Martijn Smit verlengt bij vierdeklasser Omlandia
Martijn Smit blijft ook het seizoen 2025/2026 aan vierdeklasser Omlandia verbonden. De Ten Boerster club en de oefenmeester zijn een verlenging van een jaar overeen gekomen. De handtekeningen worden binnenkort onder het contract gezet.
Over zijn langere verblijf in Ten Boer zegt Smit het volgende; ‘Een club die in de lift zit verlaten zou simpelweg stom zijn. En dat meen ik ook echt. Als ik kijk hoeveel stappen Omlandia, en dan met name de eerste selectie, heeft gezet vanaf mijn aanstelling, is dat niet te onderschatten. We staan wekelijks met een man of twintig op het trainingsveld, hebben de beschikking over een concurrerende en fitte groep dankzij ene kundige Johan van der Ploeg. Maar ook de mindset van de jongens zegt veel. We staan momenteel vierde en daar zijn we ronduit tevreden over. Tegelijkertijd stelt het spel ons wel gerust. We zijn in al onze wedstrijden de bovenliggende partij geweest, creëren voldoende kansen, maar zijn nog niet efficiënt genoeg.’ Op de vraag wat de doelstellingen zijn, zegt de oefenmeester; ‘Ik wil graag omhoog en het liefst doe ik dat met Omlandia. Of dat dit seizoen al gaat gebeuren? We moeten op zijn minst voor een plek in de nacompetitie gaan. Daarin heb je gewoon kans om te promoveren. Je weet echter nooit hoe het loopt. We moeten er ook rekening mee houden dat keeper Devon Harmsma er na dit seizoen mee stopt. Dat moeten we wel zien op te vangen. En wat spelers er bij? Tja, via Jeroen Haan kwam Farid Balvaneh ook richting Ten Boer. Dat is pure kwaliteit, zowel op als daarbuiten. We gaan het zien.’
Winsum stunt in beker en schakelt Staphorst uit
‘Dit is gewoon een prachtige avond voor ons als club, sprak Bart Waninge dinsdagavond na afloop van de bekerwedstrijd tegen vierdedivisionist Staphorst. Twee jaar geleden won hij met de reserves van Winsum nog de beker door Staphorst 2 in de finale te kloppen. Nu verving hij de afwezige Simon Cageling en stuntte met de hoofdmacht van de Noord-Groningers. Op voorhand was het de bedoeling om zo lang mogelijk in de wedstrijd te blijven. Dat pakte wel even wat anders uit. De Winsumers namen in de eerste helft brutaal met 0-2 de leiding, zagen de zwaar favoriete gasten langszij komen, maar namen de aansluitende strafschoppen beter. De ontlading was na afloop dan ook enorm bij de eersteklasser.
Het werd het duel tussen de vereniging met alleen maar jongens uit het dorp en het gerenommeerde Staphorst, waar nogal wat namen voorkwamen van spelers die ooit betaald voetbal hebben gespeeld. De topamateurclub wilde tegen Winsum de goede lijn van de laatste weken doortrekken en was van plan om het bekertreffen zo snel mogelijk in het slot te gooien. Dat liep niet helemaal zoals ze wilden. De gastheren kregen te maken met een goed verdedigend en kort op elkaar spelend Winsum dat in Jered Faleye en Daan van der Meulen de mensen had die voor onrust in de defensie van de thuisclub moesten zorgen. Twee spelers die ook in de omschakeling erg gevaarlijk kunnen zijn. Bij de groenzwarten was bekend dat Staphorst wat moeite had met ruimte in hun rug en dat pakte dan ook goed uit. Winsum speelde een geweldige eerste helft en gaf maar weinig kansen weg. Een keer werd het wel dreigend, maar wist doelman Wouter Meijer het gevaar te bezweren. Na een kwart wedstrijd werd het duel opengebroken. Jered Faleye had een prima actie in huis, besloot zijn geluk te beproeven maar zag de inzet geblokt worden. De bal viel vervolgens voor de voeten van Daan van der Meulen die dat varkentje wel even wilde wassen: 0-1. ‘Dat soort momenten heb je in zo’n wedstrijd nodig om het gevoel te krijgen dat er ook echt iets te halen valt’, aldus Waninge. Vanaf dat moment groeide Winsum in de wedstrijd en verzuimden de bezoekers om Staphorst flink pijn te doen. Daan van der Meulen kreeg twee mogelijkheden die hij niet wist te benutten. Vlak voor rust maakte hij dat goed toen Winsum een vrije trap mocht nemen. Get schot werd door de opgestelde muur van richting veranderd. Vervolgens stond de keeper op het verkeerde been en vloog de bal tussen de palen door: 0-2. Er leek een stunt in de maak te zijn en het was dan ook heerlijk pauzeren.
