Op het sportpark in Ten Boer vond de eerste ronde plaats van de nacompetitie om promotie naar de derde klasse. Thuisclub Omlandia, vervangend winnaar van de derde periode in 4E, ontving het Leeuwarder SC Lions ’66, vervangend kampioen van de tweede periode in 4C. De ambiance op het terrein aan de Sportlaan had alle kenmerken in zich die bij nacompetitievoetbal horen. Zowel op als langs het veld werd genoeg spektakel geboden om de meer dan driehonderd toeschouwers te vermaken. Uiteindelijk trok Omlandia aan het langste eind omdat Lions ’66 in de eerste helft veel pech had en in het tweede bedrijf zelfs vanaf elf meter niet wist te scoren.
Ashley Birkenholz was de man waar aanvankelijk de aandacht naar uit zal zijn gegaan bij de gastheren. Hij had in de reguliere competitie van de Friezen 12 keer weten te scoren met Dinand Lourens (8) als goede tweede. Het steekt ietwat schril af tegen de 38 treffers die het duo Remco Bolhuis en Jeroen Haan namens Omlandia konden overleggen. Het spelen van nacompetitie is echter een vak apart en beide tweetallen begonnen voor de aftrap dan ook gewoon weer op nul. Een echte cijferfanaat binnen Ten Boerster kringen had al berekend dat een tegenstander van Omlandia het afgelopen seizoen gemiddeld negen mogelijkheden nodig heeft gehad om tot scoren te kunnen komen. Het was niet te achterhalen welk coëfficiënt de gasten daar tegenover konden zetten, maar het werd al snel duidelijk dat het duo aanvallers qua afronden bepaald niet op scherp stond.
Omlandia schoot op het drukkend warme sportpark als een vuurpijl uit de startblokken en kreeg binnen een tijdsbestek van een kwartier mogelijkheden genoeg om de gasten in grote problemen te brengen. Er stonden amper 120 seconden op het scorebord of het was Remco Bolhuis die doelman Justin Rinsma met het hoofd probeerde te passeren. De bal ging rakelings naast. Een corner van Jeroen Haan moest in twee keer, ten koste van een corner, onschadelijk worden gemaakt en een schot van een meter of twintig van Jeroen Haan belandde op de paal. Een handig steekballetje van Lars Venhuizen op Jeroen Haan had een beter lot verdiend. Een tackle op de bal waarbij Jeroen Haan in één beweging werd meegenomen zeilde echter langs de paal. De gastheren wilden een strafschop, arbiter Wiersma uit Grootegast zag er geen overtreding in. Bijna was het missen van de opgelegde mogelijkheden de Ten Boersters fataal geworden toen de ongrijpbare Denzel Dijkstra een vrije trap naar links verstuurde en Dinand Lourens niet voldoende kracht achter zijn inzet kon krijgen om doelman Devon Harmsma echt in verlegenheid te brengen. Het was diens laatste actie, want de Fries verdween even later geblesseerd naar de kant en werd vervangen door , die na de doelwisseling het zelfde lot onderging. Na die toch wel meer dan verdienstelijke openingsfase viel Omlandia terug en kregen de Leeuwarders meer grip op het spel.
Gek genoeg was het juist in die fase dat Omlandia op voorsprong kwam. Wouter Hoek liep zich in het strafschopgebied van SC Lions ’66 helemaal vast, zal waarschijnlijk iets gevoeld hebben en ging erg gemakkelijk naar de grond. De fluitist kende geen pardon en deponeerde de bal op de stip. Een hele zware straf voor een actie waarbij er niets aan de hand leek te zijn. Remco Bolhuis joeg het leer vanaf elf meter tegen het nylon: 1-0. Niet in het minst geraakt door die tegenvaller zocht SC Lions ’66 steeds vaker en zonder veel omhaal de kortste weg naar de frontlinie en was het Ashley Birkenholz die aan de aandacht van de defensie van Omlandia wist te ontsnappen. De spits tilde het leer over de uit zijn goal komende Devon Harmsma heen, maar zag de bal op de verste paal belanden, waarna de sluitpost van Omlandia de bal alsnog wist op te pikken. Dat overkwam de bezoekers voor de thee nog een keer. Een vrije trap op links van Gilian Dijkstra werd panklaar gelegd voor Denzel Dijkstra. Ook hij zag zijn inzet op het aluminium belanden en vervolgens weggewerkt worden. En dus hadden de gasten alle reden om zichzelf voor het hoofd te slaan.
