Jeroen de Groot seizoen buitenspel

Het seizoen 2015/2016 was voor verdediger Jeroen de Groot van Poolster al verloren, voor er ook maar een bal was getrapt. In het promotieduel met Godlinze moest hij zich na een klein kwartier geblesseerd laten vervangen. Wat hem mankeerde was niet meteen duidelijk. De uitslag liet echter niet lang op zich wachten. Uit nader onderzoek kwam naar voren dat hij z’n voorste kruisband had afgescheurd, een beschadigde meniscus en een botkneuzing had opgelopen. Eind vorige maand werd de 30-jarige geopereerd. Op niveau voetballen zit er even niet meer in, maar van afscheid nemen wil hij niks weten.

De Groot mag rustig beschouwd worden als een van de pijlers binnen het team van trainer Jeroen de Munck. Een onmisbare schakel in de defensie van de geelzwarten. Terugdenkend aan het moment tijdens het duel met Godlinze, zegt hij: ‘Het was eigenlijk een doodnormaal duel. Ik stapte uit met mijn rechterbeen en mijn linker bleef staan. Ik hoorde het knappen en op dat moment was mijn aandeel in de wedstrijd voorbij.’

Poolster promoveerde en Jeroen de Groot maakte het van nabij mee. Hij kon op dat moment nog niet bevroeden wat hem werkelijk te wachten stond. De dreun kwam later pas. Toen hem duidelijk werd gemaakt dat hij het komende seizoen wel op zijn buik kon schrijven. Eind juli moest hij zich in het Martini Ziekenhuis in Groningen melden. Toen ging het mes in het gekwetste been en werd bekend dat een lange weg naar volledig herstel zou volgen. Hoe lang weet niemand, maar hij rekent er op minstens negen tot tien maanden onderweg te zijn.

‘Eigenlijk is het best wel gek. Ik kon aanvankelijk nog vrij veel met dat been. Vlak voor ik te horen kreeg wat er aan de hand was, heb ik nog 140 kilometer gefietst. Toen dacht ik nog; als dit lukt, kan het niet heel erg zijn. Volgens de chirurg as fietsen echter geen probleem. Je belast je kruisband dan namelijk niet. Het is eigenlijk heel gek. In je hoofd weet je dat er van alles aan de hand is, maar het voelt niet zo.’

Je zou denken dat het met een dergelijke blessure wel afgelopen is met voetballen op niveau. De Groot heeft echter geen zin om nu al afscheid van het eerste elftal te nemen: ‘In ieder geval niet op deze manier. Ik zit op een leeftijd dat ik nog veel voor Poolster kan betekenen. Er staat een prachtig team waarin ervaring en talent elkaar hebben gevonden. Het is een mengeling van oudere en jonge spelers die elkaar goed aanvoelen. Dat is zondermeer de verdienste van Jeroen de Munck. Hij maakt spelers beter. Ik wil hoe dan ook nog een jaar met Poolster in de derde klasse voetballen.’

Gevraagd naar de kansen van de Spijksters in 3C zegt de inwoner van Groningen: ‘Het zal zwaar worden. We zitten in een erg sterke klasse. Toch ben ik van mening dat we progressie kunnen boeken. De rek is er nog niet uit.’

Dat hij zelf geen steentje kan bijdragen steekt, al is het gemis nog niet echt voelbaar. ‘Er wordt momenteel niet gevoetbald. Als de bal straks weer rolt is het anders. Dan ga ik de wekelijkse routine van trainen en voetballen pas goed missen. Het zal zwaar voor mij worden, maar als het enigszins kan wil ik er bij zijn om de jongens te  steunen. Er is altijd wel wat te doen rondom een wedstrijd. Desnoods poets ik hun schoenen.’