Je hoeft niet veel voetbalverstand te hebben om te concluderen dat het met vierdeklasser ZEC dit seizoen niet wil vlotten. Na veertien gespeelde wedstrijden staat de hatelijke nul nog altijd op het bord, hebben de Zandeweersters slechts zeven keer weten te scoren en kregen ze maar liefst zeventig treffers om de oren. En ondanks die beroerde statistieken zit trainer Bob Mulder nog altijd in het zadel, is er geen sprake van paniekvoetbal in Zandeweer en probeert men de moed er in te houden. ‘Want ooit moet het kwartje een keer de goede kant op vallen’, zegt voorzitter Pascal Koolhof.

Hij moet wat jaren terug in de geschiedenis om een seizoen te kunnen vinden waarin het ook niet al te best ging met de groenwitten. ‘Toen speelde ik zelf en hadden we geloof ik twee keer gelijk gespeeld en alle overige wedstrijden verloren.’ Om precies te zijn, dat was in het seizoen 1998/1999 toen Koolhof in de hoofdmacht debuteerde en ZEC, getraind door Lucas van der Tuin,  een 2-2 remise wist te behalen tegen Nieuwolda en SC Loppersum. De overige twintig duels eindigden destijds in een nederlaag. Menig trainer zou bij een dergelijke negatieve serie al lang op de keien zijn gezet. Bij ZEC heeft men er nog geen moment over nagedacht om de oefenmeester de wacht aan te zeggen. ‘Hij is op dit moment de beste trainer die we ons kunnen wensen. Het is een mensen mens. Als het aan ons ligt maakt hij het seizoen gewoon af’, klinkt het stellig. En dus proberen we met de preses er achter te komen waar de oorzaak ligt van de problemen waar ZEC momenteel mee te kampen heeft. Koolhof: ‘Kijk, als je aan het begin van het seizoen al te maken krijgt met vertrekkende spelers, dan is dat voor een club als de onze moeilijk op te vangen. Vincent Zijlstra en Melvin Sikkema gingen terug naar Noordpool UFC, Gijs Balkema heeft een huis in Stedum gekocht, keeper Nick Blok verkaste naar Rotterdam, Jelle Rozeboom emigreerde naar Spanje. Elvis Hedzic was al naar Usquert vertrokken en Damian Linstra is gestopt. Dat zie je vooraf niet aankomen, maar ondanks dat is er nog kwaliteit voldoende om verder te kunnen. Het wegvallen van zoveel basisklanten is echter teveel van het goede. En ja, nul punten is wel echt karig. We weigeren echter de moed op te geven. Je gunt die jongens gewoon een beloning omdat de sfeer ondanks de tegenvallende resultaten erg goed is gebleven.’

Voor volgend seizoen heeft ZEC trainer Jur Smit weten aan te trekken. Een ervaren oefenmeester die het klappen van de zweep maar al te goed kent en volgens Koolhof prima bij ZEC past. Samen met hem hebben we de ambitie om de selectie te verbreden. Daar hebben we gelukkig nog even de tijd voor. Spelers moeten natuurlijk ook willen komen. Ik zou trouwens niet weten waarom niet, want ZEC is gewoon een leuke club.’ Vooralsnog moet men het op het sportveld aan de Veilingweg echter doen met voornamelijk eigen jongens zoals Sander Kruit, Kjell Posthumus, Jens Posthumus, Robert Bakker, Wessel Feenstra, Davey de Haan, Wouter Kruit, Sjaak Wieringa en Robin Stoter, die sinds kort onderdeel uitmaakt van het bestuur. En dan is er ook nog Chiel Sleumer. Volgens Koolhof een ‘jongen van de club’ die nu nog een beetje tussen het eerste en tweede elftal in zit. Op de vraag of men in Zandeweer voor een leegloop vreest als ZEC zou degraderen, zegt hij: ‘Daar lijkt het nu niet op, al wordt er wel over nagedacht wat er dan zou moeten gebeuren. Kijk zo’n jongen als Sjaak Wieringa bijvoorbeeld. Hij wordt vader. Je zou denken dat hij dan wat anders in de voetballerij staat, maar zijn vrouw speelt ook bij ons en die heeft al toegezegd dat ze volgend seizoen terugkeert. Voor hem is er dus eigenlijk ook geen reden om te gaan. Maar ja, je weet het vooraf natuurlijk nooit.’

Zoals reeds gememoreerd hebben ze de stormvlag in Zandeweer nog niet gehesen al is men wel toe aan een succesje. Koolhof denkt dat het thuisduel tegen ZNC cruciaal gaat worden en spreekt de hoop uit dat het bij winst weer ‘wat open’ komt te liggen. Dan zal men in ieder geval ook weer diep moeten gaan, want de eerste ontmoeting ging met 2-1 verloren. Doelpuntenmaker was toen Sjaak Wieringa. Samen met Jarno van Ellen verantwoordelijk voor zes van de zeven treffers die de groenwitten momenteel kunnen overleggen. Maar wanhopen? In Zandeweer piekert men er niet over. En degraderen? Dat woord spreekt niemand hardop uit binnen de groenwitte gelederen. Koolhof: ‘Al ziet het er momenteel ook nog zo beroerd uit, we blijven moed houden. Ik ben er heilig van overtuigd dat we die rottige nul kwijt raken. En ach, volgend jaar bestaan we zestig jaar. Een feestje hebben we dus in ieder geval in het verschiet.’