Einde seizoen voor Aalderd Duinkerken

Grote afwezige binnen de lijnen tijdens de derby tussen Corenos en Poolster was Aalderd Duinkerken. De 37-jarige alleskunner van de Roodschoulsters had al aangegeven dat dit zijn laatste seizoen zou zijn in de hoofdmacht van de vierdeklasser, maar een hele vervelende blessure heeft een dikke streep door zijn streven gezet. ‘Ik was er echt nog niet klaar mee en had in samenspraak met coach Marco Pesiwarissa besloten om er nog een jaar aan vast te plakken. Tja, dan is het jammer dat er op zo’n manier een einde aan komt. Eigenlijk besef ik nog steeds niet wat er is gebeurd’, kijkt de rasverdediger op een uiterst vervelend incident terug.

In de aanloop naar het duel met Poolster trainde Corenos op dinsdag zoals het altijd traint. Werden er duels aangegaan die je honderd keer uitvecht en meestal goed aflopen. In het geval van Duinkerken echter niet. Hij had al snel in de gaten dat er iets met zijn knie aan de hand was. ‘De schrik zat er behoorlijk in toen ik zag dat mijn knieschijf op een hele rare plek lag. Ik kan je vertellen dat zoiets geen pretje is en ontzettend pijnlijk’, aldus de Meijster.

Duidelijk was ook dat de ambulance ter plekke moest komen om de pechvogel naar het ziekenhuis te vervoeren. Daar kreeg Duinkerken te horen wat er precies aan de hand was en wat de gevolgen zouden zijn. ‘Dat nieuws komt wel even binnen, dat kan ik je wel verzekeren. De wereld stort heel even letterlijk en figuurlijk in.’

Thuis op de bank, in het tenue van zijn cluppie en kijkend naar de verrichtingen van FC Groningen op bezoek bij Feyenoord, kijkt de mannetjesputter en regisseur van het elftal terug op de start van het seizoen. Die omschrijft hij als moeizaam, maar gaandeweg werd de stijgende lijn ingezet en leken Duinkerken en zijn ploeggenoten klaar om de weg omhoog in te zetten.

‘En dan gebeurt je zoiets. Man, man, ik ben niet kleinzerig maar zoiets wens ik niemand toe’, zegt Duinkerken terwijl hij zijn linkerbeen even optilt. De voetballer zit van zijn heup tot aan de voet ingepakt en weet dat dit minstens zes weken zo zal blijven. Daarna is het volgens hem nog afwachten wat de werkelijke schade is.

‘Ze hebben me in het ziekenhuis wel verteld dat het vrij ernstig is, maar daar kan ik niet zoveel mee. We wachten eerst maar eens af hoe het er over zes weken uitziet alvorens ik me zorgen over het verdere verloop ga maken.’

Of het er ooit weer van komt dat Aalderd Duinkerken de voetbalschoenen weer aantrekt? De sympathieke sportman trekt met zijn schouders en zegt: Als ik heel eerlijk ben zou dit wel eens het einde van mijn carrière als voetballer kunnen zijn. De revalidatie zal wel een flinke tijd in beslag nemen. Je weet hoe dat gaat als je been in het gips zit. Spieren slinken dan razendsnel. En ik ben niet van plan om nog een jaar mee te hobbelen. Wellicht dat ik qua ondersteuning nog iets voor de club kan betekenen. Maar nogmaals, eerst maar eens zorgen dat ik weer op de been kom. Daarna zien we wel weer.’