Toen Bedumer Jelmer Meinardi bekend maakte dat hij vierdeklasser Middelstum zou verruilen voor Gorecht, was er even de vraag bij de blauwwitten waar ze een gelijkgestemde oefenmeester vandaan zouden kunnen halen. Verenigingen zitten immers allemaal in dezelfde vijver te vissen en naarmate de tijd verstrijkt, wordt de spoeling steeds dunner. Daarnaast wil je als club ook niet te veel kwaliteit inleveren. Het was dan ook mooi voor de vierdeklasser dat de uit Zuidhorn afkomstige Hemmo de Wal liet blijken wel oren te hebben naar een overgang van het Westerkwartier (TLC) naar het sportpark aan de Coendersweg. Daar en op de andere, voornamelijk Noord-Groninger velden, hoopt hij komend seizoen met Middelstum nieuwe successen te boeken.
De Wal was achttien lentes jong toen hij een testwedstrijd bij FC Groningen mocht spelen. Dat leverde niets op en dus keerde hij terug bij zijn club Gruno. Op latere leeftijd verkaste de Zuidhorner naar De Vogels. Hij speelde van de vierde tot en met de tweede klasse en zegt in die jaren heel wat hoogte- en dieptepunten te hebben meegemaakt. Op zijn 42e kwam er een einde aan zijn voetballoopbaan. Hij had in zijn ogen alles gegeven en gedaan wat binnen de mogelijkheden lag en trad vervolgens toe tot het gilde van oefenmeesters. De eerste club die hij onder zijn hoede had was FC Lewenborg. Daarna zouden verenigingen zoals GSAVV Forward, VAKO, Zuidhorn, Hoogkerk, Asser Boys, Annen, ZNC en TLC volgen. Om er specifiek een jaar of club tussenuit te halen waar hij zijn mooiste tijd heeft gehad, valt de oefenmeester niet licht. ‘In de loop der jaren maak je van alles mee. Van kampioenschappen tot en met degradaties. Je steekt overal wel wat van op’, vertelt hij. De Wal noemt zichzelf een trainer die midden in de groep staat, maar de discipline hierin niet vergeet. Het liefst speelt hij aanvallend voetbal. ‘Daarbij moet je wel de realiteit in het oog houden. Je kunt wel met drie spitsen gaan spelen, maar als die er niet zijn zullen er andere creatieve oplossingen gezocht moeten worden.’
Dat hij nu voor Middelstum heeft gekozen is niet helemaal toevallig. ‘Ze moeten je eerst nog willen hebben natuurlijk, maar het lijkt me leuk om in alle regio’s een keer trainer te zijn geweest. Middelstum zocht nog iemand en dus heb ik gesolliciteerd’, zegt De Wal. Een goed gesprek met de TC en de spelersraad later werd de zaak beklonken. De eerste indrukken die hij van de club heeft gekregen, hebben hem positief verrast. ‘De saamhorigheid is groot. Men zoekt altijd naar oplossingen en alles is bespreekbaar. Daar hou ik wel van. Als je ziet hoe sommige mensen dag in dag uit met de club bezig zijn? Dat is hartstikke mooi. Grasmeester Jan Dijk is er eentje van. Ik noem hem, maar er lopen nog zoveel anderen rond met dezelfde instelling. Die moeten me dan maar vergeven dat ik hen vergeten ben of misschien nog moet ontmoeten.’
