We gaan er dit weekend weer voor. De liefhebbers kunnen zich verheugen op een vol voetbalprogramma en als de voortekenen niet bedriegen staat niets een compleet vervolg van de competitie in de weg. Er zijn komend weekeinde weer duels genoeg om naar uit te kijken. Wij nemen u in vogelvlucht mee langs alle verenigingen die normaliter door EemsmondSport gevolgd worden.
Eersteklasser Winsum krijgt op het eigen sportpark te maken met Drachtster Boys. Een duik in de historie leert dat de Winsumers geen gelukkige hand hebben als het op de uitslagen aan komt. De laatste vijf ontmoetingen op het Winsumer gras eindigden namelijk allemaal in overwinningen voor de bezoekers. Toch zal Winsum er veel aangelegen zijn om die reeks te doorbreken, want Drachtster Boys staat slechts twee punten boven het team van Simon Cageling en de kloof naar de plaatsen die recht op nacompetitievoetbal geven is niet bijzonder groot. Tweedeklasser SV Bedum is na de winterstop nog ongeslagen en zal die lijn in de uitwedstrijd tegen Be Quick ’28 ongetwijfeld door willen trekken. Voor de paarshemden zou dat meteen een revanche betekenen voor de smadelijke 1-4 thuisnederlaag. In de derde klasse spelen DVC Appingedam en SC Loppersum beiden een thuiswedstrijd. De Damsters krijgen Aduard 2000 op bezoek dat op eigen veld met 3-2 wist te winnen. De Lopsters moeten afrekenen met Veendam 1894 dat volop meedoet in de strijd om het kampioenschap en zich wat dat betreft geen puntverlies kan veroorloven.
In de 4e Klasse E gaat koploper Corenos op bezoek bij ZNC en staat Middelstum op eigen veld de kraker tegen Holwierde te wachten. Dit zal vooral een gevecht worden om de vierde of derde plaats, want het gaatje naar de bovenste twee teams lijkt wel te zijn geslagen. Van die twee is NEC Delfzijl de ploeg die in Schildwolde aantreedt tegen SGV, dat eerder dit seizoen met 3-1 werd geklopt. Het Ten Boerster Omlandia neemt het op eigen veld op tegen SV De Heracliden. De Meisters hebben na de 1-2 thuisnederlaag nog een appeltje te schillen met het team van Martijn Smit. Noordwolde reist af naar Winschoten om tegen WVV te spelen en Poolster ontvangt op eigen veld het nog altijd puntloze ZEC. De uitkomst van die wedstrijd zou iedereen wel willen voorspellen, maar je weet nooit hoe het balletje rolt. Misschien valt het kwartje nu wel een keer goed voor het geplaagde team van trainer Bob Mulder.
Een klasse lager staat er ook het nodige vuurwerk op het programma. Wat dacht u bijvoorbeeld van de ontmoeting tussen de nummers één en twee van 5D. De Fivel zal er op eigen veld alles aan willen doen om de zegereeks van SIOS te doorbreken. Ze zullen ook wel moeten als ze de strijd om het kampioenschap nog enigszins ‘spannend’ willen houden. De Riepsters hebben twee wedstrijden meer op het conto staan en mocht het zo zijn dat SIOS dit duel wint, dan lijkt de strijd om de titel wel te zijn beslist. Achter deze twee kemphanen ligt RZ Baflo op de loer. Zij gaan op bezoek bij VVSV ’09, terwijl FC LEO ook nadrukkelijk aanspraak maakt op nacompetitievoetbal. De Leensters reizen af naar Stedum, dat nog wat goed te maken heeft na de halve misstap in het duel met Noordpool UFC. In Feerwerd ontvangt Ezinge tegenstander Eenrum en op sportpark Toerkamp in Zoutkamp staat het duel tussen de middenmoters Zeester en Warffum op de rol. KRC moet tenslotte naar Uithuizen en krijgt in het duel met Noordpool UFC een nieuwe kans om te bewijzen dat ze toch echt wel weten hoe je kansen moet verzilveren. Kloosterburen is vrij van competitieverplichtingen in verband met het carnaval.
