Joran Knot, voetballer van vijfdeklasser Corenos uit Roodeschool, loopt als student bedrijfseconomie momenteel stage in Caribisch Nederland. Bij een accountantskantoor in Kralendijk op Bonaire om precies te zijn. Hij combineert zijn werkzaamheden daar met het spelen voor SV Vitesse en hoopt halverwege juli naar Nederland terug te keren. Knot geniet van alles wat hij op Bonaire meemaakt. ‘Dit zijn van die dingen in het leven die waarschijnlijk nooit weer op je pad komen. Je krijgt de kans om je in een avontuur te storten dat niet voor iedereen is weggelegd. Die mogelijkheid heb ik met beide handen aangegrepen.’

Voetbal is voor Knot veel meer dan alleen maar achter een bal aan rennen en op niveau spelen. Dat is ook van de redenen waarom de 21-jarige Corenos nooit de rug zal toekeren. ‘Ik speel al sinds mijn vierde of vijfde jaar in Roodeschool. Mijn vrienden en kennissen, ik heb ze allemaal via de club leren kennen. Vriendschap en gezelligheid zijn mij veel waard. Dat vind ik allemaal bij Corenos terug.’

In september van het afgelopen jaar kreeg hij tijdens zijn studie een stagevoorlichting en hierbij kwam ook een buitenlandse stage aan de orde. ‘Eigenlijk was ik al te laat om me hiervoor op te geven, maar de voorlichter zei dat er nog een kans was om dit te gaan doen. Er moest dan wel snel gehandeld worden. Zonder er eigenlijk verder bij na te denken heb ik toen een mailtje gestuurd naar het instituut dat over de stages ging en toen is het balletje gaan rollen.’

Eind oktober, begin november werd duidelijk dat het idee van een verblijf aan de andere kant van de oceaan serieuze vormen ging aannemen. Joran Knot kon een stageplaats op Bonaire krijgen. Toen hij binnen de vereniging kenbaar had gemaakt dat zijn inbreng voor Corenos een poosje op nul zou komen te staan, kreeg hij louter positieve reacties. Knot: ‘Natuurlijk vonden ze het wel jammer dat ik midden in het seizoen weg zou gaan, maar ze hebben me bij de club volledig gesteund.’

Joran Knot zou aan een nieuwe fase in zijn leven beginnen. Hij werd aangenomen bij Grant Thornton Bonaire in Kralendijk en kon zich voorbereiden op een nieuw avontuur. Twijfels waren er ook. Zijn club was immers met een prima seizoen bezig en mochten ze de titel pakken, dan zou hij dat moeten missen. ‘Daar wil je uiteraard graag een aandeel in hebben. Het is jammer dat je dat niet meemaakt, want hoe vaak zou het gebeuren dat je als senior kampioen wordt? Ik wilde deze kans echter niet laten glippen en heb er dan ook nog geen seconde spijt van gehad dat ik deze stap heb genomen.’

Tot op de laatste dag voor zijn vertrek in februari bleef het spannend of de reis wel gemaakt kon worden in verband met de toen geldende corona-regels. Uiteindelijk kon hij op het vliegtuig stappen dat hem naar Bonaire zou brengen. Hij kwam er in een compleet andere belevingswereld terecht. Moest acclimatiseren en aan een heel ander levensstijl gewend zien te raken.

Naast werken moet er ook tijd voor ontspanning zijn en omdat voetbal zijn leven is, was het voor Knot wel duidelijk dat hij op Bonaire een voetbalclub zou opzoeken waar hij zijn conditie op peil zou kunnen houden en zijn kunsten wellicht kon vertonen. De man die door Corenos een belangrijke spil binnen het team wordt genoemd, wil zich altijd blijven verbeteren en waarom zou je dat niet op Bonaire doen?

Knot rolde in de Caribische voetbalcompetitie omdat hij aanvankelijk al bij Suri Stars had lopen ballen. Een veteranenteam dat niet in competitieverband speelt. Bij die club draait het om de gezelligheid en even lekker een balletje trappen. Tijdens de informele partijtjes werd de Noord-Groninger door ATC en SV Vitesse gevraagd om een keer met hen mee te trainen en wellicht te voetballen.

