Na een enorm waterballet in de week voorafgaande aan het duel tussen Omlandia en Haren, was het maar de vraag of er op het Ten Boerster sportpark wel gespeeld zou kunnen worden. Ondanks de overvloed aan millimeters regenwater bleek het hoofdveld zich prima te hebben gehouden en dus kon er gewoon afgetrapt worden. Uiteindelijk bleven de beide ploegen op een 1-1 remise steken. En daarmee deed Omlandia zichzelf wel heel erg te kort.
door Klaas G. Dijkhuizen
Een flets zonnetje probeerde er nog wat van te maken in Ten Boer, waar thuisclub Omlandia met een handvol andere spelers aan de wedstrijd begon dan de ploeg die een week eerder in het veld stond. De wijzigingen lieten zich gelden en leken zich in de eerste helft uit te betalen. Omlandia begon furieus aan de wedstrijd. Er werd in een dusdanig hoog tempo gespeeld en druk gezet, dat de defensie van de gastheren lange tijd niet veel te doen kreeg. Haren kwam er een dik half uur lang nauwelijks aan te pas. Na dertig seconden wist Jeroen Haan vanaf links de bal voor te zetten. Remco Bolhuis sprong, zoals vrijwel altijd, een halve meter hoger dan de rest en kon op doel koppen. De keeper tikte de bal echter nog net tot corner. Na twaalf minuten was het wel raak. De situatie voorafgaande aan de treffer was nagenoeg hetzelfde als in de eerste minuut. En ook nu met de zelfde spelers. Weer sprong Bolhuis hoger, maar nu was het wel raak met het hoofd: 1-0. Speel je in dit tempo en op deze wijze verder dan kunnen we een leuke middag tegemoet zien moet men aan de kant hebben gedacht. Maar zoals zo vaak, verliep het weer eens anders.
Wouter Hoek en Lars Venhuizen kregen mogelijkheden om de marge te verdubbelen maar zagen hun pogingen stranden. Na 23 minuten kwam Haren voor het eerst door het centrum aan de overkant. Ook die poging leverde niets op. Hierna ging het tempo er al uit bij Omlandia. Conditiegebrek na nog geen half uur spelen zou het niet mogen zijn, al zou je het bijna denken. Het levert wel direct een goede kans voor Haren op. De timing van sommige verdedigers bij Omlandia was niet altijd even goed en dat vertaalde zich in kansen voor de bezoekers. Verder ontstaat in zo’n fase het risico van rode kaarten door de bekende, maar vaak volledig overbodige noodrem. Balverlies en onnauwkeurige passing waren de volgende punten waar aandacht voor werd gevraagd. Daarnaast ontbrak bij menig speler een goed en strategisch spelinzicht op het moment van balbezit.
Het tegendoelpunt kwam weer uit een zoals hierboven geschetst scenario voort. Er werd weer te laat gereageerd bij een Harener aanval. Dat betekende meteen een goede kans en een strak schot op doel. Keeper Devon Harmsma was kansloos op de inzet van Marniek Berends: 1-1. Daarna waren er nog wat schermutselingen voor beide doelen. Eerst was het Quinten Luider die na een corner de bal net overtikt. Daarna schoot Haren aan de overkant voorlangs. Dat deden de gasten ook meteen na de doelwisseling en dus was het zaak voor Omlandia om meteen weer bij de les te zijn. Zelf kregen ze in de 50e minuut een prima kans via Remco Bolhuis. De bal kwam op de lat terecht en stuiterde het veld weer in. De rebound werd wel een schot op doel, maar was onnauwkeurig en vloog over. Een afstandsschot van Jeroen Haan kon onschadelijk gemaakt worden en even later was er een klein kansje voor Corné Dijkstra.
Nadat Haren een paar keer van zich had laten spreken, was er weer een mogelijkheid voor Remco Bolhuis. Hij wist uit een aanval die al dood leek te bloeden toch nog op doel te schieten. Nu was de linker doelpaal de ‘dwarsligger.’ De rebound viel ten prooi aan de verdediging van de Hareners. De gasten kwamen er daarna niet meer aan te pas. Aanvallend liet Omlandia echter ook niks meer zien. Van een goede opbouw was geen sprake meer. Pas in de slotfase lukte het Lars Venhuizen nog eens vanaf links. In plaats van rustig voor te geven, probeerde hij het vanuit een moeilijke hoek met een hard schot. De bal ging rakelings voorlangs en bleek voor zijn ploeggenoten een onhaalbare kaart voor een afrondend intikkertje. Quinten Luider was de laatste met een goede mogelijkheid. Dat was onderhand kans nummer veertien al of iets in die trant. Weer onderschepte de keeper zijn schot op doel en dus bleef het uiteindelijk bij 1-1. En weer was er dus, hoewel geen nederlaag, wel onnodig puntverlies gezien het overheersende spelbeeld en het aantal kansen. Of het aan het grote aantal wijzigingen lag? Daar zou trainer Martijn Smit het antwoord op moeten weten. Het spel leek vaak op belangrijke momenten te gehaast en er was vaak slordig balverlies op het middenveld. Daar zou meer uit gehaald moeten kunnen worden.
Martijn Smit (Omlandia): ‘De druiven zijn zelden zo zuur geweest als nu. Ik baal er ontzettend van dat we de drie punten niet pakken. Ik heb ene Omlandia gezien zoals we dat willen. Dominant en energiek. We hebben weinig weggegeven en veel weten te creëren. Helaas voor ons hoort het afmaken van kansen ook bij het spelletje.’
Omlandia – Haren 1-1 (1-1). Remco Bolhuis 1-0; Marniek Berends 1-1.
