Niels Jansen was de grote meneer in het thuisduel dat het Woldendorper WEO tegen SV Woltersum heeft gespeeld. De boomlange aanvaller scoorde vier keer en nam daarmee de volledige productie van de gastheren op zich. Het zou uiteindelijk 4-1 worden. Gezien de stand op de ranglijst geen verbazingwekkende uitslag, ware het niet dat de gasten meer weerstand boden dan WEO lief was. Daarbij kwam nog eens dat WEO wel eens betere wedstrijden heeft gespeeld.
SV Woltersum speelde vorig weekend een teleurstellende wedstrijd. De witzwarten verloren maar liefst met 7-0 van THOS. WEO kwam niet aan de bak als dertiende ploeg in de klasse en kon dus van een weekje rust genieten na de niet al te beste wedstrijd tegen Oldambtster Boys. Die werd na een 2-0 achterstand uiteindelijk nog met 2-4 gewonnen.
De gasten moesten vorige maand verstek laten gaan vanwege een aantal coronabesmettingen en zouden er nu uiteraard gebrand op zijn om het debacle tegen THOS weg te spoelen. Dat zou dan ten koste van WEO moeten gaan, dat dit seizoen af en toe heel aardig speelt maar soms ook trekjes vertoont die de ondergrens van het voetbalspelletje aanraken.
Voetbal heet een volkssport te zijn, maar vanwege de corona-maatregelen mocht er geen publiek op het Woldendorper sportpark aanwezig zijn. Er stond nu slechts een handjevol vrijwilligers naar de verrichtingen binnen de lijnen te kijken. Het gaf een ietwat naargeestig gevoel dat het geluid van een verdwaalde vogel op deze grauwe zondag luider klonk dan de gebruikelijke aanmoedigingen langs de zijlijn.
Misschien is dat ook wel de reden geweest dat WEO allesbehalve goed uit de startblokken wist te komen. De thuisclub voetbalde veel te gehaast en te onrustig. Geen enkele pass kwam daar terecht waar je een medespeler kon verwachten en hoewel het voorzetten regende, konden die allemaal vrij simpel door de Woltersummer defensie weggewerkt worden. Schoten van afstand boden ook geen soelaas.
De geelzwarten moesten goed op hun winkel passen, want de gasten lieten af en toe zien dat ze een paar aardige voetballers in huis hebben die wel wat met een bal kunnen. Marco van Dijk is een van hen. Hij stak na een kleine tien minuten spelen het hele veld over en vond teammaatje Dylan Dijkema. Diens lob kon nog net door doelman Rody Bos onschadelijk worden gemaakt. Het was een eerste waarschuwing voor WEO. Na een kwart wedstrijd was het Dennis Ruben die Michael de Vries op avontuur stuurde. Zijn voorzet werd door Dylan Dijkema te zwak ingekopt. Daarna was het Dennis Lode die op rechts vertrok. Hij liet Jan Vriemoedt staan, maar leverde een belabberde voorzet af.
WEO moest al snel in de bak met wissels graaien omdat Ruben Venema geblesseerd was geraakt. Hij werd vervangen door Kebba Darboe. Die kon zijn stempel ook niet op de wedstrijd drukken, al zou hij later in het duel nog wel een belangrijke rol spelen.
In de extra tijd van de eerste helft gebeurde vervolgens wat de hele tijd al een beetje in de lucht hing. De vruchteloze pogingen van WEO om een snelle goal te forceren waren te gejaagd en leden meerdere keren tot onnodig balverlies. Uit een van die acties ontstond een tegenaanval die een vroege dood leek te sterven, maar Marco van Dijk beproefde zijn geluk en schoof het leer langs doelman Rody Bos: 0-1.
Er moest na de rust iets gebeuren, wilde WEO het duel nog een andere wending geven. Na de thee leek het er aanvankelijk niet op dat de Woldendorpers elkaar beterschap hadden beloofd. Het voetballend vermogen dat men etaleerde, kon het beste als een potje worstelen worden omschreven, waarbij het maar de vraag was wie er boven zou komen drijven.
In de 53e minuut leek de thuisclub het wapen dan toch te hebben gevonden. Niels Jansen ontving de bal bij de tweede paal en knikte het speeltuig langs doelverdediger Niels Schenkel: 1-1. Het had er daarna alle schijn van dat er iets knapte bij de bezoekers. Nadat er aan beide kanten driftig was gewisseld, rammelde WEO opnieuw aan de Woltersummer poorten en weer was het Niels Jansen die de bal tegen het nylon wist te mikken: 2-1.
Een actie dwars door het hart van de WEO-defensie leidde tot balbezit van Dennis Lode, die alleen doelman Rody Bos voor zijn neus zag opdoemen. Lode probeerde de goalie met een geplaatst schot te passeren, maar de sluitpost bracht met de voet redding. Aan de andere kant probeerde Jansen het op dezelfde manier bij Schenkel. Ook hij wilde van geen wijken weten. En toch zou er een derde Woldendorper treffer komen. Darboe leek op links de bal kwijt te zijn, maar veroverde het leer opnieuw en bood Jansen de gelegenheid om zijn hattrick te voltooien. De spits maakte geen fout en tekende voor 3-1.
Bij SV Woltersum was de koek nu wel op. De gasten hadden kennelijk alles al gegeven en kamen er nog maar sporadisch uit. Dat leverde overigens wel wat hachelijke situaties op, waaruit zomaar een tegentreffer had kunnen vallen. Bos kon dan ook geen enkel moment verslappen. Zoals bijvoorbeeld bij de vrije trap van invaller Quinten de Vries, die nog net door de sluitpost over de deklat getild kon worden.
Uiteindelijk zou Jansen de eindstand op 4-1 weten te bepalen. Een vrije trap van Vriemoedt werd half gestuit door goalie Schenkel. De rebound viel voor de voeten van Jan Meyerhof, maar ook die poging werd verijdeld. Vervolgens was Jansen ter plekke om de sluitpost alsnog het nakijken te geven: 4-1.
Onder het motto dat je slechte wedstrijden ook moet zien te winnen, deed WEO goede zaken. De gastheren kon qua inzet niets worden verweten. Het was puur de manier waarop ze tot een resultaat wilden komen. Die klopte bij tijd en wijle van geen kant. In het duel met SV Woltersum konden ze zich dat nog veroorloven, maar tegen ploegen met meer kwaliteiten in huis zal men heel anders uit de kleedkamers moeten komen.
* WEO – SV Woltersum 4-1 (0-1). Marco van Dijk 0-1; Niels Jansen 1-1; Niels Jansen 2-1; Niels Jansen 3-1; Niels Jansen 4-1.