De Musselkanaalsters stonden na afloop te juichen alsof ze zojuist de titel in 5F hadden weten te bemachtigen. Of zou het de opluchting zijn geweest dat de lijstaanvoerder toch nog een punt over de streep had weten te trekken? Feit was dat SETA in de uitwedstrijd tegen Meedhuizen geen moment in de wedstrijd wist te komen en er na rust alleen maar op uit was om de toen al bereikte 1-1 tussenstand ook als eindstand op het wedstrijdformulier te krijgen. Beide goals werden vanaf elf meter gemaakt, waarbij Meedhuizen het zichzelf kwalijk kon nemen dat het de kampioenskandidaat niet op een ruimere achterstand had weten te zetten.
In het team van trainer Harm Bolk ontbraken spelers als Danny Feiken en Jeroen Buurke. Eerstgenoemde liep wel in Meedhuizen rond, maar slechts als toeschouwer. Feiken is gestopt, terwijl Buurke op vakantie was. De clubtopscorer, dit seizoen al goed voor vijfentwintig doelpunten, werd node gemist. De gasten wisten namelijk geen enkele vuist te maken tegen het beter spelende Meedhuizen. De thuisclub was erg balvast, streed voor elke meter en wist zich de ploeg uit de kanaalstreek eigenlijk vrij gemakkelijk van het lijf te houden.
Nadat er al wat kleine plaagstootjes waren uitgedeeld, werd de score in de 11e minuut open gebroken. Een steekpass van aanvoerder Roy de Groot leek een prooi voor de defensie van SETA te worden, maar daar verkeek men zich op de inkomende Jelmar Christiaans. De op rechts begonnen Meedhuizer sneed binnendoor, pikte de bal en ging vervolgens over het been van keeper Thomas Dijkhuis. Scheidsrechter Warrink uit Ter Apel wees resoluut naar de penaltystip. Kevin Reiffers mikte de bal in de rechterhoek en bezorgde de groenhemden een prima start: 1-0. Die hadden ze voetballend toch al te pakken, want het was meer dan acceptabel wat de mannen van coach Bob Mulder lieten zien. De combinaties klopten, in de duels waren ze sterker en alle tweede ballen vielen ook nog eens ten prooi aan de thuisclub.
SETA stond er ietwat apathisch bij. Uit niets bleek dat de ploeg aanspraak op de titel wil maken. Nadat eerst een vrije trap van Roy de Groot ternauwernood over de lat getild kon worden, was het na een half uur spelen Jelmar Christiaans die een poging waagde. Goalie Thomas Dijkhuis bleef als aan de grond genageld staan en had alle geluk van de wereld dat de bal via de buitenkant van de paal het veld weer in knalde. Meedhuizen verdiende op dat moment een tweede treffer, maar zou er zelf eentje om de oren krijgen. Na 35 minuten stoomde middenvelder Robin van den Dries op richting Meedhuizer strafschopgebied. Daarbij werd hem de doorgang versperd door Jaimy de Haan en andermaal lag de bal op de stip. Doelman Mickeal Bos was kansloos op de inzet van Jos de Boer: 1-1. Niet vel later had Jelmar Christiaans moeten scoren. Nu was Kevin Reiffers de man van de steekbal die precies in de loop van de razendsnelle en behendige Christiaans werd gedeponeerd. Zijn schot kon echter ternauwernood voor de doellijn worden weggerost. Het had de meer dan verdiende voorsprong voor Meedhuizen moeten zijn, maar werd het dus niet. SETA wist er bar weinig tegenover te stellen. De toegekende strafschop was de eerste en de enige keer dat men het doel van Meedhuizen van zo dichtbij kreeg te zien.
Terwijl de regen op de ongeveer twee- tot driehonderd toeschouwers neerdaalde en in de verte donderklappen te horen waren, ging Meedhuizen na de doelwisseling onverdroten door met de jacht op de voorsprong. Het tweede bedrijf bood echter aanmerkelijk minder vertier. De gastheren probeerden het wel, maar bleken niet bij machte om het overwicht in keiharde cijfers uit te drukken. En daar mocht SETA blij mee zijn .De bezoekers deden er alles aan om het tempo uit de wedstrijd te halen. Het was dan ook wel frappant dat het eerste schot op het doel van Michael Bos pas na 82 minuten genoteerd kon worden. Een vrije trap van Rick Veldman werd door goalie Mickeal Bos losgelaten op het inmiddels glibberig geworden speelveld. Er was echter voldoende assistentie om te voorkomen dat SETA in de rebound alsnog zou profiteren. En zo gleed de tweede helft eigenlijk geruisloos voorbij. Echte hoogtepunten waren er bijna niet meer. Het inbrengen van verse krachten zette aan beide zijden weinig zoden aan de dijk. SETA leek het allemaal wel goed te vinden en Meedhuizen ontbeerde de kracht om de genadeklap uit te delen.
En dus eindigde het treffen in een remise die, zoals gezegd, door SETA als een overwinning werd begroet. Dat viel wel enigszins te verklaren, want met een punt voorsprong op naaste concurrent SC Scheemda heeft men immers de beste papieren in huis om het algehele kampioenschap in 5F in de wacht te slepen. Meedhuizen heeft nog altijd zicht op het winnen van de derde periodetitel, maar heft daarin wel concurrentie van met name BATO en Damacota.
‘Nu moeten we volgend weekend nog in Oostwold van VVS weten te winnen en dan is de buit wel binnen’, sprak trainer Harm Bolk na het laatste fluitsignaal. Eenvoudiger gezegd dan gedaan, want als SETA zo speelt als tegen Meedhuizen zal dat nog een hele kluif worden. Bolk: ‘Ja, het was inderdaad niet goed wat we nu hebben laten zien. Alle credits voor Meedhuizen, zij hebben uitstekend gespeeld al had ik wel de indruk dat ze er op het laatst conditioneel een beetje doorheen zaten. Wij hadden geen recht van spreken en mogen blij zijn met het punt dat we hebben gepakt.’
Zijn collega Bob Mulder was niet eens erg teleurgesteld over het feit dat zijn team de kans had laten liggen om SETA op de pijnbank te leggen. ‘Als je naar de kansenverhouding kijkt had dit gewoon een overwinning voor ons moeten zijn. We waren SETA de baas, maar vergaten onszelf te belonen. Maar goed, we proberen momenteel om alle narigheid van de afgelopen tijd achter ons te laten en aan te tonen dat we een goed voetballend team hebben. Wat dat betreft kan ik alleen maar trots op de jongens zijn, want dat hebben ze vandaag wel gedaan.’
* Meedhuizen – SETA 1-1 (1-1). Kevin Reiffers 1-0 (strafschop); Jos de Boer 1-1 (strafschop).