David van der Kam (SC Loppersum): ‘Dit is een hele vervelende tijd’

De geboren en getogen Bedumer David van der Kam (46) heeft onlangs zijn verblijf als trainer bij derdeklasser SC Loppersum met een seizoen verlengd. Sportief gezien heeft de oefenmeester nog niet veel met zijn club kunnen laten zien, maar het wederzijds gevoel is positief en daarom durfden beide partijen de stap wel aan. De hoop is nu gevestigd op een snelle herstart van het voetbal want, zo zegt Van der Kam; ‘Als trainer is dit een erg vervelende tijd.’

David van der Kam begon zijn carrière als voetballer als 6-jarige bij het toenmalige CVVB in Bedum. In de jeugd doorliep hij alle standaardelftallen en maakte als 17-jarige zijn debuut in het eerste elftal. Twaalf jaar lang was hij een gewaardeerde kracht van de zaterdagclub, waarbij hij tussendoor nog even aan het voetballen sloeg bij het Asser ACV.

Hij was dertig toen er een einde aan kwam. Van der Kam: ‘De reden daarvoor was een samenloop van omstandigheden. We waren net verhuisd, op het werk werd het drukker en ons eerste kind was onderweg. Het belangrijkste was echter de veranderende mentaliteit binnen het selectievoetbal. Ik merkte aan mezelf dat ik daar als speler niet mee om kon gaan. Als speler van het eerste elftal ben ik van mening dat je ook plichten hebt en de verantwoordelijkheid dat je er honderd procent voor gaat. Dat verwacht ik ook van mijn teamgenoten. Bij een aantal bleek dat niet zo te zijn. Toen heb ik de knoop doorgehakt en ben ik in het vierde gaan spelen met oudgedienden van het eerste elftal. Geen verplichtingen en lekker voetballen.’

En spelen wilde de docent Lichamelijke Opvoeding zo lang mogelijk blijven doen. Toen er binnen CVVB 2 een functie beschikbaar kwam, besloot hij zich op het trainersvak toe te leggen. ‘Zelf voetballen ervaar ik nog steeds als het leukste, maar ik kreeg toen de kans om met een mooie groep jongens te werken en kwam er gedurende die periode achter dat ik mij als trainer wilde ontwikkelen. Ik besloot me toen in te schrijven voor de TC 2-cursus.

Hij bleef een aantal seizoenen als tweede trainer actief binnen het Bedumer voetbal, waar CVVB en vv Bedum inmiddels waren gefuseerd tot SV Bedum. In een later stadium werd hij door Sietse van Dellen, destijds scout van de KNVB, gevraagd of hij er wat voor voelde om bij Drachtster Boys aan de slag te gaan. ‘Sietse was iemand met een groot netwerk binnen de voetballerij en iemand met wie ik regelmatig sprak. Bij Drachtster Boys kwam ik in aanraking met Marcel van Buuren. Hij was toen hoofdtrainer van Drachtster Boys. De opdracht was het analyseren van tegenstanders in de hoofdklasse. Erg leuk om te doen. Je zag veel wedstrijden en moest vervolgens een plan bedenken om een tegenstander te bespelen.’

De man die naast het voetbal ook van andere balsporten en schaatsen houdt, begon het seizoen 2016/2017 aan zijn eerste klus als hoofdverantwoordelijke en wel bij het Asser Achilles 1894. Dat toen nog in de vijfde klasse bivakkeerde. ‘Samen met Gerard Schutter was de opdracht om zo snel mogelijk richting derde klasse te gaan. En dat lukte aardig. Het eerste seizoen werden we kampioen, een voetbaljaargang later misten we de titel in de laatste wedstrijd maar promoveerden we via de nacompetitie. In mijn derde seizoen wisten we een keurige zesde plaats te bemachtigen. Bij Achilles is sprake van veel jeugd en het nodige talent. Het is een mooie vereniging waar gezelligheid en presteren hand in hand gaan. Ik denk dat het huidige eerste elftal ook snel richting de eerste klasse zal gaan’, denkt de oefenmeester hardop.

