Meijers wint 36e Ronde van Groningen

Het peloton was op de Waddenweg in Delfzijl nog steeds compleet.

Daan Meijers van de Belkin-De Jonge Renner formatie uit Oosterhout heeft zaterdag de Ronde van Groningen, met start en finish in Usquert, op zijn naam weten te schrijven. Hij kwam na 174 kilometer solo over de eindstreep. Meijers wist, laat in de wedstrijd, samen met Mitchell Huenders (WV Noord-Holland), Pascal Aandewiel en Florian Smits (beide ARC Ulysses) aan de aandacht van het peloton te ontsnappen.

Opdrogende wegen, af en toe een waterig zonnetje en weinig wind. Het zijn niet de omstandigheden die een koers door Noord-Groningen echt hard kunnen maken. Hoe dan ook, voor de wielerliefhebbers is het natuurlijk wel prettig kijken als de pedaleurs voorbij komen vliegen. Rond het middaguur werden de renners in Usquert weggeschoten voor de 36e editie van de Ronde van Groningen. De ploeg van NWVG Bike4Air had de mogelijkheid om de eerste voorjaarsklassieker voor neo- en eliterenners voor de derde keer op rij te winnen. En daar wisten ze het vooraf heel zeker. Zij zouden de ronde gaan winnen.

Bram Verweij van wielervereniging De Kannibaal was de eerste die de stoute schoenen aantrok. Vrijwel meteen na het startschot kneep hij er tussenuit. Hij kreeg gezelschap van Jos Boonstra van OWC Oldenzaal. Etienne Koreman (WV Noord-Holland/Ruiter Dakkapellen) wist zich bij de leiders te voegen, maar vloog vervolgens uit de bocht en viel terug in het peloton. Dat de bermen behoorlijk zacht waren, leerde ook een motoragent die het asfalt onder zijn wielen zag wegglijden en uit de modder geholpen moest worden. Achteraan moest Dennis Terpstra van Meteoor Assen-Roden meteen al lossen.

De twee koplopers hadden voorbij Leens een voorsprong van ongeveer een minuut te pakken. Het had er alle schijn van dat de grote groep, die hier en daar wat scheurtjes begon te vertonen, het allemaal best vond. De voorsprong werd uitgebouwd tot 1.20 minuten. Met een gemiddelde van zo’n veertig kilometer over het eerste uur kon er tot aan dat moment rustig van een gezapig verlopende koers worden gesproken. In Den Ham aangekomen was het gat met de beide leiders weer geslonken tot precies veertig tellen. Er was toen ruim vijftig kilometer afgelegd. De fut was er wel uit bij de koplopers. Het kilometers lange watertrappelen had niets opgeleverd. Eenmaal in Bedum aangekomen, met 65 van de 174 kilometer achter de kiezen, was de vroege vlucht ongedaan gemaakt en vervolgde het peloton als één geheel zijn weg door de provincie.

Het spel werd echter al vrij snel weer op de wagen gezet. Kannibaal Menno Altena,  Gyasi Sulvaran (Stormvogels Veendam) en Joost van Weerd (OWC Oldenzaal) waren de volgende die aan de greep van de groep probeerden te ontsnappen. Ze kregen 15 seconden en werden toen weer opgeslokt door het inmiddels uiteengetrokken peloton.

Smits en Huenders hadden het bij de passage van Leermens al eens geprobeerd, maar de definitieve kopgroep ontstond later pas. Het duo kreeg gezelschap van Meijers en Aandewiel en wist met nog een kilometer of 25 een kleine voorsprong op te bouwen. De geboren Warfhuizer Peter Merx leidde bij Roodeschool de achtervolging op het viertal. Dat wist echter uit de greep van de jagende meute te blijven en mocht met zo’n 35 seconden voorsprong gaan uitmaken wie er op het podium zou komen te staan.

Het viertal probeerde om beurten alleen weg te komen. Het lukte uiteindelijk Meijers als enige om een geslaagde poging te doen. Hij wist wel uit de klauwen van zijn achtervolgers te blijven en kwam na een korte solo als eerste over de streep. Smits finishte als tweede en Huenders completeerde het ereschavot.

De NWVG Bike4Air ploeg kende een teleurstellende dag. Gijs Strating was met zijn vijftiende plek de best geklasseerde renner van het team dat maar al te graag de derde zege op rij had willen boeken.