Marco Pesiwarissa blijft Corenos voorlopig nog wel even trouw. De oefenmeester uit Groningen heeft besloten om er een negende seizoen bij de Roodeschoolsters aan vast te plakken en staat dus ook in het seizoen 2026/2027 aan het roer van de huidige derdeklasser. Daarmee komt hij aardig in de buurt van het record van de op een na langst zittende trainer in het noordelijke amateurvoetbal. En dat die mijlpaal gehaald zal worden? De stad-Groninger sluit het niet uit.

Marco Pesiwarissa is met zijn achtste jaar bezig in Roodeschool. Je zou denken dat de rek er dan wel een beetje uit is. Niets is echter minder waar. De club is tevreden met de oefenmeester en die heeft het op zijn beurt na al die jaren ook nog steeds prima naar de zin bij Corenos. ‘We hebben samen heel wat teweeg gebracht de afgelopen jaren, zowel binnen als buiten de club. Daar heb ik mijn steentje aan bij mogen dragen. Onder andere in de ontwikkeling van jeugdtrainers, doorstroming van jeugd naar senioren en meedenken over het technisch beleidsplan van de club. Corenos is weer op de voetbalkaart teruggebracht. Ik voel echt de waardering van spelers, bestuur, TC, stafleden en de supporters. Dat is fijn om te weten.’

Een van de voornaamste redenen om bij te tekenen ligt volgens Pesiwarissa zeker bij de wisselspelers. En dan vooral degene die weinig aan spelen zijn toegekomen. ‘Het is heel belangrijk hoe zij tegen mij aankijken. Van hen heb ik het volste vertrouwen gekregen. Dat hebben ze ook richting Technische Commissie uitgesproken en dat voel ik ook. Bovendien zie ik nog voldoende uitdagingen binnen de club en met deze selectie. Alle doelstellingen die we ooit hebben afgesproken, zijn afgevinkt. We willen echter meer en nog beter. Dat spreken we regelmatig naar elkaar uit en dat houdt ons scherp. We willen we in de derde klasse blijven, een sterk tweede elftal als ruggengraat voor de eerste selectie, de jeugdtrainingen naar een hoger niveau brengen en de doorstroming continueren. We zijn nog steeds een club in ontwikkeling, zijn van de vijfde naar de derde klasse gegaan en hebben een goede basis neergezet om als team en club door te groeien.’

Pesiwarissa weet dat trainers die lange tijd aan dezelfde club zijn verbonden vaak wordt verweten dat ze geen ambitie hebben. Dat ze te lang aan een club blijven hangen. ‘Ambitie betekent voor mij jezelf ontwikkelen, meer verantwoordelijkheid nemen en een bijdrage leveren aan het succes van een team of club. In mijn ogen is het dus onzin om zoiets te stellen. Natuurlijk ben ik ambitieus met Corenos. En tot nu toe hebben we samen hele mooie ambities waarin we elkaar versterken, elkaar de tijd en ruimte geven om ambitieus te zijn. Ik heb er echt wel over nagedacht en er thuis, maar ook met spelers en TC over gesproken. De wisselwerking op de trainingen, tijdens de wedstrijden en daarbuiten met staf en groep is echter nog steeds heel erg goed. We maken veel plezier samen, maar werken ook keihard als dat nodig is. Je ziet het vaak genoeg om je heen dat de wisselwerking er niet meer is. Dat zal bij Corenos nooit als een verrassing komen, omdat we door alle geledingen heen altijd met elkaar in gesprek blijven. En ik zeg altijd; je zet je partner toch ook niet zomaar aan de kant voor een ander?’

Op de vraag of Corenos nu wel zo’n beetje aan zijn plafond zit, zegt Pesiwarissa: ‘Ik zou het niet weten, maar ik ben wel van mening dat we ons altijd moeten blijven ontwikkelen en de dingen die goed gaan moeten blijven continueren. Als hoofdtrainer kan ik daar een grote bijdrage aan leveren. Dat geldt voor alle geledingen van de vereniging. We zijn een kleine club, maar blijven dromen van mooie resultaten.’

Op naar het record dan maar? ‘Ja, de mensen roepen al tien, tien, tien! Dat hoeft ook niet zo lang meer te duren nu he.? Het zou wel een mooie mijlpaal zijn. Het is echter mooier om acht seizoenen terug te kijken. Naar waar we vandaan zijn gekomen. Wat we met z’n allen hebben meegemaakt qua promoties, periodetitels, kampioenschappen, degradatie en hoe we ons als team hebben ontwikkeld. Als je ziet tussen welke grote clubs wij met Corenos staan? Dan is dat in mijn ogen mooier dan die tien jaar, want misschien worden het er wel meer.’ (foto: ©Marcel Monden).