschien wel moeten profiteren, maar wist het geduld niet op te brengen. De Pekelders beten zich telkens stuk op de onverzettelijkheid van de gastheren, die overal een teen tussen wisten te krijgen, en waren ook nu allesbehalve scherp. Michael Lap en invaller Sulayman Bah ontdekten daarnaast dat goalie Pot in een bloedvorm verkeerde en niet nog een keer wenste te capituleren. Vooral de manier waarop de sluitpost in een reflex een kopbal van Bah van zeer dichtbij nog onschadelijk wist te maken dwong respect af.

En toen was daar andermaal Julian Pot. Noordster probeerde steeds meer druk op de defensie van Siddeburen uit te oefenen en verwaarloosde daarbij de defensie. Dat kwam de gasten duur te staan. Na 78 minuten liet Pot zien dat je hem geen meter ruimte moet geven omdat je als verdediger dan wel gezien bent. En dus stonden de gastheren met een mannetje minder op het veld wel ineens op 3-1. Met wat meer fortuin had Pot zijn totaal nog verder kunnen opvijzelen. Hij verscheen tot twee keer toe in de omschakeling oog in oog met doelman Marijn Meering. Beide keren bleef de sluitpost overeind in het rechtstreekse duel met de aanvaller. Ze hadden op het laatst de tong zo’n beetje allemaal op de knieën hangen bij Siddeburen, maar lieten wel zien waar wilskracht en een tomeloze inzet toe kunnen leiden. Op het waterkoude Ewensborg was dat een hartverwarmende gedachte.

Bert Brugge (Siddeburen): ‘We hebben het in de beginfase erg moeilijk met de beweeglijkheid van Noordster gehad. Toen kwamen we ook een paar keer erg goed weg. Uiteindelijk wisten we onze draai een beetje te vinden en liep het bij hun ineens niet zo gemakkelijk meer. We lieten ons bewust inzakken en hielden de ruimtes klein. Noordster vond dat absoluut niet prettig. Aan de andere kant waren ze ook niet in staat om daar een oplossing voor te bedenken. Zelfs niet toen we met tien man stonden. Ik moet de ploeg een groot compliment geven. Ze hebben zich helemaal leeg geknokt en uiteindelijk een mooi resultaat neergezet.’

Gerrie Drent (Noordster): ‘Ja, wat moet je hier nou van zeggen. De eerste fase van de wedstrijd liep het goed en verzuimen we te scoren. Als dat wel lukt, moet Siddeburen uit zijn schulp kruipen. Nu komen ze zelf op voorsprong en kun je er op wachten dat ze vanuit de omschakeling proberen toe te slaan. Ik vond ook dat we veel te slordig waren, een te laag baltempo hanteerden en af en toe veel te gehaast waren in de pogingen om tot succes te komen. We hebben wel eens slimmere wedstrijden gespeeld.’

Siddeburen – SC Scheemda 3-1 (1-0). Jelle van der Geest 1-0; Romano Bruintjes 1-1; Julian Pot 2-1; Julian Pot 3-1.

Noordwolde kan oud-trainer Kamps geen pijn doen

Noordwolde kan oud-trainer Kamps geen pijn doen

Noordwolde heeft in Delfzijl tegen het NEC van voormalig Noordwolde-trainer Roy Kamps geen vervolg kunnen geven aan het goede resultaat (0-1) van een week eerder in Spijk tegen Poolster. Het hoofdveld van de Havenkanters was onbespeelbaar, waardoor op het kunstgras van het sportpark Centrum werd aangetreden tegen de nummer twee van de 4e klasse E. De thuisclub wist het treffen met 3-0 te winnen na een wedstrijd waarin het Noordwolde niet wilde lukken om een vuist te maken tegen de kampioenskandidaat.

Het Noordwolde van afzwaaiend trainer Marinus Siekman had een week geleden nog een knappe overwinning uit het vuur gesleept in het duel met Poolster. De geelzwarte vechtmachine van Siekman was vastberaden het positieve resultaat een vervolg te geven. NEC Delfzijl staat tweede in de competitie, het is nog ongeslagen en heeft enkel verliespunten opgelopen na een aantal gelijke spelen. Noordwolde hangt onderdaan de middenmoot en wil graag aansluiting vinden met de subtop van de competitie en dus zou een goed resultaat in Delfzijl zeer welkom zijn. Voor de aftrap stond hetzelfde elftal op het veld als een week geleden tegen Poolster. Siekman kon nog niet beschikken over de keepers Lennart Havinga, Damian Parsa en Martin Oltmans. Dat betekende dat stand-in Roelof Bolt voor de tweede week op rij het doel schoon moest zien te houden. Ook verdediger Robert Holtvluwer was vanwege een gebroken neus nog steeds afwezig. En dat hield weer in dat aanvoerder Marco Vos opnieuw een koppel vormde met Jorrit Dijkstra in het hart van de verdediging. Een week geleden bleek dat een gouden formule te zijn. Bij NEC Delfzijl verscheen Guillermo Slijngaard, normaal verdediger, als linkerspits omdat Eduardo Gallego Moreno de week voor de wedstrijd niet had kunnen trainen. Slijngaard speelde wat onwennig op die plek.