Met Middelstum krijgt hij een jonge, gretige en bovenal ambitieuze ploeg onder zijn hoede. Een team dat in de afgelopen jaren heeft laten zien dat er met hen rekening gehouden moest worden en het afgelopen seizoen zelfs tot op het laatst meestreed om het rechtstreekse kampioenschap in de vierde klasse. De lat is dus meteen weer op hoogte gelegd. En dus rijst de vraag of er nu al druk op de ketel komt te staan. De Wal vindt van niet. ‘Mijn inbreng spiegelen aan die van de vorige coach is niet aan de orde. Ik hoor veel over de prachtige prestaties die hier zijn neergezet. Dat is natuurlijk hartstikke mooi en absoluut iets om trots op te zijn, de realiteit is echter dat Middelstum nog steeds in de vierde klasse speelt. Dat moet zeker niet negatief worden opgevat, maar is wel een gegeven. Als je zegt dat Jelmer Meinardi meer leven in de club heeft gebracht? Dan klopt dat en het is ook aan alles te merken binnen de vereniging. En als een trainer uit de buurt komt en het gaat op dat moment prima? Dan heb je inderdaad dat mensen vergelijkingen gaan trekken. Ik ga daar niet in mee. Iedereen doet het op zijn eigen manier en een figuurlijke frisse wind kan ook letterlijk verfrissend zijn. Alle puzzelstukjes moeten passen. De jeugdigheid van een groep kan leiden tot pieken en dalen. We hebben met een smalle selectie te maken en zijn net als iedereen afhankelijk van het al dan niet in vorm zijn, niet geblesseerd raken en andere bijkomstigheden. Resultaten uit het verleden terughalen is mooi, maar daar hebben we nu niets meer aan. Elke club begint straks met de teller op nul. We gaan er in ieder geval alles aan doen om op de ingeslagen weg door te gaan en te blijven aanhaken.’
Daarbij kijkt de coach ook naar de aanwas. Het door laten stromen van talentvolle voetballers is volgens hem een goede zaak, maar wel afhankelijk van factoren als fysieke en mentale weerbaarheid. ‘Daar plak ik geen leeftijd op. In het verleden heb ik best vaak jongens op zeer jonge leeftijd laten debuteren. Dat pakte goed uit en is uiteraard ook weer een motivatie voor leeftijdsgenoten. Aan mij de taak om in het aanbod van spelers een goede balans te vinden. Dat is een belangrijke voorwaarde om een succesvol seizoen neer te kunnen zetten. Persoonlijk heb ik het volste vertrouwen in de aanwezige spelersgroep.’
Het Noord-Groninger voetbal kent hij slechts zijdelings. Dat heeft veel te maken met de verenigingen war hij tot nu toe actief is geweest. Zijn meest recente herinneringen heeft hij aan Noordwolde en SIOS. Beide clubs speelden afgelopen seizoen in dezelfde competitie als zijn vorige werkgever TLC. Aan die vier ontmoetingen wisten hij en zijn ploeg toen vijf punten over te houden. SIOS is inmiddels gedegradeerd, Noordwolde komt De Wal ook komend seizoen weer tegen. Beide ploegen buiten beschouwing gelaten, is dit dus de eerste kennismaking met clubs uit deze regio? De Wal: ‘Ja, dat klopt. Ik heb lang niet alle clubs in het vizier maar ken wel wat trainers van verenigingen die we straks tegen zullen komen, waaronder Roy Kamps van NEC Delfzijl, Marco Pesiwarissa van Corenos en Henk de Koe van Haren. Marco en Roy ken ik hoofdzakelijk als collega-trainers als we studiedagen hebben van de KNVB. Henk de Koe heb ik nog mee gespeeld bij De Vogels. Hij is later mijn trainer geworden en hem kun je, zonder de anderen te kort te doen, rustig een fantastisch mens en trainer noemen.’
De oefenmeester weet niet echt wat hij van de aanstaande competitie moet verwachten. ‘Elke vereniging heeft wel een positieve of andersoortige wijziging ondergaan. Een echte inschatting maken is eigenlijk niet mogelijk. Ik heb gelezen dat NEC Delfzijl zich min of meer heeft verplicht om kampioen te worden. Een prima doelstelling, maar na een aantal wedstrijden kun je pas bepalen wie er werkelijk om de bovenste plaatsen mee gaat doen. Ik hoop op een sportief en gezond verloop van de competitie. In de winter zullen we dan wel zien waar we staan en of we een prominente rol kunnen spelen in de strijd om de bovenste plaatsen. We gaan het beleven. Middelstum, en daar ben ik een onderdeel van, heeft er in ieder geval zin in.’ Daar is men verguld met het vastleggen van de 65-jarige oefenmeester. ‘We hebben een gedreven en gepassioneerde voetbaltrainer binnen weten te halen’, liet Eric Boskamp van de technische commissie zich enige tijd geleden ontvallen. En al is het inderdaad niet reëel om hem met zijn voorganger te vergelijken, De Wal is ongetwijfeld het soort trainer dat men tijdens de zoektocht naar een vervanger voor ogen heeft gehad.