In de tweede helft was het zaak voor de Winsumers om rustig te blijven en het hoofd er bij te houden, want het zou ongetwijfeld gaan stormen in Staphorst. De aansluiting viel wat dat betreft iets te snel en kwam op naam te staan van Mark Jagt, die een vrije trap wist te verzilveren: 1-2. Binnen het uur was de achterstand helemaal weggewerkt door een voltreffer van Sam Crowther, de man die een verleden heeft bij Go Ahead Eagles: 2-2. Het zou vanaf dat moment lastig worden voor Winsum om niet het deksel op de neus te krijgen en er werd dan ook voor iedere centimeter van het speelveld geknokt. Het lukte uiteindelijk om het doel verder schoon te houden. Strafschoppen zouden uiteindelijk de beslissing moeten brengen en daar leek Winsum geen al te gelukkige hand in te hebben. Halverwege de serie stonden ze met 3-1 achter en eigenlijk leek het al klaar te zijn. Het was echter aan penaltykiller Wouter Meijer te danken dat er weer hoop in de Winsumer harten terugkeerde. Hij wist twee penalty’s op rij onschadelijk te maken en vervolgens was het Twan Ahlers die de beslissende strafschop raak wist te schieten. In de kleedkamer van Winsum was het na afloop groot feest. Ze waren doorgedrongen tot de laatste zestien van de districtsbeker en daar was ook trainer Simon Cageling blij mee. Hij zat voor zijn werk in Amerika, maar werd wel op de hoogte gehouden en liet vanuit de States weten verheugd te zijn met deze memorabele stunt.
Staphorst – vv Winsum 2-2 (0-2). Daan van der Meulen 0-1; Daan van der Meulen 0-2; Mark Jagt 1-2; Sam Crowther 2-2. Winsum wint met 3-4 na strafschoppen.
Wie gaat er als koploper van 4E de winterstop in?
Op het sportpark Centrum in Delfzijl staat zaterdag de onbetwiste topper in de 4e Klasse E op het programma. Nummer twee NEC Delfzijl ontvangt dan de nog altijd ongeslagen koploper Corenos. De Roodeschoolsters hoefden tot nu toe alleen nog maar puntverlies toe te staan in de uitwedstrijd tegen Poolster. Over de verwachtingen laten we de trainers Roy Kamps en Marco Pesiwarissa aan het woord. Wat denken zij van de aanstaande krachtmeting. Wint het soms frivole spel van de Havenkanters het van de onverzettelijkheid van een ploeg in vorm? Of weten de fysiek sterke Roodeschoolsters zich ook nu staande te houden en gaat het de winterstop in als verrassende lijstaanvoerder in de meest besproken klasse van het regionale amateurvoetbal.
Er zullen veel mensen zijn die naar het treffen uitkijken en dat is voor Pesiwarissa en zijn mannen niet anders zijn. De oefenmeester noemt het een wedstrijd die niet anders is dan de rest. ‘En zo zullen wij het duel ook benaderen. Wij gaan uit van eigen krachten en kwaliteiten. Ik denk dat het bij hun wel leeft dat ze van ons moeten winnen om uiteindelijk kampioen te worden. De competitie is echter nog lang.’ De Stadjer omschrijft NEC Delfzijl als een hele goede ploeg met veel technische en goede individuele spelers. ‘Maar ook zij hebben hun zwakke punten, net als iedere ploeg. Daar hopen wij zaterdag gebruik van te kunnen maken. Nogmaals, zij moeten, wij hoeven niks. Dat is denk ik het verschil tussen de beide club. Wij hebben een periode op zak en willen iedere wedstrijd winnen. Aan het einde van het seizoen kijken we wel waar we staan.’
Pesiwarissa kent geen problemen binnen de selectie. Het team is compleet en had afgelopen zaterdag graag gespeeld. De regen gooide echter roet in het eten. Een dagje extra rust kan volgens de Stadjer ook geen kwaad. Dat ligt bij NEC Delfzijl wel anders. Die moesten dinsdagavond nog in Steenwijk aan de bak tegen Olde Veste ’54. ‘Ik heb begrepen dat ze een groot aantal spelers rust hebben gegund, maar daar moeten we niet naar kijken. We staan er gewoon goed op. Beschikken over vier spelers die samen goed zijn voor dertig treffers en hebben ook nog eens de minst gepasseerde verdediging. Dat zegt natuurlijk wel iets. Wat dat betreft zijn we ook als team enorm gegroeid. We hebben geleerd van het verleden en zijn benieuwd hoe we het er tegen de kampioenskandidaat weten af te brengen.’’
