Grensrechters maken er steeds vaker een potje van

In de loop der jaren heb ik heel wat voetbalwedstrijden gezien en dientengevolge ook een kleurrijk gezelschap aan clubgrensrechters. Eigenlijk mag je het woord grensrechter niet meer gebruiken, want tegenwoordig heten deze mensen assistent-scheidsrechter. En daar zit hem nog wel eens de kneep. Zonder ze bij naam te noemen, heb ik voorbeelden genoeg gezien van vaandelzwaaiers die een geheel eigen invulling geven aan de term assistent van de scheidsrechter. Niet gehinderd worden door enige spelregelkennis. De vlag te pas en te onpas de lucht in steken om een scheidsrechter duidelijk te maken dat hij het in ieder geval niet goed gezien heeft. In de krochten van het amateurvoetbal zie je ze elke week opduiken, maar ook hogerop kom je wel eens mensen tegen die je een andere invulling van het voetbalweekend zou willen toewensen.

door Nanko Kiel

Het levende voorbeeld van een totaal onbetrouwbare vlaggenist trof ik nog niet zo lang geleden aan. De man was overal mee bezig, behalve het opvolgen van de instructies die hij ongetwijfeld voor de aftrap van de onpartijdige had meegekregen. Bij een andere wedstrijd waar ik stond, verzocht de scheidsrechter zijn assistent om de vlag maar aan iemand anders over te dragen. Hij had er in een half uur tijd zo overduidelijk een potje van gemaakt dat zelfs zijn eigen club zich aan hem begon te ergeren.

En anders is er nog wel het type vlaggendrager dat het niet eens is met de beslissingen van de fluitist en er gewoon de brui aan geeft. Zelfs die ben ik al meerdere keren tegen het lijf gelopen. In de achterliggende jaren ben ik na een wedstrijd meerdere keren aangesproken door scheidsrechters en hun assistenten die van zichzelf vinden dat ze het eigenlijk wel goed gedaan hadden. Zulke mensen druk ik altijd op het hart dat dit het geval is als hun naam niet al te vaak in de media opduikt. In de regel betekent dat namelijk maar één ding en dat is dat er een beslissing in twijfel wordt getrokken.

Wij hebben bij EemsmondSport de beschikking over camera’s die zaken feilloos kunnen vastleggen. En ik verzeker u, er is ons al meerdere keren verzocht om beelden beschikbaar te stellen. We doen het liever niet, maar als het er zo duimdik bovenop ligt dat je niets anders kunt concluderen dan dat er weer een misser is gemaakt? Het grappige is dat verenigingen in de regio dit ook weten. Er wordt niet zelden geroepen dat assistent-scheidsrechters zich maar beter kunnen inhouden, want beelden liegen immers niet.

Het gebeurt steeds vaker dat het functioneren van de assistenten aan de kaak wordt gesteld en dat is een zorgelijke ontwikkeling. Hoe vaak gebeurt het niet dat een assistent voor buitenspel vlagt, terwijl je met een oog dicht nog kunt zien dat hij er volledig naast zit. En weet u wat het ergste is, soms vlaggen ze niet als het wel buitenspel is. Hoe vaak worden er inworpen, achterballen en vrije trappen ‘gestolen’ voor de eigen vereniging, terwijl ze donders goed weten dat ze de kluit daarmee belazeren? Je vraagt je af waar die mensen met hun gedachten zitten als ze zich voor een wedstrijd bij de scheidsrechter moeten melden. Die hen duidelijk uitlegt wat er van hen wordt verwacht. Instructies krijgen die ze na het verlaten van de kleedkamer al lang weer zijn vergeten.

Assistent-scheidsrechter zijn vergt wel wat meer dan het langs de zijlijn meelopen met de laatste man van je club. Waarbij meteen gezegd moet worden dat een deel van de assistenten elke tempoversnelling binnen de lijnen mist en niet zelden een meter of tien achter de feiten aan loopt. Met een vlag zwaaien vraagt spelinzicht en concentratie. Je kunt het je, als we  de kelderklasse van het voetbal even buiten beschouwing laten, niet veroorloven om met randzaken bezig te zijn.

Vlaggenisten zijn vaak doof voor het argument dat ze hun eigen club een slechte naam bezorgen als ze bewust aan het knoeien slaan. Scheidsrechters zijn vaak de gebeten hond, maar je kunt van fluitisten niet het onmogelijke verlangen. Hij moet er tot op zekere hoogte op kunnen bouwen dat zijn assistenten hem assisteren bij het handhaven van de spelregels en daar niet hun eigen interpretatie aan geven. Er wordt veel gemopperd op scheidsrechters die hun assistenten negeren bij een vlagsignaal. Soms is dat onterecht, maar vaak begrijp ik het ook wel. Waarom zou je jezelf in de maling laten nemen door iemand die er alleen maar op uit is om de zaak te verzieken?

Assistent-scheidsrechters staan meestal langs de lijn uit liefde voor hun club. Dat is een groot goed en eerlijk is eerlijk, het is geen eenvoudige en al helemaal geen dankbare klus. Je krijgt wekelijks heel wat naar je hoofd geslingerd van de stuurlui die aan wal staan en nog beter menen te kunnen zien wat er zich binnen en langs de lijnen afspeelt. Niets dan lof voor de mensen die integriteit hoog in het vaandel hebben staan en gewoon tegen hun club vlaggen als dat spelregeltechnisch gevraagd wordt. Gewoon stevig in hun schoenen staan bij het nemen van een moeilijke beslissing. Leg het naderhand maar eens in de kantine uit dat je geen buitenspel hebt geconstateerd en de tegenstander de winnende goal hebt laten scoren.

Hoe het allemaal beter zou kunnen? Die het weet mag het zeggen. We wensen alle assistenten veel succes bij het uitoefenen van hun hobby. Mijn boodschap aan de wapperaars die er een potje van blijven maken? Probeer niet te vaak in een van onze reportages op te duiken of je naam in een van de verslagen terug te vinden. Dat betekent in de regel niet veel goeds.

No Replies to "Grensrechters maken er steeds vaker een potje van"