Als het aan Middelstum ligt is het gevecht om de titel in de 4e Klasse C van het zaterdagvoetbal nog niet gestreden. In eigen huis wist het team van trainer Jelmer Meinardi, onder het toeziend oog van een goed bezet sportpark, koploper Niekerk op een 2-0 nederlaag te trakteren. Op basis van het aantal open kansen en de energie en strijdlust die de gastheren in het duel gooiden, was de zege terecht.
Na de ongelukkige uitglijder van Middelstum, een week eerder bij DVC Appingedam, was de kloof met het elftal van coach Joey Witte vijf punten geworden. Er stond de blauwwitten op eigen veld dan ook maar één ding te doen en dat was winnen van Niekerk. Alleen dan zou de spanning er bovenin vol op blijven staan. De stemming zat er bij beide kampen voor de aftrap al goed in. En om voor een echt ‘kampioenssfeertje’ te zorgen, hadden supporters van Niekerk het een en ander aan rookbommen en fakkels meegenomen.
Het geluid van het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Gjalt van Duinen uit Appingedam was nauwelijks weggestorven, of de supporters van Middelstum konden meteen op de banken. Na amper zestig seconden spelen was het Xander Anema die vanaf links naar binnen sneed en het doel van Marijn Ottens onder vuur besloot te nemen. Zijn inzet spatte op de paal uiteen, waarna het leer het veld weer in vloog. Een paar minuten later dacht Tom Guikema er namens Niekerk vandoor te mogen. Het schot vanaf de zijkant van het strafschopgebied kwam er ook wel, maar werd geblokt en verdween daardoor in het zijnet.
Een veelbelovende openingsfase die echter geen vervolg kreeg. Niekerk had veel meer balbezit, was ook de beter voetballende ploeg en liet veel dreiging zien, maar werd amper gevaarlijk. In zekere zin gold het zelfde voor Middelstum. Dat was voetbaltechnisch misschien de mindere van de twee teams, maar hield de deur achterin goed op slot. Het had veel mensen in de as van het veld staan, waardoor het voor Niekerk erg lastig was om een gaatje te vinden.
Naarmate de eerste helft vorderde, vlakte de wedstrijd wat af en bleef het verwachte spektakelstuk vooralsnog uit. Aan de supporters lag dat niet, die hadden kabaal genoeg en zorgden voor een prima entourage. Het had er alle schijn van dat de rust zonder doelpunten zou aanbreken. Dat pakte even anders uit.
De laatste officiële speelminuut van de eerste helft was net aangebroken of Middelstum kreeg recht voor het Niekerker doel een vrije trap te nemen. Xander Anema besloot dat klusje voor zijn rekening te nemen. Een minuut eerder had hij op vrijwel dezelfde plek ook al mogen uithalen. Die inzet viel echter ten prooi aan doelman Marijn Ottens. Nu had de Middelstummer meer geluk. Het niet erg solide ogende muurtje werd simpel gepasseerd en de bal vloog half hoog tegen het nylon: 1-0. Op een veel mooier moment dan dit kun je eigenlijk niet op voorsprong komen. Niet veel later brak de theepauze aan.
Niekerk moest in de tweede helft iets verzinnen. De druk stond er al goed op, maar de spanning werd nu nog groter omdat men een achterstand moest wegwerken. De beide teams kwamen heel anders uit de kleedkamer. Middelstum gooide ongelofelijk veel energie in de strijd. Ze smeten zich in aanvallend en verdedigend opzicht vol overgave in ieder duel, gingen daarbij wel eens wat te ver, maar toonden in ieder geval de beleving die zo kenmerkend voor hen is. De bezoekers wisten zich na de doelwisseling niet te herpakken. Kansen kwamen er niet, dreigend werd het nooit en de frustraties groeiden. Middelstum voelde zich kennelijk lekker in de rol van de ploeg waar jacht op gemaakt moest worden. Het loerde als een wolf naar zijn prooi, vlak voordat deze de fatale sprong maakt.
