Op het Wellemansportpark in Appingedam waren de verwachtingen hooggespannen. Het bezoekende Mamio zou wel eens een aardige graadmeter kunnen worden voor wat de selectie van DVC Appingedam op de mat kon leggen. De waarheid was echter dat de Damster gastheren geen kind aan de bezoekers hadden. Halverwege het duel stond het al 3-0 voor de brigade van trainer Duurt Dijkman. De tweede helft had vervolgens net zo goed schriftelijk afgedaan kunnen worden. Hoewel DVC af en toe slordigheidjes in het spel liet sluipen, kon Mamio totaal geen vuist maken en werd het heel simpel aan de kant gezet.
Van Mamio is algemeen bekend dat het een lastig te bestrijden tegenstander is die je vooral niet moet laten voetballen. Ze vertonen hun technieken graag op kunstgras, maar nu moesten ze het doen met het echte gras aan de Klauckelaan in de plaats van de hangende keukens. Ondanks een redelijke openingsfase, bleek al snel dat DVC Appingedam niet veel van de tegenstander te vrezen had. De gasten wisten geen vat op de goed georganiseerde en geposteerde thuisclub te krijgen. DVC heerste op alle fronten. De verdediging stond prima en liet de bezoekers geen enkele illusie dat er ook maar iets te halen zou zijn.
Romano Kisman dacht de doelwachter van de gasten voor de eerste keer te verschalken. Zijn inzet werd echter over de deklat getild. Namens de thuisclub moest Kevin Kamminga daarna handelend optreden om te voorkomen dat aanvoerder Angelo Florencia gevaarlijk zou worden. Nadat Diyar Kaya eveneens een poging had zien mislukken, werd het duel in de 20e minuut dan toch opengebroken toen de sterk acterende Chris Dijks van achteruit een pass richting spits Bas Groenewold verstuurde. De bal leek onderschept te worden door Otto Backé, maar die vergaloppeerde zich. De bal viel buiten zijn bereik in het strafschopgebied waar hij Groenewold toucheerde. De aanvaller zocht het gras op en de overigens goed leidende scheidsrechter Sander van der Veen uit Veendam kon niets anders doen dan de bal op de stip te deponeren. Dijks eiste het speeltuig op en wist doelman Guilherme Maia Deschamps met een lage schuiver aan de rechterkant te passeren: 1-0.
Na een dik half uur was het Groenewold zelf die scoorde. Vanaf rechts verstuurde Jaron Slagter een hoge bal richting de verdediging van Mamio. Groenewold klom het hoogst van allemaal en tilde het leer met zijn hoofd over de goalie heen. Het speeltuig rolde vervolgens het doel in en vanaf dat moment was de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld. Helemaal toen Groenewold vlak voor de thee ook nog zijn tweede liet noteren. Een steekbal van Diyar Kaya mikte hij, al vallend, in de verste hoek: 3-0.
Na de doelwisseling rekende iedereen er op dat Mamio uit een ander vaatje zou tappen om te voorkomen dat men tegen een nog grotere nederlaag aan zou lopen. DVC Appingedam leek zich daar niet zo veel zorgen over te maken. Coach Duurt Dijkman wisselde gedurende het tweede bedrijf flink door, zonder dat het elftal daarbij verzwakkingen toonde. Het is kennelijk de kracht van het huidige, jonge DVC, dat een groep gelijkwaardige spelers heeft waarbinnen de concurrentie groot is. En dat komt de scherpte van spelers en binnen en buiten de lijnen zeker ten goede.
Zoals reeds gememoreerd, had de tweede helft weinig meer om het lijf. Als er vanuit het kamp van Mamio al wat gevaar ontstond, dan was het meestal Abiamuwe Clinton die het vuurtje aanstak. Hij dwong Kiewiet over de hele wedstrijd gezien twee keer tot een goede redding en had in het eerste bedrijf de pech dat een draaiende inzet net langs de verkeerde kant van de kruising vloog. Voor het overige was het vrij tandeloos wat Mamio deed. Het gif zat niet in het spel. Dat was kennelijk voorbehouden aan de grensrechter, die zich vijf minuten voor het laatste fluitsignaal genegeerd voelde en de vlag op de grond smeet. Gelukkig wist elftalleider Bennie Berghuis wat hem te doen stond, anders had dat de gasten ongetwijfeld een reprimande opgeleverd.
* DVC Appingedam- Mamio 3-0 (3-0). Chris Dijks 1-0 (strafschop); Bas Groenewold 2-0; Bas Groenewold 3-0.