Na drie seizoenen van het Drentse voetbal te hebben geproefd, besloot Van der Kam terug te keren naar de Groninger klei. ‘In Assen was het goed zo. Een vierde seizoen ingaan houdt in dat alles moet kloppen en dat alles goed moet voelen. Ik was daar niet voor de volle honderd procent van overtuigd. Daarbij kwam nog dat er veranderingen gaande waren binnen de club en het werd wat onrustiger.’

De trainer besloot het voetbal een jaartje van de buitenkant te bekijken. Had meer tijd voor het gezin en zag daarnaast veel wedstrijden. Op zoek naar een uitdaging die hem zou aanspreken en uiteindelijk weer in de rol van oefenmeester zou brengen.

‘Ik heb mij georiënteerd op de regio. Al kijkend naar de clubs heb ik mijzelf afgevraagd voor welke vereniging ik wel als trainer aan de slag zou willen. Van die verenigingen ben ik wedstrijden gaan kijken en heb op het sportpark rondgekeken. Het bezoeken van wedstrijden geeft je veel informatie over een vereniging maar ook over een elftal. De verhalen van supporters, de ontvangst, de structuur en de organisatie van de vereniging zijn aspecten waar je dan op let.’

En zo kwam hij uiteindelijk bij SC Loppersum terecht, waar Henk Buikema had aangegeven dat hij zou stoppen. Voor er goed en wel iets fatsoenlijks neergezet kon worden, sloeg de tweede corona-golf toe. Begin dit jaar kon de competitie al niet uitgespeeld worden, nu lag het voetbal dit najaar na een week of vier andermaal op zijn gat. Er was Van der Kam, en al zijn collega’s, niet veel tijd gegund om lijnen uit te zetten.

‘Dit is een hele vervelende tijd. Veel wedstrijden spelen, je team leren kennen en kijken waar de grenzen van de mogelijkheden liggen. Dat is wat je als trainer wilt ontdekken. Wij zijn na de noodgedwongen stop aanvankelijk nog in viertallen blijven doortrainen. Toen dat niet meer kon hebben we ons heil in de sportschool gezocht. Toen men daarna teruggreep op maximaal twee mensen bij elkaar, zijn we gestopt.’

Van der Kam heeft zijn spelers wel allemaal een programma meegegeven, dus ze kunnen aan de gang. Of het uiteindelijk ook gevolgd wordt? ‘Tja, dat is een tweede. De basisconditie moet je wel bijhouden, mocht het weer losgaan binnenkort. Zelf had ik als speler wel de discipline om een programma te volgen, maar ik kan mij ook wel weer in de spelers van nu verplaatsen. Er is geen doel of datum waar je naar toe kunt werken. Dan wordt het een heel ander verhaal. Qua mentaliteit van de spelersgroep heb ik bij SC Loppersum echter niets te klagen, die zorgen wel dat ze fit blijven.’

Voor zichzelf probeert de Bedumer mogelijkheden te vinden om contact te houden, te trainen, iets voor de jeugd te doen en bijvoorbeeld met collega-trainers te praten. De teneur is wat dat betreft vaak het zelfde, men vindt het gewoon een vervelende tijd. En die zou nog wel eens een hele poos kunnen duren nu duidelijk is dat een hervatting van de competitie ergens in januari niet reëel blijkt te zijn.

‘Het hoogst haalbare is denk ik dat je een halve competitie gaat spelen. Een andere optie zou zijn om regio-gebonden in poules te gaan voetballen. Nu er een harde lockdown is, bestaat de kans dat veel zaken straks weer opgestart kunnen worden. Normaal trainen zou al een verademing zijn. Ik hoop dat er in maart weer wat mogelijk is. Gelet op het virus en hoe mensen met de regels omgaan, kan het ook maar zo einde oefening zijn voor dit seizoen.’