Afgelopen seizoen ging Corenos in Delfzijl met 2-1 onderuit. Tegengoals die uit dode spelmomenten voortkwamen. Op eigen veld werd die misstap rechtgetrokken. Toen bleek Corenos met 2-0 de sterkere te zijn. De verwachting is dat het duel op kunstgras zal worden gespeeld. ‘Zij denken wellicht dat ze daar voordeel uit kunnen halen, maar wat ons betreft maakt het niet zoveel uit waar we op spelen. De spelprincipes blijven het zelfde.’ Pesiwarissa hoopt dat het publiek een leuke en spannende wedstrijd te zien krijgt, al beseft hij terdege dat het vooraf lastig in te schatten is hoe een duel gaat lopen. ‘Maar wat ik al zei, het seizoen duurt nog lang. Hoe het qua resultaat ook afloopt, ook na zaterdag is er nog niets beslist.’
Roy Kamps vindt het knap wat Corenos momenteel doet. ‘Ik denk dat de ploeg er met de versterkingen van afgelopen jaren en ook dit jaar voetballend op vooruit is gegaan. Het is altijd een hard werkend team geweest en dat is, met de voetballende kwaliteiten erbij, natuurlijk altijd een positieve impuls. Vorig seizoen waren wij de voetballende ploeg en speelde Corenos op de counter. Ze moesten het toen van hun duelkracht hebben. Ik begreep van Marco Pesiwarissa dat hij dit jaar meer wilde voetballen in plaats van in te zakken en af te wachten. Ik ben benieuwd of dat zaterdag ook zo zal zijn. Voor het publiek zou dat wel mooi zijn, zodat we een open wedstrijd kunnen verwachten.’ Kamps is van mening dat zijn ploeg vorig seizoen de thuiswedstrijd terecht had gewonnen. Het bleef toen onnodig lang spannend omdat de Delfzijlsters hun kansen weigerden te benutten. ‘Tijdens de uitwedstrijd voetbalden wij op hun zware veld aanvankelijk gemakkelijker, maar waren zij in de counter effectiever. Al moet ik er wel bij zeggen dat ze toen al vrij snel tegenover tien man van ons kwamen te staan door een veldverwijzing.’
Marco Pesiwarissa stond afgelopen zaterdag te kijken bij de thuiswedstrijd van NEC Delfzijl tegen Noordwolde (3-0) en liet toen doorschemeren dat hij niet onder de indruk was van de Delfzijlster ploeg. Roy Kamps: ‘Ja, zoiets kwam ons ter ore. Nou, mijn jongens willen maar wat graag laten zien dat deze woorden niet overeenkomen met wat ze daadwerkelijk kunnen en daar gaan we dan ook voor. Ik hoop op een mooie en bovenal sportieve wedstrijd.’
Strijdbaar NEC Delfzijl legt loodje in bekertoernooi
NEC Delfzijl kan zich weer volledig op de competitie richten. In de derde ronde van het bekertoernooi bleek Olde Veste ’54 uit Steenwijk een te groot obstakel. De thuisclub, uitkomend in de vierde divisie, won dinsdagavond met 6-1 op het eigen kunstgras. De uitslag doet vermoeden dat het allemaal op rolletjes liep bij de gastheren, maar dat was geenszins zo. Sterker nog, de Havenkanters boden aanzienlijk meer weerstand dan waar de ploeg van trainer Steven Wuestenenk op had gerekend.
Olde Veste ’54 had sinds het seizoen 2005/2006 nog nooit van een ploeg uit Delfzijl weten te winnen, maar dat er aan die reeks een einde zou komen, daar twijfelde eigenlijk niemand aan. Voor de gasten weegt de competitie een stuk zwaarder. Een aantal vaste waarden was dan ook niet van de partij, al had dat voornamelijk te maken met externe factoren. De Steenwijkers willen maar wat graag een derde bekerzege aan het rijtje van successen toevoegen en lieten vooraf dan ook weten dat er niet met een aangetrokken handrem gespeeld zou worden. Toch had het er ook daar alle schijn van dat men niet in de sterkste opstelling aan de aftrap stond. In vergelijking met het duel tegen DETO stonden er namelijk nogal wat andere namen op het wedstrijdformulier.
