De een is nog maar 24 lentes jong en de ander heeft de 35 aangetikt. Beiden hebben ze zaterdag om verschillende redenen afscheid genomen van het eerste elftal van SIOS. En alle twee hopen ze dat hun vertrek nog iets langer duurt dan de nog twee openstaande reguliere competitiewedstrijden. Dat zou namelijk betekenen dat doelman Hidde Boer en voetballer Dirk Zwakenberg nog één keer met de Sauwerders de nacompetitie binnen stappen. Afscheid nemen met misschien wel een promotie naar de derde klasse? Realistisch of niet, het zou zomaar kunnen.

Doelman Hidde Boer is van de twee de ‘benjamin’ en dat uitgerekend hij het bijltje er bij neergooit, wekt verbazing en vraagt om uitleg. ‘Ik werk sinds november in Delfzijl in continudiensten en voor mij wordt het steeds moeilijker om dit met voetbal te combineren. Ik ben al een paar keer niet aanwezig geweest en dan voelt het toch alsof je het team in de steek laat. Ik heb lang getwijfeld, maar heb uiteindelijk besloten om de voorkeur aan mijn maatschappelijke loopbaan te geven.’

Het was geen gemakkelijk besluit voor Boer, die vanuit de vereniging wel op begrip kon rekenen. ‘Nee, je neemt dit soort beslissingen liever niet. Ook omdat ik nog altijd gek op het spelletje ben. Maar ja, het houdt een keer op.’ Boer staat ongeveer vijf seizoenen onder de lat bij SIOS en zegt dat hij na dit seizoen gaat kijken of hij in een lager team nog wel mee kan doen. ‘Maar dan als voetballer. Dat zal denk ik nog wel even wennen worden’, lacht hij. Overigens hoopt hij dat SIOS de negatieve spiraal van de afgelopen tijd weet te doorbreken en alsnog de nacompetitie weet te halen. ‘Het zou natuurlijk hartstikke mooi zijn dat je daarmee afscheid kan nemen’, zegt de goalie.

Teamgenoot Dirk Zwakenberg zou het ook fantastisch vinden, al is hij wel zo realistisch om te zeggen dat het voetbal van SIOS daar momenteel weinig aanknopingspunten voor biedt. ‘Maar je weet het niet. Het kwartje kan ook zomaar de andere kant op vallen en spelen in de nacompetitie maakt weer andere krachten vrij.’ Hij stopt met spelen voor het eerste elftal omdat de 35-jarige van mening is dat er na zeventien seizoenen meer ruimte voor zijn gezin moet komen. Een paar jaar geleden was hij eigenlijk ook al gestopt, dus rijst de vraag of het afscheid nu wel definitief is. ‘Toen was het nog anders. Voelde ik me te goed om een beetje voor de lol tegen een bal te trappen. De drang om te presteren was bij mij nog veel te groot. Het bleef kriebelen en dus besloot ik terug te keren. Dat gaat nu niet weer gebeuren. Het is mooi geweest.’

Zwakenberg debuteerde onder trainer Wobbe de Vries in de hoofdmacht van SIOS en was vanaf dat moment een niet meer weg te denken schakel in de selectie van de Sauwerders. ‘Ik heb daarna niet veel wedstrijden gemist. Wat mijn eerste doelpunt voor het eerste van SIOS is geweest? Poeh, dat was volgens mij een bekerwedstrijd. Tegen wie weet ik niet meer, maar ik weet nog wel dat de assist van Erik Nanninga was. Tegen het Ten Poster SV TEO heb ik ooit twee keer gescoord. Een van mijn mooiste wedstrijden was tegen het toenmalige Viboa uit Winsum. Ik was toen een jaar of twintig. Wij waren zwaar de underdog, maar verloren met slechts 3-2. En ja, de promotie naar de vierde klasse was natuurlijk ook een hoogtepunt.’ De laatste keer was in het seizoen 2015/2016 toen Erwin Molog de roerganger was.

Komend weekeinde wacht Boer, Zwakenberg en hun teamgenoten de uitwedstrijd tegen buurman RZ Baflo. Duels waar in beide dorpen altijd weer naar wordt uitgekeken. ‘Ik hoop dat deze derby voor ons de ommekeer wordt waardoor we toch nog nacompetitie weten te halen. We gaan het beleven’, zegt het duo. Op bovenstaande foto de in de bloemen gezette afzwaaiers met in hun midden voorzitter Henk van Dijken.