Vierdeklasser Poolster heeft aan de thuiswedstrijd tegen Mamio een zwaarbevochten punt overgehouden. De gasten kwamen na een half uur spelen al met tien man te staan, nadat scheidsrechter Folkert Atema voor een ordinaire doodschop de rode kaart had getoond. In het verder verloop van het duel hoefde hij niet opnieuw naar zijn borstzak te grijpen en was amper zichtbaar dat de watervlugge bezoekers met een mannetje minder speelden. Het duel zou uiteindelijk in 1-1 eindigen.
Beide elftallen konden voor dit zoveelste midweekse duel niet de gewenste opstelling op het formulier toveren. Bij Poolster ontbraken om diverse redenen Julian Bos, Robin Uilhoorn, Robbert Kok, Niels Smit, doelman Simon Dijkman en Gijs de Weerdt. Mamio trad aan zonder mensen als Eddyson Cuesta, Samad Faraoni, Alex Hochheim, Myren Noeken, Maurice Palyama, Dylan Rokkette, Nilsson de Sousa, Frerrario Tjin A en Javier Alonso. Volgens leider Bennie Berghuis zouden de meesten normaliter in de basis staan. ‘Maar het is nou eenmaal niet anders’, verontschuldigde hij zich bijna.
Het talent om te improviseren was er in ieder geval wel bij Mamio, want de acteurs die wel voor het duel mee naar Spijk waren gereisd, stonden hun mannetje. Binnen tien minuten hadden ze het doel van Kees Dijkman al gevonden. Een eerste poging van Abiamuwe Clinton werd door Dijkman gekeerd. Acht minuten later moest hij wel vissen. Mamio stoomde over de linkerkant op, waar Robbin Vriend de grootste moeite had om de razendsnelle Clinton in bedwang te houden. De voorzet die vanaf die kant kwam, leek in schoonheid te sterven, maar viel langs alles en iedereen voor de voeten van Angelo Florencia. Dijkman probeerde het gevaar nog wel te bezweren, maar de bal vloog heerlijk in het kruis: 0-1.
Een prima opsteker voor de gasten die ook daarna veel beweeglijker waren, beter met het balbezit omsprongen en Poolster al vroeg in de opbouw stoorden. Het duurde dan ook niet lang of het wapen dat trainer Jeroen de Groot normaliter verafschuwt, moest ingezet worden. Een lange bal van achteruit werd drie minuten na de openingstreffer op rechts opgepikt door Wesley Bos. De prima voorzet kwam bij de tweede paal terecht, waar Jesse Smit zijn hoofd onder het leer plantte en de bal via paal en keeper tegen het nylon zag belanden: 1-1.
Met dat scenario had Mamio kennelijk geen rekening gehouden. De Spijksters schakelden een tandje bij, vochten voor elke centimeter gras en zaten de bezoekers bovenop de huid. Ook daar was Mamio niet zo van gediend. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de thuisclub af en toe de rand van het toelaatbare opzocht. Wesley Bos ondervond aan den lijve wat zijn felheid voor gevolgen zou krijgen. Hij vocht een duel uit met Clinton, die daarbij ten val kwam. De Mamio-speler vond de actie van Bos te ver gaan en gaf hem een ordinaire schop tegen de knie. Scheidsrechter Atema hoefde geen moment te aarzelen. Clinton kon vertrekken, ondanks de protesten van zijn teamgenoten. Zij vonden dat Bos de aanstichter was geweest en ook bestraft had moeten worden.
Na die oliedomme actie werd wel duidelijk dat Mamio slecht met tegenslagen kan omgaan. Er werd voortdurend commentaar geleverd, waarbij doelman Mohammed Bakkat de kroon spande. Hij mocht blij zijn dat Atema ijzig kalm bleef en de naar alles en iedereen schreeuwende sluitpost links liet liggen.