Nadat scheidsrechter Sjoukje de Jong, geassisteerd door vader en zoon Brondijk, voor de eerste keer had gefloten, zocht NEC Delfzijl meteen het doel van Youri Smit op. Meer dan een schuchtere poging om de goalie angst aan te jagen werd dat niet. Een schot van Nick Kuiper zorgde aan de overkant voor weinig onrust. Vervolgens kregen de Delfzijlsters de beste mogelijkheid om de score te openen. Een crossbal van Daniël de Boer was heel lang onderweg, viel precies achter de te traag reagerende defensie van Olde Veste ’54 en werd van dichtbij door Sem Switynk op doel gekopt. De bank van NEC veerde al op, maar de bal kon ternauwernood tot corner worden verwerkt. Ook omdat Jeffrey Roeters er in tweede instantie ook niet in slaagde om de bal binnen te wurmen. Daar wist de thuisclub in het eerste kwartier eigenlijk te weinig tegenover te zetten. Het spel oogde te gehaast en het was af en toe zelfs slordig. Het duurde tot de 17e minuut alvorens het dreigend werd voor de neus van doelman Bas Westerhuis, maar toen was het ook meteen raak. De doelman wist een venijnig schot van Nick Kuiper knap te keren. Hij had de pech echter dat de rebound voor de voeten van Harmen Nijboer viel. Die inzet was hem te machtig: 1-0. Het verzet van NEC Delfzijl was daarmee niet gebroken. De gasten durfden te voetballen en bleven ondanks de tegengoal vrij rustig. Terwijl Olde Veste ’54 probeerde om de goed gesloten defensie van de tegenstander te ontrafelen, had aan de overkant de gelijkmaker gescoord moeten worden. Sem Switynk kreeg daar een uitgelezen kans voor. Nick Spijker en Patrick de Vente durfden de Delfzijlster in de zestien meter kennelijk niet al te hard aan te pakken, waardoor Switynk ineens oog in oog met goalie Youri Smit kwam te staan. Die bleef baas in eigen doel en meer dan een corner leverde het NEC Delfzijl niet op. Een snelle omschakeling werd vervolgens onderbroken door de bezoekers. Die raakten de bal echter weer kwijt omdat scheidsrechter De Jong ten onrechte niets in een buiteling zag. Niet veel later vond er op het middenveld een soortgelijke overtreding plaats. Nu floot de soms warrige arbiter wel en dus mocht Olde Veste ’54 aanleggen voor een vrije trap. Die werd op fabuleuze wijze door Jeffrey Dijkstra tegen het nylon geschoten: 2-0.
Twee minuten later was het weer raak na een voorzet vanaf de rechterkant. Tom Kisjes zorgde voor de afronding van die aanval: 3-0. Het was toch al opvallend hoe gemakkelijk de gastheren de ballen vaak vrij simpel en messcherp achter de defensie van NEC Delfzijl wisten te leggen. Daarentegen kenden ze ook fases waarin je je afvroeg wat ze nou eigenlijk aan het doen waren. Dat vroeg menigeen zich ook af toen Mark Bruintjes op vijf meter van de eigen achterlijn de bal door het centrum heen wilde uitverdedigen. Hij deponeerde het speeltuig kinderlijk eenvoudig in de voeten van Morrisson Sodiko, die het cadeautje dankbaar uitpakte: 3-1. Even leek men bij Olde Veste ’54 de kluts kwijt te zijn en probeerde NEC Delfzijl wat meer druk te zetten. Tot grote kansen leidde dat echter niet en toen Maikel Toeter er vlak voor de rust 4-1 van wist te maken, was het duel definitief gespeeld. Er stond al bijna een uur op de klok alvorens er weer sprake was van enige opwinding. Daar was Hessel Eikelboom verantwoordelijk voor. Hij schoot snoeihard op de kruising. In de tegenstoot ging op links vervolgens eerst Jeffrey Roeters onderuit en daarna was Sem Switynk aan de beurt. De toegekende vrije trap werd door Daniël de Boer over de deklat getild. De gasten kregen nog één mogelijkheid om iets terug te doen. Invaller Jorrit van Assen had er een moeilijke positie voor uitgezocht, maar goalie Youri Smit verkeek zich toch nog bijna op het schot. Daarna was het wel op voor NEC Delfzijl. De Steenwijkers kregen nog wel mogelijkheden, maar toonden zich ook nu weer slordig in de afwerking. Juules Kwant en Maikel Toeter zouden de eindstand uiteindelijk op 6-1 bepalen. Een allesbehalve verrassende uitslag, gelet op het klassenverschil tussen beide teams, al had een iets slagvaardiger NEC Delfzijl de tegenstander rustig wat meer pijn mogen en misschien wel moeten doen.
