Laatste duel ooit op ‘t Zandt Siro eindigt in zege

Nog een keer juichen, de bal in het dak van het doel schieten of hopeloos naast mikken. ’t Zandt Siro was zaterdag hoe dan ook ‘the place to be.’ Wie het eerste en enige elftal van de blauwwitten nog een keer wilde zien schitteren, moest de laatste competitiewedstrijd van ’t Zandt tegen het naburige De Fivel uit Zeerijp meemaken. Een tweede kans gaat er niet komen. Na 85 jaar gaan de deuren van het Zandtster sportcomplex namelijk definitief op slot. Nog niet officieel, want 6 juni is de opheffingsvergadering en het slotfeest vindt op 24 juni plaats.

Materiaalman Roelf van der Werff is een van de mannen die het langst bij de club betrokken is geweest. Hij begon in 1965 als voetballer van ’t Zandt. Naast allerlei andere functies was hij ook materiaalman. Zorgde voor het veld met de zorgzaamheid van een haarstylist en blies voldoende lucht in de wedstrijdballen. Nog één keer liet hij in de aanloop naar de ’afscheidswedstrijd’ zijn grasmaaier snorren.

In de kantine hangen nog de foto’s uit het verleden. Herinneringen uit de tijd dat er nog meer seniorenteams waren en er zelfs nog wel eens een kampioenschap gevierd kon worden. Voetbalvereniging ’t Zandt behoorde met slechts één seniorenelftal al jaren tot de amateurvoetbalverenigingen van Nederland. Een aantal spelers heeft om uiteenlopende redenen aangegeven niet langer te kunnen spelen en aanwas ontbreekt. Het bestuur deed er vervolgens van alles aan om in ieder geval het jubileumjaar nog vol te maken en dat is dus nu gebeurd.

Voor de laatste omwentelingen van de bal was niemand minder dan Jochem Kamphuis als scheidsrechter aangetrokken. Alsof het een belangrijke wedstrijd betrof om de een of andere cup. Onder luid applaus en het nodige siervuurwerk komen ze nog één keer het veld op voor een wedstrijd. Het zal de allerlaatste worden. Voor het duel begint wordt heel toepasselijk Koning Voetbal ten gehore gebracht door muziekvereniging Oranje.

Alsof het zo moest zijn winnen de Zandtsters het treffen met 2-0 dankzij treffers vlak voor rust en vlak voor het einde. Dat einde komt na 85 minuten, want dat is zo afgesproken.

Sommigen voelen een rilling door het lichaam gaan. ‘Het blijft erg jammer dat we hier straks geen voetbalclub meer hebben’, zegt een trouwe fan. Hij verwoordt de mening van veel dorpelingen, maar weet ook dat het bestuur van de club juist heeft gehandeld. ‘Als er geen basis meer is om op voort te borduren, dan moet je de deur op slot doen. Hoe treurig het ook is.’

Gemengde gevoelens maakten zich na afloop meester van de aanwezigen. Hoewel het een triest moment was en er best wat emotionele momenten waren, heerste er zeker geen grafstemming. Er was na het duel veel muziek en natuurlijk werd er lol gemaakt, want ook dat was in ’t Zandt altijd belangrijk. In de derde helft moest er ook gescoord worden.

De Zandtster helden worden vervolgens in de laadbak van een zandwagen door het dorp gereden. Alsof ze zojuist kampioen zijn geworden. Zelden zal een vereniging op een dergelijk vrolijke manier zijn eigen einde hebben ingeluid. Maar ook dat was voetbal in ’t Zandt. Kampioenschappen zijn er al heel lang niet meer gevierd, maar lol werd er altijd wel gemaakt. Omdat op ’t Zandt Siro de derde helft altijd minstens zo belangrijk was als de wedstrijd zelf (foto’s: Menne Tillema).