GEO is de enige vertegenwoordiger in 5E en speelt in die klasse een bescheiden rol. Soms schiet het elftal van Leendert Nieborg een keer uit zijn slof en zet het een hoogvlieger de voet dwars. Nu gaan ze op bezoek bij hekkensluiter GRC Groningen, dat de uitwedstrijd in oktober overigens wel met 3-4 wist te winnen. De Garmerwolders zijn dus gewaarschuwd. In 5F doet zich de situatie voor dat SC Scheemda thuis tegen HSC speelt en koploper VVS op eigen veld Harkstede ontvangt. Of ze het nou willen of niet, de Scheemders zouden hun aartsrivalen uit Oostwold een dienst kunnen bewijzen door HSC één of meerdere punten afhandig te maken. Dan moet VVS uiteraard nog wel van Harkstede zien te winnen, maar toch. Wagenborger Boys reist af naar Nieuw Weerdinge om tegen NWVV te spelen. De Wagenborgers staan nog altijd maar op een schamele drie punten. En tegen wie wisten ze die te behalen? Juist, uitgerekend in het duel met de ploeg die nu voor de tweede keer tegenover de elf van Elle Smit staat.
In het zondagvoetbal gaat derdeklasser Siddeburen, afgelopen weekend dicht bij een verrassing in de strijd met koploper Musselkanaal, op bezoek bij Muntendam. En ook hier valt nog wat recht te trekken voor het elftal van trainer Bert Brugge. Dat ging op eigen veld namelijk roemloos met 0-4 onderuit tegen de huidige hekkensluiter. En dan is er nog de 5e Klasse C, waarin Farmsum op het sportpark Tuikwerd in Delfzijl de tegenstander is van SV Woltersum. De gasten hebben maar een punt minder dan de tegenvallend presterende Farmsumers. Winst is al heel wat voor beide teams die voor de rest een tot dusverre kleurloze rol spelen in de competitie. Periodekampioen Usquert kan goede zaken doen als het Bellingwolde de voet dwars weet te zetten. Dat zal geen eenvoudige zaak worden, want de gastheren zijn met Yde de Punt in een hevig gevecht gewikkeld om de leidende positie in deze klasse. Daar komt nog eens bij dat de thuiswedstrijd (0-3) van de Usquerders tegen Bellingwolde ook geen succes was (foto: archief EemsmondSport).
Leden ven de Winsumer loopgroep Artemis waren het afgelopen weekend aktief in Groningen, Langezwaag en langs het Woldjerspoor van Delfzijl naar Groningen.
Het Woldjerspoor is een voormalige 36 kilometerlange spoorlijn met acht stations tussen hoofdstation Groningen en station Weiwerd. Vanuit het wierdedorp reden de treinen verder naar Delfzijl. Deze spoorlijn bestond slechts dertien jaar: van 1 juli 1929 tot 27 juli 1942. Een kort na de opening uitgebroken wereldwijde economische crisis en na een late constatering dat wegverkeer in de langgerekte lintdorpen veel handiger was, stierf het spoor in 1942 een stille dood.
Er zijn wel diverse bouwwerken van het spoor bewaard gebleven. Dit is voor een tweetal ultralopers aanleiding geweest om zondag vanuit Delfzijl zo nauwkeurig mogelijk de route van het spoor naar Groningen in kaart te brengen en te volgen. In deze ultraloop over 50 kilometer hebben de deelnemers in het landschap en in de dorpen naar alle overblijfselen kunnen zoeken. De route was voor negentig procent onverhard maar ook zandpaden en grasstroken maakten hier deel van uit. Van de totaal 42 deelnemers haalden 40, waaronder 11 vrouwen en 29 mannen de finish. Onder deze 29 mannen bevonden zich ook de Artemissers Arjen Kwint uit Loppersum en Gerik Mik uit Sint Annen (rechts op de foto). De Lopster finishte na 5.50.00 uur. Mik noteerde met nog twee loopmaten een tijd van 7.36.00 uur.