Steven Wuestenenk (Olde Veste ’54): ‘Wij waren absoluut niet top vandaag . De scherpte was er niet en we speelden veel te gehaast. Dat had niets met onderschatting te maken, want we hebben deze wedstrijd erg serieus genomen. Desondanks maakten we soms fouten die je normaal niet ziet. De eerste kansen die zij krijgen kunnen er ook zo maar invliegen. En dan zeg ik nog niks over de manier waarop de goal van NEC Delfzijl valt. Op zo’n manier uitverdedigen is helemaal uit den boze. Maar goed, we zijn een ronde verder en dat was de doelstelling.’
Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘Wij wisten dat het meer op verdedigen zou aankomen en dat hebben we goed gedaan. Daarnaast heb ik gezien dat we ondanks de hoge druk van hen hebben laten zien dat we ook tegen een ploeg die vier klassen hoger speelt ook durven te voetballen. Met een beetje geluk komen we zelfs op voorsprong en hebben we meerdere kansen gekregen. Ik ben heel trots op de jongens en ook op de jongens van het tweede elftal die ons hebben meegeholpen. We richten het vizier nu weer op de competitie.’
Olde Veste ’54 – NEC Delfzijl 6-1 (4-1). Harmen Nijboer 1-0; Jeffrey Dijkstra 2-0; Tom Kisjes 3-0; Morrisson Sodiko 3-1; Maikel Toeter 4-1; Juules Kwant 5-1; Maikel Toeter 6-1.
Jarno Medema trainer Wagenborger Boys
Jarno Medema volgt Elle Smit op als trainer van vijfdeklasser Wagenborger Boys. De club en de Damster zijn een contract overeen gekomen voor het seizoen 2025/2026. Na een volgens de vereniging zorgvuldige selectieprocedure, gecoördineerd door de technische commissie van de club, besloot men met Medema in zee te gaan. Elle Smit is aan zijn tweede seizoen bezig bij de Boys. Hij vertelt nog niet te weten wat hij in de nabije toekomst gaat doen.
‘Ik heb altijd de ambitie gehad om ooit hoofdtrainer te worden. Vier jaar geleden heb ik daartoe de eerste stappen gezet door bij DVC Appingedam als jeugdtrainer te starten van de JO17-1. Aan het einde van mijn tweede seizoen heb ik ook mijn UEFA C-diploma weten te behalen. Inmiddels heb ik de JO17-1 drie seizoenen onder mijn hoede gehad en ben momenteel ook verantwoordelijk voor de JO15-1. Dit seizoen ben ik gestart als assistent van hoofdtrainer Eddy Tuik, met het idee dat dit een goede voorbereiding zou zijn voor een hoofdtrainerschap in de toekomst. Ik had niet gedacht dat deze kans zo snel zou komen. Vanwege mijn ambitie en ervaring met jeugdspelers benaderde Wagenborger Boys mij met de vraag of ik geïnteresseerd was. Na enkele gesprekken met de technische commissie over hun visie en toekomstplannen werd ik enthousiast.’ Medema noemt als grote voordelen dat er een jong bestuur zit dat alles erg professioneel aanpakt. Alles is dan ook aanwezig bij de club om Medema te ondersteunen. Een kunstgrasveld, verzorger, keeperstrainer en een grote trainingsgroep. ‘Dat is toch wel een luxe voor een vijfdeklasser. Mijn carrière als hoofdtrainer beginnen bij een groeiende club als Wagenborger Boys zie ik als een mooie kans. Er zijn dit seizoen spelers uit de O17 doorgeschoven naar het eerste elftal. Ik denk dat deze mix van jonge en ervaren spelers een ideale combinatie is om als team te groeien.’ Doelstelling van de club is om volgend seizoen uit de onderste regionen weg te komen en in de toekomst om een periodetitel mee te gaan strijden.
Wagenborger Boys staat momenteel op de laatste plaats in de 5e Klasse F met drie punten uit negen wedstrijden. Die punten pakten ze in de thuiswedstrijd (4-3) tegen NWVV. Het is al weer enige jaren geleden dat er reden tot vreugde was op het Wagenborger sportpark. Dat was in het seizoen 2014/2015 toen de Boys als tweede wisten te eindigen achter kampioen SGV en een periodetitel voor zichzelf opeisten. De deur naar de vierde klasse bleef echter dicht voor de ploeg van toenmalig trainer Erik Hiemstra. In de nacompetitie struikelden ze namelijk over SVBO. Op bovenstaande foto tekent Jarno Medema in het bijzijn van voorzitter Bert Nijdam de overeenkomst.