Ondanks alle perikelen rondom de corona-pandemie besloten Van der Kam en de club om er toch een jaar aan vast te knopen. ‘De voornaamste reden is dat ik het bij SC Loppersum naar de zin heb. De selectie is leuk en zit kwalitatief goed in elkaar, de vereniging is leuk, de trainingsfaciliteiten zijn goed en de samenwerking met andere trainers en bestuur verloopt prima. Sportief gezien ben ik nog niet klaar, maar dat kan gezien de omstandigheden ook niet. We zijn net begonnen en bezig om wat zaken te veranderen in het voetballen. Daarnaast zit ik qua visie op dezelfde lijn als het bestuur.’

En die visie is duidelijk. De huidige selectie heeft volgens Van der Kam de kwaliteiten om bij de eerste vijf te eindigen. De doelstelling voor de oefenmeester is om het beter doen dan het seizoen ervoor. ‘Normaal gesproken is een plaats net onder de top drie het hoogst haalbare voor ons. Ploegen als Velocitas, Helpman, Groen Geel en Be Quick zijn erg goed voor de derde klasse. Juist tegen dit soort ploegen kan SC Loppersum vrij aardig uit de voeten.’

En dus zou er zomaar een verrassing uit de hoge hoed kunnen rollen? Van der Kam: ‘Als we van allerlei ongemakken en obstakels verschoond blijven kunnen we misschien een periode pakken. Met veel pech, bijvoorbeeld door schorsingen en blessures, kun je echter ook zomaar in het rechterrijtje belanden. We zullen het zien. Laten we ons in ieder geval zo goed mogelijk aan de corona-regels houden, zodat we weer zo snel mogelijk van het voetbal kunnen genieten.’

SC Loppersum heeft een naam voor wat betreft het lang vasthouden van trainers. Op de vraag of hij de volgende in het rijtje Jaap Danhof, Dirk Vink en Henk Buikema is, zegt Van der Kam: ‘Wie weet. Het is wel een mooi rijtje. We gaan het zien. Zolang het van beide kanten goed voelt, waarom dan niet? Het belangrijkste is en blijft dat de spelersgroep vertrouwen heeft en door wil. Dat moet de basis zijn. Daarnaast is de ontwikkeling belangrijk. Zodra je je als team niet meer ontwikkelt, moet je andere keuzes gaan maken.’

Een van de trainers die een keuze heeft gemaakt, is Nik Poortinga van De Fivel uit Zeerijp. Hij heeft besloten om er een jaar tussenuit te gaan. Juist vanwege de pandemie. Van der Kam zegt daar over: ‘Dat is ieder voor zich. Iedere trainer heeft zijn eigen invulling en voorstelling van het trainer zijn. Zodra er aspecten wegvallen en weggenomen worden, zoals het spelen van wedstrijden, niet kunnen trainen en geen doel hebben is het soms lastig omschakelen. Zelf heb ik hier ook moeite mee, maar voor mij is het geen discussiepunt geweest om te stoppen.’

Tenslotte confronteren we Van der Kam nog met een uitspraak van de KNVB. De voetbalbond wil betalingen in het amateurvoetbal aanpakken. De oefenmeester vindt dat een prima plan. ’Als SC Loppersum toezeggingen zou doen, dan zou het ook mijn laatste seizoen zijn. Het gaat om de motivatie van spelers. Hoe graag wil je bij een vereniging spelen en niet hoeveel wil je verdienen. SC Loppersum is een club die geen spelers van buitenaf haalt of benadert maar het met spelers doet die het leuk vinden om hier te voetballen. Je moet toe naar de situatie dat jeugdspelers het weer een eer vinden om in het eerste elftal te mogen spelen. Onze huidige selectie bestaat uit vrienden van elkaar. Ze hebben een verleden bij SC Loppersum. Er wonen jongens in Groningen, maar zij blijven bij SC Loppersum spelen. Dit zegt wel wat over de binding die ze met elkaar hebben.’