Hij is vol en ligt er, symbolisch gezien, toch weer leeg en verlaten bij. De loods van Wijnne en Barends in de haven van Delfzijl, beter bekend als het Groningen Seaports Stadion. Thuisbasis van Eurocup Delfzijl. Het mag weer niet zo zijn. Net als het afgelopen jaar besloot de organisatie van dit razend populaire indoorevenement de stekker er uit te trekken. Gedwongen door de coronacrisis en de daaruit voortvloeiende regelgeving van de overheid. De situatie rond COVID-19 maakt een goede en veilige organisatie onmogelijk. Het bestuur nam zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid. De gezondheid van deelnemers, bezoekers en vrijwilligers werd boven alles gesteld. Hoe pijnlijk de beslissing en hoe groot de teleurstelling ook was.
Meer dan duizend toeschouwers bezochten de eerste editie van Eurocup Delfzijl in 2013. Een internationaal zaalvoetbaltoernooi, in het leven geroepen door Nick de Groot en Roy Boxmeer. De geboren en getogen Delfzijlsters wilden een topevenement neerzetten. Bewijzen dat er meer was dan berichten over krimp en preventief begrotingstoezicht. Het duo slaagde in alle opzichten. De sporthal van de Brede School aan de Wending in de havenplaats werd omgedoopt tot een smeltkroes van voetballend talent uit Europa. De jeugd van het Belgische KV Mechelen mocht zich de eerste winnaar noemen nadat ze in de finale FC Groningen met 6-2 hadden verslagen.
De ambities werden bijgesteld. Het succes smaakte naar meer. Er moesten ook topclubs uit Nederland naar Delfzijl komen. En die kwamen er met PSV en bijvoorbeeld AZ Alkmaar. Zij moesten het echter allemaal afleggen tegen het team van regionale talenten dat in een historische en zwaar beladen finale titelverdediger KV Mechelen op de pijnbank legde. Het was overigens de enige keer dat de regionale jeugd boven zichzelf wist uit te stijgen.
Tijdens de edities die volgden, lieten meer profclubs zich van hun beste zijde zien en bleek de rek er nog lang niet uit te zijn bij Eurocup. In 2016 bijvoorbeeld, zagen ruim 3500 toeschouwers twee dagen topvoetbal. Op de finaledag moest, mede uit veiligheidsoverwegingen, zelfs het bordje uitverkocht worden opgehangen.
Het deelnemersveld was sterker dan ooit. De voetballiefhebbers genoten onder andere van de Eurocup-debutanten Ajax, Chelsea, HSV en Werder Bremen. Maar ook FC Groningen, PSV, AZ, SC Heerenveen, KV Mechelen, Bohemians Praag, Regioteam Eurocup en titelhouder Sparta Rotterdam gaven acte de présence. De Rotterdammers zouden hun titel prolongeren. Na KV Mechelen, het Regioteam en Sparta was Ajax het vierde team dat Eurocup Delfzijl op zijn naam wist te schrijven. Na een zinderende finale met oogstrelend voetbal versloegen de Amsterdammers het Engelse Chelsea met 5-3.
Een jaar later (editie 2018) revancheerde Chelsea zich door in de finale met Bayern München af te rekenen, nadat ze in de halve finales titelverdediger Ajax hadden uitgeschakeld. Het was het eerste toernooi op de nieuwe locatie in de haven van Delfzijl. Eurocup was toen definitief uit zijn jasje gegroeid. Te groot geworden voor de Brede School.
In 2019 wist men Arjen Robben te strikken als ambassadeur van het toernooi en was er voor het eerst in het bestaan van Eurocup een afvaardiging uit Brazilië van de partij. Fortaleza nam een vleugje sambavoetbal mee naar Noord-Groningen. De Zuid-Amerikanen stalen de harten van het publiek. Ze zouden als zesde eindigen, maar leverden met Ruan Batista wel de beste speler van het toernooi af, dat door Bayern München werd gewonnen. De Duitse talenten versloegen hun leeftijdsgenoten van FC Groningen in de finale met 3-2.
In de aanloop naar en tijdens dat toernooi werden de diverse evenementen door 6668 mensen bezocht. Nog nooit waren er zoveel liefhebbers naar de havenplaats gekomen om het indoortoernooi en al die aan voetbal gerelateerde randactiviteiten te aanschouwen. De organisatie was enthousiast. De komende jaren zouden nog grootser moeten worden.
De coronacrisis zorgde daarna echter voor wereldwijde problemen. Alles wat ooit zo vanzelfsprekend was geweest, was dat nu opeens niet meer. Gedwongen door de toen geldende richtlijnen vanuit de overheid was het niet meer mogelijk om het toernooi op de kenmerkende manier neer te zetten. En tegen dat probleem is Eurocup Delfzijl nu dus opnieuw aan gelopen.
De crisis is nog lang niet bezworen. Het ene na het andere evenement wordt geschrapt en ook een van de visitekaartjes van voetbalminnend Nederland moest er aan geloven. Voor het tweede jaar op rij zal er geen gejuich vanuit de enorme loods van Wijnne en Barends klinken. De organisatie heeft het hoofd echter niet in de schoot geworpen. Het korps medewerkers zit allesbehalve stil. Achter de schermen gebeurt er veel en wordt de blik vooral op de toekomst gericht. Kan men slechts de hoop uitspreken dat Eurocup Delfzijl in januari 2023 wel weer als vanouds georganiseerd kan worden. Daar sluiten de echte liefhebbers zich graag bij aan.