NEC Delfzijl heeft de thuiswedstrijd tegen Mamio op het eigen, waterkoude sportpark Centrum met ruime cijfers weten te winnen. De gasten kwamen verrassend genoeg heel snel op voorsprong, maar konden daarna amper nog een vuist maken. Zonder groots te spelen trokken de Havenkanters de wedstrijd al snel naar zich toe en konden aan het einde van de rit een 5-1 overwinning op zak steken.
Mamio heeft het een jaar in de derde klasse mogen proberen. Dat bleek geen succes te zijn. De bonte verzameling van spelers met diverse nationaliteiten keerde terug in de vierde klasse en heeft het ook daarin bijzonder lastig. Geen wonder als je amper in staat bent om een team te smeden van voetballers die maar een relatief korte periode in Nederland verblijven. De Stadjers hadden voor de aftrap nog maar vier punten weten te verzamelen uit zes wedstrijden en dat aantal zou er na het bezoek aan Delfzijl nog steeds staan. Toch leek het de ploeg van de teruggehaalde coach Charalampos Protogeros aardig voor de wind te gaan in de beginfase van het treffen. Er werden wat leuke aanvallen opgezet en binnen zeven minuten stonden ze zowaar op voorsprong. Een vrije trap van aanvoerder Vlad Valvara belandde bij de tweede paal, maar kwam via een aantal tussenstations opnieuw bij hem terecht. Valvara had daarna een wat scherpere voorzet in huis waar doelman Wouter Kingma het moeilijker mee had dan hij op voorhand had gedacht. Hij stompte de bal weg, precies op het hoofd van David Ahamefula. Die inzet was Kingma te machtig: 0-1. Veel tijd om van die voorsprong te genieten kreeg Mamio niet, want amper zestig seconden later was de achterstand al ongedaan gemaakt. Op links kreeg Samir Ennaciri de bal aangespeeld en trok het leer voor de goal van Clemens Marie. De inkomende Daniël de Boer wist hem simpel te verschalken: 1-1.
Aan de overzijde van het veld speelde Ahamefula zijn teamgenoot Daniël Rasekh goed aan. Diens inzet vloog rakelings over de deklat. Eduardo Gallego Moreno dacht namens de gastheren de voorsprong op zijn schoen te hebben. Hij raakte het speeltuig echter niet goed en dus was het nog even wachten op een tweede treffer van de thuisclub. Die viel na een klein kwartier spelen. Samir Ennaciri wist de bal op de rand van de zestien meter van Mamio te veroveren en vond Sem Switynk bereid om de zaak te beklinken: 2-1. Het duurde daarna vrij lang alvorens er wat voor beide doelen was te beleven. Het kwalitatief betere NEC Delfzijl leek zich eigenlijk geen raad te weten met het vrij ongeorganiseerde voetbal van de gasten. Daar viel amper een zichtbaar spelsysteem te ontdekken waar je je als tegensander op kan instellen. In zo’n geval is het zaak om de rust te bewaren en te kijken hoe je die ‘kluwen garen’ kunt ontwarren. Dat bleek nog geen eenvoudige taak te zijn, waardoor de wedstrijd als kijkspel niet echt boeiend werd. Nadat Gallego Moreno in de 36e minuut het doel van de tegenstander veel te hoog had gezocht, viel vlak voor de pauze toch de volgende treffer. En weer was Gallego Moreno een van de betrokkenen. Hij wist op de achterlijn teamgenoot Joost Kombrink te bereiken, die de bal in een beweging doorspeelde naar Samir Ennaciri. Die liet vervolgens zijn elfde van het seizoen aantekenen: 3-1.
Na de doelwisseling duurde het een vijftal minuten alvorens nummer vier tegen het nylon lag. Vanaf de rechterkant mocht Ennaciri vrij ongehinderd een voorzet van zijn voet laten vertrekken die, op een overigens wel hele lekkere manier, net zo ongehinderd door Sem Switynk binnengekopt mocht worden: 4-1. Niets leek een hele grote zege voor NEC Delfzijl in de weg te staan. Al helemaal niet toen Switynk dwars door de defensie van Mamio sneed en pas op het laatst werd gestuit door Robert Docherty. Er werd om rood geschreeuwd omdat men aan Delfzijlster zijde vond dat er sprake was geweest van het neerhalen van een doorgebroken speler. De goed leidende scheidsrechter Bart Leistra trok echter een gele prent en dat was de juiste beslissing. Intussen werden de gaten aan de zijde van Mamio steeds groter en kreeg NEC Delfzijl steeds meer ruimte om aan iets leuks te denken. Het gebeurde echter nog te sporadisch dat er een fraaie aanval uit de hoge hoed werd getoverd van de ploeg die dit seizoen de stap omhoog wil zetten. Het voetbal werd er bepaald niet beter op. Een overigens prima steekballetje van Gallego Moreno leidde tot een treffer van Samir Ennaciri. Hij kreeg niet eens de tijd om te juichen, want de assistent-scheidsrechter van Mamio had de vlag al in de lucht gestoken. Een op het oog onbegrijpelijke actie, want het leek er in de verste verte niet op dat er sprake van buitenspel was geweest. Nadat Kingma nog een keer moest ingrijpen bij een halve mogelijkheid van Docherty en Jorrit van Assen een inzet langs de verkeerde kant van de paal zag scheren, werd het opnieuw akelig rustig in beide strafschopgebieden. Langzaam maar zeker viel de schemering over het Delfzijlster sportpark en leek de bereikte tussenstand ook de eindstand te gaan worden. Dat was niet zo, want in de 89e minuut mocht NEC Delfzijl nog een corner nemen. Die werd door Gallego Moreno op de penaltystip gedeponeerd en in een beweging door Joost Kombrink achter sluitpost Clemens Marie gelepeld: 5-1. Daarmee was de koek wel op en had de thuisclub het doel bereikt. Er konden weer drie punten aan het totaal worden toegevoegd en al was het dan ook niet allemaal hosanna, als je ook mindere wedstrijden weet te winnen maalt niemand er nog om hoe die zege uiteindelijk tot stand is gekomen.
Roy Kamps (NEC Delfzijl): ‘Het klopt dat het voetballend allemaal niet even gladjes verliep. We waren soms erg onrustig. Dat had ook te maken met de speelwijze van Mamio of beter gezegd, het ontbreken daarvan. Het liep bij hen allemaal erg door elkaar waardoor we lange tijd zoekende waren. Maar goed, je scoort vijf keer en als ik heel eerlijk ben hadden dat er ook nog wel wat meer kunnen zijn.’
Manuel Leito (Mamio): ‘We kwamen goed uit de startblokken en hebben ook nog wel wat andere kansjes gehad. Over het algemeen is er niet veel op de zege van NEC aan te merken. De nederlaag had ook nog wel hoger kunnen uitvallen. Weet je, wij hebben een aantal leuke voetballers in huis maar krijgen amper de tijd om daar een team van te smeden. Het verloop is gewoon erg groot. Maar goed, we gaan gewoon door. Het seizoen is nog lang en hier en daar zullen we best nog wel wat punten pakken.’
NEC Delfzijl – Mamio 5-1 (3-1). David Ahamefula 0-1; Daniël de Boer 1-1; Sem Switynk 2-1; Samir Ennaciri 3-1; Sem Switynk 4-1; Joost Kombrink 5-1.
