Thijs Homan wil nog een titel pakken met DIO Bedum

Thijs Homan, vader van een zoontje van zeven maanden en samenwonend met zijn vriendin in Bedum. De bakermat van het noordelijke volleybal. De ondernemer die al meer dan twee decennia volleybal speelt, waarvan het merendeel bij DIO Bedum, is nog niet klaar met zijn sportieve carrière. ‘Ik zou graag een keer kampioen in de Topdivisie willen worden’, zegt de 31-jarige garagehouder.

De christelijke volleybalvereniging DIO Bedum was in 1970 een feit. Dat er grote behoefte aan volleybal in Bedum was, bleek al snel. De vereniging groeide zienderogen en was halverwege de jaren tachtig zowel qua ledenaantal als prestaties sterk gegroeid. Het ledental is in de loop der jaren naar ruim driehonderd gestegen.

DIO/Bedum heeft zich goed kunnen ontwikkelen. Mede door een gezamenlijke aanpak met de recreantenteams en de jeugdteams ontwikkelt zich dan ook een zeer breed opgezette volleybalvereniging. Daarin dragen de jeugdopleiding, top-, breedte- en recreatiesport gezamenlijk bij aan het speelplezier en de sociale samenhang van de leden.

Het eerste herenteam, dat nu bekend staat als Kenders Bouw/DIO Bedum H1 komt wederom uit in de Topdivisie. Het tweede herenteam speelt in de tweede divisie en het derde herenteam komt uit in de derde divisie. Het eerste damesteam is momenteel in de tweede divisie terug te vinden.

Een van de spelers van het eerste herenteam is Thijs Homan. Je hoeft hem niet te vragen wat zijn favoriete sport is. Hij ademt volleybal en is al jaren de spelverdeler binnen het eerste herenteam van DIO Bedum. ‘Vroeger ben ik als passer/loper begonnen, daarna kwam ik op mid te staan maar uiteindelijk bleek ik toch beter op mijn plek als ballenwipper. Zo lang je me niet laat passen weet ik mijn weg in het veld wel te vinden’, zegt de geboren Bedumer.

Homan heeft niet altijd bij DIO gespeeld. Hij liet Bedum een seizoen liggen om zijn geluk bij de heren van het stad-Groninger Lycurgus te beproeven. Dat was in het seizoen 2009/2010. Van spelen kwam niet veel terecht. ‘Ik zat veel op de bank of speelde in het vierkantje naast het veld. Ook niet echt bevredigend. Het was geweldig om een jaar lang volleybal op topniveau mee te maken, maar het sociale leven vond ik ook belangrijk en dus besloot ik de gezelligheid van Bedum weer op te zoeken’, vertelt hij.

Hij heeft nooit spijt gehad van het feit dat hij op het oude nest terugkeerde. ‘DIO is een erg gezellige vereniging, betrokken, ons kent ons. Het is een echte dorpsvereniging waar af en toe ook leuke feestjes worden gehouden. Op volleybalgebied hebben we er al mooie dingen laten zien. En als je alleen al kijkt naar het aantal toeschouwers en de sfeer die er tijdens een thuiswedstrijd op zaterdagavond heerst? Dat is toch geweldig?’

In Peter Blangé heeft hij een groot voorbeeld. ‘Dat is natuurlijk een geweldige spelverdeler. Wie wil er nou niet zijn evenknie zijn. Een man die goud op de Olympische Spelen heeft gewonnen. Dat is toch de droom van elke sporter?’

Homan heeft van alles meegemaakt in zijn sportloopbaan. Dat hij was gevraagd om voor Lycurgus te komen spelen was al een ding, maar drie keer op rij promoveren en in de eerste divisie belanden was iets van een hele andere orde. ‘Een geweldige tijd. De aansluitende feestjes waren overigens bijna net zo mooi, voor zover ik mij kan herinneren…’

Het was overigens niet altijd rozengeur en maneschijn, want na drie keer de stap omhoog te hebben gemaakt, volgde degradatie. Dat was nogal een domper na drie promoties. DIO Bedum wist zich echter tot in de Topdivisie te knokken en wat Homan daar nog het meest van bij is gebleven waren de overvolle tribunes. ‘Wij hebben gewoon een fantastisch thuispubliek’, vindt Homan.

Oefenmeester Edwin ten Kate kreeg de niet eenvoudige klus om voorganger Nico Huisman op te volgen. Ten Kate is een heel ander type trainer. Homan: ‘De aanpak is zeker anders. Huisman heeft ons gebracht waar we nu zijn. Ten Kate is minstens zo gedreven als hem, maar heeft zijn eigen ideeën over volleybal. Toch zijn er ook dingen de wel weer overeenkomen. Ten Kate heeft namelijk jaren training van Huisman gehad.’

Het lijkt er op alsof DIO Bedum dit seizoen minder stabiel is dan in voorgaande seizoenen. Op de vraag waar dat aan ligt, zegt Homan: ‘We kunnen echt strijden als een team. Ook wanneer we ver achter staan. Maar we kunnen het hoofd ook laten hangen en dan lukt er helemaal niets meer. Dat is een mentale kwestie. Verder hebben we te maken gehad met blessures en het uitvallen van Jan Bakker. Daar heb je als ploeg weinig invloed op. Ik weet dat onze eigen sporthal tot voor kort een onneembare veste was. In dat blazoen is wel een deukje gekomen. We gaan er echter vol tegenaan en willen de rest van de thuiswedstrijden allemaal winnen. Dat zijn we wel verschuldigd aan het publiek.’

DIO Bedum wist lang zicht op een eventuele titel te houden, maar dat doel lijkt nu el achter de horizon te zijn verdwenen. Dus rijst de vraag wat het ongetwijfeld bijgestelde einddoel gaat worden. ‘We hebben aan het begin uitgesproken om elke wedstrijd te winnen. Helaas lukt dit niet altijd maar toch blijft dit nog steeds de doelstelling. Daarna zien we wel waar we eindigen’, zegt Homan.

Het spelen op een hoog niveau brengt van alles met zich mee, zoals bijvoorbeeld de druk om te zorgen dat de aanwas niet achter blijft. Het alternatief is dat je buiten de eigen vereniging naar versterking gaat kijken om het niveau vast te kunnen houden. DIO is duidelijk van plan om dat met eigen spelers te realiseren. Homan: ‘We proberen zoveel mogelijk jongens vanuit het tweede team mee te laten doen om die in te laten stromen. Dit zal niet altijd haalbaar zijn op dit niveau, maar we gaan er voor.’

En over de vraag hoe lang Homan zelf nog op het huidige platform wil acteren, moet de ondernemer even nadenken. ‘Dat is lastig hoor. Op dit niveau spelen vergt veel tijd voornamelijk de uitwedstrijden wat me momenteel wel iets tegen gaat staan. Wat ik volgend seizoen ga doen is nog afhankelijk van een aantal factoren. Ik hoop uiteindelijk nog wel een keer kampioen te worden in de topdivisie.’

En mocht er ooit een einde komen aan zijn rol als spelverdeler, dan ligt er misschien nog wel iets anders op hem te wachten, waarbij hij een optreden als coach niet uitsluit. ‘Dat zou me erg leuk lijken. Maar hopelijk gaan daar nog wat jaren overheen, want het spelletje zelf spelen is nu nog veel te leuk.’

No Replies to "Thijs Homan wil nog een titel pakken met DIO Bedum"