Op het moment dat Niekerk wel meer risico’s moest nemen, lag de weg naar een grotere zege voor Middelstum ineens wagenwijd open. De bezoekers gingen opportunistischer spelen en vielen al snel terug op de lange bal. Waar verwacht werd dat Middelstum het nu wel moeilijk zou krijgen, was het tegendeel waar. De thuisclub wist de pogingen van Niekerk vrij eenvoudig onschadelijk te maken. Achterin ontstond een zee van ruimte en Middelstum liet dan ook de ene na de andere mogelijkheid noteren. Het was een klein wonder dat spelers als de invallers Mateo Milkovic en Thijs Nienhuis, Thijs Oosterhoff en kilometervreter Aijolt Douma de bezoekers niet nog meer pijn leken te willen doen. Ballen verdwenen naast, werden rakelings over de deklat geschoten of misten net dat beetje finesse om de afronding te completeren.
En toch zou er een tweede treffer komen. Nadat een eerdere poging was gestrand, mocht Middelstum na 66 minuten een corner nemen. Dat klusje was voor Thijs Oosterhoff weggelegd. De bal draaide enigszins bij het strafschopgebied van Niekerk weg, maar verdediger Peter van Dam wist zijn hoofd er toch onder te krijgen. De bal verdween met een rare curve richting Niekerker doel, waar goalie Marijn Ottens net iets te ver voor stond. Hij probeerde het leer nog over de deklat te boksen, maar sloeg de bal in het eigen doel: 2-0.
De vreugde was groot aan de kant van de Middelstummers, waar trainer Jelmer Meinardi het publiek probeerde op te zwepen. Zijn spelers hadden dat niet meer nodig. Die zagen hun kansen toenemen en toonden zich vastberaden genoeg om deze wedstrijd over de streep te trekken. Niekerk probeerde het wel, maar veel meer dan een half mislukte voorzet van aanvoerder Hidde Kijf en twee ver over het doel geschoten ballen van Jort Zuidersma, waarvan eentje uit een vrije trap, rolde er niet uit de koker van de koploper. Eigenlijk was de sterk acterende doelman Damon Medema zelden in moeilijkheden gebracht door de voorwaartsen van de gasten, die meer scorend vermogen in huis hebben dan ze nu konden laten zien.
Alles wat Middelstum ademde, was zielsgelukkig nadat het laatste fluitsignaal had geklonken. Er werd op het veld dan ook een klein feestje gebouwd. Bij Niekerk heerste berusting. ‘Wij hebben het altijd moeilijk tegen ploegen die inzakken en zich tot de tanden bewapenen als ze tegen ons voetballen. Ik neem Middelstum niks kwalijk. Ze hebben heel veel passie getoond en de kansen gekregen. Wij krijgen normaal altijd wel kansen. Op wat afstandsschoten na was het er nu maar ééntje. De eerste goal van Middelstum viel op een verkeerd moment. Dan ga je toch met een ander gevoel de kleedkamer in. We hebben ons na de rust niet van die dreun weten te herstellen’, aldus trainer Joey Witte van Niekerk.
Hoewel hij liever een concurrent minder had gehad, is er volgens hem nog geen man overboord. ‘We hebben nog steeds twee punten voorsprong en dus komt het op de laatste wedstrijden aan.’ Zijn team krijgt Lycurgus nog op bezoek en speelt op de laatste competitiedag uit tegen ON Roden. Beide clubs kunnen, als ze dat al zouden willen, niets cadeau doen, want dan gooien ze hun eigen glazen in.
Jelmer Meinardi had een grijns van oor tot oor op zijn gezicht liggen en complimenteerde zijn ploeg met de tomeloze inzet die er was getoond. ‘IK ben van mening dat we terecht hebben gewonnen. We maken weliswaar twee goals uit dode spelmomenten maar hebben ook uit spelsituaties een handvol kansen weten te creëren. Eerlijk gezegd viel Niekerk me wat tegen. Ze hadden aanvankelijk het betere van het spel, maar deden daar niets mee. Het is een ploeg met enorm veel kwaliteiten die niet gevaarlijk is geworden. Uiteraard hebben zij zelfs na deze nederlaag nog de beste papieren op zak om kampioen te worden. Wij geven ons echter niet eerder gewonnen voordat de laatste bal in deze reguliere competitie is getrapt.’
Middelstum heeft van de twee kemphanen nog een uitwedstrijd op het programma staan tegen Amicitia VMC en ontvangt op de laatste speeldag buurman SV De Heracliden.
* Middelstum – Niekerk 2-0 (1-0). Xander Anema 1-0; Peter van Dam 2-0