Groningen Atletiek organiseerde zaterdag de derde van een viertal trainingslopen ter voorbereiding op onder andere de Rotterdam marathon. De afstand bedroeg 30 kilometer. Het was druilerig maar op zich goed loopweer. De route met start en finish op de atletiekbaan in het Stadspark volgde in grote lijnen Eelderwolde, de oostkant van het Hoornse en Paterswoldsemeer, Haren, Eelde, Paterswolde, natuurgebied De Onlanden en Peizermade. Er waren ongeveer 150 deelnemers. Er deden deze keer maar twee Artemissers mee. Harry Hammenga uit Winsum en Han Korhorn uit Kloosterburen volgden beiden zonder problemen de tempo-groep van zes minuten per kilometer.
De vierde en laatste trainingsloop vindt plaats op zaterdag 15 maart. De deelnemers hebben hierbij dan de keuze uit de afstanden 30 of 35 kilometer. De sv Langezwaag kon eveneens afgelopen zaterdag bij de Acht van Langezwaag met keuze uit de afstanden 5, 10, 16.1 en 21.1 kilometer met totaal 575 deelnemers een record noteren. Het miezerde een beetje maar dit had op het wedstrijdverloop geen invloed.
Bram Wubs, lid van Loopgroep Bedum, reisde afgelopen weekend af naar Schouwen-Duiveland in Zeeland om daar te starten in de Bosbokkentrail met een lengte van 47 kilometer. Wubs is van plan om in alle provincies van Nederland minimaal een marathon te voltooien.
Deze grotendeels onverharde trail, met start en finish in Westenschouwen en een groot stuk strand is een ware uitdaging, Wubs heeft echter bewezen dat hij goed uit de voeten kan op dit soort parcoursen. Hij liep een groot gedeelte samen met Mark Breed en genoot met volle teugen. Uiteindelijk hoefde hij alleen Breed maar voor te laten gaan. Met een snelle tijd van 4.09.20 uur kwam hij als tweede van zesendertig finishers op deze afstand over de meet. In de ‘Acht van Langezwaag’ stond een duo van de loopgroep klaar bij de start. Zij kozen beiden voor de tien kilometer. Erik van Dijken kwam in een sterkte tijd van 41.43 minuten over de finish. Sander de Vries klokte 56.55 minuten. Op de eigen foto een tevreden Wubs op de tweede trede van het ereschavot.
Quincy Dijkstra, trainer van vijfdeklasser SIOS, heeft een geheel eigen kijk op voetbal. Eentje die zijn huidige club wel aansprak, want ondanks dat de coach in zijn eerste jaar degradeerde met de Sauwerders, bleef men het vertrouwen in hem houden. En ziedaar, na dertien ronden in de vijfde klasse te hebben gespeeld is SIOS de trotse koploper en nog altijd zonder puntverlies. En dat kunnen niet veel andere amateurverenigingen in Nederland ook zeggen.
Quincy Dijkstra heeft bijna altijd in Winsum gevoetbald. In de coronajaren maakte hij een uitstapje naar Eenrum, dat toen nog op zondag speelde. Hij voetbalde er en trainde jeugd. Lang duurde dat avontuur niet, omdat de Eenrumers ook op zaterdag gingen spelen en hij dit niet meer kon combineren met zijn trainersactiviteiten. Van de F-pupillen tot en met het assistent zijn van de eerste selectie, alles is bij hem de revue al gepasseerd. ‘Het trainersvak sprak mij al heel erg vroeg aan, omdat ik het erg leuk vindt om spelers beter te maken, blij te zien worden van het voetbalspel. Zorg daarom allereerst dat je altijd plezier hebt in het voetballen. Dat is het allerbelangrijkste, want wanneer je er niet meer van geniet ga je ook niet beter worden.’