Nadat er van speelhelft was gewisseld, bleek Omlandiaan Lars Venhuizen noodgedwongen door Ferry Knol te zijn vervangen en ging SC Lions ’66 onverdroten door met het terugdringen van de gastheren. Het mocht gerust een klein wonder heten dat het uiteindelijk vanaf elf meter moest gebeuren om langszij te komen. Een voorzet vanaf de linkerkant leek door Jake Goldsmith onder controle te worden gebracht, maar dat ging volgens de arbiter niet helemaal volgens de regels. En dus lag de bal weer op de stip. Zekerheidshalve besloot de soms warrig fluitende scheidsrechter toch maar even advies in te winnen bij zijn neutrale assistent. Wat ze daar besproken hebben zal nooit duidelijk worden, maar Jake Goldsmith mocht aanleggen en faalde oog in oog met Devon Harmsma. Die tikte de bal uit de bedreigde hoek en bleef ook in de rebound heer en meester over de situatie. Vijf minuten later hadden ze alsnog moeten scoren. Nu was het Robin van der Meulen die een vuurpijl van zijn voet liet vertrekken en opnieuw bewees Devon Harmsma uit het goede keepershout te zijn gesneden. Na een uur spelen was het dan toch raak voor de bezoekers en op dat moment was dat ook meer dan terecht. Weer was Denzel Dijkstra de man van de assist, het was Jake Goldsmith die, tussen twee verdedigers van Omlandia door geglipt, met een keiharde uithaal op zo’n zes meter van het doel de gelijkmaker wist te produceren: 1-1. Omlandia wankelde nadrukkelijk. Het liet zich meeslepen in het vechtvoetbal van de Friezen en was daar duidelijk niet tegen opgewassen. Nadat Ashley Birkenholz en Robin van der Meulen nog twee goede mogelijkheden onbenut hadden gelaten en Denzel Dijkstra van dichtbij te hoog had gemikt, kon je er op wachten dat de goal aan de andere kant zou vallen. En dat gebeurde dan ook, al zat er aan de actie voorafgaande aan de treffer dan ook wel een luchtje. In de omschakeling probeerde Omlandia te ontsnappen. De thuisclub zag de uitbraak stranden omdat de eindpass niet al te best was. De sluwe Jeroen Haan was echter niet van plan om de handdoek vroegtijdig in de ring te gooien. Terwijl verdediging en doelman in eendrachtige samenwerking probeerden hem bij de bal weg te houden, deelde Jeroen Haan een opzichtige duw uit, waardoor de bal vrij kwam te liggen. Haan pikte het leer op en bediende de geheel vrij staande Remco Bolhuis op maat. Die kon de bal zomaar in het lege doel mikken: 2-1. De terechte protesten van de Leeuwarders mochten niet baten, Omlandia was tegen de veldverhoudingen in op voorsprong gekomen.
En zelfs in de ultieme slotfase kreeg SC Lions ’66 nog mogelijkheden om de achterstand weg te poetsen. Of het de zenuwen waren of het chronische gebrek aan scherpte? De kenner mag het zeggen. Na het laatste fluitsignaal was in ieder geval duidelijk dat een sterk begonnen en te weinig scorend Omlandia de handen stijf mocht dichtknijpen dat het zeer verdienstelijk spelende SC Lions ’66 het vizier niet op scherp had staan en dus met de hakken over de sloot naar de volgende ronde gaat. Daarin spelen de Ten Boersters in en tegen Hollandscheveld in een poging om de finaleronde te bereiken die zaterdag 14 juni op neutraal terrein wordt gespeeld. Voor de Leeuwarders zit het seizoen er op. Daar is het, net als afgelopen jaar, een kwestie van uithuilen en overnieuw beginnen.
Martijn Smit (Omlandia): ‘We begonnen inderdaad heel goed en hadden na twintig minuten eigenlijk al met 3-0 voor moeten staan. Dat we dan via een in mijn ogen twijfelachtige strafschop toch aan de leiding komen is mooi meegenomen. Overigens vond ik die penalty van hun ook discutabel, maar daarentegen geeft de scheidsrechter ons dan weer geen strafschop terwijl Wouter Hoek tegen het gras gaat. Die het weet mag het zeggen. Hoe dan ook, na die openingsfase hebben we ons teveel in de emotie van de wedstrijd mee laten slepen en dat kwam het voetbal niet ten goede. Of ik hem geknepen heb? Tja, wat zal ik zeggen. Zij kunnen kennelijk ook niet scoren en dan komt er altijd wel een momentje dat je alsnog kunt toeslaan. Dat lukte, maar eenvoudig was het allemaal niet.’
James Docherty (SC Lions ’66): ‘We hadden aanvankelijk wat moeite met hun bewegende spelers en ja, dat had ons in het eerste kwart van de wedstrijd flink kunnen opbreken. Uiteindelijk hebben we dat goed weten op te vangen en dat je dan door zo’n goedkope strafschop op achterstand komt? Ach ja, dat soort dingen gebeuren ook. Die van ons vond ik ook heel zwaar bestraft. Maar daar moeten we niet over zeuren. Ik ben van mening dat we onszelf te kort hebben gedaan. We speelden vrij goed en kregen voldoende kansen om Omlandia te kloppen. Het gebrek aan scherpte speelde ons nu echter ook parten. Maar goed, we kunnen op een goed seizoen terugkijken en proberen het volgend seizoen gewoon weer.’
Omlandia – Lions ’66 2-1 (1 – 0 ). Remco Bolhuis (strafschop) 1-0; Jake Goldsmit 1-1; Remco Bolhuis 2-1 (foto: ©EemsmondSport).