Vanaf het eerste fluitsignaal nam NEC Delfzijl, zoals verwacht mocht worden, het initiatief. Met veel positiewisselingen en een hoog baltempo op het strakke kunstgras werd er gretig gezocht naar een opening in de stugge defensie van Noordwolde. Net als een week geleden wisten de geelhemden de rijen goed gesloten te houden. De verplaatsing van het spel verliep niet altijd naar wens bij de gastheren. Aan de zijkanten lag veel ruimte bij Noordwolde en daar had NEC Delfzijl meer mee moeten doen.

Ondanks enkele dreigende situaties, waren er in de eerste twintig minuten geen echte kansen te noteren voor beide ploegen. Je kunt wel veel balbezit hebben, maar daar win je geen wedstrijden mee. Een aantal strakke voorzetten vanaf rechts gingen net voorlangs, werden gemist door de spitsen van de Havenkanters of vakkundig weggewerkt door de verdediging van Noordwolde. De thuisclub wist het initiatief niet meteen in grote kansen om te zetten.

Noordwolde had moeite met het druk krijgen op de bal, waardoor het veroordeelt was tot geconcentreerd verdedigen zonder zelf echt aan voetballen toe te komen. NEC Delfzijl noteerde na twintig minuten spelen haar eerste kans, door vanaf rechts in de korte hoek te proberen Bolt te verrassen. De tegenwoordig veelvuldig in de zaal actieve keeper lette goed op en wist de bal uit het doel te houden. Noordwolde kroop in het tweede deel van de eerste helft wat uit haar schulp, ook omdat NEC wat slordiger aan de bal werd. Een goede voorzet van Ewoud Boersma leidde tot een eerste kans te noteren voor topschutter Jesse Hijlkema. Zijn halve volley miste echter kracht. De grootste kans van Noordwolde kwam voort uit een slim genomen vrije trap van Dannick Meima. Hij nam de bal kort langs de muur en Jesse Hijlkema kon afdrukken in de korte hoek, maar deed dit zonder echt venijn. Doelman Bas Westerhuis was echter attent en verwerkte de bal knap tot corner. Vlak voor rust was het dan toch raak voor de gastheren. De ploeg schakelde snel om via de linkerflank en wist de bal snel naar rechts te verplaatsen. Vanuit de voorbereiding van Sem Swytink volgde een handige individuele actie van Morisson Sodiko en een knappe afronding: 1-0. De goal kwam op een onaangenaam moment voor Noordwolde en betekende ook direct de ruststand.

Na de doelwisseling bleef het spelbeeld gelijk. NEC Delfzijl was veelvuldig aan de bal maar vaak onzorgvuldig in de laatste fase richting de goal van het sober verdedigende Noordwolde. De ploeg van Siekman wist daar aanvallend bijster weinig tegenover te zetten en kon aanvallend geen vuist maken. Een aantal spaarzame uitbraken van Noordwolde resulteerden niet in de juiste eindpass, waardoor de Delfzijlsters in de omschakeling konden profiteren. Na een afgeslagen corner van Noordwolde wist NEC razendsnel te counteren en middels een knap uitgespeelde aanval via Quirijn Boelens en Guillermo Slijngaard kwam de bal bij centrumspits Samir Ennaciri terecht. Vrij voor Bolt wist de clubtopscorer van NEC de bal tussen de palen door te schieten: 2-0.

Noordwolde wist dat het wat moest gaan forceren om zich terug in de wedstrijd te knokken en ging opportunistischer spelen. Dit resulteerde nog in een kopkans van Ewoud Boersma vanuit een corner. Aan de andere kant leverde het de ploeg van Kamps ook meer ruimte op om de genadeklap uit te kunnen delen. Deze volgde, voor zover nog nodig, uiteindelijk in de 90e minuut. Na een strakke voorzet vanaf de rechterkant kon Ennaciri bij de tweede paal van dichtbij zijn tweede van de middag maken: 3-0. Een kleine overwinning boekte ook Jari Slort. Hij viel een kwartier voor tijd in bij de gastheren en mocht dus zijn eerste wedstrijdminuten weer maken. Aan de stand veranderde echter niets meer.

Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘We hebben weinig weggeven. Ik ben wel van mening dat we meer goals hadden moeten maken. Dat dit niet is gelukt, valt deels terug te voeren op momenten waarbij we situaties niet goed of snel genoeg inschatten of de vrije man te laat vinden. De uitvoering was in de tweede helft beter. Al met al kunnen we echter tevreden zijn.’

Marinus Siekman (Noordwolde): ‘Dit is een bittere, maar wel verdiende nederlaag. Ondanks de inzet en verdedigende discipline hebben we onze meerdere moeten erkennen in het frivool spelende team van Kamps. Op het kunstgras lag het tempo toch vaak net wat te hoog om echt goed in de duels te kunnen komen. Veel tijd om te treuren is er echter niet, want zaterdag staat de thuiswedstrijd tegen Holwierde op het programma. Op het stugge natuurgras gaan we zeker op zoek naar eerherstel in de afsluitende wedstrijd voor de winterstop.’

NEC Delfzijl – Noordwolde 3 – 0 (1-0). Morisson Sodiko 1-0; Samir Ennaciri 2-0; Samir Ennaciri 3-0 (foto: ©René Battjes).