Als assistent van het eerste elftal kon hij ervaring opdoen in het seniorenvoetbal. Ook mooi hierin was volgens hem de samenwerking tussen JO19-1 en het eerste elftal. Veel spelers hebben hun debuut kunnen maken in vv Winsum 1 en zijn inmiddels een vaste waarde geworden. ‘Dit is iets waar de jongens zelf hard voor gewerkt hebben en mij trots maakt dat ze dit waargemaakt hebben nadat ik met veel spelers vijf jaar heb mogen samenwerken.’ Dijkstra ging zich steeds meer in het trainen verdiepen. Door zijn opleiding sport en bewegen aan het Alfa-College in combinatie met het volgen van de trainerscursus UEFA C werd de interesse alleen maar groter. Aan de slag bij voetbalscholen en FC Groningen. Hij liet niets na om zoveel mogelijk training geven, ervaring op te doen en te leren van verschillende organisaties en trainers. Maar Quincy Dijkstra deed het vooral, omdat hij er veel plezier uit haalde. Op het moment dat hij zijn debuut maakte voor het eerste elftal raakte hij zwaar geblesseerd en kwam de focus nog meer op het trainerschap te liggen. ‘Ik zou een half jaar buitenspel staan, dan is de keus niet zo moeilijk meer. Al moet ik er eerlijkheidshalve wel bij zeggen dat ik het waarschijnlijk nooit tot een vaste waarde van het eerste team zou hebben geschopt. Ik was goed genoeg voor de tweede selectie, maar daarna stopte het wel.’
Het trainersvak is geen eenvoudig optelsommetje van factoren. Je moet er tegenwoordig heel wat voor over hebben om een selectie te motiveren, scherp te houden en te zorgen dat ze iedere week maar weer naar de trainingsavonden komen. Dat je als coach daar een stap extra voor moet doen als het wat minder gaat, weet Dijkstra maar al te goed. Afgelopen seizoen konden er na vierentwintig competitieronden slechts vier zeges en drie gelijke spelen worden genoteerd. De overige duels eindigden in een nederlaag en daarmee was degradatie een feit. Dijkstra: ‘Het is natuurlijk erg balen dat dit je overkomt. Het begon al met dat we in een hele anders competitie werden ingedeeld dan verwacht. Ik tekende ook met de gedachte om veel derby’s te gaan spelen met SIOS. Dat leek mij een hele mooie ervaring, maar we werden zomaar in een hele andere vierde klasse ingedeeld met zes degradanten uit de derde klasse. Dit was voor mij, de selectie en de club erg balen. Het was een competitie van hoog niveau met al die degradanten erbij en daarbij kwam nog eens dat SIOS het jaar daarvoor ook nog maar net lijfsbehoud wist te bereiken. We wisten meteen dat het een zwaar, uitdagend seizoen zou worden. Dit in combinatie met de blessures en afwezigen die we dat seizoen hadden. We wisten dat we aan de onderkant van de ranglijst gingen spelen, maar ook dat het een mooie uitdaging zou worden om er alles aan te doen om erin te blijven. Uiteindelijk hadden we wel de nacompetitie moeten kunnen halen, maar dat lukte niet waardoor we helaas degradeerden. Hierbij moet ik een groot compliment geven aan de selectie, omdat zij altijd op de training waren, er tot de laatste speeldag voor geknokt hebben en er geloof in bleven houden. Het is ook een compliment aan de club en de selectie voor het vertrouwen dat ze altijd in mij hebben gehad. Daar ben ik ze enorm dankbaar voor.’
De man die in het dagelijks leven sportinstructeur is, zegt op voetbalgebied wel erg veel van dat teleurstellende seizoen te hebben geleerd. ‘De intensiteit en het niveau tijdens de wedstrijden nemen wij nu mee in dit seizoen. Ook in de tweede seizoenshelft van die competitie zag je dat we er al meer aan gewend waren geraakt, dat we sterker werden en meer punten pakten. Het zou raar zijn als ik zeg dat ik blij ben dat ik het heb meegemaakt, want dat ben ik zeker niet. Ik baal er nog steeds enorm van, want ik kan slecht tegen mijn verlies. Ik weet alleen wel dat dit mij een betere trainer heeft gemaakt. Omdat ik heb geleerd hoe je je spelers tijdens trainingen moet blijven motiveren en stimuleren. Omgaan met teleurstellingen van verliespartijen, blessures binnen de spelersgroep, maar vooral iedereen erbij houden. Zorgen dat je een team blijft, de sfeer positief en goed houden in een jaar waarin veel dingen tegen zitten. Dat is bij SIOS wel gelukt en daar ben ik trots op.’
