Marco Pesiwarissa wil met Corenos terug naar vierde klasse

Stadjer Marco Pesiwarissa begint binnenkort aan zijn derde seizoen bij vijfdeklasser Corenos uit Roodeschool. ‘Mister Helpman’ heeft het prima naar de zin in het Noord-Groningse en zegt nog lang niet klaar te zijn met Corenos. Door de coronacrisis werden hem en de vereniging een periode en mogelijke titel door de neus geboord. Ondanks dat blijft Pesiwarissa optimistisch. ‘Onze ambitie voor het komende seizoen blijft gehandhaafd. We willen terug naar de vierde klasse’, laat de 46-jarige oefenmeester zich ontvallen.

Pesiwarissa kon, voordat hij bij Corenos neerstreek, op een lange sportieve historie bogen. De meeste jaren daarvan bracht hij door bij voetbalvereniging Helpman. Niet alleen als trainer, maar ook als speler. ‘Van mijn 18e tot en met mijn 44e jaar heb ik bij Helpman trainingen gegeven. Dat is  heel erg lang, maar Helpman heeft mij de kans gegeven om mezelf als trainer te ontwikkelen en ik heb er veel geleerd. Tot voor kort was Helpman in mijn ogen de ‘dorpsclub’ in een stad. Maar tijden veranderen. Ik heb daar hele belangrijke lessen uit gehaald en heb er vervolgens voor gekozen om mij elders als trainer te ontwikkelen.’

Toch kijkt Pesiwarissa met veel plezier terug op zijn ‘stadse periode.’ Met de vrouwen van Helpman wist hij bijvoorbeeld twee keer te promoveren en zelfs de bekerfinale te halen. ‘Dat was ook een geweldige groep waarmee ik gewerkt hebt. Ze waren talentvol en enthousiast. Daarnaast ben Ik ook meerdere keren met het tweede elftal van Helpman kampioen geworden. Ook de promoties met de reserves van Gorecht waren geweldig om mee te maken. Het mooiste van al die kampioenschappen en promoties was, dat ik met al die groepen op nul begon, een team maakte en door ontwikkeling en plezier aan het eind van het seizoen voor de prijzen speelde. Dat waren mooie bekroningen op mijn manier van werken met die groepen.’

Het trainen zit de coach dus in het bloed en het mooie daarvan is dat hij ook als voetballer zijn mannetje stond en dus net iets dichter bij de spelers staat. Hij kapte als 28-jarige met zijn optredens in het vlaggenschip van Helpman na onenigheid met de toenmalige hoofdtrainer van Helpman. Daarvoor speelde hij nog in het Moluks elftal en onder andere bij Jong Ambon en RCS in het Zeeuwse Oost-Souburg. Pesiwarissa: ‘Ik denk soms nog wel hoelang ik nog in het eerste elftal van Helpman zou hebben gevoetbald als die onenigheid er niet was geweest. Ik ben toen naar het derde elftal gegaan. Dat was min of meer een recreatieteam. Met die jongens voetbal ik nog steeds.’

Ook bij clubs als Marum, Lewenborg, vv Heerenveen, SVMH, SV Bedum en Gorecht kent men de kwaliteiten van de oefenmeester, waarbij gezegd te worden dat hij het eerste team van de Bedumer dames nog altijd traint. En toen kwam dus op zeker moment Corenos om de hoek kijken. ‘Corenos was op zoek naar een trainer en omdat ik na een seizoen Helpman 2 weer op eigen benen wilde staan, besloot ik er een sollicitatie aan te wagen. Na een heel goed gesprek met oud-voorzitter Henno Tamsma en een delegatie van de spelersgroep ontstond er wel een goede klik. Ik denk dat Henno erg gecharmeerd was over hoe ik over mijn visie ten aanzien van het trainen en voetballen vertelde, want volgens mij waren er veel kandidaat-trainers op de vacature afgekomen.’

Het eerste jaar als trainer van de Roodeschoolsters leverde Pesiwarissa een degradatie op naar de vijfde klasse, dus een echt goede start van zijn verblijf in Roodeschool was dat dus niet. ‘We hebben in het eerste seizoen veel te maken gehad met blessures in de selectie, waardoor we wekelijks de basis om moesten gaan gooien. Daardoor kregen wij de automatismen er niet in. Wij doen het nu voor een heel groot gedeelte met dezelfde groep spelers, alleen spelen we iets anders dan vorig seizoen. We hebben gekeken in welk systeem de spelers beter tot hun recht komen en wat bij deze groep past. Dat heeft tot en met de wedstrijd tegen SV TEO zijn vruchten afgeworpen.

Corenos deed het inmiddels voorbije seizoen vriend en vijand verbaasd doen kijken met overwinningen op het ongenaakbaar lijkende Groninger Boys van prijsschutter Freddie de Grooth en bijvoorbeeld VVK. Die werden nog wel eens afgewisseld met moeizamere voetbalpotjes. Waarom dat zo was, legt Pesiwarissa als volgt uit: ‘Onze manier van voetballen is vanaf de eerste bekerwedstrijd tegen Blauw Geel ’15 hetzelfde gebleven. Ook onze spelopvatting. Maar je hebt ook te maken slechte veldomstandigheden en met tegenstanders die zich massaal laten inzakken op de eigen helft. We hadden soms moeite om in de kleine ruimte te kunnen voetballen. Uiteindelijk hebben wij die duels wel weten te winnen, maar met magere cijfers. Tegen clubs als FC Zuidlaren, Heiligerlee en FC Ter Apel ’96 (beker), Groninger Boys en VVK hebben we wel laten zien dat we voetballend oppermachtig waren en zeker een kans op promotie hadden gemaakt.’

