Joran Knot (Corenos) mag zich international van Bonaire noemen

Het kan soms raar lopen in de wereld van de voetballerij. Zo ben je actief voor je eigen amateurclub in Noord-Groningen en nog geen half jaar later vecht je met je tijdelijke club SV Vitesse om het kampioenschap en schop je het zelfs tot speler van het nationaal team van Bonaire. Het is Joran Knot overkomen en terugblikkend op de gedenkwaardige maanden die hij daar heeft meegemaakt, kan de Roodeschoolster er eigenlijk nog niet bij. ‘Het is onvoorstelbaar wat ik hier heb meegemaakt. Deze ervaring nemen ze me nooit meer af’, zegt hij aan de vooravond van zijn terugkeer naar Nederland.

Joran Knot van het net naar de vierde klasse gepromoveerde Corenos uit Roodeschool beleeft een wel hele bijzondere stageperiode op Bonaire. Enige tijd geleden meldde EemsmondSport al dat hij bij SV Vitesse was gaan voetballen, maar daar is het niet bij gebleven. Hij werd voor het nationaal elftal gevraagd en kreeg de speelminuten die hem officieel tot international hebben gemaakt. En dat kunnen niet veel amateurvoetballers uit de regio hem nazeggen.

Knot was door bondscoach Mauricio Tobon geselecteerd voor een toernooi in de Nations League C van de Noord- en Centraal-Amerikaanse Concacaf dat op 1 juni van start zou gaan. ‘Na een wedstrijd van SV Vitesse kwam de trainer bij me en zei dat ik met de nationale selectie mocht meetrainen.’ Begin vorige maand vloog Knot met zijn teamgenoten naar de Turks- en Caicoseilanden, twee eilandengroepen die deel uitmaken van de Antillen. Daar werd een paar dagen later de eerste wedstrijd van het toernooi gespeeld. De trip duurde uiteindelijk tot 15 juni, waarbij er in de tussentijd nog wel twee keer naar Curacao werd gevlogen om de thuiswedstrijden tegen de Amerikaanse Maagdeneilanden en Sint Maarten te spelen. En uiteraard moesten ook de uitwedstrijden tegen beide teams in die paar weken worden gespeeld en werden er dus heel wat kilometers gemaakt door het voetbalgezelschap.

‘Alles was perfect geregeld. We vlogen met een privévliegtuig van en naar de eilanden en verbleven iedere keer all inclusive in een hotel. Het was echt een fantastische ervaring. Niet alleen vanwege de reis en de prachtige eilanden, maar ook om mee te mogen doen met het nationale team van Bonaire. Wie maakt dat nou mee als nuchtere jongen van de Noord-Groninger klei. Zoiets vergeet je nooit weer.’

Om zich echt international te mogen noemen, moest hij uiteraard speelminuten maken en die kreeg hij dan ook. Een basisplaats zat er niet in, maar hij mocht elke wedstrijd invallen en voetbalde in totaal zo’n zeventig minuten bij elkaar. ‘Dat lijkt misschien niet veel, maar het gaat me ook om de beleving. Je geniet van alles wat er om je heen gebeurt. Ik zorgde er in ieder geval altijd voor dat ik klaar stond voor de groep.’

Joran Knot kijkt dan ook met veel plezier terug op de toch wel bijzondere periode. En zijn team deed het nog eens goed ook. ‘We hebben drie wedstrijden gewonnen en een keer gelijk gespeeld.’ Dat was tegen Sint Maarten, waarin Bonaire een 2-0 voorsprong verspeelde. Ondanks die halve missstap eindigde men toch als eerste in de poule. ‘Ze hadden het nog nooit zo goed gedaan op een toernooi’, vertelt de Roodschoulster. En dat was ook te merken aan de bondscoach, die na de laatste zege zijn emoties de vrije loop liet en door de knieën ging.

Ayrton Cecilia werd de beste man van Bonaire met vijf treffers en twee assists waaruit eveneens werd gescoord. Er heerste tevredenheid alom bij coach en spelers en niet in de laatste plaats bij Joran Knot zelf. ‘Ik ben volledig in de groep opgenomen en vooral met de jongens van SV Vitesse heb ik een goede band opgebouwd. Het is echt een geweldige ervaring geweest om hier onderdeel van te zijn geweest en ik ga dit absoluut missen.’

En als je denkt alles al te hebben meegemaakt, wacht op Bonaire nog het toetje. Met zijn club SV Vitesse moest hij als koploper aantreden tegen de nummer vijf Uruguay. Inzet was het bemachtigen van de kampioensschaal. Het mocht echter niet zo zijn. De ploeg uit de wijk Antriol, nabij Kralendijk, kreeg namelijk met 3-1 klop. ‘Dat was zwaar kloten, maar het is niet anders. Het had inderdaad een prachtig slotakkoord kunnen zijn’, zegt de Roodschoulster. Die kan er overigens nog steeds komen, maar dan moeten de naaste belagers SV Real Rincon en Atletiko Flamingo hun eerstvolgende wedstrijd verliezen.

De inmiddels aardig bijgebruinde Noord-Groninger dreigde ook nog even in een tropische storm te belanden. ‘Er waren allerlei waarschuwingen uitgegaan, maar uiteindelijk viel het nog wel mee. Er was wel veel regen, maar verder gewoon windstil op een eiland waar het in de regel altijd wel waait. Het was dus eigenlijk een typisch gevalletje van een storm in een glas water. Maar goed, je moet er wel voorzichtig mee zijn. Als het wel tekeer was gegaan, had het natuurlijk gevaarlijk kunnen worden.’

Joran Knot keert op 24 juli terug naar Nederland en zal het verhaal van zijn verblijf in de Cariben waarschijnlijk nog vele malen moeten vertellen aan de mensen die hem op grote afstand zijn blijven volgen. Onder andere bij zijn club Corenos uit Roodeschool, waar hij als vijfdeklasser vertrok en als vierdeklasser terugkeert. Het zal weer even omschakelen worden van typisch tropische omstandigheden naar het klassieke Hollandse klimaat. ‘Ik heb een mooie tijd op Bonaire gehad, had het voor geen goud willen missen en heb het eiland voor altijd in mijn hart gesloten. Deze ervaring nemen ze me nooit meer af. Nu het er echter op zit, heb ik ook wel weer zin om naar huis te gaan. Naar mijn vriendin Jente, familie, vrienden en uiteraard de club.’