Het team van de nog maar 27-jarige voetbalcoach is inmiddels anderhalf jaar verder en volgens Dijkstra fysiek en mentaal sterker geworden. ‘De Intensiteit en het niveau in wedstrijden is nu ook weer heel anders dan afgelopen seizoen. Bovenal zijn we vooral voetballend beter geworden. De jongens zijn nu meer gewend aan de manier van spelen en het trainen onder mijn leiding. Daarentegen is het nu voor ons ook anders. Wij hebben doorgaans veel meer balbezit en krijgen tegenstanders die het erg compact houden en laag staan. Voor ons is dit erg interessant, omdat wij afgelopen seizoen hoofdzakelijk moesten tegenhouden. Dat is nu veel minder het geval en hierdoor kunnen we ons tijdens wedstrijden nu ook ontwikkelen. We kunnen nog beter worden, omdat wij veel meer in situaties komen waarin iets van ons wordt verwacht. Bijkomend voordeel is ook dat de selectie groter is. Er zijn jongens terug van blessures en afwezigheid waardoor we tegenvallers veel beter kunnen opvangen dan vorig seizoen.’
Na dertien ronden hebben de Sauwerders nog steeds geen punt verloren en slechts zeven tegentreffers geïncasseerd. Als Dijkstra gevraagd wordt naar een verklaring voor die ongekende reeks, zegt hij: ‘Dat vindt zijn oorsprong vooral in de bereidheid van het team om twee keer in de week hard te werken tijdens de trainingen. We hebben altijd een grote opkomst. Iedereen wil beter worden. Ook ben ik van mening dat we het echt met z’n allen doen. Er hebben namelijk al 22 spelers competitievoetbal gespeeld. Het is echt een team met elkaar. Dat is mooi om te zien. Al met al beleven we natuurlijk een geweldige start, maar we zijn er nog niet. Je ziet in de eredivisie ook hoe snel je een voorsprong kan verliezen. Wij zullen hard moeten blijven werken en scherp moeten blijven om onze doelstelling te behalen.’ En die doelstelling is duidelijk, SIOS wil zo snel mogelijk terug naar de vierde klasse. Dijkstra: ‘Ja, dat is wel het grote doel. Daarvoor zullen we echter tot en met de laatste speelronde hard moeten werken, niet gemakzuchtig worden en scherp blijven. We zijn er namelijk nog lang niet. Op zich is het ook niet zo belangrijk of we de ongeslagen status weten te behouden. Als we aan het einde van de rit maar bovenaan staan. Dat is het allerbelangrijkste.’
En daarna? Dijkstra heeft voor een jaar bijgetekend bij de Sauwerder vereniging omdat hij het naar zijn zin heeft bij SIOS. Toch reiken zijn ambities verder. ‘Natuurlijk wil ik een keer hogerop in het amateurvoetbal. Het lijkt mij leuk om hoofdtrainer te worden bij vv Winsum, omdat het daar allemaal ooit voor mij is begonnen. Verder zou ik in de toekomst graag met de jeugd van een BVO willen werken en mijn UEFA A-diploma halen.
De tafeltennissers van Klimaatgroep Stars hebben zaterdag in Veenendaal met 5-2 gewonnen van InnovaN/SKF. Daarmee is een forse stap gezet richting de halve finales van de play-offs in de voorjaarscompetitie. De ploeg uit Middelstum heeft een stevige klassering bij de bovenste vier van de ranglijst in de Eredivisie met negentien punten uit vier wedstrijden.
Klimaatgroep Stars begon het uitduel in Veenendaal met een vlotte 3-0 overwinning van Alexis Douin op Dicky de Jong. Shuohan Men ging vervolgens met 3-2 onderuit tegen Marco Stefanidis, voordat Colin Rengers via een 3-1 zege op Floris Zur Muhlen een voorsprong afdwong bij het ingaan van de onderbreking.
In het tweede deel van de wedstrijd won Dicky de Jong vervolgens van Shuohan Men (3-1) waardoor er een 2-2 tussenstand op de borden kwam te staan. Alexis Douin (zie foto) wist de Middelstummers weer op voorsprong te zetten dankzij een 3-0 zege op Zur Muhlen. Colin Rengers won vervolgens ook zijn tweede wedstrijd, met 3-1 van Stefanidis en zo was de dagzege een feit. In het dubbelspel voegde het duo Douin/Rengers nog een punt toe aan het totaal via een 3-0 zege op De Jong/Zur Muhlen.
