Loopgroep Bedum op meerdere fronten actief

Loopgroep Bedum op meerdere fronten actief

Achtentwintig atleten van Loopgroep Bedum hebben in de afgelopen week deelgenomen aan viertal hardloopevenementen. Op Tweede Pinksterdag nam een duo deel aan ‘Dik doen in de Toen’, een ultraloop-evenement door en rondom Groningen. Vanaf locatie ‘TuinindeStad’ was een vijftal ronden van elk tien kilometer uitgezet door organisatie UltraGrunnen. Na elke ronde volgde een verplichte pitstop, waarna je pas mocht vertrekken na iets genuttigd te hebben van de gerechten die de deelnemers voor elkaar hadden gemaakt. Alwin Kruijt Spanjer en Wilco Huiskens waren wel te porren door een dergelijke smakelijke loop. Gezamenlijk voltooiden ze met de vijf ronden de 50 kilometer in 6 uur en 14 minuten.

Op Eerste Pinksterdag nam Harmen Stam voor de twaalfde keer deel aan de triathlon Feanster-40 in Surhuisterveen. De kilometer zwemmen, dertig kilometer fietsen en negen kilometer hardlopen voltooide hij in 1.49.48 uur. Ondanks dat hij van de badmeester een extra baantje mocht zwemmen (1050 meter), was dit toch goed voor de vierde plaats van de 313 recreanten. Hij was bij het rennen zelfs de snelste (33.45 minuten). Op zaterdag nam Miranda van der Molen deel aan de ‘Halve van Ermelo’. De weersomstandigheden waren prima voor verbetering van haar beste tijd met elf seconden tot 1.56.47 uur. Ook op zaterdag vond de Pinkstertrail plaats in Delfzijl. Deze loop met een lengte van ongeveer negen kilometer deed allerlei bijzondere plekjes aan waar je normaliter nooit mag komen. Zo mochten de deelnemers in de werf tussen de schepen door rennen. Marijke Huisman, Irene Wigboldus, Arianne Hooghuis, Ninetta Boddeüs met dochter Geanne, Harmina Toolsema met zoon Ruben, Anouk Wierema, Marieke Gerritsen en Sander de Vries zijn liefhebbers van ‘Urban Trails’. Ze waren natuurlijk van de partij en genoten van de bijzondere spots.

De Running Clinics van L:oopgroep Bedum zijn onlangs na tien weken succesvol afgesloten. Gestart op 3 april  met drieëntwintig deelnemers haalden er negentien de eindstreep. Ze ontvingen een oorkonde voor hun deelname. In tien weken is hun conditie opgebouwd van acht naar zesendertig minuten hardlopen. De basis van soepel en efficiënt hardlopen is overgebracht middels spierversterkende oefeningen. Van daaruit kan het hardlopen verantwoord uitgebouwd worden. Ze konden daarna deelnemen aan een vijf kilometer loop, die de loopgroep afgelopen dinsdag organiseerde op Ter Laan in Bedum. Daarvan maakten negen deelnemers gebruik. ‘Hopelijk hebben ze de smaak te pakken en blijven ze lekker en gezond bewegen’, aldus de organisatie. De trotse trainers Thom Snijder (links staande), Cor Klomp (derde vanaf links), Peter van der Hulst (rechts) vonden het elke week een feestje om de deelnemers te begeleiden en de progressie te zien (foto: © Johanna Vroom).

Lizz Vogelzang naar wereldkampioenschap BMX

Lizz Vogelzang naar wereldkampioenschap BMX

Lizz Vogelzang (8) uit Delfzijl is een fanatiek BMX-er die de afgelopen maanden maar één doel voor ogen heeft gehad. Dat was het in de wacht slepen van een ticket voor het WK dat eind juli, begin augustus in het Deense Kopenhagen wordt gehouden. Die heeft ze inmiddels binnen en dus kan de focus van het lid van de Fivelcrossers uit Appingedam volledig op dit evenement worden gericht.

Als pedalerende coureur op een BMX moet je niet al te benauwd zijn aangelegd. En je kunt veel van Lizz Vogelzang zeggen, maar voorzichtig is ze geenszins. Dat heeft er trouwens al een keer toe geleid dat ze een onderarm brak. Een pijnlijke manier om te ervaren dat rondjes rijden op een BMX ook niet zonder gevaar is. Het heeft haar er echter niet van weerhouden om door te gaan. Sterker nog, de leerling van de Optimist in Delfzijl raadt alle kinderen aan om op een BMX te stappen. Gewoon, omdat ze het een mooie sport vindt. En om iedereen toch vooral enthousiast te houden, neemt ze regelmatig een trofee mee naar school. Even onderstrepen dat je met de goede motivatie en het juiste karakter veel kan bereiken.

De jongeling rijdt voor zowel de Nederlandse Fiets Federatie  (NFF) als het grote KNWU. Bij de NFF zijn het vooral regionale wedstrijden die ze rijdt, alsmede provinciale kampioenschappen door het hele land. Daarin heeft ze al regelmatig de finales weten te bereiken. Het afgelopen jaar haalde ze tijdens het NK voor de NFF in het Friese Noordbergum een fraaie vierde plaats. Als rijdster van de KNWU heeft ze tot nu toe nog altijd de finale weten te halen en dat heeft haar de punten opgeleverd die nodig waren om naar het WK in Denemarken te mogen. Om dat te bereiken moest ze iedere keer bij de eerste zestien zien te eindigen. Enige tijd geleden stond ze in de top tien, maar tijd om op de lauweren te rusten was er niet. Er moest hard worden gestreden voor de punten en dat het doel bereikt is, stemt niet alleen haar maar ook haar ouders tot tevredenheid. Met enige trots wordt de schriftelijke bevestiging getoond die deze week door de brievenbus gleed en haar het tripje naar Kopenhagen heeft opgeleverd. Het evenement vindt over meerdere dagen plaats. De leeftijdscategorie waarin Lizz Vogelzang aan de start komt, rijdt op 28 juli. En daar wil ze uiteraard ook proberen te schitteren. Misschien wel ooit zo’n grote worden als haar voorbeeld Judy Baauw, die al twee keer zilver en een bronzen plak wist te halen op het EK en WK. Zij komt overigens dit weekeinde in actie voor de eerste twee rondes van de UCI BMX racing World Cup. Op de wereldbeker kunnen de Nederlandse rijders belangrijke punten scoren voor de UCI ranking. De eerste locatie is in het Franse Sarrians.

De komende tijd zal er door Lizz Vogelzang hard worden getraind bij haar eigen club de Fivelcrossers uit Appingedam. Daar staat ze vier keer per week op de baan. Voor twee andere sessies moet ze iets verder. Bij FC Unitas in Assen hebben ze namelijk een hoge startheuvel en ook daar moet je razendsnel weg zien te komen tijdens grote wedstrijden. In de prijzenkast van de 8-jarige prijken inmiddels enkele tientallen trofeeën. Daar kan volgens haar nog wel wat bij. En wat zou er nou mooier zijn om aan het einde van de zomer te kunnen zeggen dat één daarvan uit Denemarken is meegenomen.