De beide tweedeklassers uit deze regio die dit weekend in actie kwamen, boekten wisselende resultaten. Het SV Bedum van trainer Robbie Wentink nam een nipte zege mee uit Gramsbergen. NEC Delfzijl speelde een eer belangrijke wedstrijd in Hoogeveen tegen De Weide, maar trok opnieuw aan het kortste eind.

GRAMSBERGEN – SV BEDUM 1 – 0
Op het sportpark van Gramsbergen, waar het veld meer op een kurkdroge steppe leek dan een voetbalveld, heeft SV Bedum zich in de slotminuut van de uitwedstrijd van drie punten weten te verzekeren. Een zure nederlaag voor de gastheren, waar trainer Robbie Wentink overigens niet minder blij om was.

Voetballend was het aan beide kanten niet geweldig, maar dat was ook niet zo verwonderlijk. Het veld was kurkdroog, allesbehalve egaal en echt lekker rollen wilde de bal er ook niet op. Het werd dan ook vooral een duel van de lange ballen, bal veroveren op het middenveld en proberen met de omstandigheden om te gaan.

Gramsbergen begon vrij aardig en had, zeker in het eerste bedrijf, het betere van het spel. SV Bedum kwam na de doelwisseling steeds beter in de wedstrijd te zitten. Toch zou Gramsbergen twee keer voor de neus van Cas Schipper opduiken. De goalie hield het hoofd echter koel en het doel schoon. In het laatste kwart probeerde SV Bedum de druk wat op te voeren, maar wist het vooralsnog geen opening te vinden. Totdat de voorlaatste minuut was aangebroken. Invaller Twan Ahlers speelde zich knap vrij in het strafschopgebied van de thuisclub, leek te gaan schieten, maar deponeerde het speeltuig in de voeten van Robert Kwant, die door de benen van een verdediger heen voor 0-1 tekende.

‘Het was meer een 0-0 wedstrijd, maar dit voelt wel lekker na het verlies tegen FC Meppel’, aldus Wentink. Over het speelveld zei hij: ‘Ach ja, we zijn niets meer gewend en verwend. Ook dit hoort er bij.’

DE WEIDE – NEC DELFZIJL 3 – 1
Voor NEC Delfzijl stond zaterdag opnieuw een belangrijke wedstrijd op het programma. Na het debacle (7-1) in het duel met SC Elim, moesten de mannen van trainer Marshall Pourier het nu opnemen tegen De Weide. De ploeg uit Hoogeveen had maar drie punten meer dan NEC Delfzijl en het was dus zaak dat dit treffen gewonnen zou worden.

Daags voor de wedstrijd bleef het trainingsveld op het sportpark Centrum in Delfzijl leeg. Pourier vond dat het tijd werd om de koppen bij elkaar te steken en wat aan teambuilding te doen. Het gezelschap vertrok derhalve naar de bowlingbanen in Appingedam in de hoop dat daar uiteindelijk alle neuzen in de zelfde richting zouden wijzen. Met die gedachte moest dan ook De Weide worden bestreden. Het pakte even anders uit voor Pourier en zijn spelers. ‘Als je geen team hebt win je geen enkele wedstrijd. Je hebt een oke-selectie, maar totaal geen team’, klonk het vrij snel op de social media.

Een harde constatering, die we aan oefenmeester Pourier voorleggen. Het was toch de bedoeling dat jullie wat aan teambuilding zouden doen? Dat is dus kennelijk niet gelukt? Pourier vindt van wel. ‘Bijna iedereen was aanwezig. Alleen Dion Zimmerman niet. Die had geen zin. Ik vraag me af of hij dat ook gezegd zou hebben als we hadden getraind. Zo’n jongen moet eens in de spiegel kijken en bij zichzelf te rade gaan of dit is wat hij wil. Neem bijvoorbeeld Shaimo Hooi. Die is nog maar zeventien jaar en heeft er alles voor over. Ik ben van mening dat er zaterdag wel een team stond.’

Quirijn Boelens werd door de oefenmeester in de spits gezet om voor onrust in de zestien meter van De Weide te zorgen. Toch waren het de gastheren die na miscommunicatie aan de leiding wisten te komen: 1-0. Die achterstand werd kort voor de pauze teniet gedaan door de naar Oranje Nassau vertrekkende Boelens: 1-1. Tijdens de thee werd de NEC-ers op het hart gedrukt om rustig te blijven en geduld te bewaren. Om de deur achterin op slot te gooien werd Roy de Groot in de defensie geposteerd. Het zorgde er wel voor dat De Weide op het middenveld meer vrijheid kreeg, waardoor de druk op de Delfzijster defensie toenam.

Na driekwart wedstrijd wist de thuisclub andermaal op voorsprong te komen (2-1) en bleek ook dat NEC Delfzijl zich niet kon wapenen tegen de inzet van De Weide. ‘We waren te licht voor deze tegenstander. Zij gooiden er meer felheid en agressie in’, aldus Pourier. Uiteindelijk zou het lot in de slotminuten bezegeld worden en was de tiende nederlaag van NEC Delfzijl een feit: 3-1.