Aan het einde van de dag stond Klimaatgroep Stars voor één dag bovenaan de ranglijst in de Eredivisie met negentien punten uit vier wedstrijden. Er zijn nog drie duels te gaan in de voorjaarscompetitie. Zo gaat de ploeg uit Middelstum op zaterdag 8 maart op bezoek bij topploeg Estillon Maashorst. Op zondag 6 april is de thuiswedstrijd tegen Hilversum, dat vierde staat. Op zaterdag 12 april is tenslotte de uitwedstrijd tegen VeenhuisWessem/Westa.
Siddeburen heeft de gelegenheid laten liggen om koploper Musselkanaal pijnlijk puntverlies te bezorgen. Na een vermakelijke eerste helft met kansen aan beide kanten, kregen de toeschouwers in de ontluikende voorjaarszon een tweede bedrijf voorgeschoteld dat voetballend beduidend minder was, maar wel meer spektakel bood. Siddeburen nam na driekwart wedstrijd brutaal de leiding en leek op weg naar een verrassende uitslag. In een tijdsbestek van amper tien minuten gaven de gastheren het duel echter volledig uit handen. Een grabbelende doelman en een handsbal waren er de oorzaak van dat de gasten er in de ultieme slotfase alsnog met de winst vandoor gingen.
Het was goed vertoeven op het sportpark Ewensborg, waar de zwaar geblesseerde doelman Jordy Hoving een van de aandachtige toeschouwers was. Hij zal ook gezien hebben dat Julian Pot de eerste mogelijkheid van de middag kreeg om de score open te breken. Justian van Leggelo was er op rechts tussenuit geknepen en deponeerde de bal in de voeten van Julian Pot. Die wist doelman Noah Sahetapy van dichtbij echter niet te passeren. Aan de overzijde van het veld verdween een schot van middenvelder Lennart Fehrman over de ballenvanger achter het doel. Die poging vormde wel de inleiding van een fase waarin de lijstaanvoerder had moeten scoren. Een vrije trap van Rolf Kaijser werd niet in één keer onschadelijk gemaakt door goalie Melvin Pot. De rebound leek een prooi te worden voor de inkomende Ike Kremer, maar de sluitpost wist zijn voet nog net tegen de bal te krijgen en richting zijlijn te werken. Uit een voorzet van Dion Schomaker had Demy Te Velde moeten scoren. De aanvaller schoot echter naast en dat deed hij enkele minuten later nog een keer. Musselkanaal wist vooral bij balverlies van Siddeburen het veld razendsnel over te steken, maar toonde zich daarna te gehaast en te onzorgvuldig bij de pogingen die tot een goal moesten leiden. De gasten hadden zichtbaar moeite met de manier van spelen die de thuisclub hanteerde. Siddeburen bleef compact staan en liet de gasten het spel maken. Nadat Aron Berends vanaf de rechterkant een scherp indraaiende voorzet op de lat had zien belanden, was het laatste woord voor de thuisclub. In de 45e minuut was het opnieuw Justian van Leggelo die de bal bij de verste paal wist neer te leggen. De inkomende Maurice Jonkman bleek niet in staat om zijn voet tegen het speeltuig te krijgen en zo voor een verrassende ruststand te zorgen.
