WEO heeft de thuiswedstrijd tegen Kwiek enorm met de kansen lopen morsen en kreeg vervolgens het deksel op de neus omdat de gasten uit een drietal mogelijkheden wel twee keer wisten te scoren. En dat bleek genoeg voor het team van trainer Merijn van der Veen om een zwaarbevochten 1-2 overwinning mee terug te nemen naar Hoogezand. Zijn allesbehalve fitte collega Tonnie Huft was teleurgesteld en droop vrij snel na de wedstrijd af met de mededeling dat dit zijn laatste seizoen in dienst van WEO zal zijn.

Om nog een beetje uitzicht te houden op de bovenste vier plaatsen in 5C moest WEO in de schaduw van sporthal De Vennen eigenlijk wel winnen. Nou is schaduw wel een erg groot woord, want het was grauw, mistroostig en regenachtig weer. Eigenlijk een beetje zoals de wedstrijd zich voor de ogen van de toeschouwers voltrok. Maar goed, het is voetbal in de vijfde klasse en dan moet je geen sprankelende solo’s, snijdende eentweetjes of andere hoogstandjes verwachten. En hoogstaand was het zeker niet. WEO begon eigenlijk best aardig en kreeg via Niels Jansen tot drie keer toe om de score te openen. Hij raakte twee keer de paal en toen de lange spits het net wel had weten te vinden werd zijn treffer afgekeurd omdat hij volgens scheidsrechter Peeters uit Groningen teveel op een tegenstander had geleund.

Kwiek had het vooral moeilijk als de thuisclub het spel breed wist te houden en de ballen van links en van rechts voor het doel van goalie Menyanyi Oort wist te slingeren. Alle kopduels werden dan geheid verloren. WEO wist er niet van te profiteren en had na een kwart wedstrijd de mazzel dat Tom Smit teveel tijd nam om een steekpass van Mohammed Hdada binnen te schieten. Het was een waarschuwing die niet tot de hersencellen van de geelzwarten was doorgedrongen, want in de 22e minuut was het wel raak. Uit een voorzet vanaf de linkerkant was het aanvaller Vonck die doelman Jan Meijerhof het nakijken wist te geven: 0-1. WEO moest in de achtervolging, maar was heel snel vergeten hoe je een tegenstander gemakkelijk uit elkaar kunt spelen. Alles en iedereen liep in een trechter richting het centrum, waar veelvuldig balverlies werd geleden omdat passes over een afstand van een meter of vijf veel te hard werden ingespeeld of domweg ingeleverd.

Na een kwart wedstrijd mocht Wouter Slager links van het strafschopgebied een vrije trap nemen. Hij schoot de inzet keihard op de paal. Aan de andere kant dacht Tom Smit dat hij alle tijd had om aan te leggen, maar vergaloppeerde zich. WEO bleef intussen kansen morsen, was allesbehalve scherp in de duels en zeker niet in de spelvoortzettingen. Het was het allemaal net niet bij de gastheren. Na een dik half uur kregen ze wel een strafschop toegekend toen Thom Bakker op het kletsnatte gras terecht kwam. Een hele zware straf van de arbiter, want zoveel leek er niet aan de hand te zijn. Wouter Slager liet zich niet van de wijs brengen en mikte de gelijkmaker binnen: 1-1. Daarna waren Niels Jansen en Dennis de Vries dicht bij een treffer, maar ook zij hadden hun dag niet.

Eenmaal terug van een ongetwijfeld verwarmend bakje thee was de verwachting dat WEO de teugels strakker zou aantrekken, maar voordat de Woldendorpers dat plan konden uitvoeren, keken ze opnieuw tegen een achterstand aan. Simpel balverlies leidde tot een Houdini-act van Mohammed Hdada en een prima pass op teamgenoot Noah Kruijer. Die bedankte zich vriendelijk en liet zich daarna feliciteren: 1-2. En weer liep WEO achter de feiten en vooral zichzelf aan. Nadat Niels Jansen, Kebba Darboe en de overijverige Thom Bakker mogelijkheden hadden laten liggen, leek een dubbele wissel uitkomst te bieden. Invaller Robert Smidt stond koud in het veld toen hij de bal veroverde en op weg wilde naar het doel van Kwiek. Arbiter Peeters floot hem terug omdat hij ten onrechte een overtreding had gezien. Niet veel later ging hij over de knie van Mark Keizer. Een situatie die bijna identiek was aan het oment waarop WEO een strafschop kreeg. Nu zag de arbiter echter niets wat volgens hem tegen de regels indruiste. Keizer zou het einde van de wedstrijd niet halen, want toen Smidt er voor de derde keer tussenuit was gepiept, wist hij niets anders te doen dan de Woldendorper tegen het gras te kwakken. En omdat de weg naar het doel voor Smidt open lag, kon de onpartijdige niets anders doen dan de zondaar rood voortoveren. Met nog een minuut of acht te gaan probeerde WEO een laatste stormloop te ontwikkelen, maar miste de zuiverheid in het spel, zag alle ballen net verkeerd vallen of voor de doellijn worden weggerost. En dus bleef het bij de reeds bereikte stand en konden Tonnie Huft en zijn mannen vooral zichzelf wel voor de kop slaan dat ze dit duel volledig onnodig hadden weggegeven.

Tonnie Huft (WEO): ‘Het is echt onvoorstelbaar wat ik hier gezien heb. Al met al denk ik dat we wel twintig mogelijkheden om zeep hebben geholpen. Als je er niet geweest bent geloof je het niet wat ik nu zeg, maar het is niet te bevatten dat zij hier de punten hebben opgestreken. Van zo’n ploeg mag je gewoon niet verliezen.’ Dat deden de Woldendorpers dus wel. En ze lijden nog een verlies, want Huft stopt er na dit seizoen mee als trainer. Zoals dat zo mooi heet is dat in goed overleg met de club besloten. De coach was daarna niet lang meer op het sportpark omdat hij zich ziek, zwak en misselijk voelde. ‘Ik ga naar huis en kruip in mijn bed’, sprak hij op weg naar de parkeerplaats.

* WEO – Kwiek 1-2 (1-1). Vonck 0-1; Wouter Slager 1-1 (strafschop);Noah Kruijer 1-2.