Voor Johnny Zuidema is het qua amateurvoetbal waarschijnlijk wel gedaan. De Leenster liep eind vorige maand en dubbele beenbreuk op tijdens de wedstrijd van zijn club FC LEO op bezoek bij KRC en vindt het nu welletjes geweest. ‘Het is niet de eerste keer dat ik ernstig geblesseerd ben geraakt. Ergens moet je een lijn trekken en aan je maatschappelijke loopbaan gaan denken. Het is heel jammer dat er op deze wijze een einde aan komt, maar het is niet anders. Zoiets kan overal gebeuren. Een ongeluk zit in een klein hoekje’, vertelt de 31-jarige.

Negen minuten was het duel in Kantens nog maar onderweg toen het ineens gruwelijk fout ging. Een botsing, een klap die door merg en been ging en vervolgens de vertwijfeling. Bij omstanders, maar ook bij Zuidema zelf. Het was al snel duidelijk dat het helemaal mis was en dat de Leenster zich kon opmaken voor vervoer naar het ziekenhuis. Daar werd hij dezelfde dag nog geopereerd aan een kuit- en scheenbeenbreuk. Het was niet de eerste keer dat hij iets brak, want in zijn laatste jaar als A-junior overkwam hem dat ook al een keer. Toen was er sprake van een ‘mooie scheenbeenbreuk’ en was een poos in het gips voldoende om te herstellen.

Terugkijkend op het moment in Kantens zegt Zuidema: ‘Ik keek naar mijn voet en zag dat hij zo’n beetje dwars op mijn rechterbeen stond. De rillingen liepen me over de rug en op dat moment raak je wel even in paniek. Daarna kwam het besef van de pijn en ik verzeker je, die was hevig. Het heeft ook niet geholpen dat er bijna drie kwartier op een ambulance gewacht moest worden. Het leek wel een eeuwigheid’, zegt de productie-coördinator van een drukkerij in Groningen.

Na een paar dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen mocht Zuidema thuis verder herstellen. Hij heeft nog geen idee hoe lang dat allemaal gaat duren. ‘Er zit een pen in mijn scheenbeen met een aantal schroeven. Mijn kuitbeen moet zich maar zien te redden. Er mag wel iets van belasting op, maar ik merk toch dat het allemaal nog stijf is en dat ik hier en daar het gevoel mis. Ik zit nu regelmatig drie kwartier op de hometrainer om toch een beetje te kunnen oefenen, maar ik zet mijn geld er op in dat mijn zoontje Bodhi van bijna een jaar eerder loopt dan ik.’ Hij wil overigens nog wel even een welgemeend dankjewel richting KRC laten uitgaan. ‘Ze hebben onze ploeg en mij aan alle kanten moreel gesteund en heel correct gehandeld.’

Johnny Zuidema speelde tot aan zijn dertiende bij Ezinge en verkaste toen naar Leens om daar bij de plaatselijke favorieten te gaan spelen. ‘Ik heb er mooie en mindere tijden gekend’, aldus de verdediger die nog nooit wist te scoren. ‘Maar dat is ook niet mijn taak. Ik moet de ballen bij het doel weg zien te houden’, lacht hij. En wat als de schoenen inderdaad aan de wilgen worden gehangen? Zuidema: ‘Dan wacht ik tot Bodhi oud genoeg is om te gaan voetballen. Kan ik hem mooi begeleiden.’ Wat hem ook is overkomen, zijn gevoel voor humor heeft Johnny Zuidema wel behouden, want als hem wordt gevraagd hoe de pechvogel zijn gedwongen vrije tijd probeert in te vullen, zegt hij: ‘Ach, het in- en uitruimen van de vaatwasser is nu ook een heel avontuur geworden als je dat vanuit je rolstoel moet doen.’