Na de doelwisseling had Musselkanaal het zichtbaar moeilijker. De fysiek sterke ploeg leed teveel balverlies en mocht van geluk spreken dat men bij Siddeburen het vizier niet op scherp had staan. Er werden wel wat schuchtere pogingen ondernomen om de koploper te verrassen, maar de inzetten waren niet krachtig genoeg. Het duurde daarna even alvorens de bezoekers weer van zich lieten horen. Nadat een voorzet van Julian Pot op rechts door teamgenoot Lars Walma voorlangs werd geschoten, was het invaller Niels Becker die goalie Melvin Pot probeerde te verschalken. De doelman bleef met meer geluk dan wijsheid vooralsnog overeind bij een tweetal hachelijke momenten in het strafschopgebied. Daar viel de goal dus niet, maar aan de overkant wel. Een corner van Julian Pot werd door Justian van Leggelo tegen het nylon gewerkt en dus verscheen er een alleszins verrassende 1-0 tussenstand op het scorebord. Musselkanaal moest nog nadrukkelijker naar voren en liet nogal wat ruimte liggen. Julian Pot probeerde daar gebruik van te maken, maar zag zijn inzetten over de deklat vliegen. Naarmate de tijd vorderde, en er steeds meer verse krachten in het veld waren verschenen, leek er zich een verrassing af te tekenen. Dat was echter buiten de waard gerekend. Of beter gezegd, buiten de doelman van Siddeburen. In de 82e minuut wilde hij een aanval van Musselkanaal onschadelijk maken, maar sloeg aan het grabbelen. Mark van der Laan was er als de kippen bij om het leer tussen de palen door te wurmen: 1-1. Hij wilde het leer vervolgens snel uit het net halen en kreeg het daarbij aan de stok met een aantal Siddebuursters. Scheidsrechter Reints uit Onstwedde bluste het brandje en dus kon er weer afgetrapt worden. Twee minuten na de gelijkmaker ging het op bijna identieke wijze weer mis. Gerwin Schmitz wist echter niet te profiteren. Niet veel later was het Justian van Leggelo die zich, na een pass van Maurice Jonkman, bijna op de achterlijn op simpele wijze van twee tegenstanders wist te ontdoen. Daarna verloor hij echter het overzicht, anders was het waarschijnlijk slecht afgelopen voor de gasten. Hij zag teamgenoot Julian Pot namelijk over het hoofd. Die stond er beduidend beter voor. En toen was daar het moment waar nog veel over werd nagepraat. Bij een aanval van Musselkanaal zou de jarige Lars Walma hands hebben gemaakt. Scheidsrechter Meints aarzelde even, maar besloot de bal daarna alsnog op de stip te leggen. Rolf Kaijser ontfermde zich over dat klusje en stuurde sluitpost Melvin Pot de verkeerde hoek in: 1-2. Na 95 minuten kreeg Siddeburen vervolgens de mogelijkheid om de schade te repareren toen Julian Pot op de rand van het strafschopgebied onderuit ging. Heel Musselkanaal werd in het eigen strafschopgebied verzameld. Iemand met een flinke pegel in de benen achter de bal laten plaatsnemen was misschien een betere optie geweest dan de poging die Justian van Leggelo ondernam om tot succes te komen. Die wist het predikaat ‘gevaarlijk’ bij lange na niet te halen. Niet veel later kwam er een einde aan de wedstrijd.
Bert Brugge (Siddeburen): ‘Het is natuurlijk hartstikke jammer dat je op deze manier verliest. Natuurlijk was Musselkanaal vooral de eerste helft de betere ploeg en kregen ze ook de meeste kansen. Ik had de jongens op het hart gedrukt om zuinig met het balbezit om te springen, omdat zij in de omschakeling levensgevaarlijk kunnen zijn. Toch hadden wij ook een paar momenten waar we meer mee hadden moeten doen. Na rust liep het bij ons wat beter, maar gaan we de boot in door een paar knullige situaties. En die strafschop? Ik begreep er eerst niks van. Als je hands constateert in de zestien, waarom laat je dan eerst doorspelen?’
Otto Halmingh (Musselkanaal): ‘In de eerste helft ging het nog vrij aardig, al waren we toen ook niet in ons beste doen. We hebben in die periode wel te weinig gedaan met de mogelijkheden die er lagen. Daaruit bleek wel dat we nog lang niet in vorm zijn. Na de rust liep het allemaal niet zoals we graag wilden en hadden we moeite met het feit dat Siddeburen niet echt wilde voetballen. Zij stonden rustig af te wachten. Maar goed, uiteindelijk weten we deze wedstrijd nog over de streep te trekken. Het is weliswaar niet met fraai voetbal gegaan, maar de punten tellen wel.’
Siddeburen – Musselkanaal 1-2 (0-0). Justian van Leggelo 1-0; Mark van der Laan 1-1; Rolf Kaijser (strafschop) 1-2.