‘Ik heb toen met beide teams meegedaan en besloot uiteindelijk voor SV Vitesse te kiezen omdat hier ook al wat jongens speelden die ik op het eiland had leren kennen. Binnen de club werd ik meteen goed ontvangen. Ik kreeg een tenue en een presentatiepolo om voor de wedstrijden aan te doen. Voetballen mocht ik aanvankelijk nog niet omdat er een sticker in mijn paspoort ontbrak. Ook daar heeft SV Vitesse mij mee op weg geholpen, om maar zo snel mogelijk te kunnen spelen.’

SV Vitesse speelt in een competitie van tien teams, waar slechts één keer tegen gespeeld wordt. Het is volgens Knot (op de foto hiernaast met nummer 23) best lastig om het niveau van het voetbal daar met dat van Nederland te vergelijken. ‘Ze spelen hier veel onrustiger, waardoor het spel op en neer gaat. Ook is het niveauverschil tussen spelers onderling erg groot. Er zijn spelers die verschrikkelijk goed kunnen voetballen, maar er lopen er ook een paar waar het allemaal wat minder soepel gaat.’

Hij traint er op de dinsdag- en donderdagavond onder een enorm enthousiaste coach. Ook de wedstrijden worden ’s avonds afgewerkt, omdat het overdag simpelweg te warm is. ‘Sommige oefeningen had ik in Nederland nog nooit gedaan, maar dat is ook wel weer leuk. Het is gewoon een hele andere wereld waar je in stapt. Ze hebben hun eigen kijk op het voetbal.’

Afgelopen weekend was het dan eindelijk zo ver. Joran Knot maakte zijn debuut voor SV Vitesse in het duel tegen Ariba Peru. De wedstrijd werd met 3-5 gewonnen. Scoren deed hij niet, paal en lat stonden succes in de weg. ‘Het was echt een super ervaring om mee te voetballen. Het tempo ligt qua spel niet hoger dan in Nederland, maar door de hoge temperatuur en het wat minder geduldige voetbal wordt het al snel pittig. Dan zie je toch dat Zuid-Amerikaanse temperament naar boven komen. Voor scheidsrechters zijn het vaak lastige potjes, maar mij spreekt het wel aan. Qua spelinzicht is het erg verschillend. Er zijn jongens die erg goed kunnen voetballen, maar er lopen ook spelers rond die het spelletje wat minder beheersen. Er wordt dan ook op gehamerd om juist daar druk op te zetten.’ Het voetbal leeft volgens hem enorm op het eiland. Wedstrijden worden meestal live uitgezonden via Voz di Bonaire 94.7FM op facebook.

Tussen alle dagelijkse dingen door probeert hij Corenos zo goed mogelijk te volgen. Elke zaterdagochtend duimen draaien en contact met zijn ploeggenoten onderhouden. ‘Natuurlijk mis ik mijn maatjes en al die andere mensen in Nederland, maar doordat ik contacten onderhoudt, blijf ik er toch nog een beetje bij betrokken.’

Halverwege juli keert de ‘international’ terug naar Nederland. Bruin verbrand, een schat aan ervaringen en een afgeronde stage rijker. Hij zal zijn werk weer oppakken bij een Uithuizer accountantskantoor om in september aan zijn vierde en tevens laatste jaar van de studie bedrijfseconomie aan de Hanzehogeschool in Groningen te beginnen. En natuurlijk meldt hij zich dan weer op de trainingen van de club waaraan hij zijn hart heeft verpand. Waar hij als vijfdeklasser weg ging en misschien wel als vierdeklasser terugkeert.

Als laatste heeft Joran Knot ook nog een boodschap voor zijn vrienden van Corenos. ‘Ik wil de jongens veel succes wensen tijdens het gevecht om het kampioenschap en heb er het volste vertrouwen in dat ze het ook zonder mij gaan redden. Het kampioensfeestje kunnen we wel twee keer vieren. Als ik terug kom, ben ik zeker van plan om het ook nog even te doen.’