Na de ontsnapping in het duel met Lions ’66 moest Omlandia opnieuw aan de bak om de finaleronde van de nacompetitie te bereiken. Hollandscheveld was de tegenstander die bestreden moest worden. En dat kostte de mannen van trainer Martijn Smit de nodige moeite. Uiteindelijk wisten de Ten Boersters het duel met 2-3 in hun voordeel te beslissen en dus wacht nu de finale tegen het Foarut uit het Friese Menaldum.
Met veel oranje vuurwerk en ondersteund door nog meer supporters betraden beide elftallen het terrein van de ploeg die in de reguliere competitie net zoveel punten wist te behalen als kampioen CEC, maar op doelsaldo werd geklopt. En dus moesten de Drenten het net als Omlandia via de nacompetitie verder zien te schoppen. De Drenten hadden de eerste ronde vrijaf en konden dus fris aan de start verschijnen. Meest opmerkelijke afwezige bij de gastheren was spits Roy Strijker. De goalgetter had er in de competitie maar liefst 44 voor zijn rekening genomen, maar vond vakantie vieren ook belangrijk en dus ontbrak hij op het wedstrijdformulier. De dertien goals van teamgenoot Jan Hagen staken daar en beetje schril tegen af. Nu moesten Danny Mol, Luuk van Eck en Rodney Olde de klus voorin zien te klaren. Nadat scheidsrechter Robert Vonk voor de eerste keer had laten aftrappen, was het vuurwerk langs de lijn gedoofd en leek het in het veld nog te moeten worden afgestoken. Het was vooral aftasten wat beide ploegen deden, al probeerde Jeroen Haan dan nog wel om doelman Lennard Vos van grote afstand te verschalken. De goalie was echter op tijd weer op zijn post en voorkwam een tegentreffer. Aan de andere kant was het wel raak toen Danny Mol het vanaf links probeerde en Devon Harmsma het nakijken wist te geven: 1-0. Omlandia moest iets verzinnen en dat was aan Jeroen Haan wel besteed. Hij werd over de volle breedte van het veld aangespeeld. Met een vloeiende beweging speelde hij zichzelf vrij en joeg het leer in de verste hoek langs goalie Vos: 1-1. En zo was er na een kwart wedstrijd toch al twee keer gescoord en leek het duel nu pas echt los te branden. Niets was echter minder waar. Er gebeurde niet veel voor beide doelen en eigenlijk kwam de volgende treffer dan ook min of meer uit de lucht vallen. Het os pas de tweede goede mogelijkheid voor Omlandia, maar die werd dan ook meteen verzilverd. Farid Balvaneh leverde de assist af waaruit de mee opgekomen Ruben Meier in de 34e minuut met het hoofd doeltreffend wist uit te halen: 1-2. Met die stand werd ook de rust gehaald.
De tweede helft kende een heel ander spelbeeld. Omlandia was als eerste dicht bij en goal, maar de bal vloog via de lat het veld weer in. Hollandscheveld liet zich niet onbetuigd en er waren momenten dat het voor de Ten Boersters alle hens aan dek was. De druk van Hollandscheveld was groot. Na iets meer dan een uur spelen leek het bal weer te zijn geopend. Nadat Omlandia nog een mogelijkheid had laten liggen was het Lars Venhuizen die in de 71e minuut tegen het gras ging en omdat dit net binnen de zestien meter gebeurde, kwam de bal op de stip te liggen. Jeroen Haan ontfermde zich over dit klusje en tilde de tussenstand naar 1-3. Met wat meer fortuin was Haan daarna nog een keer succesvol geweest, ware het niet dat hij doelman Vos op zijn weg vond. Een schot van afstand van de weer goed spelende Lars Venhuizen schampte de paal en langzaam maar zeker glipte Hollandscheveld de tijd door de vingers. En toch zou het nog even spannend worden. Nadat Devon Harmsma twee gevaarlijke corners onschadelijk had gemaakt, kreeg de thuisclub in de 84e minuut een vrije trap te nemen. De bal landde in het doelgebied van Omlandia, waar allerlei voeten en hoofden de bal wilden beroeren. Het was chaos alom en opeens lag de bal in het net. Het bleek een ongelukkig eigen doelpunt te zijn van invaller Jan Oosterbeek: 2-3.
In de fase na die treffer liepen de emoties soms hoog op en moest arbiter Vonk zorgen dat hij de spelers in het gareel hield. Voor de gastheren was het nu pompen of verzuipen. Met de moed der wanhoop werd de kortste weg naar het doel van de Ten Boersters gezocht. Die zorgden er op hun beurt voor dat de bal via de net zo korte weg zo ver mogelijk werd weggetrapt. Wouter Hoek had aan alle onzekerheid een einde kunnen maken, maar kon de kracht in het vermoeide lichaam niet meer vinden om de klus te klaren. Jeroen Haan zag een schot nog rakelings over de deklat vliegen. Na ruim zeven minuten blessuretijd landde een bal van Hollandscheveld nog op de lat, mar daarna was het wel gedaan. Het doel was bereikt door Omlandia. Het had veel strijd moeten leveren om ook deze tegenstander opzij te zetten. Dat lukte en dus wacht er nog één horde op weg naar de derde klasse. Die wordt gespeeld op sportpark De Bosk, de thuisbasis van Harkemase Boys. De aftrap is om half drie.
Martijn Smit (Omlandia): ‘We hebben opnieuw laten zien wat we in huis hebben. Ook in de laatste fase toonde de ploeg karakter. Dit maakt me trots en geeft vertrouwen naar de finale toe. We hopen komend weekeinde ons seizoen te bekronen met promotie.’
Hollandscheveld – Omlandia 2-3 (1-2). Danny Mol 1-0; Jeroen Haan 1-1; Ruben Meijer 1-2; Jeroen Haan (strafschop) 1-3; Jan Oosterbeek (e.d) 2-3 (foto: ©Eric Smit).