Het was nu interessant om te zien hoe Poolster met de numerieke meerderheid zou omgaan. Duidelijk was wel dat opbouwen van achteruit geen optie was. De bal werd zo snel mogelijk richting de helft van Mamio getransporteerd in de hoop dat bijvoorbeeld Jesse Smit er iets mee zou kunnen. Te vaak waren de passes echter onzuiver en namen de bezoekers het balbezit vrij snel weer over. Aan beide kansen ontstonden er wel wat kansjes, maar echt spectaculair was het allemaal niet. Daarvoor speelde Poolster veel te slordig en had Mamio natuurlijk de pech dat het een pion kwijt was geraakt. Toch was dat verschil gedurende het verdere verloop van de wedstrijd amper merkbaar.
Na de doelwisseling leek het duel steeds verder achteruit te hobbelen. Poolster was niet bij machte om de overtalsituatie uit te spelen en Mamio had het niet zo begrepen op het hobbelige veld, waar korte combinaties en flitsende bewegingen vrijwel onmogelijk waren. Toch was goed te zien dat het tiental de thuisclub af en toe behoorlijk in verlegenheid wist te brengen. De gelegenheidsverdediging van de geelzwarten weigerde zich echter gewonnen te geven.
Omdat zowel Poolster als Mamio geen genoegen wilden nemen met de tussenstand en op een volgende treffer bleven jagen, ontspon zich een tweede helft die zeker niet hoogstaand was, maar voor genoeg vermaak zorgde om tot het laatste fluitsignaal te blijven. Op zeker moment werd het aardig donker op het hoofdveld. Men had de verlichting van het kunstgrasveld uit gedaan en vervolgens besloten enkele lampen op het hoofdveld er ook maar mee te stoppen. Een reden om te staken was dat niet voor scheidsrechter Atema. Hij kon nog wel zien wat er zich allemaal afspeelde, al was dat dan ook niet veel meer. Een omhaal van Mamio die meters naast de kooi van Dijkman terecht kwam en wat onbegrepen voorzetten waren zo ongeveer de enige wapenfeiten van de gasten.
Poolster kreeg nog wel twee keer een kans om de winst alsnog naar zich toe te trekken. En weer was daar de lange bal, maar stond ook de vlaggenist van Mamio klaar om het gevaar te bezweren. Een keer durfde hij het doek niet in de lucht te steken toen invaller Ian Uilhoorn achter de defensie van Mamio opdook. Die actie leverde echter niets op. In de laatste minuut mocht de jongeling het nog een keer proberen toen Jesse Smit het speeltuig over de defensie van de gasten tilde. De met een curve richting doel geschoten bal verdween echter op het dak van het doel.
Jereo nde Groot was uiteindelijk wel tevreden met de remise, al vond hij na afloop wel dat Poolster misschien nog wel meer had kunnen krijgen als men iets zuiniger had gespeeld. Dat zijn team niet het spelletje kon spelen wat men graag wil, verklaarde de oefenmeester als volgt: ‘Als je tegen een ploeg als Mamio wilt gaan combineren, moet je een deksels goeie balcontrole hebben. Die jongens zijn zo snel dat je de bal meteen kwijt bent als hij ook maar een metertje bij je weg springt. We hebben daarom besloten de lange bal er maar in te gooien. Ik hou daar niet van en het verdient ook zeker geen schoonheidsprijs, maar het resultaat is op dat moment belangrijker.’
Elftalleider Bennie Berghuis van Mamio vond ook dat het gelijkspel wel terecht was. ‘Het is jammer dat je een hoop mensen mist, maar we hebben kwaliteit genoeg om dat enigszins te compenseren.’ Over de rode kaart zei hij: ‘Ja, dat is natuurlijk hartstikke dom. Waarom kunnen spelers niet even twee keer nadenken voordat ze zo’n actie inzetten. Ik begrijp dat niet. En het ergste is dat het ze nog niet interesseert ook.’
* Poolster – Mamio 1-1 (1-1). Angelo Florencia 0-1; Jesse Smit 1-1.