Over zijn aandeel in het succes van Corenos blijft Pesiwarissa bescheiden. ‘Dat is niet zo groot hoor. Samen met Arie Duinkerken, aan het begin van het seizoen was dat mijn assistent, hebben we het team geanalyseerd, onze tekortkomingen blootgelegd en sterke punten naar boven gehaald. Daar hebben we vervolgens een systeem en tactiek op losgelaten. Dat heeft goed uitgepakt. Momenteel is Bart Moes mijn assistent. Met hem voer ik veel gesprekken systemen en tactieken.  Daarnaast prijs ik me gelukkig dat de verbinding met selectie en bestuur heel erg goed is. Toen wij degradeerden heb ik de volledige steun van zowel supporters, bestuur en de spelersgroep gevoeld en gekregen. Nu het voetballend beter gaat en de prestaties er ook zijn, is het logisch dat de binding tussen ons ook goed is.’

Het is ook in het voetbal natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn en dus vragen we de oefenmeester welk hoofdstuk in zijn voetballeven hij het liefst zo snel mogelijk zou willen vergeten: ‘Je zou misschien denken de degradatie van Corenos naar de vijfde klasse, maar uit die degradatie zijn we sterker en beter tevoorschijn gekomen. Zeker als je ziet dat wij ons voetballend erg ontwikkeld hebben. Soms moet je een stap terug doen om vervolgens twee vooruit te kunnen maken. Maar als ik een ‘hoofdstuk’ moet kiezen, is dat mijn tweede seizoen bij Helpman 1.’

De coronacrisis doorkruiste de meer dan reële promotiekansen van Corenos toen de competitie in de prullenbak verdween. Een hele zure gewaarwording, die Pesiwarissa relativeert door te stellen dat gezondheid belangrijker is dan het voetbal. ‘Het blijft natuurlijk heel erg balen. We stonden voor een hele belangrijke- en beslissende periode met duels tegen Groninger Boys, VVK en De Fivel achter elkaar. Je staat bovenaan en bent dan zo dichtbij. We hadden alles in eigen hand. De groep baalde daar enorm van, omdat je ook het harde werken beloond wilt hebben. Nu gaan we op herkansing met de kans dat de andere teams zich ondertussen kunnen versterken. Maar onze ambitie blijft gehandhaafd. Wij willen weer terug naar de vierde klasse.’

In december van het afgelopen jaar verlengde Pesiwarissa zijn contract met Corenos. Dat verraadt vertrouwen in elkaar en het kunnen van de coach. ‘Ik zie mezelf wel een aantal jaren als hoofdtrainer bij deze geweldige en warme club. Maar of het verstandig is? Dat durf ik niet te zeggen. Zolang de trainingen niet eentonig worden en de groep niet op mij is uitgekeken, zou ik hier best nog wel een aantal jaren willen blijven. Ikzelf ben nog niet klaar bij Corenos. We hebben een geweldig grote groep talenten en enthousiaste spelers en er is nog heel veel mogelijk binnen Corenos, zowel met de senioren als met de jeugd. ik heb echt het gevoel dat we bij Corenos met iets moois bezig zijn. Dat zie en merk je aan alles. De vrijwilligers, de selectie, de commissies en het bestuur. Ik hoop dat ik daar mijn steentje aan kan bijdragen. Maar je weet maar nooit in de voetballerij. Vandaag kan het zonnetje schijnen, maar morgen…’

Nu duidelijk is dat er voor 1 september niet meer gevoetbald zal worden, lijkt de voorbereiding op het seizoen 2020/2021 ook moeizaam te gaan verlopen, laat staan dat bekend is wanneer de competitie zal kunnen starten. Op de vraag hoe Pesiwarissa het voetbal nu bij de spelers gaat brengen zegt hij: ‘ Het is zoals het is. Ik stond voor een aantal weken geleden nog vier avonden in de week op het trainingsveld en in het weekend op het voetbalveld. Dat is nu helemaal weg. Je bent nu veelal achter de schermen bezig voor het nieuwe voetbalseizoen.’

Toch vindt Pesiwarissa het logisch en goed dat het kabinet niet direct alle deuren open gooit, maar dit juist in kleine stapjes gaat doen. Hij is er op voorbereid. ‘Ik heb al een aantal scenario’s klaar liggen. De eerste twee kunnen overigens de prullenbak al in. Er ligt nog eentje voor ná 1 september. Dat wordt wat lastiger, omdat het nu ook de voorbereiding raakt. Het overbrengen van tactiek en speelwijze zou online wel kunnen gebeuren, maar voor  conditie en kracht zullen de spelers zelf verantwoordelijk voor moeten zijn. En dan heb je ook nog voetbalritme. Hopelijk krijgen we voldoende tijd om ons op de eerste officiële wedstrijd te kunnen voorbereiden.’

Tot slot wil Pesiwarissa nog kwijt het harstikke mooi te vinden dat EemsmondSport ook teams uit de vijfde klasse aandacht geeft. ‘Want zo krijgen de mensen uit de regio toch nog nieuws mee over clubs uit die klasse en waar zij mee bezig zijn. Corenos is zo’n club. Een geweldige accommodatie, talentvol, oog hebbend voor alle leden en dorpsbewoners uit Roodeschool. Ik hoop dat wij volgend seizoen ook weer de nodige aandacht en support krijgen zoals wij die afgelopen seizoen hebben ervaren. Wij hadden onze supporters graag een groot feest gegund. Hopelijk komt dit er volgend seizoen.